Hondjes herplaatsen dilemma

Een mens gaat altijd boven een dier? Jolanda, dat is JOUW mening. Ik vind alle levende wezens gelijkwaardig. Een vriendschap of adoptie tussen een dier is mij evenveel waard als tussen een mens. Ik zou naar mogelijkheden kijken om mijn viervoeters niet in de steek te laten.
Als ze ooit kinderen krijgt. Gaat de baby ook de deur uit als die niet in het werk-schema past?
Nee sorry, ik denk daar heel anders over.

Mien en Annet,
ik wilde net schrijven: dat menen jullie toch niet he?
totdat ik nog wat reacties las.....

jullie menen t echt.


Ff lekker emigreren zonder je man, wachten tot je hond van 4 spontaan doodgaat (kan wel 11 jaar duren) en dan mag je weer naar hem toe....

Allemensen wat onrealistisch zeg.

Hoi Henri,

Wat een geweldige link heb je er neer gezet

http://www.dierenthuis.nl/

Wist niet dat,dat bestond.Wat een goed initiatief zeg.

Heeft niets met onderwerp te maken ,maar wilde ik even zeggen.
Daar ga ik zeker af en toe eens wat geld naar storten.Geweldig vind ik dat.

Groetjes Marianne

Hoi

Bedankt voor de reacties iedereen. Ik hoop dat het allemaal goed komt. Jammer van die brute reacties overigens maar iedereen zijn mening. Wat nuance was leuk geweest maar goed, dat terzijde.

Bedankt nogmaals voor alle inbreng.

Wendela, sterkte hoor. t is niet makkelijk.....

Hallo dames!

Mijn reactie is helemaal niet bot. En Jolanda mijn relatie is supergoed. We weten in iedergeval wat we aan elkaar hebben..

Rieneke is het dan niet bot wat jij als eerste schreef. Dat jij het oude hondje zal laten inslapen..?! Jij geeft (dier)vriendelijke reacties.

Ik kan het maar niet bevatten dat er veel mensen zijn die een hond maar als bijzaak zien. Een hond is toch je kameraad? Je vriendje? Waarom mag hij niet meer mee als het jou niet uitkomt? Dan kan Wendela natuurlijk ook bezig zijn voor een goed huis,want ze plaatst het hier op het hondenforum,maar om over inslapen na te denken....???Dat gaat er bij mij niet in.

Wendela heb jij mijn tips dan niet gelezen?

Succes verder!

Beste Annette, ja ik geef veel om dieren. Nee ik ben niet sentimenteel of egoistisch met dieren.
Het is soms in het belang van het dier om lijden niet langer te rekken.

Emigreren zonder man is volkomen onrealistisch.
De hond heeft "rechten" jazeker, de echtgenoot in kwestie niet zeker?

Een hond van 15, dementerend, blind 20 uur per dag slaap nodig kan slecht wennen in een nieuwe situatie. Zie mijn eerdere reactie. Inslapen is dan niet wreed. Hem laten tollen en tobben is wreed.
Verwar egoistisch sentiment niet met dierenliefde.
Het is jullie helemaal niet om het hondje te doen, maar om jezelf.

Hoi Henri , wat een fantactische Url heb jij doorgegeven hier http://www.dierenthuis.nl/
heb even snel een paar verhalen van de bewoners doorgelezen en stuite onder andere op het verhaal van Josef
het is maar goed dat in ons kleine kikkerlandje zo een fantastisch initiatief genomen wordt om zo iets op te zetten
ben gelijk maar Donateur geworden
groetjes Moon en een pootje van Saartje

Rieneke

Ik zie nergens in Wendela dr verhaal staan dat haar oude hondje ongelukkig is.Hij is wat seniel en slaapt veel.
Wendela zei zelf dat het hondje nog wel wat enkele jaartjes kan leven.Ik kan niet uit haar verhaal opmaken dat het hondje sterven na dood is.
En op de relatie terug te komen. Heeft alleen de man in een relatie wat te zeggen?
Zou jij je honden weg doen omdat je man het zo wilt??(dit is niet ivm Wendela's verhaal hoor,maar omdat er iedere keer over die eerste zin die ik schreef wordt gevallen )

En de laatste zin die je schrijft, dat ik niet aan het hondje denk,maar aan mezelf. Waar baseer je dat op!!

groetjes

Hoi Annette,

OK, die laatste opmerking was niet erg tactisch, excuses.

Maar wat ik bedoel is t volgende:
Mensen denken aan zichzelf als ze een dier nemen. Ik ook. Een dier is leuk, lief, zorgt voor ..... vul maar in, en daarom komt er een dier in je leven. Je neemt geen dier omdat je dat stom vind.
OK, dus houdt dat in dat wij voor t dier in kwestie goed moeten zorgen.
Ik bedoel hiermee, dat het dier op de eerste plaats moet komen. Dus niet ons verdriet "ik kan hem niet missen" "het is m'n kindje" en ga zo maar door.
Heel vaak lees ik hier op het forum verhalen over mensen die hun "kindje" niet kunnen missen, het "nooit over hun hart zouden kunnen verkrijgen als ze hun dier zouden laten inslapen" en dan maar doortobben met een dier wat ongeneeslijk ziek is, wat pijn heeft, wat......
Nou ik kan t wel hoor.
Vorig jaar mijn paard laten inslapen. Niet omdat ik dat leuk of makkelijk vond, maar omdat het leven voor hem geen doen meer was. Nee, natuurlijk is dat niet leuk voor mij. Maar dat is totaal niet van belang. Van belang is, dat het paard van zijn niet te genezen pijn af was. Dat is t belang van het dier wat altijd voorop moet staan. Dat is goed zijn voor dieren. En niet of ik daar nou wel of geen verdriet bij heb. Want dat maakt hij toch niet meer mee en is bovendien niet belangrijk in zo'n kwestie.

Nou, om op dat oudje terug te komen (ik wil je niet overtuigen, want je hebt je eigen mening, ik ook en mijn mening mag er ook zijn): een hondje krijgt een band met zijn baas door veel dingen te ondernemen; trainen, lange wandelingen, stoeien, noem maar op.
Ik ga er voor t gemak van uit dat je dit met me eens zult zijn.
OK, gaan we verder.
Met een hond die 20 uur per dag slaapt, seniel is, blind is en bovendien oud is, kan je niet stoeien, ravotten, trainen enz. Ik ga er van uit dat je ook dit met me eens moet zijn.
Bovendien kan een seniel hondje niet bevatten waar hij ineens woont als zijn woonomgeving veranderd is. Nog erger, hij kan zich ook nog eens slecht oriënteren omdat hij blind is.
Nou, dat hondje herplaatsen, vind ik dus niet in t belang van het hondje. Hij zal het er bere-moeilijk mee krijgen, waarschijnlijk zal hij er nooit aan kunnen wennen.

Dat wij mensen er dan verdriet van hebben om hem in te laten slapen, dat is niet van belang. Dat is wat ik bedoel te zeggen.

Verder naar de eigenaresse van het hondje toe vond ik je opmerking over het niet emigreren met haar man volkomen misplaatst en irreëel.
Bovendien heeft deze vrouw heeft al een besluit genomen om te emigreren, dan hoeft ze niet via dit forum dingen te lezen die niet ter zake doen.
Met zulke opmerkingen is zij niet geholpen.

OK, we zullen het nooit eens worden en dat hoeft ook helemaal niet. Maar ik wilde gewoon mijn standpunt uiteenzetten. Dierenliefde is ook soms moeilijke beslissingen durven nemen.

Dat ben ik met je eens, Rieneke. Geen idee hoe het echt met het oudje is.... als hij het niet allemaal meer snapt en eigenlijk 'op' is, is inslapen misschien wel vriendelijker dan een dier dat het het niet snapt zijn baas etc. laten missen... Maar misschien is dit hondje helemaal niet zo zielig, hulpbehoevend of aan de baas gehecht... ik denk dat alleen Wendela dat kan beantwoorden.
Niet emigreren vind ik ook hard en onrealistisch. Ooit zou ik zelf emigreren en we konden maar twee huisdieren meenemen....anders kregen we geen huis. Als het door was gegaan, had ik ook een keus moeten maken uit 4 huisdieren. Soms zijn er gewoon veranderingen in je leven waar je niet omheen kunt.

Inderdaad Martie, de enige die dat kan beoordelen is Wendela.

Wij kunnen slechts onze mening geven.
En Wendela sterkte toewensen natuurlijk.

rieneke

wendela succes hoor