Even m'n frustratie kwijt.

Ik herken het wel van toen Wanda nog een puber was.....Maar de gouden regel is en blijft> je moet het wilde gedrag zien te voorkomen voordat het te wild wordt.

Je moet dus, als je hond aan de lijn loopt, goed opletten op zijn lichaamstaal: gaat er een storm opsteken in het koppie, dan direct, echt op de seconde af, ingrijpen en afleiden. Niet met speeltjes of lekkers, dat is teveel gedoe, duurt te lang en schiet zn doel voorbij.

Het makkelijkste is dan om ineens een andere richting op te lopen. Hup!  Of je tempo ineens te verhogen. Hop!

Stilstaan en je hond tot zit brengen kan ook. Rustig laten zitten tot de aandacht weer bij jou is en niet bij de opwinding.

Je hoeft niet eens wat te zeggen, gewoon heel goed opletten en DIRECT ingrijpen voordat het een item wordt. En dan weer door of er niks gebeurd is.

Want ja, een sterke hond die zn zinnen ergens op heeft gezet

Dat moet je , zolang de hond aan de lijn loopt, altijd zien ze voorkomen.

Loop met een korte maar niet strakgespannen lijn. Let goed op het gedrag van je hond en grijp snel in.

Als je dit een tijdje heel consequent doe; je zult zien: het kwartje gaat vallen en je hond leert dit gedrag, als ie aan de lijn loopt, af.....

Ik vind het eigenlijk heel erg knap dat je een hond die zo sterk is weet te houden! Ik was achter de hond aangesleurd, denk ik

Kan je geen oefeningen doen in de tuin als het waait, zodat hij leert de aandacht bij jou te houden, ook met wind? Ook zou ik een ander tuigje proberen, een steviger model. Ik vind zelf die van Julius K9 heel fijn maar als hij trekt is dat misschien geen handige optie.

Hij heeft mijn dochter al een keer als vlieger geprobeerd te gebruiken.  Werkte niet. Ik knuffel gewoon de eerste boom of paal die ik zie.  Hij heeft nu een tuig van dog copenhagen.  Tot nog toe bevalt die erg goed.  Sluit ook goed aan.  Gelukkig nu even wat minder wind, maar ik zat inderdaad er ook aan te denken om in de tuin te oefenen.  De kinderen wat bladeren laten verzamelen.  Stuk of tien en dan koda aan de lijn,  laten zitten en hun dan hier en daar een blaadje laten vallen in eerste instantie op een grotere afstand. Als hij netjes blijft zitten krijgt hij zijn allerlekkerste beloning.  Dan steeds iets dichter bij proberen tot hij ze niet heel interessant meer vind.  Of het in ieder geval kan handelen.  Iemand hier in de buurt adviseerde en halti voor de winderige dagen. Maar ik heb daar geen ervaringen mee. En zou ook niet weten hoe ik daar mee moet trainen.  Dus tot nog toe de optie in de tuin proberen.  Als dat echt helemaal goed gaat laat ik de kinderen blaadjes meenemen op de wandelingen en hier en daar een blaadje laten vallen.  Eerst in overleg zodat ik hem snel het commando "  leave it "  kan geven.  Als dat dan weer goed gaat zonder dat ik het weet.  Want tja.  De wind verteld ook niet wanneer er een blaadje voorbij komt.  Heb er weer vol vertrouwen in.  Vooral dankzij deze groep.  Zo blij dat je hier terecht kan. 

Irene geen halti, als je hond een spurt neem met zo,n halti om is zijn nek gebroken, niet overwegen, het tuigje wat je hebt is veel beter, ik heb ook een grote zware  hond 75 kilo, en heb een y-tuigje gehad wat goed beviel, nu niet meer nodig ze is ouder en is niet meer rebels….en een blaadje af en toe laten vallen is toch anders dan dat die de wind in zijn Poepert voelt…

.  Iemand hier in de buurt adviseerde en halti voor de winderige dagen. Maar ik heb daar geen ervaringen mee. En zou ook niet weten hoe ik daar mee moet trainen.         ———————.      Niet overwegen Irene , je hebt een fijn en goed tuigje.

Ik snap dat van richting veranderen in een hoop situaties heel goed werkt.  Zeker bij andere honden of bij teken aan de riem.  Maar wind blaast overal,  het maakt niet uit welke kant ik uitloop.  De wind is net een stalker en laat ons niet met rust.  Laten zitten... hij gaat er dan snel bij liggen en wacht geduldige dan ik tot het blaadje naar hem toe komt.  Is ie dichtbij genoeg vliegt hij erop af.  Dus ik weet eigenlijk niet of dat in zo'n situatie ook echt werkt.  Meer nog doordat ik op dat moment mee vooral schrap ga zetten op wat komen gaat. Maar nogmaals het abrupt omdraaien helpt wel degelijk heel goed bij het negeren van anderen honden. En bij trekken aan de riem.  

Ik ben momenteel vooral bezig met hoe andere honden te negeren. Maar als een hond ons tegemoet komt en kruist trekt Billie er heel hard naartoe en stel dat ik me abrupt omdraai, dan zit die hond achter ons en dan is het nog erger, dan gaat ze zitten tot die hond bij haar is en ik krijg haar met geen stokken vooruit. Ik moet haar dan echt over de grond slepen, maar dan nog werkt dat niet of me gewonnen geven en haar gewoon laten zitten. En eens die hond dan heel dicht is probeert ze er dan alsnog naartoe te springen.

Beetje off topic, maar alle tips om honden te negeren zijn welkom. Nog een groter probleem dan de vliegende blaadjes voor mij.

Irene, het gaat erom dat je gaat voorkomen dat een gebeurtenis(een andere hond, een vliegend blaadje, you name it) bij je hond tot enorme opwinding gaat leiden.

Dus zodra een dergelijke gebeurtenis zich voordoet moet je je hond , letterlijk. op andere gedachtes brengen en zn focus veranderen. Zo voorkom je dat een eenvoudige stresssituatie tot heisa of een obsessie verword.

Dus! Het kan van alles zijn: direct van richting veranderen: of ineens een liedje gaan zingen: of hardop tot 10 tellen op vrolijke wijze, verzin maar iets. Als het je hond maar uit die verkeerde focus haalt!

Jawel, de buurt zal de wenkbrauwen optrekken en denken dat je ietwat gek geworden bent, maar hé, dan betrek je de buurvrouw gewoon bij je afleiding

Zolang je er maar in slaagt om de focus weer bij jou te krijgen en niet bij wat het ook is wat je hond als obsessie lijkt te kweken. 

En Marie, je hond leren om andere honden te negeren zul je echt in een gecontroleerde omgeving met andere honden moeten gaan aanleren. Een hondenschool kan daarvoor een goeie plek zijn.

Om honden te negeren zijn wij ook mee bezig. Als ik een hond ons tegemoet zie lopen, loop ik of direct de andere kant op, dus terug vandaar we vandaan kwamen.  Of ik steek de straat over.  En laat hem daar wachten met wat kleine oefeningen als zit, af blijf. En brokjes.  Als ik dan zie dat de hond gepasseerd is lopen wij een stukje verder en sterk weer terug over. Is het op een paadje waar ik niet kan oversteken,  dan laat ik hem zitten nog voor hij echt reageert.  Soms loop ik even terug en laat hem dan zitten. Hou hem kort en vertel de andere honden eigenaar dat hij nog moet leren om andere honden te negeren omdat hij te enthousiast is.  Meestal houden ze dan hun hond bij zich en lopen ook gewoon door.  Koda is vreselijk lief tegen alle honden. Hij wil met iedereen spelen. Maar dat vind ik lastig aan de riem.  Vandaar dat we dat niet doen  misschien helpt t.

Coby,  ik heb inmiddels een piep speeltje in m'n ene zak iets van worst in m'n andere zak. Zogauw hij reageert op het piepje en mij aankijkt. Vraag ik hem te zitten en krijgt hij een stukje worst.  Dat helpt wel totdat we weer gaan lopen hij gaat van 0 naar 100 in 1 seconde.  Ik kan dat niet bij benen.  Ik ga pas weer lopen als hij rustig gaat liggen maar zogauw als hij mag lopen vliegt ie weer vooruit.  En begint het redelijk weer van voor af aan.  Over een stukje van 20 meter doe ik dan een half uur. Ik weet niet goed hoe ik de focus op die momenten vast kan houden. Misschien heb je dat nog tips voor. 

Schiet hij nu vooruit omdat er blaadjes zijn of bij het 'normaal wandelen'?

Ik zou dat piepspeeltje alleen hebben ingezet bij een blaadje, niet bij het afleveren van trekgedrag.

Bij het blaadje schiet ie vooruit.  Van de week piepspeeltje meegenomen,  dan denk je de wind is even weg dan wil je weer gaan lopen en ziet hij weer iets vliegen. En dan staan we dus weer stil.  Ik hoop maar dat hij het gaat snappen. 

Bij het blaadje schiet ie vooruit.  Van de week piepspeeltje meegenomen,  dan denk je de wind is even weg dan wil je weer gaan lopen en ziet hij weer iets vliegen. En dan staan we dus weer stil.  Ik hoop maar dat hij het gaat snappen. 

Als hij trekt loop ik dood aandringt de andere kant op tot hij weer netjes mee wandelt en dan draaien we weer om.  Dit is per wandeling van een uur 1 a 2 keer nog.  Hij doet dat echt heel goed

Het lijkt me niet zo heel gek dat het aan het begin een proces van lange adem is. Aangezien hij echt zo super-gek is op die blaadjes.

Het timen is ook wel een ding. Eigenlijk moet je net iets eerder zijn. Als hij al is gegaan, ben je te laat.

Ook zou ik dat piepspeeltje niet te vaak inzetten. Je moet hem immers verrassen.

Ook zou ik pas met voedsel belonen op het moment dat hij NIET er achteraan gaat. Dus pas belonen als hij i.p.v. te gaan, jou aankijkt. Dat belonen. Nu beloon je voor het zitten.

Met het piepje reageert hij wel gelijk door te kijken.  Hij krijgt alleen worstje als hij meteen omdraait. Als hij toch aanstalten maakt om erachteraan te gaan ben ik hoe dan ook te laat.  En doen we het piepertje weer bij de volgende poging.  Maar moet zeggen dat het toen wel hielp. Dat hij erachteraan going was leerrijk maar 1 keer.  Maar daarna had ik wel de hele tijd mijn hand in m'n zal zodat ik niet te laat zou zijn.   Ik had zelf bedacht dat het zitten misschien beter was.  Ik weet niet of hij anders de pieper gaat zien als een vervanger voor de clicker. Dus om een beloning te krijgen moet ik eerst alert zijn op blaadjes.  Ik weet natuurlijk niet of een hond ook zo denkt. 

Dat reageren op blaadjes zit er bij hem zo ingebakken dat ik bang ben dat het verrassings-effect van zo'n piepje maar even kan werken en dat je dat dan op die sporadische momenten ook zo volledig moet benutten om het gedrag te doorbreken en om te buigen.

De eerste keer dat je een piepje gebruikte, had het vermoedelijk een 'huh?' effect, volledige aandacht voor 'what the heck was dat?!'. Wat je op jou kan richten door bijvoorbeeld zijn naam te roepen of in je handen te klappen of wat dan ook.

Maar als het piepje maar gewoon wordt, omdat je het vaak achter elkaar inzet, dan kan het heel goed dat hij, ook al draait hij zich om bij het piepje, nog met z'n hoofd bij de blaadjes blijft. Kijk dus goed naar zijn blik. Zit hij met zijn gedachten bij jou? 

Als je merkt dat hij eenmaal 'gaat' en onbereikbaar is, realiseer je dan dat het dan veel moeilijker is om zijn aandacht te pakken en gedrag om te buigen. Je kan dan beter stoppen met het oefenen met zo'n piepje. Je zou wel de 'we gaan de andere kant op' methode kunnen blijven inzetten. Want je wilt immers niet dat hij het blijft doen. Het is ook zelfbelonend gedrag: die blaadjes bezorgen opwinding en als hij een blaadje kan pakken krijgt hij een positief gevoel.

Belonen voor het zitten is overigens niet iets slechts, hoor. Zeker als hij tijdens het zitten volledige aandacht heeft voor jou en niet half omkijkt naar de blaadjes is dat prima.

Als hij ervaring heeft met een clicker, zou het heel goed kunnen zijn dat hij een associatie met een geluid gaat maken. Daardoor is het wel des te belangrijk dat hij niet de verkeerde associatie maakt. De piep was in mijn optiek bedoeld als tijdelijke afleiding, tijdig aandacht voor jou net voordat hij zijn plannetje heeft getrokken om achter de blaadjes aan te gaan, niet als voorbode van het zien van een blaadje en het nog leuker gaan vinden van blaadjes omdat daar een beloning op volgt.

Daar ben ik dus ook bang voor dat hij het piepje straks niet meer interessant genoeg vind.  Maar ik heb geen idee hoe ik zijn bolletje en zijn obsessie kan ombuigen.  Ik mis de handvaten daarvoor.  Mijn probleem is dat ik veel te ver door denk.  Mijn gedachtengang gaat gelijk naar.  Ok het piepje heeft gewerkt.  Hoe lang ga ik daar mee door? Wat als hij er niet op reageert? Wat als hij meteen weer terug valt in het obsessie gedrag? Wanneer bouw je af? Moet je überhaupt afbouwen? Wanneer weet ik hoe ik moet afbouwen? Wat als ik te snel ga? En zo kan ik nog heel wat vragen die meteen door mijn hoofd schieten noemen.  En dat heb ik met veel dingen als het gaat om hem. Ook met z'n tuigje. ... er staat 2 vingers ruimte. Is dat 2 vingers naast elkaar of op elkaar? Is dat gemeten tussen ribben en tuig , buik en tuig,  of rug en tuig? En bij zijn hals heeft hij een hoop loshangend vel.  Moet dat 2 vingers met strak vel of los vel ? Etc. Ik heb duidelijke handvaten nodig.  Wat moet ik wanneer doen.  Ik ben iemand ik wil voor alle scenario's een antwoord . ( best vermoeiend af en toe )

O, dat herken ik wel hoor. Dat je echt overal over kan twijfelen.

Om zeker te weten dat je een goedzittend tuig hebt, zou je naar een winkel kunnen gaan waar iemand die er verstand van heeft je kan helpen. Dat kan je twijfel denk ik wel wegnemen.

En dan voor een merk gaan dat mensen hierboven hebben aangeraden, zodat de kans dat je goed zit heel groot wordt.

Met de blaadjes is de methode waar het minst mis kan gaan degene van het de andere kant oplopen. Die Coby & Wanda & Mathilde hierboven ook beschrijft.

Je moet dus, als je hond aan de lijn loopt, goed opletten op zijn lichaamstaal: gaat er een storm opsteken in het koppie, dan direct, echt op de seconde af, ingrijpen en afleiden. Het makkelijkste is dan om ineens een andere richting op te lopen. Hup! Of je tempo ineens te verhogen. Hop!

Daarbij kan je niet de mist in gaan met verkeerd getimede piepjes of beloningen. Je moet wel echter nog steeds proberen om goed te kijken en net op tijd te zijn, omdat je het 'op de  blaadjes afvliegen' eigenlijk net voor moet zijn. Als hij eenmaal gaat is hij immers moeilijker te sturen en te houden.

En niet opgeven of onzeker worden als het niet meteen lijkt te werken/helpen. Consequent volhouden. Het ombuigen van ingesleten gedrag kost natuurlijk tijd.

Ok alleen hoe krijg ik hem dan " echt " rustig in zijn koppie tijdens die dagen? Bij wind neem ik hem zoals altijd pas me naar buiten als hij rustig is.  Dat zie ik aan hem wanneer zijn lijf oren gezicht en zelfs staart ontspannen is.  En op normale dagen loopt hij dan vrolijk naast me, bij gras krijgt hij dan wat meer lijn om lekker te snuffelen en zijn behoefte te doen. Bij wind is het echter dat ik wel hem rustig heb voor we de deur uit gaan maar vanaf de eerste windvlaag die hij voelt gaat hij aan.  Loopt met zijn staart in de lucht kop is al t zoeken en de opgewonden spanning zie je in zijn hele lijf.  Ik krijg hem terug met oefeningen het zit blijf af. Maar nooit volledig.  Wanneer ik op die dagen om draai lijkt hij nog meer opwinding te krijgen alsof hij de blaadjes die hij gemist heeft alsnog mag pakken.  Eigenlijk komt het erop neer. Hoever loop ik terug. En moet ik dan heen en weer blijven lopen tot hij het opgeeft? Het piepje geeft hem inderdaad het idee van opwinding van we gaan spelen of we gaan wat leuks doen. Maar ik word niet overal heen gesleurd.  

Hij heeft nu het dog copenhagen tuig.  Ben langs de dierenarts gewandeld en gevraagd of hij goed zit zo.  Zij zegt van wel.  Ik weet niet of iemand hier paarden heeft.  Maar het lijkt alsof hij net als een paard z'n buik uitzet bij het omdoen.  Want als ik hem omdoe zit hij goed.  Ga ik lopen kan ik er ineens wel een complete vuist tussen krijgen.  

Rustig uit huis gaan vind ik een heel goed begin!

Daar zou je op voort kunnen bouwen.

Zodra hij opgewonden zou worden van de wind - en dus in de verkeerde 'modus' raakt - zou je hup, zo rechtsomkeerd weer naar huis kunnen gaan.

Ook dit vereist veel geduld en herhaling. Je zal niet ver komen bij de eerste paar wind-wandelingen.

Ik kan je niet helpen met tuigen, want mijn hond draagt een halsband.