Túrin

Misschien heel erg vreemd om als nieuw lid hier op het forum te beginnen met een in-memoriam berichtje, maar ik doe het toch maar. Op 23 januari  hebben we na 14 jaar afscheid moeten nemen van onze lieve Túrin. Het gemis is enorm in ons gezin (we hebben nog een dochter van 12 ook). Mijn vorige honden zijn overleden toen ik niet meer bij hen woonde (jeugdhond toen ik het huis al uit was, eerste eigen hond ging na een relatiebreuk mee met mijn ex). Túrin laat na 14 jaar enthousiasme in ons huis een enorme leegte na en ik heb het er eerlijk gezegd knap lastig mee. 

We hebben voor een crematie gekozen. Een deel van de as is begraven in onze tuin, onder de boom waar hij graag onder lag. De andere delen strooien we uit op zijn favoriete wandelplekjes en onze dochter wil graag een deeltje as in een houdertje houden. 

Ook al is hij er niet meer, ik wou hem hier toch even aan jullie voorstellen. 

Altijd verdrietig en een zo,n groot gemis, heel veel sterkte voor jou en je gezin…en voor je dochter een heel mooie herinnering, as in een houdertje.

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte.

Ik weet wat het is, ik heb Eefke 26 januari laten inslapen. Geen eten meer geven, niet meer uitlaten,
geen vrolijke kwispel meer. Je hebt veertien jaar met het dier samengeleefd. Hij maakte deel uit van het gezin. Dat is het gemis. Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte

Ook voor jou heel veel sterkte. Túrin is 23 januari ingeslapen en het is echt inderdaad helemaal anders in huis. Ik merk ook aan mijzelf dat ik best een heftig rouwproces doorga (weinig levenslust, geen zin in eten, slecht slapen). Zal met de tijd wel weer beteren... Ben veel aan het lezen over rouwprocessen na afscheid van een dier en ik lees vaak dat het niet veel afwijkt van het rouwproces bij een mens; wat eigenlijk niet geheel onlogisch is omdat ze zo'n prominente plaats in ons leven innemen he.

Ook bedankt aan de anderen die reeds hun deelneming gaven. 

Oei - per ongeluk dubbel gepost. Ik moet nog even wennen hier, precies!

Heel veel sterkte  

Heel veel sterkte gewenst,heftige periode voor jullie. Hopelijk haal je hier op het forum kracht uit de verhalen en berichtjes

Rouwproces is inderdaad bijna hetzelfde als bij mensen. Ik heb na overlijden van mijn hond hulp gezocht bij een coach voor rouwverwerking. Normaal gesproken helpt zij mensen die in de rouw zijn om een mens maar omdat het gevoel vaak hetzelfde is kon zij mij ook helpen. Verlies van een hond is vaak nog zwaarder. Als bijvoorbeeld mijn moeder zou overlijden zou ik dat veel minder erg vinden want haar zie ik 1 x per maand terwijl mijn hond altijd bij me was. We waren met zijn tweetjes en deden alles samen. Voor mij daardoor een groter gemis dan welk mens dan ook die ik in mijn omgeving heb.

Veel sterkte en dikke knuffel

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte!

Ach, sterkte met dit verlies. Het is verdrietig en ik kan meepraten (afgelopen 28 nov en 27dec twee honden moeten laten inslapen). Heb er nog 1, maar de stilte is oorverdovend. 

Heel veel sterkte met het gemis.

Helaas voor veel mensen hier heel herkenbaar.

Ik hoop dat je aan mooie herinneringen mag terug denken met Turin met een lach en een traan. 

Heel erg veel sterkte de komende tijd 

Ook voor jou heel veel sterkte gewenst. Zo kort op elkaar, dat moet erg hard zijn! 
We hebben hier thuis ook nog twee katten, maar de stilte is inderdaad oorverdovend... en ons leven is een pak minder leuk zonder die enthousiaste vriend hier in huis!

Heel veel sterkte.