Reutje ALTIJD opdringerig ????

Man, man, man! 

- De wetenschap laat anders wel zien dat gecastreerde honden fors langer leven dan hun niet gecastreerde soortgenoten.

Link naar dit onderzoek. S'il vous plaît. En als die echt bestaat, dan zou het ook eens interessant zijn om te weten door wie het gesponsord is. Of is dat van hetzelfde soort onderzoeken, dat honden dood van fenegriek (als anti-teek middel) zullen gaan? 

-Ik vind het overigens nog opmerkelijker, dat mensen die anders zo voor 'gezondheid' en 'natuurlijk' zijn, dan wel een hondenras kiezen als de Shar Pei, in feite één van de meest onnatuurlijke rassen, vol gezondheidsproblemen, overtollige rimpels en huidplooien...

Is dat jouw contre-argument? Wel, ik zal maar zeggen zoals het is. Bemoei je met je eigen keuzes van een ras. Je bent ook duidelijk helemaal analfabetisch wat dit ras en zijn geschiedenis betreft (alhoewel je altijd heel slim wil overkomen). 

- Ik zou me, zeker qua gezondheidswinst, eerder druk maken over dit soort rassen dan over een castratie.

Merci voor jouw ongevraagde advies, maar ik heb het niet nodig en ga het zeker niet volgen. 

Ik zou trouwens nog ergens kunnen begrijpen waarom een eigenaar van een windhond of Hollandse herder zulke uitspraken zou kunnen doen. Maar dat iemand die voor chihuahua kiest dan met zijn vingertje richting andere "ongezonde" rassen wijst.. Dat is al helemaal belachelijk. 

Ik vind het een interessant onderwerp aangezien we zelf een jonge reu hebben. 

Hebben jullie ook linkjes naar die wetenschappelijke onderzoeken over levensverwachting? 

Gevoelsmatig neig ik naar niet castreren omdat het natuurlijk een gigantische impact heeft op de hormoonhuishouding waardoor bijvoorbeeld de spieren verzwakken. Soms hangt onze reu bijvoorbeeld wat te enthousiast boven geurtjes te kwijlen. Verder lopen we nog af en toe tegen wat moeilijkheden aan die wellicht door castratie verminderen. Toch vind ik het onze verantwoordelijkheid om dit opvoedkundig eerst op te lossen en niet castratie als makkelijke weg te kiezen.

Ik had laatst nog een gesprek hierover met iemand die vond dat we hem moesten castreren, want dan zouden al die lastige randjes wel verdwijnen. Vervolgens wees ze met trots naar haar gecastreerde reu met flink overgewicht, doffe vacht, amper bespiering en daarbij horende waggelgang. Hij had er volgens haar helemaal geen negatieve gevolgen van ondervonden. Ik zou niet zeggen dat dit alles door castratie komt maar het is voor mij zeg maar het horrorbeeld van gecastreerde hond.

Het is eigenlijk een van de voornaamste redenen waarom ik voor een reu heb gekozen. 

Bij de teven is het veel lastiger. Daar kan sterilisatie inderdaad bepaalde voordelen opleveren. 

Er is een onderzoek dat zegt dat gecastreerde honden tot halfjaar langer kunnen leven. 

En hier is de reden waarom:

"The reduced lifespan of unaltered pets can, in part, be attributed to an increased urge to roam. Such roaming can expose them to fights with other animals, resulting in injuries and infections, trauma from vehicle strikes and other accidental mishaps." ............ Geen commentaar verder. 

En hier nog enkele links:

https://phys.org/news/2021-08-hormone-neutered-dog-health.html

https://www.psychologytoday.com/us/blog/canine-corner/201702/are-there-behavior-changes-when-dogs-are-spayed-or-neutered

En natuurlijk de Bobi van 30 jaar oud. Gelukkig wisten zijn eigenaren niks van bepaalde onderzoeken en lieten hem heel onwetenschappelijk intact blijven en mee eten van "wat de pot vandaag schaft": 

https://edition.cnn.com/2023/02/03/europe/bobi-worlds-oldest-ever-dog-intl-scli/index.html#:~:text=Bobi%2C%20at%20the%20age%20of,napping%20and%20eating%20human%20food.

In principe wil ik mijn reuen altijd in tact laten maar ik wijk af als de situatie daarom vraagt. Ik kijk naar het individu en hoe het binnen de roedel gaat. Kwaliteit van leven staat bij mij voorop. Dus stel mijn intacte reu zou de hele tijd mijn teef lastig vallen en het zou onderling steeds ruzie opleveren zou ik denk ik voor castratie gaan. Ik verwacht geen wonderen van castratie voor het gedrag. Maar weet dat het je hond wel meer bereikbaar maakt. En hierdoor heeft opvoeden ook meer effect.  Maar de puberteit is iets waar ik altijd maar gewoon doorheen bijt. Ik geloof heel erg dat stress en spanning ook een negatief effect op de gezondheid heeft. Dus als mijn reu ook na de pubertijd ontzettend veel stress houdt door hormonen zou dat voor mij ook een reden zijn.  Kortom liefst intact maar niet kost wat kost. Ondanks de gezondheidsrisico's. Want de ene reu is de andere niet. Maar inderdaad wel altijd zorgvuldig afwegen en nooit automatisch of te jong. 

Hier ook alleen als het nodig is dan castratie, anders niet, maar een gecastreerde hond al bij voorbaat schadelijk is voor de gezondheid ligt ook wel bij de eigenaar, wat meer de vacht verzorgen, naar de voeding kijken, meer bewegen en niet te vroeg castreren als het niet echt nodig is…eerst goed uit laten groeien.

Zelf heb ik altijd moeite met het stukje "spelen" met vreemde honden.

Ik zie heus veel honden die dat graag doen, en ook inderdaad gewoon contact maken om even op te rennen en gezellig doen. Maar er zijn er ook genoeg waarbij het gewoon géén spel is, maar aftasten van elkaar.

Ik hoef bijvoorbeeld geen andere reu bij mijn reu te hebben die even komt checken wat voor vlees hij in de kuip heeft, ze hebben niets met elkaar te maken behalve dat ze toevallig op een zelfde stuk open terrein bij elkaar komen te lopen.

Maar goed, ik heb het dan over eigen reu van een ras wat al niet zo tolerant te boek staat als het om vreemde honden gaat of rap in een spelbuiging schieten 

Onze dames zijn weer anders, ander ras ook. Bij de oudste is contact ook aardig en in voor echt spel en rennen zonder dat het jagen, opjagen of happen wordt, de jongste twijfel ik ook nog over of het spel voor haar zal zijn of dat ze wil kijken waar ze staat t.o.v. andere vreemde honden.

Dames zijn geholpen overigens, de reu niet. Maar geen haar op mijn hoofd om de reu te laten castreren met het idee dat hij dan wellicht wél speels zou worden bijvoorbeeld..

Hij is overigens ook niet hyper op andere teven of reuen. Hij is opgegroeid met intacte teef, en buurmeisjes waren ook om de zoveel tijd loops en dat ging ook gewoon ok zonder heftig gedrag.

Dus stelling reu altijd opdringerig herken ik dan weer niet, niet bij deze reu en ook niet bij de vorige. Wel dus dat ik spelen en contact maken met andere vreemde honden wel scherp in de gaten hield.

Toch kan je dat een keer treffen. Ik heb nu ook voor het eerst een reu die een stuk heftiger op alle hormonen reageert dan mijn vorige. En ook in vergelijking met zijn broers. Nou gaat het hier in de roedel goed en is het bij hem ook sowieso een goed idee om hem niet met vreemde reuen te laten. Maar hier wel twijfel wat voor hem zelf nou het fijnst is. 

" Hier ook alleen als het nodig is dan castratie, anders niet, maar een gecastreerde hond al bij voorbaat schadelijk is voor de gezondheid ligt ook wel bij de eigenaar, wat meer de vacht verzorgen, naar de voeding kijken, meer bewegen en niet te vroeg castreren als het niet echt nodig is…eerst goed uit laten groeien. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ik begrijp dat een deel ook komt door verzorging hoor. Dat was bij de eerder genoemde hond zeker het geval, die heeft overgewicht en zou met meer beweging waarschijnlijk ook wel iets meer bespiering hebben. Toch is gezondheid in die zin een breed begrip. De eigenaar ziet het als een super gezonde hond, ik zie dat als een hond in slechte gezondheid. Ik zou het al heel zonde vinden als het spierweefsel iets afneemt en een hond daardoor een jaar eerder gewrichtsklachten krijgt. Ik snap dat je spieren kan trainen en onderhouden maar testosteron speelt daar ook een grote rol in. Zo kan ik als vrouw heel hard trainen maar zal mijn spiermassa niet zo snel ontwikkelen als een man die dezelfde training volgt. 

Hier wachten we zijn mentale ontwikkeling nog even af en ik denk dat we hem óf intact laten of laten steriliseren. Castratie vind ik denk ik echt te ingrijpend. Er is denk ik ook een reden dat dit bij mensen alleen in uitzonderlijke situaties gedaan wordt. 

Als een reu constant in de stress schiet door de hormonen kan ik me voorstellen dat het een goede keuze is. Stress heeft ook een slechte invloed inderdaad. 

Voilà! 

Dat is heel juist gezegd. 

Voor mij is het eigenlijk ook niet echt een discussie in de brede zin van het woord. Want ik heb tot nog toe geen enkele ernstige wetenschappelijke studie/argument/reden gezien waarom je een gezonde reu (laat staan nog maar een puberende hond) zonder medische redenen en ernstige hormoon gerelateerde gedragsproblemen zou castreren. 

Maar zo'n reden bestaat er ook niet. Het is puur voor het gemak van de mensen, die geen moeite en energie willen insteken om eerst het gedrag van de hond proberen te corrigeren. En om zichzelf geen rotgevoel te geven, wordt er geroepen dat het nodig is om het langere leven en betere gezondheid van de hond te garanderen. Want het zit in hun DNA, hè! 

Gelukkig zijn er ook meer en meer mensen met gezond verstand die het als laatste reddingsmiddel zien en niet als routine procedure voor elke reu die een paar keer per jaar wat meer rondsnuffelt en enkele dagen zijn eten weigert. 

ientje….Als je de berichtjes verderop leest van topicopener, valt het gedrag van haar reutje reuze mee, geeft ze zelf ook aan, luistert goed en ze gaat met de hand aanreikingen aan de slag, waarom castreren zegt de topicopener zelf….

Ik heb het al weggehaald.

Het ging mij er vooral om dat men zo heel heftig tegen castratie is, dat nadelen enorm, uitgemeten worden en voordelen ondergeschoffeld. . Verder voor mij einde discussie.

Jammer dat je het weggehaald hebt, ik was het helemaal met je eens. Het is niet allemaal zo zwart/wit.

Had toch niet gehoeven, je mag toch er een discussie over voeren…

Deze topic is eigenlijk een schoolvoorbeeld hoe het meest drastische oplossing onmiddellijk aangeraden wordt. 

Terwijl het helemaal niet nodig is en TS zelf aangeeft dat het helemaal geen extreem geval is en toch blijft men doordrammen. 

Die extreme gevallen blijven echter een uitzondering. Kijk maar naar de reactie van Klara: ze heeft een roedel met enkele reuen en er is maar één probleemgeval. Al de rest zijn very much okay. 

En ik meen me te herinneren dat hier nog mensen zijn met roedels die ook helemaal niet zo lustig zijn om alles weg te knippen. En... ze kunnen wel managen in absolute meerderheid van de gevallen! 

Interessante discussie. Ik heb ook wel eens een topic gewijd aan wel of geen castratie. Ook ik heb een vrij hormoon gedreven hondje. En ik hink op 2 benen. Eigenlijk wil ik geen castratie, komt nog bij dat ik in de basis een nerveuze/angstige hond heb. Los van spieropbouw en alle andere gevolgen van castratie twijfel ik ook heel erg omdat ik bang ben dat ik een angstig aangelegd hondje zeker niet help met castratie. Maar dan de nadelen van een hond die zo hypergevoelig is. Laatst was ik op een verjaardag waar mensen binnen kwamen met een loops hondje thuis. Blinde paniek bij abel, hij rook het en moest en zou op zoek. Ik heb hem moeten afscheiden van de woonkamer, omdat het niet te doen was, voor niemand maar vooral niet voor hemzelf. En dan het schuldgevoel bij mij, waarom kan ik dit gedrag niet ombuigen. En weegt deze stress voor hem wel op tegen de voordelen van een intacte reu. (Moet zeggen dat ik het nog nooit zo erg had gezien bij hem). Maar hij raakt van ontspannen naar onbereikbaar bij tijd en wijle. Loops hondje op de hei, men zegt voed je reu op. Abel is echt opgevoed maar hij gaat schuimbekken, hangen in zn tuig. Dus ik snap wat mensen hier zeggen met een medische reden ondanks dat het gedragsmatig lijkt. En toch twijfel ik over dat castreren en doe ik het liever niet. 

Jolanda…een reu die een loops teefje voor zijn neus krijgt bij mensen op bezoek vind ik wat anders…buiten kan je het gedrag ombuigen maar niet bij iemand in huis als er een loopse teef opeens binnen komt…..ik zelf zou dan weggegaan zijn..ooo ik heb het fout, loopse hondje was er niet bij, de mensen roken daar naar…dan zou ik toch weggegaan zijn als mijn hond daar zo op reageert, op bezoek kan je niet makkelijk de hond gaan afleiden..

Ik kan niet voor anderen spreken maar ik vind persoonlijk de nadelen het meest relevant om een goede afweging te maken. Nu heb ik een gezonde vrolijke maar af en toe lastige reu. Als ik ervoor kies om hem te castreren wil ik erg goed nagedacht hebben over de risico's/nadelen.

Nu is dan misschien het nadeel dat zijn hormonen hem in de weg zitten. Ik wil dan niet het ene 'probleem' oplossen en er nieuwe problemen bij creëren. 

Daarnaast lijkt het me gevoelsmatig logisch dat een gezond geboren hond beter af is zonder operatie. Die hormonen hebben ook een positieve uitwerking op het lichaam. Daarmee zeg ik dus niet dat het altijd een slechte keuze is. Ons teefje is ook gecastreerd, daar heb ik vooraf ook de voor- en nadelen van afgewogen. 

Heel zwart wit vind ik mezelf dan ook niet al neig ik er wel naar niet in een gezonde hond te snijden. Het komt misschien ook dat het vroeger en nu soms nog steeds als een standaard ingreep gezien wordt. Er wordt dan ook wel gezegd dat de hond 'geholpen' is, dat heb ik altijd al een hele bijzondere term voor het eraf hakken van de geslachtsdelen gevonden. Dat neemt niet weg dat het soms de beste beslissing kan zijn maar verklaart misschien wel het huidige 'tegengeluid'. 

" Jolanda…een reu die een loops teefje voor zijn neus krijgt bij mensen op bezoek vind ik wat anders…buiten kan je het gedrag ombuigen maar niet bij iemand in huis als er een loopse teef opeens binnen komt…..ik zelf zou dan weggegaan zijn..ooo ik heb het fout, loopse hondje was er niet bij, de mensen roken daar naar…dan zou ik toch weggegaan zijn als mijn hond daar zo op reageert, op bezoek kan je niet makkelijk de hond gaan afleiden.. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

De loopse teef was er niet bij. Het waren alleen de mensen. 
edit, sorry dat had je al gezien. ;-) 

Weggaan was in dit geval niet een optie, ben natuurlijk met hem gaan lopen eerst afleiden etc. Snuffelmat. Punt wat ik probeerde te maken is dat hij hier vrij extreem in kan zij, tuurlijk zijn het moment opnames, maar de afweging tussen de stress die het hem oplevert en hoe erg hij erin blijft hangen en de nadelen van castratie zijn niet zwart wit en soms lastig wat dan de goede keus is. 

" Jolanda…een reu die een loops teefje voor zijn neus krijgt bij mensen op bezoek vind ik wat anders…buiten kan je het gedrag ombuigen maar niet bij iemand in huis als er een loopse teef opeens binnen komt…..ik zelf zou dan weggegaan zijn..ooo ik heb het fout, loopse hondje was er niet bij, de mensen roken daar naar…dan zou ik toch weggegaan zijn als mijn hond daar zo op reageert, op bezoek kan je niet makkelijk de hond gaan afleiden.. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Allereerst dank je wel dat je de moeite hebt genomen om alle berichtjes te lezen en vervolgens je mening geeft of deze daarop aanpast ;-) ik meende het serieus dat ik eerst een oplossing ga zoeken qua gedrag en ben er al mee bezig. Duidelijk is dat elke hond het nodig heeft dat zijn of haar baasje consequent is. Ook ik heb daar wel eens steken laten vallen maar nu ik dat wel doe luistert hij eigenlijk alleen maar nog beter. Ik heb het ook wel eens aan de hand gehad dat iemand op visite was die een loops teefje thuis had en toch lukte het bij hem wel om hem te corrigeren. Misschien dat hij thuis weet dat er maar een de baas is ;-)

Iedereen mag een mening hebben maar wat voor de ene hond geldt hoeft niet voor een andere te gelden. In mijn geval was ik gewoon benieuwd waar dit gedrag vandaan kwam en of er wat tegen te doen was zonder direct over te gaan op castratie. Neemt nog steeds niet weg dat ik altijd alles zal doen voor mijn kleine vriend als ik ook maar het gevoel zou hebben dat hij niet lekker in zijn vel zit. Gelukkig is dat absoluut niet het geval! Hij happy, ik happy en samen lossen we het wel op! :-)

Clau, dat is toch goed dat je je reutje goed kan corrigeren…en ja iedere hond is anders en reageert anders, en castratie voor teef en reu ligt bij de  eigenaar en is zeker een keuze hoor….en wanneer je met wat problemen naar een dierenarts gaat zijn er die gelijk voor castratie zijn, zowel bij teef als reu….en wanneer er overgegaan wordt voor castratie, als dat mogelijk is , eerst uit laten groeien en dan castreren.   Maar als ik lees bij jou is het niet nodig, jij happy en je hond happy .