Mijn allerliefste meisje….Ogin.

Och Willemijn. Wat vreselijk verdrietig. Ik wens je heel heel veel sterkte! 

Och Willemijn toch, wat een schok, zoals je ziet ook hier op het forum, maar wat heb je haar liefdevol laten gaan, en gelukkig is het zacht gebeurd, toch is de klap heel groot en het verdriet wat je nu hebt zal onbeschrijfelijk zijn.

Maar zoals je ziet, iedereen leeft met je mee, misschien verzacht dat een heel klein beetje.

Je hebt zo goed voor haar gezorgd, nu is ze bij Bams, ik hoop dat je daar een beetje rust in kan vinden.

Nogmaals, heel veel sterkte.

Ach Willemijn wat een intens verdrietig bericht.

Je allerliefste Ozjin.

Je hebt alles voor haar gedaan wat mogelijk was, door de jaren heen, ze had een goed leven bij je.

Maar nu kwam plotseling het besluit om haar te moeten laten gaan.

Ik wens je heel veel sterkte met dit grote verlies.

Een dikke knuffel voor jou.

Ogin had ernstige dermatitus atopie wat ongeneeslijk is maar met goede verzorging leefbaar, 9 jaar iedere dag verzorging niets was me te veel, ik deed het met liefde, Ogin was een geweldige hond ze heeft nog nooit lelijk gedaan  tegen mij of iemand anders, de rustige lieve lobbes, iedere maand bij de arts voor de cytopoints en verdere supplementen, twee drie x in de week een uitgebreide wassing, niets was me te veel, van vele kreeg ik te horen van hoelang nog die zorg, voor mij was er geen enkele optie om er mee terug stoppen, een energieke hond vrolijk en voor iedereen een zwak, helaas de zorg voor dr was groot zodra de pollen en allergenen weer in opkomst kwamen heel het jaar door had ze er last van, en nee niets was me te veel ik deed het.    Vele weten dat Ogin er niet meer is, in de jaren heb ik veel fokkers als vrienden gehad, krijg nu zelfs een aanbod uit frankrijk van een fokker die ik goed ken…ik hou me aanbevolen voor een jonge newfoundlander, ben in gesprek, en nee morgen is ze er nog niet, het is iets om over na te denken……..Ogin en ook Bams krijg ik nooit terug als ik geen nieuwe kamaraad aanschaft, ze zullen nooit vergeten worden nooit, de toekomst alleen verder gaan ?Daar moet ik nog goed over nadenken. 

" Ogin had ernstige dermatitus atopie wat ongeneeslijk is maar met goede verzorging leefbaar, 9 jaar iedere dag verzorging niets was me te veel, ik deed het met liefde, Ogin was een geweldige hond ze heeft nog nooit lelijk gedaan  tegen mij of iemand anders, de rustige lieve lobbes, iedere maand bij de arts voor de cytopoints en verdere supplementen, twee drie x in de week een uitgebreide wassing, niets was me te veel, van vele kreeg ik te horen van hoelang nog die zorg, voor mij was er geen enkele optie om er mee terug stoppen, een energieke hond vrolijk en voor iedereen een zwak, helaas de zorg voor dr was groot zodra de pollen en allergenen weer in opkomst kwamen heel het jaar door had ze er last van, en nee niets was me te veel ik deed het.    Vele weten dat Ogin er niet meer is, in de jaren heb ik veel fokkers als vrienden gehad, krijg nu zelfs een aanbod uit frankrijk van een fokker die ik goed ken…ik hou me aanbevolen voor een jonge newfoundlander, ben in gesprek, en nee morgen is ze er nog niet, het is iets om over na te denken……..Ogin en ook Bams krijg ik nooit terug als ik geen nieuwe kamaraad aanschaft, ze zullen nooit vergeten worden nooit, de toekomst alleen verder gaan ?Daar moet ik nog goed over nadenken.  "

Willemijn _ baasje van Ogin (Ozjin) _ Bams ¥ .

Je verdient een nieuwe, trouwe metgezel zodra jij vindt dat de tijd daar rijp voor is. Voor de 1 is dat op een ander moment dan de ander. 

Ja honden zijn allemaal uniek ik ben nog steeds ontdaan over het verlies van de mijne, oktober vorig jaar. Ook kanker, in de neusholte. Ging ook niet meer heb hem denk ik op het goede moment laten gaan. Was ook bang dat het richting zijn hersenen zou gaan. Rondom zijn oog had hij al problemen. Veel sterkte, het afscheid wendt nooit. *Knuffel*

Helemaal mee eens! Je kunt niet voor een ander bepalen wanneer diegene er aan toe is of er behoefte aan heeft. Dat is helemaal aan diegene zelf.

Als je zelf voelt dat je hart weer open is voor een maatje en het je goed zal doen dan is dat gewoon helemaal goed.

Ook onze hond is ongeveer een jaar geleden overleden. Ook heel plotseling. Was toen wel heel blij dat we onze andere hond al hadden. Dat hielp wel en we hoefden zelf niet de keuze te maken wel of niet en wanneer dan weer een hond. Zou er zelf na overlijden zeker mee gewacht hebben maar dat kan voor iedereen anders zijn. 

Heel veel sterkte de komende tijd nogmaals.

"krijg nu zelfs een aanbod uit frankrijk van een fokker die ik goed ken…ik hou me aanbevolen voor een jonge newfoundlander, ben in gesprek, en nee morgen is ze er nog niet, het is iets om over na te denken  "

Willemijn _ baasje van Ogin (Ozjin) _ Bams ¥ .

Ben blij dat je dat zeg Willemijn en zou daar niet over nadenken. Dat het niet direct is, is begrijpelijk, eerst Ogin weer een plekje geven.

Een hond hoort bij jouw en je bent doodgoed voor die dieren. Terrecht dat je gelijk benaderd wordt, als ik een fokker was had ik je ook direct gebeld. Je bent ook oud en wijs genoeg dat je weet dat het geen vervanging is maar weer opnieuw verliefd worden op zoeen prachtig ander karaktertje.

Wat een schok moet dit zijn voor je Willemijn.. heel erg veel sterkte met dit enorme moeten missen van een fantastische hond!

Wat erg, heel veel sterkte!

Heel veel sterkte Willemijn. Wat een schok en ongeloof. Zo snel als het is gegaan. Laat het een troost zijn dat het voor Ogin zelf heel mooi gegaan is. Ze heeft niet hoeven lijden, tot het laatst nog vrolijk en in je armen in slaap gevallen. 

Wat verdrietig om te horen Willemijn, heel veel sterkte!!

Het is een zin die zo vaak wordt gehoord, maar die bij dit verdrietig nieuws zo ontzettend waar aanvoelt: woorden schieten tekort. Hoe kun je ooit de leegte beschrijven die het onverwachte verlies van jouw geliefde Ogin achterlaat? Het is een rouw die zo diep snijdt, omdat de band met een dier zo uniek en onvoorwaardelijk is. De herinneringen aan die vrolijke kwispel, de zachte kop die tegen je aanleunde, het onbevangen enthousiasme - ze zijn nu zoet en pijnlijk tegelijk.

Mijn oprechte deelneming met dit immense verdriet. Het is oké om even niet oké te zijn, en ik hoop dat je troost kunt vinden in de warme herinneringen en de liefde die jullie deelden.

Ach Willemijn... wat een verdrietig nieuws!

Hoe verstandige een keuze kan zijn, het gemis en verdriet zal er niet minder om zijn!

Heel veel sterkte! 

Liefs,  Tukker