Op dinsdag 4 mei heb ik mijn allergrootste vriend Bonnie laten inslapen.
Hij was een kruising maar leek een beetje op een maltezer,alleen een beetje hoger op de poten.
14 jaar heb ik hem aan mijn zijde mogen hebben,omdat ik altijd thuis ben heb ik hem dus al die tijd bij me in de buurt gehad.
En ik was dan ook zeer aan hem gehecht en hield veel van hem.
Bonnie hield er niet van om geschoren te worden en verzette zich dan ook hevig als het weer moest gebeuren.
Daarom liet ik hem in het vervolg dan ook scheren bij de dierenarts onder narcose.
Zo merkte hij er niet veel van.
De laatste keer was in september 2009 en hij zag er weer mooi uit.
Maar Bonnie werd ouder(hij was al bijna 14)en de da waarschuwde me dat het niet goed was voor Bonnie en dat het een keer fout kon gaan.
Bonnie ging achteruit en begon moeilijker te lopen,hij kreeg evenwichtstoornis en viel vaak bijna om.
Omdat ik thuis gladde vloeren heb gleed hij ook vaak uit en lag dan ook vaak in spagaat op de vloer en kon niet meer uit zichzelf overeind komen.
Ik had wel zoveel mogelijk kleden en zo op de vloer voor Bonnie om hem het een beetje makkelijker te maken.
Maar ook ging hij minder zien en liep soms tegen dingen aan.
En hij had ook minder kracht om de drempel bij de achterdeur
over te komen.
En Bonnie had ondertussen ook weer een dikke vacht gekregen en omdat hij niet toeliet om geborsteld of zo te worden had hij ook weer veel klitten.
Dus moest ik hem weer onder narcose laten scheren en het risico lopen dat het deze keer wel fout ging of dat hij daarna nog slechter zou zijn?
Toen heb ik de laatste twee maanden getwijfeld of ik hem moest laten inslapen,uiteraard wilde ik Bonnie niet laten lijden maar had niet de indruk dat hij er veel last van had.
Maar hij hijgde de laatste tijd ook veel meer dan vroeger en dat zou met zijn hart te maken kunnen hebben.
Toen heb ik besloten om op 4 mei hem te laten inslapen.
Een verschrikkelijke beslissing.
Mijn vrouw en ik liepen met Bonnie op de arm naar de da en ik liet hem op een grasveld los lopen.
Hij liep vrolijk en helemaal niet mank of moeilijk naast ons en ik had bijna rechtsomkeert gemaakt.
Maar ik heb toch doorgezet en omdat het prikje de laatste keer dat hij onder narcose geen pijn deed dacht ik dat dat nu ook wel niet het geval zou zijn.
Maar dat was het nu dus wel!,ik moest hem stevig vasthouden en de da gaf hem een prik in zijn bil,Bonnie beet in mijn arm,niet dat ik daar veel om gaf maar voor Bonnie was het niet fijn.
De da zei dat ze hem een overdosis had gegeven die normaal voor een hond van 30 kilo was en Bonnie viel vrijwel meteen in een diepe slaap.
Ik had het liever gehad dat hij langzaam in mijn armen was weggezakt,had ik hem nog even kunnen troosten.
Maar het mocht niet zo zijn.
Al eerder heb ik honden moeten laten inslapen maar die waren ook echt ziek,de een had epilepsie en de ander had en hersenbloeding gehad.
Maar Bonnie was niet ziek,wel oud en een beetje versleten.
Maar dit was wel vele malen moeilijker en heb er dan ook verschrikkelijk veel moeite mee.
Ik hield van dat beest,meer dan ik ooit van een mens zal kunnen houden.
Ik mis Hem verschrikkelijk,rust zacht lieve Bonnie.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "het is verschrikkelijk" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Heel veel sterkte!
Wat een naar, helaas echt gebeurd verhaal Dick...
Dat Bonnie zo moest sterven is heel naar!
HEEL VEEL sterkte toegewenst nu je hem moet missen!
Groetjes, Anita.
Heel veel sterkte toegewenst!
Je verhaal lijkt wel een beetje op het mijne..
Onze vorige hond was ook al 12 en hij was ook echt op...
Ook hij had last van evenwichtstoornissen, hij moest ook altijd hijgen (wat dus inderdaad van het hart voortkomt).
En net als jij ook vertelt, toen we op weg waren naar de DA om hem definitief zijn rust te gunnen, leek het ineens beter te gaan.
Daardoor wordt het nog moeilijker...
Maar neem van mij aan dat je de juiste keuze hebt gemaakt!
Heel veel sterkte! Het is zo moeilijk om het juiste moment te vinden om je vriendje te laten gaan. Ik denk dat je de juiste beslissing hebt gemaakt. Je hebt Bonnie voor een lijdensweg behoed.
Heel veel sterkte gewenst de komende tijd
Heel veel sterkte.. het lijkt me de moeilijkste beslissing van je leven
Heel veel sterkte komende tijd met het verwerken dat Bonnie er niet meer is.
Liefs, Liesbeth
Cherm, kan me voorstellen dat je er moeite mee hebt!
Ik denk ook dat je de juiste beslissing hebt gemaakt. Hij heeft nu nooit meer pijn!
Heel veel sterkte met het verlies van je vriend!
Ik kom jou even heel veel sterkte toe wensen.
Met het verlies van jullie maatje.
Liefs Anita.
Iedereen hartelijk bedankt voor jullie warme reacties!.
Heel veel sterkte toegewenst.
Voor altijd in uw hart.
Heel veel sterkte gewenst,met het overlijden van jullie maatje.
heel veel sterkte gewenst met dit grote verlies.
heel veel sterkte
heel veel sterkte toegewenst voor de komende tijd
gr liesbeth
Allereerst heel veel sterkte toegewenst met het verlies van jullie hondje. Ik kan me voorstellen dat jullie het jammer vinden dat de da hem een overdosis heeft gegeven en dat jullie hondje vrijwel meteen weg was. Mss kunnen geeft het jullie rust als jullie dit nog eens bespreken met de desbetreffende da, waarom dit zo gegaan is.
Ik hoop dat jullie de dood van jullie kleine vriendje een plekje kunnen geven. Ons hondje was ook niet ziek, maar helemaal opgeleeft. We mochten het hem niet aandoen om nog langer met zo'n bejaard lichaampje rond te lopen. Toen onze hond de narcose prik kreeg was hij ook vrijwel meteen overleden. Wat een bewijs was voor zijn zwakke hartje. Het is goed zo.....jullie hebben het beste met jullie hondje voor gehad.
Rust zacht, lieve Bonnie!!!
Jacq
Dick, naar verhaal hoor! Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je verdriet snel een plaatsje krijgt.
Heel veel sterkte mer het verlies vanBonnie ik vind dat je de juiste beslissing hebt gmaakt.Het is en blijft moeilijk wij hebben ook al 4 hondjes moeten laten in slapen maar het blijft vreselijk.Denk veel aan de fijne jaren helpt zeker bij het verlies.
sterkte met je verlies.
ik wens je veel steun toe in deze zeer moeilijke tijd.En wat doet het een pijn,als je zoveel van je dier hebt gehouden.Mijn is ook nog niet lang gegaan.Hij was het liefste dat ik bezat.Maar vergeet niet,Bonnie zal altijd in je hart blijven leven,want de mooie herinneringen neemt niemand je af.Heel veel sterkte.
heel veel sterkte samen!
liefs L&L
Heel veel sterkte bij dit verlies,
ook al is ie op leeftijd geworden,
je trouwe viervoeter geef je nooit graag af ...
Grtz
Wat moeilijk!
heel erg veel sterkte
Oh, wat een moeilijke en dappere beslissing! Heel veel sterkte, wat erg dat je Bonnie hebt verloren. Maar met de moeilijke vacht , de zomer die komt, de evenwichtsstoornissen heb je voor Bonnie denk ik toch echt de beste keuze gemaakt. Hoe moeilijk ook voor jezelf nu om hem te missen. Heel veel sterkte!
heel heel heel veel sterkte.
Wat een vreselijk verhaal, wat zullen jullie je machteloos gevoeld hebben... Maar ik denk wel dat het de juiste beslissing is geweest, je lieve maatje hoeft nu geen pijn meer te hebben..
Ontzettend veel sterkte toegewenst!
Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies
heel veel sterkte toegewenst met het verlies van je maatje.
ik kan me heel goed voorstellen dat dit een hele moeilijke beslissing was zeker om dat je hond niet echt ziek was.
dit zijn echt hele vervelende dingen,
heel veel sterkt met het verlies van bonnie .
ik denk dat bonnie zich geen beter baasje kon wensen .
groetjes cora .
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "het is verschrikkelijk" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?