“Spijt ras”

Vervelend dat je het zo ervaart. Ik denk dat het je veel kan brengen om niet teveel om je heen te kijken en te vergelijken. Ik vermoed zelfs met meer dingen in het leven, maar dat vul ik zomaar in op basis van wat ik om me heen bij veel mensen zie.

Ik vind mijn eigen honden wel mooi moet ik toegeven. Terwijl één van hen hier in de omgeving echt een hond is die je op elke straathoek tegenkomt en iedereen hem hier als enge waakhond ziet of de zoveelste van zijn soort. Dat doet me weinig, ik vind hem mooi, heel grappig en lief en dat is voor mij belangrijk. Ik zie hier vaak prachtige honden rondlopen en dat is dan ook precies wat ik denk:"wauw wat een mooie hond". Want dat zijn het vaak ik vergelijk ze nooit met mijn honden, dat komt nooit in mij op, het zijn andere honden die mooi kunnen zijn op hun eigen manier. 

Het allerbelangrijkste lijkt me zoals veel mensen aangeven het innerlijk en het gevoel dat je bij je hond hebt, zo te lezen zit dat wel goed. Niet alles in het leven gaat om uiterlijk vertoon, zeker met dieren gaat het om het gevoel wat denk ik het belangrijkste is. 

Wel moedig van je dat je dit hier neerzet, ik hoop dat je gevoel naar je hond nog gaat veranderen.

Naast mij is kort geleden een hele knappe husky komen wonen, ik vind het echt een prachtige hond.

Toch vind ik mijn honden met hun eigen bijzonderheden heel mooi en zeker voor mij de liefste maar ik zie regelmatig honden die ik ook prachtig vind, niets mis mee volgens mij.

Trouwens jou hond kan nog veranderen.

Dit is Lotus ongeveer een half jaar oud.

En dit is de volwassen Lotus.

Mooi is een relatief begrip. Als ik soms oh en ah hoor heb ik 3 smaakjes, whaha ze wijzen bij ons vaak allemaal een ander aan die mensen er voor hun uit vinden springen.

Het jammere voor jou is misschien dat je een ander type hond hebt gekozen dan je eigenlijk had willen hebben.

Maar ook daar valt een mouw aan te passen.. en ondertussen ben ik zelf wel gaan geloven in wat mensen soms vaak zeggen "Je krijgt de hond die je nodig hebt" (Je krijgt de hond die je nodig hebt, om als mens gespiegeld te krijgen waar jij nog aan mag werken. Het stuk wat jou als mens completer maakt, wordt hier aangestipt en je hond laat zien welk stuk dat is. Niet alleen het stuk in relatie tot honden, maar gewoon het stuk als mens in je hele zijn”

Ik heb me eens verkeken op een hond die wel qua ras mijn keus was, maar haar karakter was totaal niet wat ik me ervan had voorgesteld, en ook een hond die binnen een relatie meekwam en die in eerste instantie geen match was met mij en de andere hond. Toch ontwikkelde zich een fantastische band, en ik heb van al mijn honden enorm veel geleerd, maar juist van de honden die in eerste instantie niet mijn keuze zouden zijn geweest.

Oh ja, en ik heb ook nog omdat ik toen ik eindelijk op mijzelf ging wonen en dacht geen hond te kunnen houden kittens aangeschaft...terwijl ik helemaal geen kattenmens was ... maar fantastische jaren mee beleefd en nu weer 2 katten dus het kan verkeren..

Dit doet me best pijn om te lezen.

Ons vorige hondje was door een ziekte steeds kaal, en echt niet mooi.

Maar wat hield ik innig veel van hem! 

Nog steeds mis ik hem, zou er alles voor over hebben dat hij weer bij me was, hoe lelijk dan ook aan de buitenkant.  Liefde gaat om het innerlijk.

Bah, ik kan hier niet zo goed tegen, merk ik. Ik wed dat jij gewoon een prachtig hondje hebt, waar menig jaloers op zou zijn. 

Joh, dat heb ik nog steeds soms met mijn honden hoor. Ik houd van langharige, grotere honden in kekke kleurtjes en zo. Dat had ik ook graag gewild. Intussen heb ik een langharige kortpoot van nog geen 4 kilo en een zwarte ruwhaar (die laatste is trouwens een prachtige hond! Het enige wat bij nader inzien niet klopt is de kleur, zelfs de vacht vind ik inmiddels wel leuk). Als ik een blue merle Border Collie zie denk ik ook nog steeds “waarom heb ik ook alweer een kleine opdonder en een effen zwarte ruwhaar?” 

Maar die kleine opdonder is inmiddels alweer bijna zes jaar mijn soulmate en die effen zwarte ruwhaar is degene die altijd voor me klaarstaat en me overal doorheen sleept. Met allebei heb ik een ijzersterke band, en ik zou ze voor geen goud willen missen. Ze zijn heel speciaal.

Overigens zijn het ook allebei honden waarbij ik in de puppyfases enorme puppyblues heb gehad. Emmers vol tranen en spijt. Qua uiterlijk zal je misschien altijd een andere hond wel eens knapper blijven vinden dan je eigen hond, maar die spijtgevoelens gaan vanzelf weg. Als je ervoor openstaat ontwikkel je vanzelf een sterke band met je hondje en dan wil je helemaal geen andere meer hoor! 

Hey Teddy.

Onze 1e hond was als pup gitzwart echt heel mooi. Maar naar mate hij ouder werd (eigenlijk al binnen 1 jaar) verkleurde zijn vacht naar grijs met bruin. Hij was echt niet zo mooi meer.... maar onder tussen wel heel erg lief!! en daar gaat het om.

Wij zeiden altijd gekscherend "hij is net zo lief als hij lelijk is, en hij is een partij lelijk zeg.."