Dempsey castreren of niet?

Mijn vriendin en ik zitten sterk te twijfelen om Dempsey te castreren.
Hij is een lieve hond. Beetje dominant tegen mijn vriendin. Hij duwt haar weg om bij mij te zijn en negeert haar commando's als ik erbij ben.
Zijn piepela lekt nogal wat. Op de bank, vloerbedekking etc. Vlekjes schoonmaken is geen ramp, maar wel vervelend. Dat hij verhaart is prima, maar die vlekken is toch minder fris.
Hij trekt heel erg naar andere honden toe. Niet allemaal maar alleen bij bepaalde honden. Wat mij doe vermoeden de hondjes waar hij naartoe wilt teefjes zijn. Hij heeft laatst ook behoorlijk de Jack Russel-teefjes van mijn schoonvader behoorlijk 'aangerand'. Arme beesten moesten rennen voor Dempsey en zijn piepela.

Plus is zijn eetlust erg laag. Iets wat volgens mij met hormonen te maken kan hebben.

Ook merk je dat hij zichzelf in de weg zit en niet weet wat hij moet doen. Het lijkt net alsof hij soms barst van de hormonen.

Kortom ik zou graag hem willen castreren. Is dit verstandig?

Je zou eerst chemisch castreren kunnen proberen en kijken of het effect heeft.
Ik ben niet altijd voor gelijk castreren maar wel als een hond last van zijn hormonen heeft.
Overleg eens met je DA voor bv een implantaat.

ik zou voor het implantaat gaan voor 6 maanden, en dan zien of hij beter met zn hormonen om kan gaan.

hou er rekening mee dat soms het gedrag even verergert.

je hond is nog zo jong, zie je in die 6mnd het gedrag op een prettige manier veranderen, en komt het dan weer terug wat je niet wilt zien, kan je hem altijd definitief laten castreren.

Ik heb niets tegen castreren, maar het moet wel overwogen zijn en in het belang van de hond.
(dus bv last van darmen, zware voorhuidonsteking -die wel degelijk pijn kan doen met plassen-, niet meer kunnen loslopen, steeds meer beperkingen en ergenissen etc etc)

Hier ook zo'n exemplaar en in overleg met mijn DA hebben we 1.5 weken geleden een spuitje chem. castr laten toedienen. Ik wilde voor een implantaat gaan maar mijn DA heeft mij overtuigd naar het spuitje. De redenen die jij opnoemt speelden hier ook, ja speelden... Igor is een stuk rustiger. Hij had echt last van zijn hormonen, wilde alleen maar achter de teefjes aan, had er dan ook 4 tegelijk loops in de buurt. Echt janken in huis als ze voorbij liepen, trekken ad riem (doet ie anders niet) om aan de plasjes te gaan ruiken, oplikken, hyper de pieper met verminderde eetlust, etc. etc. De spuit werkt itt het implantaat vrij direct, dus konden we met al die loopse teefjes gelijk kijken of het zou werken.
En ja we merken zeker verschil. Nog niet altijd, maar toch wel een duidelijk verschil met voor het spuitje. De DA heeft ook gezegd dat het niet helemaal overeenkomt met het werkelijke hakkie takkie, maar dat je wel een goed idee kon krijgen.... dus ik vrees dat Igor binnenkort onder het mes gaat. Of misschien nog eerst het implantaat tot ie is uitgegroeid, daar zijn we nog niet helemaal uit....
Hoop dat je hier iets aan hebt!
Succes met de beslissing.

Bedankt voor de reacties.

Vraagje voor Liesbeth & Igor.

Hoe was Igor na de behandeling. Was hij onrustig, pieperig, angstig?

Voor die ontsteking kan je ook VitamineC tabletten geven. Pim heeft sinds hij deze krijgt geen last meer van vieze druppels.

Wat betreft de andere klachten: ik zou ook eerst voor de chemische aanpak gaan.

wij hebben indy vorige week laten castreren,
zijn pielemoos lekte enorm,had de spatters zelfs tegen de muren zitten,vréselijk.
we wouden hem eerst chemisch laten behandelen,
maar op advies van de da(mijn schoondochter)
zijn we toch voor de gewone castratie gegaan.
én?hij lekt nu al niet meer,duurt ong.5 á 6 weken
voor zijn hormoonwereldje op orde is,hij is dus nog vruchtbaar,
maar ik merk nu al verschil,ben blij dat ik niet voor de chemische ben gegaan,
is toch rotzooi wat ze telkens in spuiten!

onze da zet nauwelijks chemische castraties meer omdat het zulke rotzooi is, alleen bij oude reuen met prostaatproblemen waar (tijdelijk) opereren geen optie is.

het zou bij mij of een implantaat zijn, of castreren.

die chemische ellende hebben wij ook in onze vorige hond laten zetten en we merkten er helemaal niets nada van en dachten dus lange tijd dat zijn gedrag niet hormonaal gestuurd werd (zn "mis-gedrag" dus). Tot hij door een GT is geobserveerd tijdens een lange trainingssessie en die was er van overtuigd dat het wel zo was. Na een vechtpartij in het donker om een loopse teef die zich onder zijn neus parkeerde met haar "grote broer" bij zich.. lachen maar niet heus, waren we het spuugzat en hebben de knoop doorgehakt, hij was toen bijna 3jaar oud.

Zo'n spijt gehad dat we dat niet een jaar tot 1,5 eerder hadden gedaan, wat een verademing, voor ons allemaal.

Tja een paar herkenbare dingen bij mijn maltezer reutje Bruno. Bruno had ook geen beste eetlust, was altijd bezig met geurtjes buiten en teefjes die lekker roken vond hij ook erg interresant. Daarbij was Bruno ook niet speels omdat hij teveel gefocust was op luchtjes buiten. Wij hebben dus in Januari een chemische chip laten zetten en die begon na 5 weken al te werken, Wij ervaren hem als zeer positief. Het is vanaf week 5 een totaal ander hondje geworden, veel speelser, minder dominant, veel aanhankelijker naar ons, wil tegenwoordig ook lekker kroelen
(is een hondje met een verleden en was altijd erg argwanend)en heeft ook veel meer eetlust.
Kortom wij zien een veel vrolijker hondje nu. Dus 15 juni gaat hij voor een definitieve castratie.
Succes met je beslissing.

Hi Kevin,

sorry dat ik niet eerder reageerde op je vraag... heb je inmiddels teruggepbt

nog bedankt voor je pb!

Woensdag 10.30 heeft Dempsey een afspraak voor castratie. Ben benieuwd hoe het zal gaan. Hij mag dan enkele tijd niet eraan zitten. Ik krijg continu medelijden met hem

indy hebben ze onderhuids gehecht,
dat scheelt een heleboel ellende,
alleen maar 1 hechtdraadje aan de buitenkant.

we hebben indy 1 avond geplaagd met t-shirt/badpak of kap,niets werktte,
hebben hem zo laten rondlopen,alleen de 1e nacht dus een tshirt aan.

hij heeft er totaal niet naar omgekeken,
en de pijnstillers waren goed,met een smaakje,
dus hij heeft totaal géén pijn gehad.

mss tip om te vragen of ze het ook onderhuids kunnen hechten,want niet elke da doet dat.

en als je kunt/durft er bij blijven tot hij onder narcose is,is voor je hondje ook prettiger.

sterkte ermee!

waarschijnlijk doet ie de onze dat niet. Die had het over 10 dagen weer de hechtingen eruit etc.

jammer, onderhuids en dan 1 oplosbaren hechtdraad is veeeel fijner, hoef je niet terug ook.

die kl*** nietjes die sommigen er in jassen, maar eerlijk gezegd heeft dat ook iets met ruimte in de huid te maken.

maar het komt wel goed hoor, castreren is echt geen zware operatie, tis uitwendig, alleen de 1e dag zijn ze was vervelend van de narcose en sommige (zware) reuen zijn pijnlijk op het lege balzakje, maar ook dat gaat snel voorbij.

sterkte en succes enne... let op de voeding en gewicht, eerst lijkt het niet zo hard te gaan, maar draai hem gelijk terug op de voeding (ca. 30%) je zal zien dat dat nodig is, en een dikke hond..... is vreselijk.

Dat buiten ruiken en naar lucht happen boven
een grassprietje is normaal honds gedrag.
Ik heb mijn twee boys niet laten helpen.
De jongste is chemisch gecastreerd geweest,
maar heb besloten hem niet definitief te laten helpen.
Ongewenst gedrag zoals hierboven aangegeven,
is vaak aanleiding om de hond te castreren.
Onze gedragstherapeut geeft cursussen aan de baasjes
om dit gedrag te stimuleren, de honden worden rustiger
en zijn vaak niet meer zo agressief.
Toch zie ik bijna alle baasjes honden wegtrekken,
als ze te lang bij een struikje verblijven.
Ook het rijden op bv. andere reutjes is voor mij
nooit aanleiding geweest mijn boys te castreren.
Hoe vaak heb ik niet gezien, dat mijn boys met
andere honden op het uitrenveld aan het rijden waren,
was dat achter de rug, werd er gespeeld.
Voor mij geen reden tot castratie over te gaan.
Het artikel "honden twitteren ook" staat bij mijn
profiel, geschreven door een goede gedragsdeskundige.
Alleen als er een medische noodzaak zou zijn, zou ik mijn honden laten helpen, anders niet.
Een da zal heel vaak het advies geven te castreren,
een gd kijkt ook naar de rangorde.
Meestal zal de da het advies geven de jongste te castreren, omdat hij de sterkste is, voor de rangorde kan dat heel vaak funest zijn.
Ik zou ook nooit een da vragen of het beter is een hond te castreren, of hij of zij moet ook gedragsdeskundige zijn.

heb indy laten castreren omdat hij véél last had van groene afscheiding,
de spatters zaten hoog tegen muren en deuren op,
daar wordt je niet vrolijk van.
en nu al hélemaal geen last meer,
ben blij dat ik het gedaan heb,
en indy was geen rijder of dominant,dus
daarvoor hebben we het niet hoeven tedoen.

en ja je moet na een castratie je hond ckr 1/3 minder eten geven,anders worden ze idd tedik.

jammer dat je da niet onderhuids hecht,
scheelt een héleboel ellende voor jezelf én uiteraard voor je hond,
want juist die hechtdraadjes of nietjes gaan irriteren,
en dan willen ze er aan gaan lebberen/bijten.

nou sterkte morgen....

Hmmm, ik ga smeken voor onderhuid hechten

Dat terzijde ik zal zeker rekening mee houden. Ik houd jullie op de hoogte van alles.

Ik ga het in Vaassen doen, schijnt wel een goede dierenarts te zijn.

Hmmm, ik ben helemaal opgefokt. Dempsey mag sinds gisteren 18.00 niet eten en vanaf 23.00 niet meer drinken.

Ik kan slecht tegen zulke dingen. Sowieso slecht tegen alles wat met operaties te maken heeft. Heb onwijs medelijden met hem.
Echter mijn vriendin wilt hem gecastreerd hebben.

Dan hoop ik voor je dat het helpt. Hier een gecastreerde reu, gedrag is er niet beter op geworden, nu doet hij ook lelijk tegen teven. En die groene spetters, ach een keer extra schoonmaken. Ze zaten bij mij in de keuken op de bovenste kastjes, vroeg me altijd af hoe hij dat voor elkaar kreeg

Waarom probeert u het niet eens met homeopathie.
Mijn jongens zijn allebei niet gecastreerd.
Ook het probleem met de anaalklieren is aangepakt
met homeopathie.
En een castratie is altijd zeer ingrijpend, misschien
realiseert uw vriendin zich niet dat andere honden
ook heel anders kunnen gaan doen tegen de hond,
dat hij zelf problemen kan krijgen daardoor.
Ik zou het echt nogmaals overwegen.
Ik had twee vechtende ongecastreerde reutjes in huis.
En heb ze nog steeds niet laten helpen.
Luca de oudste is inmiddels bijna 10.

@ machteld
waarom maak je zo'n punt van een beslissing die iemand al gemaakt heeft, daar vraagt ze toch niet om.

ik zie het probleem van castreren niet zo, en ik heb reuen van verschillend kaliber (gehad) al dan niet gecastreerd. en tegelijktijd.

de gecastreerde reuen (na goed overwegen) werder er prettiger van, konden een hoop vrijheid terugkrijgen en waren plezieriger in de omgang. problemen met andere honden extra heb ik nog nooit gezien, integendeel. Sloom of saai worden ze ook niet (ben je zelf bij).

Gorby is op 5 jarige leeftijd gecastreerd om zeer goede medische overweging en in overleg met de klassiek homeopate. En het is een verademing, de gezondheid was er enorm bij gebaat, maar hij is zelf daarna weer heerlijk onbevangen (voor het eeers in zijn leven) met andere honden gaan spelen. Een doetje is het ook niet, zijn autoriteit wordt zelden of nooit betwist.

van castreren wordt altijd zo'n punt gemaakt, alsof het een doodzonde is.

Dempsey, heel veel succes met je operatie!
Bo mocht voor haar sterilisatie nog wel gewoon de hele tijd drinken. Vreemd dat hij dat niet mag.
Heel veel succes en beterschap!

Sterkte en succes vandaag! Blijf je even volgen

Als ik de da gevolgd had, die mij het advies gaf
bij de vechtpartijen tussen mijn jongens, was
dat advies precies het verkeerde geweest.
Een da zal altijd adviseren de jongste te castreren
omdat dat de sterkste is, voor de rangorde kan dat
verkeerd zijn.
Ik heb heel veel geluisterd naar baasjes, heel veel.
Heb me daar zelfs door laten beinvloeden,
de een zei me de jongste te castreren, de ander
de oudste, weer iemand anders allebei en niemand
gaf mij nu het juiste advies en dat deed de gt wel.
Stel maar eens dat u advies vraagt aan iemand die
zijn hond heeft laten castreren, dat advies zal
bijna altijd zijn : laten castreren.
Iemand die u hetzelfde vraagt en zijn hond intact
heeft gelaten, zal tegen zijn.
Er zijn hier ook hondenbaasjes die spijt hebben
van de castratie.
Er zijn honden die totaal veranderen door castratie,
zelfs niet meer in de roedel geaccepteerd worden.
U hebt uw mening, omdat het bij u "goed " is gegaan,
en daarom vind u dat ik er een punt van maak.

laten we maar vanuit gaan dat er meerdere wegen naar Rome leidt. Soms bestaat er meer dan één oplossing. Wij hebben de oplossing castratie gekozen.

Ben nu net terug. Dempsey is nog bij de dierenarts. Ik vond het niet zo leuk om Dempsey te zien slapen door een spuitje.
Dierenarts was wel vriendelijk, de assistentes waren nog veel vriendelijker. Normaal ga ik naar een andere DA, maar deze in Vaassen vind ik toch beter.

Straks word ik gebeld en mag ik hem ophalen. Hopelijk gaat het goed met mijn hond.

Inderdaad meerdere wegen leiden naar Rome... jij doet wat jij denkt dat goed is, en dat doe ik ook....

Sterkte met afwachten bij de telefoon!

Geef m maar een lekkere knuffel van ons

Dankjulliewel voor de steun!

Dempsey is terug.

Operatie is goed verlopen. Dempsey had zijn 'kledingstukje' al om. Dat zit hem niet dwars. Helaas heeft hij wel de neiging om aan de wond te zitten, dus moest er een kraagje om. Dat vond hij helemaal niks. Ik heb ook daarom de kraag eraf gehaald zodra we thuis waren. Ik ben komende 5 dagen vrij, dus we houden hem goed in de gaten.
Hij heeft nog wel last van de narcose, maar dat gaat wel over. Af en toe piept hij en zeurt ie. Ik negeer dat wel een beetje, want anders gaat hij dat aanleren.

Jeetje wat een dag.. terwijl het pas 12.15 is

Kraagje maar weer omgedaan, want hij moet echt 10 dagen volhouden.

Ahg, zo'n lampenkap hondje! Haha! Schattig!
Nou, heel veel beterschap!! Liefs!

Heb mijn hond om dezelfde reden laten castreren als jullie en ben blij dat ik het heb laten doen. Mijn da raadde een chemische castratie ook af.
Ik ben inmiddels anderhalf jaar verder en heb geen vieze plekken meer op de grond of bank. Ik kan Charlie weer gewoon los laten in het bos zonder dat hij achter de teefjes aangaat en hij is geen dagen meer van slag als er in de buurt een hondje loops is.
Het enige nadeel dat ik kan bedenken is dat ik z'n gewicht erg goed in de gaten moet houden. Charlie krijgt nu zo'n 70% van het voer dat hij voorheen kreeg maar ga ik een paar dagen niet hardlopen met 'm of lange wandelingen maken dan kan ik het al aan 'm zien.