Hallo,
afgelopen vrijdag 11 juni was het zo ver, we moesten de beslissing nemen en onze hond Sina (een duitse herder) in laten slapen. Een paar dagen ervoor kregen we van de dierenarts te horen dat ze Leukemie heeft en dat we het beste afscheid kunnen nemen. Ze was volgende maand 12 jaar geworden en nooit eerder ziek. De laatste tijd werdt ze zwakker en liep slechter en 1 1/2 weken terug kon ze niet meer opstaan. Ze kreeg toen nog medicijnen en knapte (wat ons erg verbaasde) weer op. Ze was bijna weer onze oude Sina. Helaas ging het donderdag op eens heel hard en hebben we vrijdag de spuit laten geven. Ze was altijd bang voor de dierenarts en nu op eens was ze blij erna toe te gaan, dat maakt het voor mijn gevoel iets makkelijker omdat je toch al gauw een schuldgevoel kunt krijgen. Ik weet ook dat het beter voor haar was en dat ze nu rust heeft, alleen krijg ik het beeld niet uit mijn hoofd. Bij alles wat ik doe,m verwacht je haar natte neus of je denkt nog steeds dat ze op de bank ligt, maar helaas is dat niet waar. Ik heb een gezin met drie kleine kinderen en mijn man hoopt dat ik snel mijn verdriet los kan laten, maar ik mis haar zo verschrikkelijk. Al mijn belangrijke gebeurtenissen van de afgelopen jaren heeft ze mee gemaakt (verhuising in een andere land, eigen huis, trouwen, mijn kinderen) en nu is ze gewoon weg. We laten haar cremeren en ze krijgt meerdere plekken bij ons in de familie ... in onze eigen tuin, in de tuin van mijn broer, want ook hij had ze een hele tijd bij zich, mijn ouders krijgen een urn omdat ze ook daar tijdens mijn studie woonde en ze krijgt een plek bij het water, omdat ze daar altijd graag was. Ook laat ik een ketting maken, zodat ze altijd bij me kan blijven.
Sina, ik hou oneindig veel van jou en in gedachten blijf je bij ons en zoals mijn kinderen zeggen een sterretje bij oma in de hemel.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ik mis haar zo en zie haar nog steeds in huis ..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
ah, wat zielig dat jullie Sina moesten laten inslapen
Veel sterkte, want ook al is Sina er niet meer, het leven gaat verder. Wel een goed idee van die ketting
Zolang je trouwe ,aatje geweest, zoveel samen meegemaakt, goede en minder goede tijden en nu
is ze er niet meer...
Een groot gemis en daarom wil ik je VEEL STERKTE
toewensen de komende tijd!
Ook van mij heel veel sterkte gewenst, het is en blijft verschrikkelijk om je schatje te moeten laten inslapen,en natuurlijk mis je hem ook erg,dat is heel normaal.
Sterkte met je verdriet en ik hoop dat je toegeeft aan dat verdriet en goed de tijd neemt om te rouwen.
Lieve groetjes van Ineke en Lotte
Martina, wil je heel veel sterkte wensen met het verwerken van je grote verdriet. Ik vind het jammer dat je man hoop dat je het snel los kunt laten, want het wel iets wat je echt de tijd moet geven hoor.
Sina was een heel belangrijk onderdeel van je leven en nu is ze er niet meer, neem de tijd om te rouwen.
Lieve Martina.
Je man hoopt dat je gauw over je verdriet heen bent, maar hij mag niet vergeten dat je in een rouwproces zit. Dit rouwproces is hetzelfde als het proces dat volgt bij het afscheid nemen van een geliefd mens. Het voorgoed afscheid nemen van je maatje, je allesje, je vriendin dat doet pijn. En het heeft tijd nodig. En tuurlijk is een dier geen mens, maar je hebt wel 12 jaar van je leven met haar gedeeld. Neem de tijd om het een plekje te geven. Schrijf desnoods een mooie brief naar Zina en uit hierin je gevoelens. Tuurlijk gaat het leven door. Voor je man en voor je kindjes. Dit kan niet anders. Maar je mag best op je tijd verdrietig zijn. Ik hoop dat je op een dag met een glimlach terug kan denken aan die prachtige Sina. En ik vind jou en je man Kanjers dat jullie haar verder lijden hebben bespaard. Nu mag ze rusten. Het is goed zo....Heel veel sterkte voor nu en straks!!!
Rust zacht, lieve Sina!!!
Heel veel sterkte.. de komende tijd want rouwen duurt nu eenmaal een poos en bij de één gaat het sneller dan bij de ander. Neem rustig je tijd, het is natuurlijk niet zomaar iets..
Rust zacht lieve Sina
Uit liefde voor Sina, hebben jullie haar verlost van een verdere lijdensweg. Sina zal jullie dankbaar zijn. Heel veel sterkte met dit enorme verlies. Sina is voor jou een dierbare hond geweest. Dan is het logisch dat je haar nu erg mist. Ze was immers een deel van jullie gezin en ineens valt er een puzzelstukje weg en wordt het stiller in huis! Ik kan je zeggen dat ik heel wat tranen heb gelaten om het verlies van mijn kanjer Buster en toch komt er weer een tijd dat je kan lachen om alle leuke herinneringen. Probeer daar je kracht uit te putten om dit verlies een plekje te kunnen geven. Zolang je haar niet vergeet, zal ze verder leven. Ze zit voor altijd in je hart.Ik zal een kaarsje voor Sina branden.
Liefs Monique
Veel sterkte
Heel erg ik weet wat jullie hebben meegemaakt het is mooi dat jullie hem overal een plaatsje geven. Ik heb mijn Thibo 28 mei moeten laten inslapen hij staat bij mij op de schouw ik voel me er rustiger bij. IK wens jullie nog heel veel sterkte.
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van Sina.
Jullie hebben he goed gedaan zo..heel veel sterkte voor jullie weet hoe het is
heel heel veel sterkte
ook van ons heel veel sterkte toegewenst met het verlies van een zeer goede en trouwe metgezel en tracht enkel de leuke dingen die je samen doormaakte goed te onthouden,daar heb je het meeste plezier van het verdriet slijt wel maar kan lang duren dus nogmaals veel sterkte vanwege
irene jacques en duck
Bedankt voor al die mooie reacties, het is fijn om het te lezen dat er zo vele van jullie met me meeleven.
Groetjes Martina
Heel erg veel sterkte gewenst,..
Wat een vreselijke beslissing.
Sina zal voor altijd in uw gedachten en hart zitten.
Ik heb 3 juni afscheid genomen van mijn ventje,
en mis hem enorm.
10 juni is hij gecremeerd, zonder dat ik erbij was,
afscheid had ik al genomen, omdat ik een paar uur
na de dood van mijn luca, al met een stervende moeder
op de ic zat.
Hij is individueel gecremeerd, niet collectief,
een krijg een urn en hanger met haartjes en as.
Ik kon er niet bij zijn, omdat ik telkens naar het ziekenhuis moest.
Het was enorm moeilijk, maar het ging niet anders.
Ik wens u heel veel kracht en sterkte dit verlies
te dragen.
Voor altijd in uw hart.
Luca wacht op haar en speelt met haar.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ik mis haar zo en zie haar nog steeds in huis ..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?