Wat zullen jullie nooit meer vergeten

Wat zullen jullie nou nooit meer vergeten van jullie maatjes.


dus de leukste herinneringen die jullie aan je hond hebben die je nooit meer zal vergeten.

Ik ben benieuwd

liefs natascha

dat we onze examens voor de A/B cursus haalden.
17/18 april 2009 op animal-event
onze 1e behendigheid les
18 april 2010 op animal-event we werden 1e

en zo heb ik denk ik nog wel meer dingen

wat ik nooit meer zat vergeten aan mij maatje dat is hoe zei veranderd is bij ons en wat voor kanjer ze is geworden
Maar oke natas je weet daar kan ik ook het hele forum van vol schrijven
Doe ik niet hoor
Liefs joke

Ik dat we naar Hardewijk gingen om hem voor het eerst te gaan bekijken.Was zo spannend of er een klik kwam.En hoe hij zou zijn en dan de terug reis en hier thuis hoe het zou gaan hij was pas 3 en halfe mnd en al uit een gezin geplaatst.Ook zou ik nooit vergeten dat zijn eerste pupy riem knapte toen we hem net een week hadden en hij weg liep oooo wat eng vond ik dat.En ik maar achter hem aan rennen fout dus ,maar was zo bang voor de straat paniek dus.En ook nooit meer dat hij werd aangevallen met zijn 5 mnd door 2 herders honden ben er nu nog bang van Cismo soms ligt aan de hond.En ooo nog veel meer dingen ik maak elke dag wel iets mee met mijn maatje wat leuk is maar ook eng...

Van mij mag je het forum vol schrijven hoor Joke

liefs natascha

de leukste dingen.

Simba die altyd me zoon in zijn kont zachtjes beet.
Simba die altyd in de buurt bij me was en ooit eens een konijn ving maar ging er mee spelen.

Benji die altyd uit blijschap blafde tegen me.
Benji die vroeger altyd zijn poepert onder zat als ik opeens met hem weg moest.

Noeky die paar keer met een konijn naar me toe kwam en ik moest het af pakken.

freddy die altyd achter alle teefjes aan ging nu nog steeds trouwens.

en pluto ja dat is me er een als ik alles moet op schrijven over hem ben ik morgen nog niet klaar.

Maar het leukste van hem is dat hij een super slimme en lieve hond is en me schoenen en tegenwoordig me jas haalt voor me.

Liefs jo

Pfff. wat zal ik kiezen... Ik denk dat ik het super leuk vind (elke keer weer) als Dobber ineens een trucje dat ik haar leer doorheeft. Dat het kwartje met donderend geraas de berg af komt rollen zeg maar. En ik vond het super leuk om de gezichten te zien van de trainsters toen ze zagen hoe Dobber voor de eerste keer reageerde op een behendigheidsoefening . Ze ging overal zonder aarzelen door en over heen . Maar ja, wat wil je ook... Ze moet op mijn rug springen (dus hoogtelopen is geen probleem) en door mijn armen springen (dus de band gaat ook goed) en ik heb zelf al wat geoefend met springen. Dus die gezichten waren super om te zien! En verder was de bevalling van de pups het mooiste moment met Dobber.

Ik weet zat haha...

Bij boomer: zijn vrolijkheid en gekkigheid !enn z'n enthousiasme en nog wel veeel meer !!(en natuurlijk toen we hem gingen ophalen )
Bij Djingo:Toen we hem kregen,toen we onze diploma's haalden,als ik kijk naar alles wat hij in een half jaar geleerd heeft !
Bij Beertje:Toen we haar ophaalden alle gekke rare maffe domme enz. dingen !!

het zijn allemaaal schatjes en ik zal alle dingen nooit meer vergeten !!

Liefs,

wat ik nooit zal vergeten dat quinty en fleur zulke lieve hondjes zijn.
quinty die praat altijd zo schattig
fleur is een rstig knuffelbeertje


hopelijk mogen we nog heeeeeee lang van ze genieten

Veel dingen, maar wat me als eerste te binnen schoot was de terugweg toen we haar opgehaald hadden, ik zat met haar samen achterin de auto en zij verstopte haar (gemuilkorfde) koppie in mijn jas, dat was zo lief vond ik.

Poeh....Heb je ff?

Het eerste hoogte puntje dan maar:
De eerste ontmoeting met Stef.
Ik ging naar het asiel, opzoek naar een klein, evt. middelgrote hond. Bij hem in de kennel zou een jack zitten en dat leek me wel een leuke hond.
Maar het jackie was op dat moment weg en voor m'n neus stond een bijdehand mechels puppen koppie...
Even kroelen, aaien en eigenlijk al helemaal verliefd op het beestje...
toen opgestaan want dit beestje zou vast niets voor mij zijn. (had,zo dacht ik, niets met herders én was opzoek naar een kleinere hond omdat ik niet zoveel ruimte had voor een grotere hond)
Ik ben verder gelopen en had niet door dat mijn ex intussen al naar iemand van het asiel was gelopen om te vragen of ik misschien even met dat mechelaartje kon wandelen?
Terwijl ik aan de andere kant van het gangpad stond deed de medewerker van het asiel de kennel open om Stef aan te lijnen. Hier kreeg ie de kans niet voor: Stef glipte langs 'm heen en kwam op mij afrennen.(ik schrok me suf want had 'm niet zien aankomen)
Tja, tijdens de wandeling was er al zo'n klik dat ik mijn 'waar moet mijn hond aan voldoen lijstje' had bijgewerkt en er nog maar één hond geschikt was:Stef!
De 4 weken die volgden elke dag naar het asiel gegaan om met Stef te wandelen en op 9 april mocht ik 'm eindelijk mee naar huis nemen.

En zo heb ik nog zoooo veel herinneringen die ik nooit meer vergeet....

De eerste keer dat ik haar zag,dat kleine bruine bolletje dat haar oogjes niet eens open had.
De eerste keer dat ze me aan keek en heel aandachtig zelfs.
En de eerste dag dat ze thuis was en lekker opgerold met een knuffel in haar pootjes en een tutlap lag te slapen. Zo vertederend
ik hoop nog heel wat leuke dingen met haar mee te maken en de minder leuke dingen, ach die vergeten we gewoon
Groetjes Ineke en Lotte

Een heel speciaal op zichzelf staand moment kan ik nu niet zo 1,2,3 bedenken. Dat komt vast als ik op 'reageren' geklikt heb

Wat ik wel erg bijzonder vond, is dat toen we voor het eerst naar de fokker gingen voor een pup (3 jaar geleden) Promise, een volwassen teef van toen 5 jaar, bij mij op schoot sprong en er niet meer vanaf wilde. Het gesprek kwam er toen op dat ze eigenlijk voor haar ook een geschikt huisje aan het zoeken waren. Ze voelde zich niet lekker in hun roedel en was altijd op haar hoede en ontzettend veel aandacht aan het vragen. Die zij haar individueel niet konden geven. Om een lang verhaal kort te maken: ze vroegen heel voorzichtig hoe wij er tegenover stonden een volwassen hond te nemen i.p.v. een pup. En dat zij vonden dat Promise wel heel speciaal op mij reageerde.
Een tijdje nagedacht, al wist ik het van binnen al meteen, en Promise is een maand later bij ons gekomen. Toen we haar gingen halen was haar reactie weer precies hetzelfde.
Zij heeft mij gekozen en is mijn allerbeste maatje. We kunnen elkaar ook wel eens (figuurlijk) in de haren zitten, maar zij hoort bij mij en de rest is niet zo belangrijk voor haar.
Een bijzondere hond..
De pup is 2 jaar later alsnog gekomen. Onze Duuk.. Ook een fantastische hond met wie ik ook een hele eigen, fijne band heb.

dat mijn man zei tegen de medewerker van de dierenambulance,dat ze skinny na het weekend wel weer terug mochten brengen(als er geen baasje kwam opdagen)




en skinny zelf

dat ze na 2 a 3 weken heel voorzichtig begon te kwispelen toen ik smorgens de kamer inkwam(kon het bijna niet zien)

1 van de leukste momenten was,nadat ik vanmorgen zijn etenbak had neer gezet en vergeten tegen hem te zeggen was dat hij mocht, dat hij is blijven wachten toen ik mijn koffie ben gaan drinken.

dat ik hoorde dat bean patella luxatie hadt

het ergste : dat Max overreden is door een auto, voor mijn ogen! (maar hij is er door gekomen hoor )

En Kira dat bij ons gekomen is als herplaatser .. de eerste momenten dat ze samen waren .. zo lieff!!!

Wat ik nooit zal vergeten van mijn honden is:
Lotje de boxer een herplaatser, die bij het openen van de deur toen we hem gingen halen onmiddelijk in mijn armen sprong, en ik was verkocht!!

Teddy de chow chow, ook een herplaatser, volgens de baas de grootste kattenhater van het dorp en die ik s'morgens na de eerste nacht in zijn mandje aantrof met twee van mijn katten tegen hem aangekropen!!

Pajtas een kuvasz reu, die toen hij voor de eerste keer zijn poot optilde met plassen zo hoog optilde dat hij zijn evenwicht verloor en de sloot induikelde .

Chiran mijn eerste kuvaszteef die na een ontmoeting met 2 pasgeboren rreen mij ervan overtuigde dat ik er met een gerust hart een nest mee kon fokken. Een supermoeder!!

Yoshka die geboren werd als laatste pup van 5, en wwarvan ik onmiddelijk wist dat dit mijn meisje zou worden, Ze was favoriet en dat is ze ook gebleven.

Ravasz, een zoon van Pajtas, die we ophaalde nadat zijn vader overleed aan een maagtorsie, en waardoor we een stukje van onze geliefde pajtas terugkregen.Hij had de aard van zijn vader, een ware opvolger!!

Gibic de puli, die dacht dat ze iedere dag met een kudde schapen ging wandelen en voor mij mooi de kuvaszen bij elkaar hield!!

Déru een dochter van Yoshka, een waar zonnetje in het nest, altijd vrolijk en levendig, zodat we besloten haar als dochter van ons Ka te houden. Tot op de dag van vandaag is ze nog steeds vrolijk!!

Erdy ook een dochter van Yoshka uit een later nest. Ze had zo'n ernstige groeipijnen dat ik geen baasje voor haar wilde zoeken voordat ze gezond was!!Toen het eenmaal zover was en mijn man aankaartte om eindelijk eens een plaatsje voor haar te zoeken, ik hem vertelde dat dit echt niet meer kon want ik kon haar niet meer missen!!

Dit zijn wat herinneringen maar ik kon en kan er boeken over schrijven!!

De laatste 2 jaar dat ik mijn hondje had moest ze snachts altijd plassen..denk door ouderdom da ze het minder lang kon ophouden. ze piepte dan niet maar ze ging dan rechtop met dr pootjes bij mij aan het bed zo van : nou kom je even mee??
ze sliep altijd in dr mandje boven omdat we haar zwaar mishandeld bij mensen weggehaald hebben en ik haar niet alleen wilde laten beneden.

dus heb 2 jaar lang elke nacht ven met dr gelopen.

toen ik haar in had laten slapen miste ik zoo dat mandje naast het bed! ik vergeen nooit die momentjes dat ze me dan wakker maakte.


en met fred ja het is gewoon een ontzettend lekker dier waarvan je niet kunt geloven waarom ie gedumpt is...elke dag denk ik: goh wat zou toch de reden zijn geweest.
en als ie boven is bij ons dat ie dan onder de deken gaat liggen om te slapen. nou moet ie in zijn mand slapen maar vind het zo grappig dat ie onder de deken gaat slapen.

Het moment dat we voor de eerste keer naar Noortje gingen kijken. En natuurlijk het moment van ophalen.

o natas toen ik noeky zag en zei toen die komt bij ons wonen .

En toen we fred vonden toen hij 3 weken oud was en hem moesten voeren met een speentje en om de 2 uur hem moesten voeden.
Dat waren echt tyden om weinig te slapen en hij is er toch oud mee geworden met zijn flesje

zigy zal ik helemaal nooit meer vergeten, de liefde die ze me gaf en trooste als ik me niet lekker voelde.

het gek doen op de cursus en achteraf lig dan natuurlijk helemaal in een deuk.

ze was voor mij een hond uit duizenden en een hond die ik nooit meer ga vergeten. ze was mijn grote liefde en trots

Van Thirza* Hoe ze de poten op mijn schouders kon leggen, haar kop tegen mijn wang, en dan zo'n hele diepe zucht.
Van Bonny* Hoe ze bij me op bed sliep en alle visite op afstand hield nadat ik thuis kwam uit het ziekenhuis
Van Mieke* die hele speciale klik die bijna hoorbaar was toen we elkaar voor het eerst zagen. Dat was boem pats vuurwerk.

als tyson een dag goed gespeelt heeft en we gaan naar huis hoe dankbaar hij zijn hoofd op mijn benen zet zo van dank je wel voor de leuke dag helemaal moe

Ginger: het zijn er teveel om op te noemen haar 16 jaren dat ze bij mij was is 1 grote mooie herinnering met duizenden kleine momenten die ik nooit meer vergeet.
Shadye dag nadat ik haar had opgehaald keek ze me aan (en ik voelde me zo onzeker omdat het nog niet zolang geleden was dat Ginger er niet meer was)Ze keek me aan en ik haar ,en ze lag haar koppie zo lief onder me kin en ik voelde me zo warm worden van binnen,het was goed zo.Al me twijfels waren weg.
dat vond ik heel bijzonder en dat moment blijft me bij.

wat ik nooit meer zal vergeten toen me eeste hond overleden was toen was ik erg verdrietig toen kwam rakker naar me toe en drukte heel lief haar kopie tegen me gezicht dat vond ik zo lief dat zal ik noot meer vergeten

en met toen we de eerste keer naar behendigheid toe gingen ik zag dat hij er zo veel plezier in had dat zal ik nooit meer vergeten

bo toen hij de eerstedag bij ons thuis was hij kwam bij me opschoot ligen en was wou er niet meer van af hij lag zo lief bij me dat zal ik nooit meer vergeten

Het moment dat ik voor het eerst onze herplaatser zag. En dacht; Jeetje, wat staat daar een valse lelijke hond, waar is die van ons? En het deze hond bleek te zijn. En ik me amper durfde te bewegen, bang dat ik zonder handen of benen thuis zou komen. En ik haar een stuk van een soepstengel gaf, en ze meteen mijn beste vriendin werd. Liefde op het 2de gezicht. Een hond, 10 kilo onder haar juiste gewicht, voor niemand te vertrouwen, maar voor ons een wereldhond! Die tijdens onze kennismakingswandeling meteen in een sloot vol kroos sprong, en op de weg naar huis, in de auto, stijf van angst, modder en kroos, alleen bij mij op schoot wilde zitten. Dat ( en haar) zal ik nooit meer vergeten!

ik weet niet speciaal een moment eigenlijk...
ik heb er gewoon dagen tussen zitten die zó gezellig zijn dat ik er bijna vlinders van in mijn buik krijg. maar dat zijn er veel hihi!

Er is zo ontzettend veel eigenlijk.

maar dan kies ik de twee belangrijkste dingen.

Lily, die in mijn koeleke ligt te slapen terwijl ik haar enorm zachte oren masseer, dat gevoel vergeet ik echt nooit.

Jip, de allereerste keer (na paar maand) dat Jip zich echt durfte over te geven aan een diepe slaap.

dat cobus niet wou drinken en hij bij de dierenarts zijn infuis er uitrok en hij naar huis wilde.
onze hond daisy hebben moeten in laten slapen en cobus daarna nooit meer de oude is geworden.
hij heeft sinds dien nooit meer echt gewandeld.
daisy onze twaalf jaar oude york alle teckels de baas was .
helaas is zij ander half jaar geleden overleden.
boris nog nooit zo vrolijk heb gezien toen saartje in zijn leven kwam