Nogmaals heel veel sterkte. Fijn dat je vandaag nog afscheid hebt kunnen nemen. Geef jezelf de tijd om alles te verwerken en doe vooral wat bij jou past/ goed voor jou voelt. Wanneer een andere hond op je oad komt en de tijd daar rijp voor is is zo persoonlijk.Als het moment daar is weet je het. Je bent altijd super voor je honden. Ik ken je niet anders als met een newfy aan je zijde. Of het nou om je dagelijkse verhalen gaat of over je zorgen over je hond ik leerde er dingen van en las jullie stukjes graag. Ik draag je een warm hart toe. Ogin is bij Bamse en vergeten zullen we haar nooit. Ik hoop dat iedereen die zo met je meeleeft, je enigszins troost en steun bied. Ik wens je veel kracht toe de komende tijd.
Jeetje Willemijn wat vind ik dat erg en verdrietig voor je en dan ook nog zo onverwachts. Ogin heeft bij jou het allermooiste leven en de beste verzorging gehad dat een hond zich kan wensen. Heel veel sterkte en een dikke knuffel, veel liefs van ons! En als je van je af wil praten weet je mij te vinden…
Ik besef het niet….ik kan de tv snachts niet uit doen, dan hoor ik haar lopen, kan niet maar is wel waar, en ik zie haar overal liggen…kan niet…..ik heb plotseling afscheid moeten nemen, dat het besef nog moet komen, het verdriet is onbeheersbaar.
Heel begrijpelijk, het moet allemaal weer een plek krijgen. Heb het altijd als ik iemand of een dier verlies die me dierbaar is. Begint met oorverdovende stilte en dan ....Klopt hoor dat sommige toch nog even blijven hangen maar dat lijfelijke is er niet meer, op gegeven moment verdwijnen ze en komen ze nog enkele keren terug. Het leeft igg verder in je hart voor altijd.
Put jezelf niet uit, blijf eten en probeer te slapen en als je er aan toe bent? Doe die wandelingen, huil met mensen die je dagelijks gedag zei met hun honden en wandeling, er is geen schaamte daarin. Zelf heb ik wat staan te janken bij Peanuts overlijden te vertellen en sta je met een, wat jij denkt een "vreemde" te huilen.
Tis niet niks Willemijn iets verliezen waar je zo van heb gehouden, laat staan dat je een dag taak had aan verzorging voor een ander probleem. Hier kon je niets aan doen, dat gebeurd of het gebeurd niet.
Heel herkenbaar... ik meende laatst Fredje ook te horen lopen. Het doet pijn om de voerbak niet te hoeven vullen sochtends. De stilte.. niemand die zich laat horen . Of nog haar tegenkomen in hoekjes, zelfs nu went het niet. Het heeft echt tijd nodig. Het gaat uiteindelijk weer wat beter, maar geef het wat tijd.
Probeer daar waar het kan toch wat afleiding te zoeken. Vooral als het zo op eens komt is het nog heftiger vind ik zelf. Zorg goed voor jezelf ook al heb je misschien daar nu niet zo'n zin in. *Knuffel*
Dank jullie wel, dinsdag ga ik haar ophalen. Het verdriet moet bezinken en dan is het niet dat ik ze vergeet , deze aankomende week is todh al moeilijk 20 januari Bams haar sterfdag, en daar heb ik het nog heel moeilijk mee…Ogin heeft vier jaar met Bams geleefd, nu ben ik ze beiden kwijt, het is nog niet te bevatten.
Je raakt ze nooit kwijt Willemijn, zit voor altijd in je hart, je opnieuw hechten? Dat is moeilijk maar jij hebt zoveel te bieden en als ik terug kwam na de dood? Zou ik bij jou willen zijn.
Heel veel sterkte met het (toch wel onverwachte) verlies van je lieve meisje.
Wat zal het stil zijn in huis...
Geef je zelf vooral de tijd om alles te verwerken. Zo plots je hond verliezen is niet niks en het is ook niet gek dat je het moeilijk hebt nu de sterfdag van Bamse ook zo dichtbij is. Je zit midden in al je verdriet. Ik herken het horen of zien van dat had ik ook toen ik in sept vrij snel mijn oudste kat moest laten gaan.ik hoorde haar nog weken lopen of mauwen of dan dacht ik dat ze daar of daar lag. En heel soms zou ik het nog steeds zweren dat ik haar hoor of zie. Al je emoties mogen er zijn. Na al die jaren trouwe zorg valt er ineens een hoop weg voor je wat zo'n groot onderdeel van je leven is. In dec 2020 verloor ik binnen 24uur een van mijn honden en de enorme klap en het ongeloof en niet kunnen beseffen en intense verdriet heeft echt een periode geduurd voor ik dat een plekje kon geven. Geef jezelf vooral de tijd en voel je vrij om je verdriet en gevoelens te delen als je daar behoefte aan hebt.
Veel sterkte dinsdag met het naar huis halen en morgen op de sterfdag van Bamse. Niet niks om ze beide te moeten missen.
Hondenboel, ze lopen hier nog steeds af en toe en weet ook precies welk mens of dier en niet alleen als ik verdrietig ben. Dus vind daar helemaal niets geks aan.
Jullie heel erg bedankt……nog helemaal beduusd, en het verdriet is onbeheersbaar, slapen eten zonder Ogin is geen doen nu.
Nee, snap ik helemaal Willemijn, het is ook echt een heel groot verlies.
Sterkte hoor..
Ook vandaag Bams haar sterfdag, wat is het toch allemaal vreselijk verdrietig.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?