Signalen herkennen of het goed gaat met je overleden hondje?

o ja nog even over de bijbel daar staan zeker leerzame dingen in ,

maar ook dingen waar ik niet achter kan sta.

ik bedoel de bijbel is ook door mensen handen geschreven

Ik denk dat het waar is dat je hond/mens nog even aanwezig is.

Ik heb het ook gevoeld vlak na het overlijden. Zeker bij Pongo, zijn overlijden was nogal heftig.

Dieren en mensen gaan over: "naar gene zijde". Ze hebben hun taak/opdracht hier gedaan.

Als je contact wilt blijvn houden c.q. oproept, laat je ze niet gaan maar houd je ze vast aan deze wereld, waar ze niets meer mee hoeven. Laat het los.

Ik erger me aan mensen die overledenen oproepen en er een show van maken. Dit is volgens mij niet de bedoeling. Na verloop van tijd vallen ze door de mand.

Iemand mag vinden of denken dat dieren geen ziel hebben. Ik denk ook zeker dat dieren wel een ziel hebben! Mijn konijntje is 2 weken geleden overleden en ik heb haar nog een week bij me gevoeld! Dat was een hele mooie ervaring en ik weet nu dat ze het goed heeft!
Ik kan me dus goed voorstellen dat jij ook een teken van je hondje wilt, maar idd er op wachten hefet weinig zin! En anders kan iemand je mss helpen!

Veel sterkte iig!!!

Volgens mij hebben én mens én dier een ziel of geen van beiden...

heeeej ben ook mijn hondje verloren snoepy van de 11st jullie ik droom niet meer van hem
was een border collie heel lieve hond
mis hem hard ook denk ik nu nog alle dagen aan hem doe pijn inerlijk
was plots ziek lever nieren waren aan afsterven ook had ie suiker te hoog
ik heb hem belooft tijdje weer als jij laters sterft koop ik geen hondje meer heb nog labrador
die doe veel dingen na van mijn overleden hond
ook mijn man geeft men dode hondje gezien 1keer nu af en toe voeld ie de kou aan zijn benen mijn man denkt da ons hondje zijn kop op zijn been lecht
raar e ik voel me schuldig omda ik da belooft heb dus denk nie da ik nog een koop
is heel moeilijk te vergeten je trouwe dier e kan hem nie vergeten iedere dag kus ik zijn foto
en wa haar da ik nog heb van hem is een zakje
is nie beschrijvelijk wa da is een dier kwijt te zijn
heeft veel pijn inerlijk
hoop da ik hem eens kan zien ook zou ik willen veel sterkte ook voor je en alle mensen
groetjes

Of je wel of niet gelooft, maakt weinig uit.
Ik ben van mening, een wetenschappelijke waar je heel ver mee kunt gaan, dat er de wet is van 'behoud van energie'.

Dat wil zeggen dat als er energie is, op welke manier dan ook, geestelijk of lichamelijk, dat die zich altijd zal verderzetten, in welke vorm dan ook.

Wanneer er aan een bepaalde vorm van energie een eind komt, dan gaat die over in een andere vorm van energie.
Wanneer men het lichaam, met al zijn processen, als uitgangsvorm neemt, dan weet je dat alles na het overlijden een andere energievorm aanneemt. Dit kan zijn chemisch, of thermisch, zoals compost voor de aarde; het lichaam blijft in het proces van het leven, al is het niet meer tastbaar bij ons.
Zo meen ik ook dat de geestelijke energie, aangedreven door een fysische energie, niet verloren gaat.
een groot geleerde Stephen Hawking, heeft hier menig boek over geschreven.

Wat wij, als aardlingen, kunnen of willen zien, hangt van ons af, maar dat er dus iets meer is, daar ben ik van overtuigd.

En dat een dier een ziel heeft, is dus ook zeker, anders zouden zij nooit kunnen leren of voelen...(over amoebes spreek ik me niet uit )

Ik zal wel dromen, zoals iedereen, maar me er iets van herinneren of ze zelfs kunnen navertellen lukt misschien 1 of 2 keer per jaar. Over Chieta en Sharey heb ik dan ook nooit (bewust) gedroomd. Maar wat niet is kan nog komen.

Dat honden een ziel hebben geloof ik heilig. Voor mijn gevoel heeft elk levend wezen een ziel, zelfs planten en rotsen.
Saskia, je hebt hierboven mooi geschreven over die voortbestaande energie, daar geloof ik ook in. Die energie en zielen komen voor mijn gevoel ver overeen. Energie beweegt, wil vooruit, en zielen geven richting aan de levens die ze bezielen. Zielen willen zich ontwikkelen dus ook vooruit, zo zie ik dat.

Zonder dat ik erg religieus ben zie ik het als volgt:
Bij het ontstaan van deze aarde (Big Bang of het Scheppingsverhaal, allemaal even mooi. Ikzelf denk dat het scheppingsverhaal begon met de Big Bang en nog altijd bezig is, omdat aan alles een begin en een relatief einde zit) kreeg ieder organisme een soort Goddelijke vonk mee, niet meer en minder dan pure energie. Die energie werd van een ontwikkelingsrichting voorzien en dat werd de ziel. Elk soort organisme heeft door die ziel een eigen karakter gekregen, want een rots heeft andere 'belangen' dan een plant, dier of mens.
De ziel betekent voor mij dat heel oude lijntje met onze oorsprong: de Schepper.
Elke ziel is een bewaarder van een heel grote opdracht.
De ziel bewoont door de eeuwen heen verschillende vormen van leven die zich in positieve zin ontwikkelen, namelijk van een primitieve levensvorm naar een hoogontwikkelde levensvorm.
De verschillende levens waarin de ziel zich uit in voelen, denken en handelen zijn zijn gereedschappen om aan zijn opdracht te werken, aan de wereld te bouwen en vervoersmiddelen door de tijd heen.
Een goed kontakt met je ziel betekent voor mijn gevoel de roep van je eigen natuur horen of voelen en volgen en daardoor je eigen bijdrage leveren in de ontwikkeling van de aarde.
Kortom: Zielen zijn de kern en de drijfveren van alle leven.
Heerlijk onderwerp om over na te denken, om je standpunt of gevoel daarover te verwoorden en te delen. En dat op HP zeg...

Ik ben blij dat Sharey's ziel mij via een dierenparagnoste heeft verteld dat ik precies op tijd was met hem laten inslapen. Dat weet alleen het hondje in kwestie zelf. Ook vertelde hij via haar dat hij al was overgegaan naar de andere wereld, de dierenhemel.

Ik heb gelukkig nog nooit afscheid genomen van een hond..

Helaas wel van mijn paard..
Nu 3 jaar geleden en heb het er nog steeds moeilijk mee.
Heb veel over hem gedroomd, vooral in het begin.

En sommige dromen kwamen zo echt over!
Zo droomde ik een keer, dat ik langs een heeeeel groot weiland af reed, en daar stond hij.. midden in het hoge gras vredig te grazen. Klinkt misschien stom, maar het voelde goed, alsof hij me liet weten van.. het gaat goed.

En ik droom nog regelmatig dat ik hem een tijdje gewoon niet gezien heb, en dat hij daar dan ineens weer staat! En dan ben ik hem aan het borstelen op stal etc.

Heel vreemd maar wel fijn, want het voelt alsof we weer even samen zijn geweest.