Dag allemaal
bedankt voor de nodige hulp en tips (degene die wouden helpen). Ik voel me door sommige niet geholpen of erg bespot. Vandaar dat ik mijn bericht verwijder..
Waarom leeft hij in de tuin? Kan hij nooit naar binnen? Heeft hij altijd geblaft als hij alleen was? Alleen zijn leer je in stapjes aan.
Dat wordt gezegd, de moeder is bang voor honden. Een hond buiten, mits voldoende beweging en aandacht, daar is niets mis mee.
Mijn moeder is helaas bang van honden waardoor hij niet binnen kan. We laten hem heel soms eens binnen dan kan hij even rondsnuffelen of rondkijken. Hij is echter liever buiten want hij gaat dan gewoon naar buiten. Hij heeft altijd al geblaft als hij alleen was ja.
Ik lees het nu, dat stukje is later toegevoegd.
Inderdaad, sorry voor de onduidelijkheid!
Een blafband is dacht ik verboden sinds een paar jaar. Is ook een triest middel waar je hond heel bang van kan worden.
Gezien je titel, is het een golden retriever? Dst zijn ook echte gezelschapshonden.
Verlatingsangst is erg, voor jullie maar ook voor de hond. Alleen zijn met je een hond leren, opbouwen in kleine stapjes. Maar ook dat is natuurlijk heel moeilijk omdat je niet dag en nacht in de tuin bij hem bent..
Geef je hem een lekkere gevulde kong als je naar binnen gaat?
Blaft hij altijd als hij buiten is? Dan blaft hij dus heel erg veel. Dag en nacht?
Heb je al eens een adaptil band geprobeerd, die geeft een stofje af wat kalmerend werkt.
Dan denk ik dat je het beste een gedragstherapeut, gediplomeerd en aangesloten bij een vakvereniging , en met goede recensies, in de arm kan nemen. Dit los je niet 1,2,3 op.
Geen probleem! :)
Wij hebben ook moeite met het alleen leren zijn, het is best hardnekkig. Je leert het in hele kleine stapjes aan, per minuut opbouwen naar 5 minuten, dan weer 10 en zo verder. In de gaten houden hoe het gaat en op tijd terugkomen voor hij begint te blaffen. In het begin kost het veel tijd. Wat ientje ook zegt; gevulde kong of snuffelmat o.i.d. werkt vaak goed als hulpmiddel.
Het is een golden retriever jaa. Ik geef hem bijna elke keer wat lekkers als ik naar binnen ga of iets om mee te spelen. Hij begint meestal in de ochtend of tegen de avond. Zo gaan we bijvoorbeeld iedere avond ook wandelen waarna hij moe word en kan rusten. Zelfs dan blaft hij soms. Het is moeilijk omdat ik zo veel moeite doe en aandacht wil geven. Ik vind het ook gewoon erg voor hem. Helpt een adaptil band echt? Dan wil ik het proberen.
@Goldengirl, wij hebben ook een coach/trainer in handen genomen hiervoor. Zij heeft samen met ons gekeken naar onze specifieke situatie om te zien wat onze hond nodig heeft. Een situatie als de jouwe is wel heel anders dan die van ons, dus misschien werkt voor jullie iets heel anders juist beter.
Wij hebben nooit gedacht aan een coach, ik ga het zeker eens bekijken! Is dat hetzelfde als een hondenschool? Want dat hebben we al gedaan.
Wij hebben de eigenaresse van onze hondenschool om hulp gevraagd, zij is gediplomeerd kynologisch instructeur.
Ik zie hier nou niet direct een gedragsprobleem. Mijn hond zou ook gaan blaffen als ik hem hele dagen in zijn eentje in de tuin stop. Puur uit frustratie. Dan kan je het symptoom gaan bestrijden maar los je uiteindelijk weinig mee op. Natuurlijk zijn er honden die hele dagen alleen buiten prima vinden. Maar vaak zijn dat zijn erfhonden, rassen die daar vaak speciaal voor zijn gefokt. Maar veruit de meeste honden hebben behoefte aan een roedel en gezelschap en zijn graag in je buurt. Een hond die dat aangeeft heeft geen gedragstherapeut nodig, dat is een hele normale hond die communiceert. En ja dat is lastig voor de buren. Mijn buren hadden ook zo'n hond, dus ik ken het. Gelukkig is het hier inmiddels opgelost. De hond heeft een fijne oppas en hoeft niet meer hele dagen in de tuin. En ik denk dat ook nog eens een goedkoper is dan een gedragstherapeut ;). Voor TS, je hond geeft duidelijk aan dat hele dagen alleen niet in de tuin niet zijn/haar ding is. Ga daar eens iets mee doen ipv het blaffen. Ik snap dat het lastig is maar je hebt er tenslotte zelf voor gekozen om een hond te nemen terwijl je een bange huisgenoot hebt.
Bij ons was het ook niet direct een 'probleem', maar deze dame heeft ons wel op weg geholpen hoe we ermee om kunnen gaan en wat onze hond inderdaad naar ons communiceert. Een stukje persoonlijke begeleiding.
Hoe ziet zijn dag er gemiddeld uit dan?
Hij is NOOIT hele dagen alleen, dat staat ook niet in mijn bericht. Ik heb het over soms een uur of twee alleen zijn. Soms lukt dat wel voor hem en soms niet. Tuurlijk heb ik en mijn gezin er zelf voor gekozen we staan er ook helemaal achter hoor. Mijn moeder probeert haar angst te overwinnen. Een hond moet ook niet perse binnen leven dus dat is het probleem niet.
Hij word meestal wakker rond 9/10u. Rond 11u/12u in de middag maken we een goede wandeling. We spelen ook nog thuis en hij krijgt dan zijn middagmaal ook. Door de dag heen gaan we vaak bij hem spelen of kijken. Rond 16/17u is hij meestal even alleen om te kunnen rusten. Dan gaan we weer wandelen rond 18u en krijgt hij erna avondeten. Mijn papa gaat zelfs soms nog eens wandelen na zijn werk rond 22/23u.
Hond kan en mag niet binnen, hier ook een buitenhond die graag buiten is maar mag zeker binnen verblijven, wanneer je dat pertinent niet wil zou ik de hond of herplaatsen, of desnoods met een hekje ervoor voor de woonkamer waar je moeder verblijft toch binnen houden…een hond heeft graag gezelschap om zich heen, hele dagen in de tuin zal jij ook niet verblijven toch ? Zeker niet met deze hollandse zomer…..je hond zit dan veels te lang alleen dag en nacht….zo houd men geen hond.
Waar heb ik gezegd dat hij HELE dagen alleen is?! Ik heb het over 1/2u per dag!
Ik lees dat je vader er ook is, kan hij dan binnen niet opletten dat de hond niet naar je moeder gaat, dan heeft tie toch gezelschap van jullie, buiten is geen probleem maar niet voor altijd….werk binnen dan met hekjes.
Een twee uur per dag alleen in de tuin, dan is het geen enkel bezwaar dat tie buiten is….mijn hond is langer alleen in de tuin Dacht echt dat tie nooit binnen mag, geen probleem dus…snachts in de keuken ? Je spreekt je zelf ook een beetje tegen,,, je schrijft dat het zo irritant is als die blaft en je steeds naar buiten moet….als je slaapt en in de douce zit.
Is het niet te saai voor hem? Wat ientje ook al zei, golden retrievers zijn echte gezinshonden die graag overal bij betrokken worden. Krijgt hij ook genoeg mentale uitdaging? Misschien dat daar ook nog winst t halen valt.
Overigens lijkt het uit dit ritme dat hij wel vaker door de dag heen even alleen is. Omdat je zegt dat je weer even gaat kijken, lijkt me niet dat jij ook in de tuin woont :)
Een beetje ongelukkige situatie, begrijp ik goed dat je met je ouders in één huis woont? Wat jammer dat je moeder bang is van de hond. Hebben jullie de hond vanaf pup-leeftijd? Is je moeder toen niet 'meegegroeid'?
Een hond is een gezelschapsdier, zeg ik altijd. Als hij blaft als hij alleen in de tuin is en weet dat er mensen in huis zijn, bedoelt hij waarschijnlijk dat hij bij die mensen wil zijn.
( Ik heb een klein hondje en een klein tuintje. Als ik de achterdeur openzet en zelf binnen blijf, gaat de hond wel een paar minuutjes naar buiten. Dan komt hij weer gezellig binnen. Ook een gezelschapsdier. Hij is geen blaffer.)
Met een buitenhond is niks mis.
Net als met een binnenhond is het natuurlijk belangrijk dat er voldoende beweging en aandacht is.
Dat is er bij jullie zo te lezen.
Wat je nog eens kan doen is op de momebten dat je alleen gaat kijken, eens een hersenwerkje aanbied, dit kun je makkelijk en goedkoop doen door een badlaken te verfrommelen en er een paar kleine snoepjes of misschien een deel van de brokkenmaaltijd in te verstoppen, de hond kan dan lekker op zoek naar zn lekkers en gebruikt intensief zn neus en is daarna misschien wel moe en voldaan en gaat lekker op de rust zonder blaffen.
Iets goeds te bijten zoals runderkophuidplaat, geeft ook rust en voldoening.
Wat ook nog eens te proberen valt, als je hond het niet kapot maakt, een oude ongewassen trui neerleggen met je geur er aan. Dat geeft misschien de hond wat meer vertrouwen dat die alleen durft te blijven.
Wilde je moeder dan een golden retriever?
Ik zou het eerste eraan denken dat je moeder misschien iemand in de arm kan nemen die haar angst voor honden kan wegnemen of grotendeels minderen, zodat de hond gewoon daar kan zijn waar hij het liefste is. Misschien eerst dan met afscheidingen werken zodat hij niet dichtbij je moeder kan komen.
En dan idd het alleen zijn aanleren in kleine stapjes, anders kweek je verlatingsangst, wat hij misschien nu al heeft.
Monique Bladder heeft er veel over geschreven, je kan er zelfs een cursus volgen
lesprogramma zonder jou (moniquebladder.nl)
Is er dan altijd iemand in de tuin aanwezig, 22 uur per dag?
Baasje niet meer actief. Tot zover de interesse in de hond haha.
Zo jammer, iedereen denkt met haar mee..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?