Wat heeft mijn hond?

Honden zijn soms bikkels, weet ik uit ervaring. Ik denk dat je er goed aan doet even op leeftijd indicatie bloed te laten onderzoeken en als MRI niet kan dan op zijn minst een echo. Kan ook zo maar zijn dat meneer oud en moe is, ik buig ook niet helemaal hetzelfde en soms til ik ook mijn poot op en gooi de handdoek in de ring

Dat gezegd denk ik echt dat je even verder moet gaan zoeken, hij geeft aan dat er ergens iets niet goed zit. Of dat die poot is, geen idee maar soms is dat hun manier van communicatie dat er iets niet goed zit want ze spreken onze taal niet

Balto, Ja hij loopt er op, bij elke stap, heel erg mank, maar hij wikkelt normaal af. Alleen wanneer hij even stilstaat, zie je soms - niet altijd - dat hij hem probeert te ontlasten: hij heeft zijn gewicht dan duidelijk op de andere voorpoot en steunt licht op de teen of tilt zijn voet steeds even - een centimeter - op. Ook lijkt hij zijn voet wat naar buiten te draaien, en zijn poot soms wat van zijn lichaam af te houden. Maar niet continu, vanmorgen was hij met beide voorpoten afwisselend aan het graven, met redelijk wat kracht. 

Mijn bericht is opeens verdwenen. Ik probeer het opnieuw:

Ja hij loopt op de voet. Erg mank, maar hij wikkelt normaal af. Alleen wanneer hij even stilstaat zie je dat soms dat hij de voet even ontlast: hij steunt dan licht op de teen, terwijl zijn gewicht duidelijk op zijn andere voorpoot rust. Hij lijkt zijn voet ook wat naar buiten te draaien, en zijn poot soms wat van zijn lichaam af te houden. 

Maar vanochtend was hij afwisselend met beide voorpoten aan het graven. Met redelijk wat kracht. Daar begrijp je toch helemaal niets van..? 

Sorry, nu toch een soort dubbel bericht. Weet niet wat er mis ging. 

Ik snap je bericht niet helemaal Anouk? Ik doe niets liever dan verder zoeken, daar gaat dit onderwerp toch over?

Hij is een harde jongen ja, maar hij is niet zomaar "oud en moe"?? 

Op 8 jaar ga de senioren in, dus mri en bloedonderzoekje. Aanpassen van beweging en voedig kan ook.

Ja, gek is dat hè. Mijn hond heeft dat ook heel lang gedaan, terwijl ze al verschrikkelijk mank liep. Inmiddels kan ze het gewoon niet meer... Als er iets met een zenuw is zou je toch ook meer zwakte moeten zien lijkt mij of het niet helemaal goed plaatsen van de voet. Maar als ik je goed begrijp is het vooral als er gewicht op komt dat het een probleem wordt. Ik denk inderdaad dat je er zonder mri niet achter gaat komen. Hopelijk met een mri wel! Ik ben er achter gekomen dat ze in de diergeneeskunde lang niet zo ver zijn als ik dacht. Ze herkennen alleen de dingen die heel vaak voorkomen 

Ja Balto, klopt. Ze sluiten het eea uit, en weten het dan ook niet meer helaas. We hebben binnenkort weer overleg met de orthopeed, we gaan zien wat de vervolgstappen zijn. 

Dank je wel voor het meedenken. Jij ook bedankt Anouk. Ik vind het senioren labeltje echter onzin. Mijn hond is 8 jaar, en loopt normaal drie+ uur per dag los, zonder problemen. Hij heeft een leeftijdsverwachting van 15, dus hij is amper over de helft. Bewegingspatroon aanpassen doen we nu gedwongen, omdat hij nauwelijks kan lopen. Is toch niet dat dat een soort oplossing is ofzo. Hij komt uit alle onderzoeken goed, heeft geen artrose, zijn vacht glanst, hij is super vrolijk en gaat (ook nu nog!) graag mee naar buiten. 

Balto, ik denk soms dat het misschien een peesontsteking in de voet is. Ik ken dat namelijk van paarden. Vaak heb je warm en dik en heeft mijn hond niet, maar paarden gaan ook vaak door, vooral als ze een iets betere dag hebben, dan lopen ze er weer door heen. Bij paarden duurt herstel van zo'n blessure heel lang omdat er een slechte doorbloeding is in de benen. Misschien dat dat bij honden sneller zou kunnen, maar misschien neemt hij alles bij elkaar toch wat te weinig rust. 

Ik wil toch nog even reageren op je berichtje over jouw hond. Je kunt je zo machteloos voelen als het niet duidelijk is wat er aan de hand is...

En je zult allicht al veel tips en adviezen gehad hebben en misschien voeg ik niets toe... maar je verhaal laat me niet los... Dus ik waag toch een poging 

De fysiotherapeute van mijn hond deelde laatst het verhaal over een jonge hond die al 3 jaar kreupel liep en waarbij de oorzaak niet gevonden werd. Zij heeft toen in samenwerking met oa baasje, orthopeed en haar expertise toch de oorzaak weten te achterhalen. En de hond loopt na behandeling eindelijk weer normaal.

Deze fysio, Dominique, heeft heel veel ervaring met honden die kreupel lopen, honden met hernia's en revalidatie/opbouwprogramma's (spierversterking etc.) na klachten en/of operaties. Ze kijkt heel breed.

Ze woont weliswaar in het buitenland maar werkt veel online (consulten, masterclasses) en is op regelmatige basis in Nederland waar ze les geeft aan diverse opleidingen en ook tijd in ruimt voor consulten.

Als je Facebook hebt kun je iets meer lezen https://www.facebook.com/reel/1667346280479967

Op Insta is ze ook te vinden, als je zoekt op dominiquefrohoff.dierfysio kom je haar wel tegen

En anders vind je meer info op haar website https://fysio-voor-dieren.nl/

Misschien kun je hier niks mee maar wie weet ook wel.

Hoe dan ook, ik hoop van harte dat jullie er achter komen wat de oorzaak is en dat jouw hond opknapt!

Hartelijke groet,

Tukker

Je hebt geen garantie op leeftijd en gezondheid, zelf met een cactus werkt dat niet zo van de betere tuinder. +8 zit je op senior ga maar googlen, dan komen de kwaaltjes en soms ook helemaal niet.

Superveel dank, Tukker. Ik hou je via dit topic op de hoogte van eventuele ontwikkelingen. 

Anouk, ik denk dat wij niet helemaal op dezelfde golflengte zitten. Ik praat nergens over garanties, maar ik weiger een hond van acht jaar, vanwege zijn kreupelheid af te schrijven als oud en versleten.  

Ik heb er op zich geen bezwaar tegen dat in Nederland honden vanaf een jaar of zeven senior worden genoemd, maar vergis je niet, het is vooral een gevolg van een slecht rashonden fokbeleid + een commercieel verhaal. Google is niet altijd your best friend; Het is momenteel totaal niet relevant voor mijn hond of hij wel of niet het labeltje "senior" zou moeten krijgen. Op basis van de gezondheidsonderzoeken, zijn "sporthart" (volgens de orthopeed) en levenslustige karakter, verdient hij dat in elk geval niet. 

Even een update:

Ik ben met mijn hond naar een orthomanueel dierenarts gegaan. Daar werd geconstateerd dat hij behoorlijk scheef was in zijn rug en zijn nek. Hij is hiervoor behandeld. Nu is het afwachten. Hij moet nu eerst een weekje rustig aan doen, en daarna mag hij weer gewoon naar het bos. Over een paar weken moet hij nog een keer terugkomen. 

De behandeling van zijn nek was behoorlijk pijnlijk voor hem.

Ik ben hoopvol, dat hij nu in elk geval zal verbeteren. Of het helemaal goed komt, weet ik niet. 

Er staat ook nog een afspraak bij de orthopeed, maar pas over een aantal weken. 

Tuurlijk heb je geen garantie, daar heb je gelijk in. Maar klachten komen geleidelijk, normaal gesproken toch niet zo heel abrupt. 

Het is niet zo dat je hond vanaf zijn achtste verjaardag ineens slechthorend, half blind en mank is. Als het voor het gevoel van de topicstarter ook "ineens" begint lijkt me dat een onderzoek op zijn plaats is. 

Bij onze dierenarts hangt ook een poster met een lijst aan afwijkingen en daaronder dat niet alles toe te schrijven is aan ouderdom als waarschuwing.

F8jn. Probleem gevonden, behandeling gestart. Morgen misschien spierpijn, en dan gaat het beter!

Ja, althans, even afwachten of dit het volledige probleem is. Maar zeker een deel van de oorzaak, dat kan toch niet missen.

Goede en interessante ervaring met orthomanuele behandeling.. Het zou eigenlijk heel zinvol zijn om met elke hond een keer preventief naar een orthomanueel dierenarts te gaan. 

Dat gebeurt hier zeker. 

Bedoel je preventief naar een orthomanueel dierenarts gaan? Heb je ervaring met orthomanuele behandeling?

Ik heb trouwens terplekke even gevraagd; want soms kan ik er ook geen wijs meer uit.. osteopathie, chiropractie, orthomanueel.. 

De dierenarts gaf aan dat je voor een opleiding voor de eerste twee geen medische achtergrond hoeft te hebben. Voor een opleiding Orthomanueel moet je afgestudeerd dierenarts zijn. Ik had verwacht dat het schrikbarend duur zou zijn, maar voor zo'n specialistisch consult/behandeling van 45 minuten vond ik 130,- nog wel acceptabel. 

Yooop, de dierenarts constateerde dat mijn hond inderdaad (onder meer) last had/heeft van uitstralingspijn, maar géén hernia. De dierenarts vertelde dat een hernia in principe wel te zien is op een scan, omdat er dan sprake is van een beschadiging/verandering. Scheefstand van een wervel is subtiel, en niet te zien op een scan. Een orthopeed kijkt daarnaast vanuit een heel andere invalshoek, zei de dierenarts. 

Wat fijn dat de orthomanuele dierenarts iets voor je hond kon doen! Het blijft altijd spannend wat het resultaat is. Het zou fijn zijn als je hond weer goed "uitgelijnd" kan worden. We blijven duimen. 

Even een aanvulling op de fysiotherapie, osteopathie, chiropractie, orthomanuele therapie...

De meeste van deze therapeuten die met dieren werken hebben wel degelijk een gedegen medische achtergrond. Om dierenfysio te kunnen zijn wordt eerst de gewone humane fysiotherapie gedaan met daarna de specialisatie dieren waarna verdere specialisatie osteopathie gevolgd kan worden.

Bij dierenchiropractie zie je vaak dat het een verdere specialisatie is na bijv diergeneeskunde of humane chiropractie (met ook een gedegen medische achtergrond).

Blijf als baasje altijd kijken naar diploma's van de therapeut die je wilt raadplegen.

De verschillen tussen de therapievormen... volgens mij is hierin een redelijke overlap te zien maar de verschillen... ik weet het ook niet precies  

Mijn dierenarts verwijst zelf naar dierenfysio of -osteopaat omdat daar kennis en vaardigheden te vinden zijn die niet in de opleiding van dierenarts zitten... 

groetjes,

Tukker

Ja. Sinds mijn spets, dat is een hond, ( 2000 tm 2013 ), ga ik met mijn honden naar een osteopaat. Deze heeft eerst humaan fysiotherapie en osteopathie gedaan en daarna de opleiding voor dierosteopaat en dierfysiotherapie. Diki krijgt nu ook accupunctuur dat is door een dierenarts die deze opleiding erbij heeft gedaan.

Zelfs met de kat ben ik bij de osteopaat geweest na een narcose. Hij had duidelijk pijn. Volgens de dierenarts slijtage maar na een of twee behandelingen, bekken zat vast,  was hij weer de oude.

Als er een narcose is gegeven maak ik na een maand een afspraak. Onder narcose is het dier een vaatdoek en kan er met manouvreren,  op de rug neerleggen , en vastbinden zomaar iets verkeerd gaan, verschuiven. Ik heb dan ook steeds gehoord, ja paar plekjes zitten vast. Het dier was een paar dagen later dan zo blij en speels. Een dier kan niet doen alsof, dus het werkt echt heel goed. 

Dank je wel voor jullie hoopvolle berichten. Ik ben de ene keer heel optimistisch, en vervolgens weer zenuwachtig of het echt wel goed komt. Maar ik moet nu vooral geduld hebben. Omdat er bij hem best wel wat is "gereset", en hij langere tijd scheef gelopen heeft, kan het ook iets langer duren voordat alles weer hersteld. Rustig aan, in elk geval tot de tweede afspraak, die over ongeveer drie weken plaatsvindt. De orthomanueel dierenarts zal dan controleren of alles nog goed staat, of een beetje terug scheef is geschoven, en dat nog eens corrigeren. De verwachting is, dat hij dan wel zal verbeteren, aangezien hij - voor zover bekend en uit onderzoeken blijkt - verder een gezonde hond is. 

Mijn hond heeft in elk geval elke ochtend weer zin in de dag, en savonds ligt hij heerlijk tegen mij aan op de bank. Wat een geluk dat hij 8 jaar geleden bij mij is komen wonen. Mijn lieve vriendje :-)

Je hebt gelijk, Tukker, wat betreft achtergrond. Ik bedoelde te zeggen dat je voor chiropractie en osteopathie geen arts hoeft te zijn. 

Eén ding is er al veranderd: het "wegtrekken" van zijn rug doet hij niet meer! 

Dat is goed om te horen!!!

Hopelijk nu verder een opgaande lijn!

Ja ik hoop het zo. Pff wat is die onzekerheid, en dat afwachten lastig.

Ik hou me maar vast aan hoe het met mijn teefje ging: zij liep echt op drie poten. Ik ging naar de orthopeed, foto's, maar alles was goed. Maar op basis van klinisch onderzoek (wèl pijnreactie) dacht de orthopeed aan een ontsteking van een peesje in de voet. Deze zijn zo klein, dat het op de foto niet echt te zien is. Advies: 5 weken aangelijnde rondjes van 15 minuten+ pijnstilling.

Ik weet dat ik na twee weken enorm moedeloos werd, omdat er nog 0 progressie te zien was. Maar net toen de moed me in de schoenen begon te zakken, liep ze ineens - ja echt van de ene op de andere dag - een heel stuk beter. Dit zette ze vervolgens heel rap door, en binnen een week liep ze helemaal rad, alsof er nooit iets aan de hand was geweest. Dus die vijf weken waren er maar drie, maar de verbetering ging niet geleidelijk, maar eerst niet, en toen ineens. 

Sowieso zal mijn reu meer tijd nodig hebben. Maar je wil zo graag iets van die progressie zien hè!? 

Helaas verloopt het nog niet zoals gehoopt. De orthomanueel dierenarts had verwacht dat er een week na de eerste behandeling verbetering te zien zou zijn, maar dit is helaas niet het geval. 

De tweede behandeling wordt nu vervroegd, maar de kans bestaat ook, dat orthomanuele behandeling de kreupelheid niet gaat oplossen. 

Ik heb nog steeds hoop dat het dat wel doet, maar tegelijkertijd zakt de moed me soms in de schoenen. Hoe kan dit nou? 

Wat jammer!

Het leek even dat het tóch wat had gedaan maar "wegtrekken" van de rug is weer terug?

Wat balen dat het niet gaat zoals je hoopt! Natuurlijk hoop je op wonderbaarlijk herstel maar sommige dingen hebben tijd nodig... (of soms een net iets andere "aanvliegroute").

Nee, wegtrekken van de rug is nog steeds weg. Ergens denk ik dat we dus wel op de goede weg zijn, maar hij loopt nog net zo erg mank als voor de behandeling. En ook de orthomanueel dierenarts zelf, had dat niet verwacht. 

De orthopeed richt zich meer op de poot, en stelt een kijkoperatie voor. Maar ik vind dat nogal heftig: een operatie om te kijken óf de oorzaak misschien in de poot zit.. 

Maar ja, als orthomanueel óók niet helpt, wat hebben we dan nog over? 

Acupunctuur. Ik weet een goede in midden nl.

Er is dus wel heel iets verbetering/verandering maar niet genoeg...

Een 2e consult lijkt me dan toch nog wel de moeite waard... (heeft de orthomanuele dierenarts aangegeven wat hij vastgesteld heeft? Een blokkade/scheefstand van iets bijv.)

Een kijkoperatie zoals de orthopeed voorstelt is wel meteen invasief. Ik kan me voorstellen dat je daar liever niet te snel voor kiest.

Als ik hardop denk...

Als er via de beeldvormende technieken niets afwijkends te zien is, orthomanueel te weinig resultaat bereikt gaat worden... (dat laatste moeten we misschien toch nog even afwachten) dan zou mogelijk een osteopaat misschien toch nog iets kunnen toevoegen. Osteopaten werken (ook) via de zachte weefsels (spieren, pezen, banden), dat wat op de röntgenfoto's en scans niet zichtbaar is.

Want ergens moet er toch íets zijn waardoor je hond zo mankt... 

Als het misschien geen pijn is (hij laat dat bij onderzoek blijkbaar niet merken) dan zal er toch iets zijn wat hem beperkt... Iets wat tot nog toe (met alle onderzoeken) niet kon worden vastgesteld/opgemerkt...

Zou osteopathie dan nog iets kunnen bijdragen???

Al met al eerst nog even afwachten wat het 2e consult gaat opleveren?

Maar ik begrijp je zorgen én ook het ongeduld  We duimen nog maar even door!

Ja ik ga sowieso eerst het tweede consult van de orthomanueel dierenarts afwachten. Mijn hoop is daar toch nog steeds op gevestigd. En ik denk inderdaad aan acupunctuur als volgende optie, als orthomanueel niets oplevert. 

Tukker de orthomanueel heeft zijn bekken, zijn rug, en zijn nek rechtgezet. Dus behoorlijk wat. En vooral de behandeling van zijn nek deed mijn hond pijn. 

Het kan dus zo zijn, dat het wat meer tijd, en inderdaad nog een tweede behandeling nodig heeft. De orthomanueel dierenarts had alleen zelf al verbetering verwacht, en geeft aan dat als een tweede behandeling ook niet helpt, het geen zin heeft om in deze richting verder te gaan. 

Als ik lees wat er bij je hond blijkbaar niet goed/optimaal stond... dat was dus best veel!

Je kunt je voorstellen dat er daardoor ook een heel andere spierbelasting was dan wenselijk. Het heeft ook tijd nodig om de spieren weer anders te gebruiken. 

Geduld blijft een schone zaak  en hopelijk gaat het na de 2e behandeling duidelijk(er) beter!

Ja klopt. Ik hoop natuurlijk ook dat het na het tweede consult wèl beter gaat. De orthomanueel dierenarts adviseert om anders een mri te doen. Dat is misschien beter dan accupunctuur. Maar hopelijk is het niet nodig, omdat hij al eerder verbeterd! (ik merk wel dat ik mezelf moed in praat .. hoe kan het dat niemand weet wat hij heeft, en dat niets helpt!?)