Kelly's check up (sorry lang verhaal)

Kelly is vorig jaar ernstig ziek geweest.
Galgang-leverontsteking. Ze heeft het op het nippertje gered.
Bij het eerste bezoek aan de DA werd vertelt dat ze waarschijnlijk een virusje had, dus uitzieken.
Maar ze was echt doodziek, had aanhoudend 41 graden koorts, bleef braken en diaree en ik zag dat ze knalgeel werd. Dus bij mijn 2e bezoekje schrok de DA (andere) zich kapot. Kelly meteen opgenomen aan infuus. Bloedresultaten waren zo schrikbarend hoog dat het een wonder was dat ze nog leefde.
Na de opname nog 3 antibiotica kuren en paar maanden prednison.
Kelly is van altijd jeugdige Kelly echt veranderd in oudere hond met tal van kwaaltjes.
Ook heeft ze aan de ziekte een hartritmestoornis overgehouden. Hier kan ze op zich prima mee functioneren.

Ik ben vandaag bij de DA geweest voor een check-up. Ouderdom komt met gebreken, maar ik wil er graag alles aan doen om de kwaliteit zo goed mogelijk te houden. Maar toch heb ik het er moeilijk mee dat ze zo verzwakt is geraakt en confronteert me ook met haar eindigheid.
Verder schreef ik al in een eerdere topic dat ze tegenwoordig soms 's nachts onderaan de trap zit omdat ze mijn nabijheid zoekt. Reden voor mij om te voelen/aan te nemen dat ze zich ergens toch zelf ook niet helemaal happy voelt. Ze is ook veel meer aan het snurken (maja doen oudere mensen soms ook), ook soms als ze wakker is.

Ze heeft overal knobbels gekregen, de meesten zijn volgens DA onschuldig, maar 1 op haar poot die er al langer zit en ooit vetbult was is een vervelende.
Ze heeft er ook last van want ze likt er veel aan.
Deze zou eigenlijk verwijdert moeten worden, maar DA durft het zo niet aan onder narcose.
Kelly's hartritmestoornis is niet verslechterd maar haar polsslag is minder krachtig dan paar maand geleden. Dit moet dus eerst verder met de cardioloog uitgezocht worden. Wordt vervolgd.

Dan haar gewrichten. Volgende week worden foto's gemaakt van heupen en knieeen. Nu was al wel voelbaar dat er vocht zit in de knieeen. Of ze daarnaast ook vergroeing aan de heupen heeft is wel waarschijnlijk, maar toch maar even foto's afwachten.

Verder heeft ze nog een gekwetste voorpoot, waardoor ze mankt. Deze poot is altijd een probleem geweest. Toen ze pas kwam trok ze nagels uit (althans probeerde ze) en vrat ze de kussentjes er af. Tegenwoordig is het af en toe likken, maar nu zitten er behoorlijke vergroeingen van de weke delen.
De DA voelde nu ook een onderhuidse verdikking tussen de tenen, dit zal ook op de foto gezet en gezien worden.

Wordt allemaal nog vervolgd dus.

Pff heel veel sterkte Petra, tis ook lastig als de honden ouder worden, en zeker als je kunt zien dat het slechter gaat..

Heel veel succes ik hoop op positief nieuws

Waarom moet ouderdom altijd met gebreken komen he?! We zouden willen dat onze honden altijd jong en engergiek bleven, maar helaas is dat niet zo.
Ik hoop voor jullie dat er nog een aantal hele mooie jaren in het verschiet liggen.
Ik blijf jullie volgen..

Waarom kunnen honden nou niet gewoon 100 worden zonder problemen, zou zo fijn zijn...

Sterkte en succes met alle onderzoeken, ik hoop dat alles goed komt.

Lieve groet Thera

Dat hakt er wel even in.. Zoveel van die kleine, vage, vreemde dingetjes.. Juist met herplaatsertjes, en getraumatiseerde beestjes, is het moeilijk te zeggen. Die zware rugzak maakt ze kwetsbaarder.

Je hebt in ieder geval heel veel liefde te geven
Dat maakt een boel goed

Wat de uitslagen ook zullen zijn, jij geniet van Kelly en Kelly geniet van jou en Jip!

Allerbelangrijkste is hoe Kelly zich voelt. Jij staat het dichtste bij haar. Dat maakt het soms moeilijk om te zien. Maar jij voelt haar daardoor wel het beste aan. Sta daar open voor en wees eerlijk. Tegenover jezelf, maar zeker ook tegenover Kelly.

Een dier heeft er sneller vrede mee dan wij mensen. Legt zich er sneller bij neer. Verdriet en neerslachtigheid om ziek-zijn is vooral iets menselijks. Het lijfje houdt op, het dier accepteert dat. Mensen zijn vasthoudener.

Hoe lang het mag duren, weet je nooit. Ik denk in ieder geval aan jullie.

Liefs Marit

Inmiddels kan ik het weer wat beter relativeren.
Dat neemt niet weg dat het om te is dat ze zo'n kwakkelkont is.
Het is inderdaad zo Marit, haar slechte start maakt haar kwetsbaarder.
Ze heeft altijd wel rare dingen gehad er is een behoorlijk dossier bij de DA.

Ze heeft in het (oeps?)nest na het afspenen geen voeding gehad, dus alles wat maar enigszins eetbaar leek heeft ze opgegeten. Aangezien dit in een drugspand was heeft ze zeer waarschijnlijk ook drugs binnengekregen.
Dit weet ik omdat ik een jaar later toevallig de vrouw tegenkwam die haar uit dit pand gered heeft en haar naar het asiel bracht.
Toen ik haar uit het asiel haalde was ze ondervoed en had ze bijna geen vacht. Haar ogen knalden bijna knalrood uit haar oogkassen en ze vertoonde echt gestoord hypergedrag (afkicken?).

En moet je haar nu eens zien! Zo'n liefie, maar wel een kwakkelkontje.

"toevallig"

Wat een grijs toetje he. Haha ze kijkt hier ook zo lekker suf

Haar ogen knalden bijna knalrood uit haar oogkassen en ze vertoonde echt gestoord hypergedrag (afkicken?).

Daar maak ik even verstoord van. Gestoord vind ik een rotwoord.

Jeemig joh... Je hebt wel echt een hondje uitgezocht met problemen he?! Maar ik vind het super goed dat je zo met haar omgaat. Wel erg jammer dat de eerste DA niet goed gekeken heeft naar het probleem en dat dit er uit voort gekomen is. Ik hoop echt dat het een beetje beter mag gaan met Kelly...

Vandaag foto's laten maken.
Kelly heeft spondylose (behoorlijk vergroeiing op de foto te zien en meerder plekken) en beginnende artrose in heupen en knieen.
Vooral de spondylose verklaart de klachten van slappe achterhand en pijnaanvallen.
De foto's worden nog besproken met de orthopeed en ik zal daar nog verslag van krijgen.

Haar voorvoetje is ook op de foto gezet en zal met de orthopeed beoordeelt worden op afwijkingen.

Wat betreft haar bult hebben we besloten om een punctie te doen, zodat zeker is wat het is.
Het liefst zouden we hem allebij weggehaalt zien, maar in overleg met de cardioloog is de narcose een serieus risico in verband met haar hartritmestoornis.
Op de foto van de borstkas was gelukkig te zien dat er geen vocht in de borstholte zit.

Op deze zelfde foto is per toeval een steen (?) in de maag ontdekt.
Het kan zijn dat de steen er pas net zit, maar ook mogelijk dat deze er al langer zit.
Afwachten of dit voor problemen gaat zorgen.

Vanmiddag een tuigje gekocht zodat het allemaal wat prettiger zit.
Ook zullen onze dagelijkse wandeling er vanaf nu anders uit gaan zien. Dit vind ik best moeilijk.

Ik wacht nog even het verslag af van de orthopeed en zal dan een afspraak maken bij een klassiek homeopaat.

Het advies qua voer is speciale brok. Maar ik ben hier geen voorstander van. Volgens de DA heeft de klassiek homeopaat veel kennis van en ervaring met versvlees voeding en kan ze me ook adviseren mbt aanvullende voedingssupplementen. Dat lijkt me een goed plan

Tot zover update Kelly

Poe hee, het valt wel, maar niet mee...
Moeilijk om te horen dat ze van alles mankeert...
STERKTE gewenst voor jullie beide!

Wat een heftige geschiedenis heeft Kelly, fijn dat ze jou heeft die alles doet om het haar zo prettig mogelijk te maken.
Ik hoop dat jullie nog heel lang van elkaar kunnen blijven genieten en de klassiek homeopaat haar goed gaat helpen.

pff heftig zeg! nou, nu dus afwachten op de echte beoordeling..

Jeetje, dat is allemaal nogal wat. Nog even de orthopeed afwachten dus. Ik hoop dat ze met behulp van homeopathie nog een tijd bij je kan blijven.

Lieve groet Thera

Het is inderdaad wel even heftig allemaal.
Toch ben ik wel blij om te weten hoe het er nu voorstaat, vanaf hier kunnen we weer verder en de kwaliteit van leven zo goed en eerlijk mogelijk bewaken.
Ik hoop snel verslag te hebben van de orthopeed en van de cellen uit de de bult.
Dank voor jullie reacties

Vanmiddag heeft de dierenarts gebelt. De foto's zijn besproken met de orthopeed.

De hele wervelkolom is aangedaan door verstijfde en aktieve spondylose en er zit op 1 plek ook compressie van het ruggemerg, waardoor er een vernauwing in zit en dus verklaart dat ook de problemen in de achterhand.
De nek staat niet op de foto, maar het is aannemelijk dat het ook daar zit aangezien de gehele wervelkolom meedoet.
Nu ga ik een afspraak maken bij de homeopaat. Helaas die is pas maandag weer bereikbaar.
Afgesproken, op mijn verzoek, om dit eerst te doen alvorens te starten met pijnstiller/ontstekingsremmer.
Het advies is ook hydrotherapie in verwarmd water, maar dat is voor mij lastig te realiseren helaas.

Ze heeft lichte artrose in heupen en knieeen, maar de klachten die ze daar nu van heeft zijn nog mild.
Het voornaamste probleem komt dus echt uit de rug en de compressie van het ruggemerg.

In haar voorvoetje blijkt een dislokatie te zitten van de sesambeentjes.
Aangezien ook de weke delen (voetzooltje) vergroeit en verdikt zijn is het niet duidelijk wat de oorzaak van wat is (kip en het ei).
Normaal gesproken zouden ze voorstellen om de sesambeentjes te verwijderen, maar ze kan dus (liever) niet onder narcose vanwege het hart.
Gisteren heb ik al een schoentje gekocht.

De uitslag van het cellenonderzoek was er nog niet.
Mijn volgende project is een lekker bed voor haar creeeren waar ze wat gemakkelijker in kan liggen dan de mand.

hoh, dit is zwaar om te lezen, maar gelukkig heeft Kelly jouw als eigenaar, ik vind het prachtig dat je zoveel geeft om haar, echt knap, ik hoop ook dat ze nog jaren met je mee blijft

Veel beterschap in ieder geval

Zo dat zijn geen kleine dingen..
Die bult, zit die op haar pootje? 'Oude vetbult'?
Is er een mogelijkheid dat die onder plaatselijke verdoving verwijderd kan worden?

Veel liefde en energie, een klassiek homeopaat in de arm en dan maak je er met Kelly nog het beste van

Hier een link met adressen waar hydrotherapie gegeven wordt;
http://www.barfplaats.nl/forum/index.php?topic=29873.0

Misschien is er een kennis die je er met de auto heen kan brengen?

Ik stuur je ook nog even een PB'tje

@Marit, De bult is eerder (paar jaar geleden) aangeprikt en bleek toen vetbult. Nu is de bult groter en van vorm veranderd. Ook lijkt hij harder te zijn.
Dus vandaar opnieuw aanprikken nu.
De reden dat DA hem graag zou weghalen, voordat hij nog groter wordt is omdat verwijderen steeds lastiger vanwege de lokatie op de poot (ivm weinig huid).
Maar goed narcose is dus nog geen optie.
Onder lokale verdoving? Dat lijkt me voor Kelly echt een heel ingrijpend (traumatisch) iets. Vastgebonden.
Dat moet ik echt goed gaan voelen.
Ik wacht de uitslagen af en dan ga ik verder bekijken wat de eventuele volgende stap kan zijn.

Veel sterkte met Kelly!

Dank je Angela.

Ze heeft inmiddels een fijn nieuw bed.

Een kindermatrasje (daaronder antislip) met een vetbed er op. Lekker van de grond af door de dikte van het matras en ruimte genoeg om in elke gewenste houding te kunnen liggen.
Ik zal zo even een fotootje plaatsen.

Zo te zien is het bed goedgekeurd!
Ik hoop dat de homeopaat nog veel kan doen om het leven voor Kelly wat aangenamer te maken. Succes!

Hmmmmmmmmmm
Zo'n bedje wil ik ook wel

Wat ligt Kelly er lekker op Petra!
Leuk bedacht