Soms 'weg vallen' als spel te druk wordt - Update

Hoi,

Het is een beetje een aparte titel, maar ik weet niet hoe ik het anders kan verwoorden.

Met Penny (wordt in november 15) gaat het eigenlijk geweldig. Ze is weer lekker actief, loopt op haar tempo een paar keer per weerk nog een flinke wandeling, houd enorm veel van rennen en is in het algemeen heel vrolijk.

Ondanks haar leeftijd daagt ze mij nog steeds veel uit tot spel, niet meer met een speeltje maar wel met mijn handen of bijvoorbeeld achter elkaar aan zitten. Echt super leuk om te zien, maar er is wel een probleem. Als spel te druk wordt heeft ze steeds een moment dat ze even helemaal weg valt. Ze stopt met spelen, kijkt een beetje verward en wazig en verliest haar balans (zakt in elkaar als ik haar niet snel genoeg ondersteun). Het duurt elke keer maar hooguit 3 seconden en daarna is ze weer helemaal vrolijk en aanwezig, maar toch vind ik het heel gek en eigenlijk ook wel een beetje zorgwekkend. Het lijkt net alsof haar hersenen het niet meer kunnen bijhouden.

Waarschijnlijk heeft ze afgelopen mei een soort kleine hersenbloeding gehad omdat ze toen ineens binnen een dag best wat onverklaarbare gedragsveranderingen liet zien zoals bijvoorbeeld niet meer kunnen draven, kieskeurig met eten en dement. Ik ben nu een beetje bang dat het daardoor komt en dat dit 'weg vallen' in de toekomst een aanleiding kan zijn voor nog een soort hersenbloeding.

Ik ga dit natuurlijk met de dierenarts bespreken, maar ik vroeg me af of iemand dit herkent of kan verklaren.

Ik zou in ieder geval proberen te voorkomen dat het spel dan te druk wordt.

Op zich herken ik het niet, wel het hebben van een heel oud hondje.

Ons vorige hondje Freggle is bijna 18 geworden.

Ook nooit echt ziek geweest, maar mentaal merkte je op het laatst ook wel dat hij meer moeite had om het bij te houden.

Hij had ook meer behoefte aan meer rust, kon niet meer goed tegen drukte, lawaai, veranderingen, teveel prikkels.

Maar wel goed dat je ermee naar de dierenarts gaat!

Ik zou ook zorgen dat het spel dan niet te druk wordt. Houd het bij een klein interactiemomentje.

Ik weet nog dat Sun vorig jaar in december twee werktrekkers kreeg op zeer stressvolle momenten. 1 met uitlaten naast een snelweg en 1 tijdens de euthanesie van Simba. Alles onderzocht, alleen een blaasontsteking kwam er toen uit na die 1e keer. Ik denk dat ook honden zeker kunnen flauwvallen als iets hen teveel wordt. De één kan meer aan dan de andere. En misschien oudere honden iets meer. 

Geen herkenning hier, je weet het nu dat het kan gebeuren, dan onderbreek je het spel van te voren als je ziet dt ze druk wordt…..ze toont niet zeg je dat ze zo oud is maar is het wel….wees voorzichtig een beetje met dr.

Zeker herkenbaar. Pepijn (nu 13) had dit een jaar of 4 geleden ook. Bij opwinding, maar ook gewoon zonder aanleiding. Bij uitgebreid onderzoek bij de dierenarts werd bij bloedonderzoek een trage schildklier vastgesteld (en nog diverse andere afwijkingen...). Sinds hij behandeld wordt met forthyron voor de schildklier (dagelijks en verder levenslang) zijn die aanvallen niet meer voorgekomen en de afwijkingen in zijn bloed zijn enorm afgenomen.

Bedankt voor de reacties tot nu toe!

Ik ga het vanaf nu ook echt proberen te voorkomen. Het is heel leuk om haar zo vrolijk en enthousiast te zien, maar niet als ze elke keer bijna flauw valt als gevolg. Eerst dacht ik dat het gewoon toevallig was maar nu zit er echt een patroon in.

Buiten doet ze het trouwens gek genoeg nooit. Ze kan dan ook behoorlijk druk doen en flinke stukken rennen, maar heeft dan geen last van dit probleem. Ook als ze gestrest of opgefokt is gebeurt het niet. Het is echt alleen thuis als ik met haar speel.

Prikkels en veranderingen kan ze ook nog prima aan. Omdat we minder vaak wandelen (een paar keer per week dus een flinke ronde, maar op de andere dagen bijna niets om haar voldoende rust te geven) neem ik haar meer mee naar andere (nieuwe) activiteiten en dat gaat ook nog helemaal goed.

Schildklier laten controleren is een hele goede! Ik moet het wel even bespreken want er zijn de afgelopen tijd al heel veel bloedonderzoeken bij haar gedaan dus ik weet niet of het zin heeft, maar als het wel zin heeft ga ik het zeker doen.

Ik heb net ook een potje choline (geen idee of ik het zo goed spel) besteld tegen dementie verschijnselen (uiteraard eerst overlegt met de dierenarts een paar maanden geleden). Ik verwacht niet dat het echt wonderen gaat doen maar misschien helpt het wel een beetje.

Ik herken het wel. Onze 2e bull had het ook en de bull van een kennis ook.

Beide op oudere leeftijd. Duurde overigens wel wat langer dan 3 seconde, rond de minuut ongeveer. Onze Spot heeft nog 24u een hartkastje gehad, maar dat was allemaal oké. Bij die andere bull had het wel met zijn hart te maken. Bij onze Spot zijn we er nooit achtergekomen waar het vandaan kwam. Je kon haar ook slecht overeind houden hoor, die viel echt met een klap om. Je zag het wel altijd aankomen. En na een minuut ging ze gewoon weer verder waar ze mee "gestopt" was. 

Het was meestal als ze zich te druk maakte, maar soms ook als ze 's morgens net opstond. Bij die andere wel altijd een gevolg van te druk en overmatig blaffen.

Kun je beschrijven wat de verschijnselen zijn waarom jij aan dementie denkt?

Ik vermoed bij Pepijn ook zo iets, hij is sinds  twee narcoses in één week in april jl. geestelijk achteruit gegaan.

Penny's hart is voor zover ik weet helemaal prima, dat is laatst nog gecontroleerd en ik merk ook geen vermindering van conditie, eigenlijk vind ik haar met wandelen juist elke keer weer een beetje vlotter en fitter worden. Ik heb ook niet het idee dat het haar hart is, meer iets met bloedsomloop naar de hersenen ofzo (wat ik eigenlijk nog veel enger vind)

Penny valt niet om maar valt naar achteren en eindigt dan in een zit of lig positie. Wat dat betreft kan ze zichzelf heel goed redden. Als ik het op tijd zie pak ik haar en ondersteun ik haar. Die hulpeloze blik is alleen wel naar, het duurt heel kort maar maar ze lijkt wel door te hebben dat ze dan echt even geen controle meer heeft.

'S ochtends met op staan heeft ze er geen last van, ze staat gewoon soepel op en is meteen helemaal wakker. Alleen met uitrekken glijd ze makkelijk uit maar dat komt door de vloer. Tussendoor is ze soms wel wankel met op staan, maar niet hetzelfde als wanneer ze speelt. Het is dan meer omdat ze lang heeft gelegen.

Met de dierenarts probeer ik een afspraak te maken maar dat is nog niet gelukt. Als ik thuis ben ga ik nog een keer bellen. Eigenlijk is maandag ook pas de eerst volgende dag dat een afspraak goed uit komt voor mij dus het heeft niet heel veel haast.

Edit: afspraak staat voor dinsdag avond, dan zal ik dit bespreken

" Kun je beschrijven wat de verschijnselen zijn waarom jij aan dementie denkt?
Ik vermoed bij Pepijn ook zo iets, hij is sinds  twee narcoses in één week in april jl. geestelijk achteruit gegaan. "

jantien

Ze staat soms voor haar waterbak zonder dat er iets gebeurt, meestal als hij leeg is. Vroeger liet ze dat weten maar nu loopt ze vast (zo noemen we dat altijd).

Ze kent veel commando's niet meer

Ze heeft een tijdje tegen het raam gelopen als ze naar binnen wilde vanuit de tuin. De deur stond open maar ze probeerde bij de verkeerde plek naar binnen te gaan waardoor ze vol tegen het raam aan botste. Inmiddels is dat weer goed gekomen.

Ze kan 's avonds heel onrustig doen, blijft om iets vragen terwijl ze alles al heeft gehad en blijft dan rondlopen

Dingen die ze nooit eng vond zijn nu eng, ze schrikt heel snel van harde en onverwachtse geluiden

Dag en nacht ritme lijkt soms een beetje omgedraaid. Ze heeft een paar weken gehad dat ze overdag niet wilde wandelen maar elke avond met veel plezier 3 uur door het dorp scharrelde. Inmiddels is dat ook minder.

Het zijn eigenlijk allemaal hele kleine dingetjes die haar welzijn niet beïnvloeden, maar wel opvallend zijn. Het schrikken is eigenlijk het enige waar ik echt rekening mee moet houden en dat moet nog even wennen. Ik moet proberen de omgeving zo voorspelbaar mogelijk te houden maar soms lukt dat niet. Laatst liepen we bijvoorbeeld langs een groepje kinderen waarvan 1 kind ineens heel hard naar een ander kind verderop riep. Dat vond Penny heel erg eng terwijl dat eerder nooit een probleem was.

Gelukkig vertrouwd ze mij volledig en komt ze snel tot rust als ik haar steun en door bijvoorbeeld gewoon verder te lopen aan geef dat er niets engs is.

We zijn net terug van de dierenarts. Die heeft haar heel uitgebreid gecontroleerd en hart problemen of een middenoorontsteking zijn sowieso uitgesloten. Aan de hand van mijn beschrijving dacht ze ook niet aan flauwvallen, zuurstoftekort of bloedproppen.

Zij vermoed dat het probleem in Penny's evenwichtsorgaan zit en dat Penny op dat soort momenten gewoon even haar evenwicht kwijt is, in die verklaring kan ik me ook wel vinden. Ze doet het het meeste als ze snelle en abrupte bewegingen en bochten maakt. Rechtdoor rennen of heel erg gestrest raken bij de dierenarts is geen probleem.

Als dit inderdaad ze oorzaak is is er gelukkig niets schadelijks aan. Het is alleen natuurlijk wel vervelend voor Penny dus we blijven proberen het te voorkomen.

Ik ben in ieder geval weer opgelucht :)

Fijn dat bepaalde dingen zijn uitgesloten.As het inderdaad het evenwichtsorgaan is wat op dat moment dan even problemen heeft, is het inderdaad gelukkig niks ernstigs. Dat geeft wel een opluchting. 

Proberen te voorkomen, maar dat kan vast niet altijd, maar dan weet je dat er niks ernstigs is in ieder geval.