Dominantie naar andere honden, zit dit in het karakter?

Hoi allemaal,

Ik zie een nieuwe ontwikkeling in Dobby, en hoewel die heel langzaam gaat wil ik wel even het naadje van de kous weten.

Een paar maanden terug, zo in december, was Dobby nog echt een meutje. Een beetje te onderdanig naar andere honden, kwam niet voor zichzelf op enzo. Dobby benaderde toen honden ook met een vlakke staart, of naar beneden. Een beagle vriendje die constant op hem ging rijden daar deed hij niets aan. Een irritant hondje wat ons achterna kwam bleef op hem springen. En dat liet hij maar gaan, de sukkel.

Nu benadert hij vooral labradors en wat grotere honden met een mooie krulstaart, en wil hij soms op hun proberen te rijden. Daar word hij soms ook voor afgesnauwd, en dat vind ik prima.

Maar nu is de vraag: zat dit dominante randje er altijd al in en is het er door asielstress en wennen bij ons hier nooit uit gekomen, of komt het door andere factoren? Het voornaamste waarbij ik aan andere factoren denk is dat Dobby 's ochtends altijd even op bed mag en dan worden we samen wakker.

De rest van de roedelregels pas ik wel toe, voor zover dat kan. We hebben bijvoorbeeld geen bank, dus daar kan hij dan ook niet op hè? Ik eet eerst, dan Dobby. Ik bepaal waar we naartoe lopen, ik geef hem toestemming om door de deur te gaan (dat vind ik praktischer dan ik eerst, zeker bij het naar binnen gaan). Dobby trekt wel een beetje aan de riem, maar daar zijn we nog druk mee bezig, al 9 maanden. De laatste druk, het is meer druk dan trekken, krijg ik niet weg. Maar ik blijf gewoon stilstaan, achteruit lopen en dergelijke. Al is het maar zodat het niet erger word.

Ik kan nog wel een stapje verder gaan in de roedel regels, maar gelden die alleen voor baas-hond relatie, of hebben die ook invloed op hond-hond relaties? Ik vond hem eerst iets te mutserig, nu is hij 'goed' zeg maar, maar hij hoeft van mij niet nog dominanter te worden. Chico was dominant, en ik vond het wel rustig zo met Dobby die wat minder was.

Mijn mening:

roedelregels zijn vooral voor mensen duidelijk en er is niets mis mee ze toe te passen maar een hond zit toch een beetje gecompliceerder in elkaar of een hond sochtends even in bed ligt daar gaat het niet om, als jij zegt dat hij dat mag is het toch prima, gezellig even kroelen.

ikzelf pas niet echt DE roedelregels toe maar heb onze eigen regels gemaakt, volgens mij gaat het meer om duidelijk zijn tegenover de hond, regelmaat toepassen, zijn taal leren kennen, zodat er wederzijds vertrouwen en begrijpen ontstaat.

ik laat Lola ook niet op iedere hond afgaan, heb haar juist geleerd dat een andere hond betekend: naar het vrouwtje gaan en afwachten. Ik overleg dan de situatie eerst, het liefst met de andere hondeneigenaar en afhankelijk daarvan kunnen de honden spelen. Mocht het niet goed gaan dan lopen we gewoon door.

in jullie geval zou ik Dobber ook alleen op jouw commando met een andere hond laten spelen, dan is er niets mis mee dat hij af en toe een andere hond uittest of hij krijgt eens een snauw. Het is een beetje uitproberen, mocht het tever gaan kan je hem gewoon meenemen en verder lopen.

Misschien is het probleem te verhelpen met veel aandachtsoefeningetjes, zodat hij ook niet meer aan de lijn trekt, (vind ikzelf heel belangrijk)

Heb ik nou eigenlijk je vraag beantwoord?

Ja ik denk wel dat het karakter van een hond bepaald hoe hij tegenover andere honden is. Meestal is een hond ook niet altijd tegenover elke hond dominant maar wisselt dat per hond.

Aangezien we met zoveel verschillende rassen en maten te maken hebben kunnen we het natuurlijk niet de honden zelf uit laten zoeken. Door al die verschillende rassen die wij gefokt hebben en de vele ongesocialiseerde hondjes spreken honden elkaars taal vaak niet eens meer. We zullen dat dus moeten begeleiden.
Ik doe het dus zoals ik boven beschreven heb, dan kan je eigenlijk nooit in de problemen komen.

Ja, ik geloof dat je gelijk hebt. Dobby is heel meuterig en snel onder de indruk, vooral van kleine hondjes. Maar hoe hij zich ook opstelt, als er een hond iets meer dan een snauw geeft, neemt hij vaak snel de benen.

Ik ben gewoon oplettend, ik heb liever niet dat hij te dominant word. Ik heb met mijn vorige hond meegemaakt dat hij (14) en zijn 14 jarige 'vijand' van vroeger nog steeds elkaar wilden aanvliegen. Dat hoeft van mij niet zo.

Ik sluit me bij Dobry aan. Lootah heeft het ook bij bepaalde honden dat hij dominant gedrag vertoont, maar dat zijn vaak de honden die zelf op afstand al signalen afgeven dat ze niet zo zeker zijn van hun zaak zeg maar (soms zijn die signalen heel subtiel) maar lootah ziet dat natuurlijk wel en die misbruikt de situatie dan een beetje En tegen reuën van zijn eigen ras wil hij wel opdringerig gedrag vertonen. Maar overwegend is het ook een watje, laatst was hij zelfs terug gerend naar de auto omdat er 2 duitse herder aan kwamen

Dus ik denk dat je met aandachts oefeningen (eerst thuis oefenen dan pas toepassen in de praktijk ) een heel eind zult komen

hmm onze Gorby was de eerste tijd zo mak als een lammetje bij ons, echt belachelijk voor een Schnaus (die toch vaak wat macho zijn), de vorige eigenaar had juist gezegd dat hij vreselijk was met andere honden, zeer agressief zelfs. Ze konden hem begrommn,beblaffen..... geen reactie.

Maar na een maand of 2 begon hij uit zijn schulp te kruipen, werd zelf verzekerd, werd lichamelijk mega sterker en begon te settelen in zijn omgeving.

En nu... is hij een stabiele, zelfverzekerde, absoluut niet onderdanige reu. Die heel boos kan worden als een andere hond tegen hem blijft grommen en blaffen.

wat dat agressie verhaal vandaag gekomen is, geen idee, wij hebben er geen enkel probleem mee, gorby is geen vechter, zijn houding is genoeg om de zaken te bepalen, hij sluit vriendschap wie met hem vriendschap wil sluiten. En bij een aanval van een belgisch herder.... die ving hij zijwaarts op (kalmerend dus) gaf 1 grauw terug, belg begreep dat hij dit niet kon winnen, liet staart zakken, lage houding, Gorby bekeek hem en ging heel fier de andere kant op staan kijken waardoor de hond kon ontsnappen.


moraal van die verhaal: wij zien onze reu nog steeds veranderen bij ons, oude verhalen blijken bij ons totaal niet op te gaan, hij is dominant op een prettige wijze bij ons.

Maar ik vind altijd wel dat een bepaalde dominantie al dan niet samen gaan met "game-ness" wel aangeboren is. niet iedere hond van elk ras is alleen maar vriendelijk, ik ken menige Goldenreu die echt wel zn mannetje staat een knokpartij niet uit de weg zal gaan

Mijn vorige reu was dus zo. Chico was dominant vriendelijk. Maar als je hem echt pissig maakte, dan had hij een vijand voor de rest van zijn leven. Chico was een beetje pusherig door gewoon in een andere hond zijn private space te gaan staan. Kreeg hij een snauw, dan bleef hij rustig, maar dreef wel zijn zin door. Dus dan rook hij aan die kont, of aan het andere hondje. Hij sprong uit bereik van snauw en meteen weer terug, vriendelijk zwaaiend met zijn staart in de lucht, afwijkende blik, dat wel. Maar toch zijn zin doordrijven.

Dobby is eerder vriendelijk dominant. En soms meuterig.

Heel erg bizar om nu Dobby 1 jaar en 9 maanden is ineens te zien dat hij nu af en toe geen slapjanus is. Nu stimuleer ik hem ook wel om af en toe van zich af te snauwen, dat deed hij namelijk eerst ook niet. Hij was meer het wegloperige type. Maar als het irritante hondje gewoon achter je aan blijft lopen, dan mag hij best snauwen van mij.

Maar het hoeft van mij ook niet te ver door te schieten. Nu denk ik niet dat dat in de aard van het beestje zit, maar als 's ochtends even in bed knuffelen nou zijn dominantie naar honden (te ver door) stimuleert, dan word er dus niet meer iedere ochtend in bed geknuffeld. Vandaar de vraag.

helemaal eens met hier boven. denk ook dat het deels aangeboren is en ook deels zo gegroeit is.

ik weet wel dat dominantie ook bepaalt wordt hoe de reu of teef in de baarmoeder zit. ligt de reu bevoorbeeld tussen twee teven in, zijn deze reuen over het algemeen rustig en demoedig. Wordt een teef geboren tussen twee reuen in dan zijn deze teven vrij dominant.

Rijden kan een teken zijn van domineren maar kan ook gewoon sexeele drift zijn. Eros heeft dat dus, als hij een loops teefje niet mag of kan pakken dan gaat hij naar een reu of teef toe om zijn lusten te botvieren (wij laten dit natuurlijk niet toe). dus dat kan het ook zijn.

Hoe oud is die nu als ik vragen mag? en is hij geholpen of nog niet?

Groetjes Bianka

Dobby is 1 jaar en 9 maanden. Hij is niet geholpen. Dat waren we zowieso niet van plan, en de dierenarts ontraadde het ons omdat hij zo meuterig is. Hij is héél onderdanig naar mensen toe, maar wel open en benadert het liefst iedereen voor een aai. Maar hij benadert wel ieder mens vanuit een lage houding.

Ik heb net een boekje gelezen over vechten en daar staat een stuk in over dat zogenaamde dominantie.

Honden die zich gedragen alsof ze dominant zijn, zijn over het algemeen in hun socialisatie periode verkeerd behandeld(lees: gesocialiseerd)
Ze hebben dus nooit geleerd goed om te gaan met honden en daarom kennen ze de "Moedertaal" van de hond niet. (lees: signalen)
Om gevechten te voorkomen is het dus belangrijk dat dit getraint word! Want nee dominantie(wat het dus niet is) is niet goed voor je hond en niet goed voor jou. Stel je voor dat je bij elke hond inderdaad moet bespreken of het wel goed gaat. Het zou toch veel leuker zijn als je hond met elke hond goed kan spelen?(dit is natuurlijk niet altijd mogelijk)

Als je hier dus vanaf wilt zou je naar een gedragstherapeut moeten die niet kijkt naar dominantie, want dit is zeker een probleem dat verholpen kan worden.

Overegens heb ik dit mijn hond ook afgeleerd (hoe ik het gedaan heb weet ik niet meer haha maar het ging meer op geluk dan wijsheid)

Succes

Oh, maar hij kan met iedere hond goed spelen. Dobby is ze de laatste paar weken gewoon wat zelfverzekerder gaan benaderen.

In het asiel vertelden ze me ook zoiets, ze hadden hem bij een Beagle in een hok gezet en daar werd hij compleet onderdrukt. Ze hebben de Beagle weg moeten halen, want Dobby had geen leven meer met dat beest in de buurt.

Alle tekenen wijzen erop dat hij juist een beetje een sukkeltje is, hij heeft nu alleen wat meer... zelfvertrouwen als we een hond ontmoeten. Het hoeft van mij niet uit te groeien naar echte dominantie, daar gaat het mij om. Gevaarlijke nep signalen, nou daar prikt een andere hond zo doorheen. Als het woef zegt dan zet Dobby het gelijk op een lopen.

Ik ben ook degene die zegt dat hij er naartoe mag gaan, "ga maar" zeg ik dan. Dit doe ik ook niet bij iedere hond.

Ik denk ook dat het grotendeels karakter is, maar dat vervelende gebeurtenissen wel kunnen bijdragen tot een dominantere houding (niet snel tot ene onderdanigere).

Mexx was bv nooit erg dominant, maar haatte ruzie en geblaf als pup al.
Tijdens het spelen elke les werd hij door zichzelf gedwongen om in te grijpen als een grote hond bv iets te ruw speelde en een kleinere plette.
Dit zorgde er deels voor dat hij sociaal is, hij kent precies alle manieren om confrontaties uit de weg te gaan, maar leest ook erg goed andere honden.
Maar nadat hij tig x was gegrepen ging hij het ook gebruiken om honden af te schrikken. Dus alvast je groot maken in de hoop dat ze afdruipen wat vaak bij reuen dus tot problemen leidt want die duiken er dan vaak op.

Ik denk dat Dobby nu gewoon volwassen begint te worden en zelfverzekerder. Met een jaar of 2 a 3 zal hij echt volwassen zijn en zijn karakter helemaal duidelijk zijn.

Probeer nu gewoon niet teveel confrontaties met hem en andere honden te krijgen zodat het niet erger gaat worden.
Een keer een flink dominante reu ertegenover kan ook helpen maar wel een sociale. Zodat hij leert dat hij niet altijd de baas is als het de spuigaten uitloopt

Ik kan bijna met zekerheid zeggen dat het met karakter te maken heeft aan de ene kant en met het ras aan de andere kant.
Mijn airedales zijn van nature een dominant ras maar ik zie in hun karakters wel duidelijk verschillen in hoe het wordt uitgedragen. Dit heeft dan ook bij elke hond een eigen aanpak nodig.

met maaike ben ik het 200% eens

Idd bij bepaalde rassen weet je dat reuen en/of teven gewoon dominanter zijn, al kan er altijd een wat onderdaniger typje tussen zitten

Fijn, ik ben weer blij met jullie hulp.