In hoeverre moet je een pup/hond vermaken?

Hoi allemaal,

De vraag staat er al. In hoeverre moet je een hond vermaken naast even spelen en uitlaten? Is in huis aanwezig zijn ook voldoende? 

Ik kan best onzeker en onrustig voelen dat ik continue aan moet staan voor de pup, nu 16 wk. Leg ik mezelf dat onterecht op?  

Naast spelen en uitlaten moet er ook gewerkt worden vanuit huis of t huishouden. Ik krijg bijna een gejaagd /onmogelijk gevoel dat goed te combineren. 

Tips en ervaringen zijn heel welkom.

Groetjes 

Ik heb nog steeds exact hetzelfde gevoel en mijn puber is ondertussen 9 maanden. Enkel als ik haar in de tuin laat kan ze  zichzelf vermaken, maar binnen komt ze constant aandacht vragen en als ze die niet krijgt kijkt ze om dingen te stelen of ostentatief op iets te gaan knagen. Toen mijn pup de leeftijd van die van jou had was dat ook al zo, behalve dat ik haar toen niet alleen in de tuin durfde te laten, wat nu wel voor verlichting zorgt.

Verplichte rust in de ren zorgt soms voor een oplossing, maar na amper een half uurtje slapen staat ze weer 'aan'. Ik vraag me dat ook heel veel af, wat honden doen als je niet met hen wandelt of speelt en als ze niet eventjes slapen?

Botjes en kongs worden vaak als tip gegeven, maar op daar houden ze zich ook geen uur mee bezig. Na 10 minuten is mijn hond daar in ieder geval klaar mee.

Dat kan wel wat ras/type-gebonden zijn. Hoeveel en wat je precies investeert in de hond.

Maar bij ons is de balans: buitenshuis activiteiten waaruit ze voldoening halen (dus afgestemd op hun noden, interesses, talenten,..) en binnenshuis gewoon samenleven. Wat dus in praktijk wil zeggen: hond slaapt, of loopt es rond, komt es kijken wat ik aan het doen ben, we babbelen wat, gewoon ontspannen huiselijkheid... 

" Dat kan wel wat ras/type-gebonden zijn. Hoeveel en wat je precies investeert in de hond.
Maar bij ons is de balans: buitenshuis activiteiten waaruit ze voldoening halen (dus afgestemd op hun noden, interesses, talenten,..) en binnenshuis gewoon samenleven. Wat dus in praktijk wil zeggen: hond slaapt, of loopt es rond, komt es kijken wat ik aan het doen ben, we babbelen wat, gewoon ontspannen huiselijkheid...  "

Alaska's Finest!

Ik weet niet hoe het bij Jennifer zit, maar hier is 'eens komen kijken wat ik aan het doen ben', over mijn kookplaten komen hangen als ik kook, met het hoofd in de wasmachine als ik was insteek of uithaal en dan nog vaak met een sok ofzo aan de haal gaan, als ik wil strijken de mouwen van de hemden als trekspelletje gebruiken. In veel situaties brengt ze zichzelf dan ook nog in gevaar,  zoals bij het strijkijzer of de kookplaten en ze slikte ook al eens een sok in.

En stil zitten werken aan de computer betekent hier met speeltjes tegen je komen duwen en als je niet wil spelen opspringen en een poot op de computer zetten.

Ik kan echt nog steeds niet zonder ren. Jennifer heeft een nog veel jongere pup, die gedragen zich toch niet allemaal even 'ontspannen huiselijk' neem ik aan?

Wanneer er buiten lekker gewandeld is en er gespeeld is , energie wat op is...thuis binnen, rustig zijn....rondlopen en mee lopen  met het huishouden, komen kijken wat ik doe, verder heb ik een hond die in huis de rust zelve is, ook al als pup...met een pup ga je wat vaker mee naar buiten, zijn ze volwassen wordt dat minder en zijn de wandelingen intensiever...dan is er thuis rust.   En heerlijk als je dan gaat zitten en je hond komt er lekker bij zitten, hangen of wat dan ook, zelf ook de rust nemen dan doe je hond dat ook.

Ik vind thuiswerken met puppy's ook vrij onmogelijk. Wij hebben het redelijk op kunnen lossen met vakanties, vrije dagen en in de avond resterend werk wegstampen en uren maken als de ander thuis is. Een lief slapende pup  had ik wel in de ochtend. Daarom plande ik dan al mijn online vergaderingen. Het goede nieuws: het komt goed. Eenmaal volwassen weten ze prima dat er niet altijd tijd voor ze is en is bij je zijn voldoende. 

Natuurlijk niet, dat is een leerproces, zoals altijd bij een puppy.  Daar kruipt tijd en energie in.

Maar ik geef het wel meteen duidelijk aan. Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Zodat de pup vanaf het begin wel weet wat de bedoeling is. 

Toen mijn hond maar 16 weken oud was, had ik hetzelfde gevoel: van 's morgens vroeg tot s avonds laat moest ik hem 'amuseren'... met korte pauzes ertussen als hij sliep.. 

" Dat kan wel wat ras/type-gebonden zijn. Hoeveel en wat je precies investeert in de hond.
  "

Alaska's Finest!

Dat is iets wat vaak terugkomt hé, als je klaagt over een pup die precies altijd moet geëntertaind worden: hoeveel je precies investeert in je hond. Wat bedoel je daar precies mee? 

Dan ga je zoals in mijn geval dagelijks zo'n 10 kilometer wandelen, ook los laten rennen (verdeeld over 4 wandelingen), kocht je -tig puzzels, organiseer je zoektochten, train je en speel je, maar toch moet je nog het gevoel hebben dat het niet genoeg is. In mijn geval met een poedel nota bene, een 'gezelschapshond'. Toen ik raad vroeg in de hondenschool kreeg ik ook dat antwoord: je hebt een hond gewild dus moet je ermee bezig zijn hé.

Je wordt  zo vlug een schuldgevoel aangepraat en ik merk dat de opstartster zich eigenlijk uit zichzelf al wat schuldig en onzeker voelt als ze eens niet met haar hond kan bezig zijn.

Terwijl ik mij steeds meer realiseer dat te veel bezig zijn met de hond ook niet ideaal is. Altijd aanwezig zijn bij de hond (zoals bij mij het geval is) kan mss die onrust in de hand werken?  De pups van mijn uit huis werkende vriendinnen zijn in ieder geval een pak rustiger en eentje is een border collie, als we het dan toch over actievere rassen moeten hebben...

Ik bedoel daarmee dat wat je samen met je hond onderneemt type- of rasgebonden kan zijn. Ik heb een malamute, dat is een echte outdoor-hond. Die doe je dus plezier met door de natuur banjeren, de wereld verkennen, lekker het lijf afbeulen. Daar voelt ie zich prettig bij.

Ik doe dus niet aan denkpuzzels, snuffelmatten, trukjes leren, dat soort dingen. 

Maar een ander type hond zal daar dan weer meer zijn gading in vinden, en zijn neus ophalen voor een barre wandeltocht door weer en wind. 

Verder vind ik dat hele 'altijd paraat staan om de hond te entertainen' helemaal geen goed idee. 

Dus wel: aanbieden waar ie plezier in vindt, maar in balans met periodes van rust en dolce far niente. 

Inderdaad, die balans vinden en soms ook wel die rust en dolce far niente wat verplichten voor je hond, dat is de truc. Voorlopig komt dat voor mij ook nog niet vanzelf, de hond staat nog te veel 'aan' denk ik, maar ik hoop dat jullie gelijk hebben dat het sowieso komt met de volwassenheid. Geduld is een schone deugd

Vanwege het type hond dat ik heb wil ik rust in huis. Die rust is om opstootjes/ ruzies te voorkomen. In huis entertain is dus eigenlijk niet. Ze liggen nu gewoon lekker bij me en als ik iets ga doen komen ze even kijken wat en gaan ze weer liggen. 

Wel bied ik ze buiten genoeg mogelijkheden om helemaal uit hun dak te mogen gaan. We zoeken veel nieuwe uitdagende wandelgebieden op, we sporten en speuren. Dit alles natuurlijk in de juiste balans zodat ze zowel lichamelijk en mentaal niet overwerkt raken. Als ik genoeg met ze doe willen ze ook niet bezig gehouden worden. En ik heb ook niet het idee dat ik ze constant bezig moet houden. Ze krijgen echt voldoende aangeboden. 

Als ik een pup heb probeer ik ook vanaf het begin de rust zoveel mogelijk te behouden in huis. Dat is niet altijd haalbaar en dat is ook zeker niet erg. Maar het doel is wel dat ik uiteindelijk gewoon rustige honden binnen heb. Ook bij een pup heb ik niet het idee deze constant bezig te moeten houden. Wel vind ik het belangrijk dat ik er ben voor de honden. Dat ik ze kan helpen als ze iets van me nodig hebben en dat ze me duidelijk kunnen maken wat ze nodig hebben als er iets is. Maar ook dit leren ze vanzelf, ze weten dat ze me altijd kunnen “vragen” om hulp of iets dat nodig is voor ze. Denk aan naar buiten gaan ‘s nachts bij diarree of Vaös die last heeft van zijn maag en dus wat moet eten. 

Ik ben een krak in het negeren van pups. Dat is iets wat mij tot nu toe heel erg meegevallen is bij mijn honden, als pup leren ze zich snel gewoon kalm gedragen in huis.

Doen ze gek, dan zet ik ze zonder Pardon of aandacht gewoon apart weg. Ik heb wel volwassen honden in huis die dat al allemaal kennen dus een nieuwe pup kopieert ook wel van hun.

Nu zijn mijn honden eigenlijk altijd braaf in huis, ze liggen meestal wel ergens bij me in de buurt en staan recht als ik rechtsta, maar daar heb ik geen problemen mee, ik praat er veel tegen etc, maar echt actief mee bezig zijn als in samen iets doen, doe ik niet. We zijn gewoon in elkaars buurt. 

Wat ik aanhou bij iedere pup van ieder ras en vanaf 7 weken oud is, sochtends 5 tot 10 min wandelen, dan gelijk erachteraan, 5 tot 10 min oefeningen zoals hier, zit, af of speuren enz voor zn voer.

Dan gaatde pups met een kauwgom, speeltjes een mand en evt. plasmatje in de ren die grote genoeg is om zich te kunnen vermaken maar wel zo dat ik de pup niet in de gaten hoef te houden en kan werken of het huishouden kan doen, of in mijn geval mijn andere honden uitlaten en trainen.

Dan smiddags gaan ik een uur op pad met de pup alleen of met andere honden erbij. Dit kan naar het bos, heide of strand zijn of naar een bouwmarkt of tuincentrum of naar de markt. 

Bij thuiskomst weer met een bak voer, speeltjes en kauwsnack in de ren.

Savonds en tussendoor als de up nog niet zindelijk is ong. 5 min uitlaten.

Evt. nog een trainingsmoment savonds van 5 a 10 min. afhankelijk van de focus van de pup en de leeftijd.

Is dat bij jullie pups niet zo dat het op bepaalde momenten toch moeilijker is om ze rustig te houden binnen, ongeacht hoeveel beweging en actie ze al kregen?

Nu, om 18  uur is het een vervelend moment voor mijn hond. En ook voor mij, want ik wil eigenlijk koken. In het Engels noemen ze het witching hour, dus het zal wel meer voorkomen. Dan is ze zo vervelend en onrustig dat ik haar in de ren wil stoppen (kort na een derde wandeling hier), maar ze zit daar dan tegenop te springen en te piepen en te blaffen.

Da's nu nog vaak zo en toen ze jonger was ook al, meen ik mij te herinneren. Om die reden wil ik ook niet meer naar de avondlessen in de hondenschool op woensdag. Da's van 18  uur tot 19 uur en dan valt er geen land mee te bezeilen. Dat heb ik dus opgegeven.

Jazeker. Nanu was een echte vervelende klier op dat vlak, toen ze een puppy was. 

Maar ik moet zeggen dat ik daar heel consequent en kalm in kan blijven. Klaar is klaar. Dat heeft ze toen wel geleerd. 

Met 16 weken was ik ook in huis erg druk met onze hond. Entertainen, oefeningen doen, afleiden en zijn bezigheden managen. Dus ook verplicht rust als hij duidelijk moe was maar zijn eigen rust niet nam. Kauwmateriaal tijdens het koken en traphekje dicht die tussen keuken en woonkamer zit zodat hij in de keuken bleef waar hij niet makkelijk iets fout kan doen. Dat is vrij natuurlijk zonder dat ik er bewust wat voor gedaan heb over gegaan in buiten actie en binnen rust. Als ik ga stofzuigen loopt hij blij mee en controleert mijn werk, tijdens het eten en koken ligt hij op zijn kussen in de keuken en als ik op de bank zit ligt hij tegen de bank (of kijkt super schattig waardoor ik op de grond ga zitten en hij op schoot komt zitten). Maar met 16 weken kwam ik in het huishouden tot bijna niets. Een maandje later ging dat al veel beter. Als ik wel had moeten thuiswerken denk ik dat in de keuken zitten met het traphekje dicht en pup dus ook in de keuken nog het beste was gegaan. 

Mijn eerste hond had het niet maar Oscar wel. Zeker als pup, toen had hij er dagelijks last van (wij ook, haha!). Altijd s'avonds na 19:00 uur. Ik moest toen wel ingrijpen. In het beste geval gewoon duidelijk "klaar" zeggen en handpalmen laten zien. In het ergste - time out buiten in de tuin aanbieden aan meneer. 

Onze labradoodle is denk ik vrij rustig en makkelijk als ik het zo lees. Als ik namelijk even bezig ben met bijv. Koken ofzo dan past hij zich aan en gaat hij of zelf spelen of dichtbij ons liggen waar we op dat moment bezig zijn.

De wilde puppy terror momenten zijn wel aardig voorbij of misschien komt t nog terug. Als een hond 2 a 3 uur alleen is zal hij zichzelf ook moeten vermaken of gaan ze dan altijd slapen?

Hier een actief ras: teckel. Ze is nu 8,5 maand oud. Maar ook een teckel kan dit prima leren.. Binnen in huis vermaak ik haar bijna nooit. Ze kan heel leuk zelf spelen en mag van mij ook prima actief zijn in huis. Ze krijgt vaak nieuwe speeltjes, want dat vindt ze een stuk interessanter dan altijd dezelfde. Soms zet ik een puzzel voor haar neer of vul ik een snoep balletje. En ze krijgt elke dag een grote kluif en genoeg beweging (elke dag het bos in). Schijnbaar heeft mijn hond het heel snel geleerd want ze speelt dus zelf, of ligt lekker tegen me aan te slapen. Als ze ergens is wat niet handig is, zoals de keuken, stuur ik haar naar haar plaats en daar blijft ze dan ook tot ik zeg dat ze weer vrij is. 

Teckels staan als niet zo makkelijk bekend, maar als ik dit zo lees is de mijne een eitje. Ik ben wel altijd zeer consequent. Plaats is plaats. Blijf is blijf. En klaar is ten alle tijden ook ècht klaar. Dit heb ik getraind met de ren, maar die is nu al lang weer weg..

Daar sta ik echt voor in bewondering. Vooral dat andere pups, want dat zijn ze eigenlijk nog met 8 maanden zeker?, zomaar langdurig op een plaats blijven tot ze het 'vrij' commando krijgen. Mijn poedel kent dat commando ook, maar ik hou dat eigenlijk nooit echt heel lang aan omdat ik denk dat ze dat nog niet kan en ik het commando zou kunnen verprutsen door te veeleisend te zijn. Ik denk dat 10 minuten echt het maximum is, als ik haar langer op een bepaalde plaats wil houden is het met de ren of een leiband. Maar misschien moet ik toch maar wat strenger worden en oefenen op zo'n langere blijf? Ik ben soms onzeker over wat je aan welke leeftijd al mag verwachten of eisen.

@Jennifer, je hondje klinkt alleszins niet als een hyper labradoodle die constant entertainment vraagt. Vanwaar dan jouw onzekerheid?

Hier was geen hond hetzelfde. De ene pup was super relaxed de andere 6 maanden een stuiterbal en de laatste een draak van een puber en ook dat kwam goed. Natuurlijk doe ik mijn best om ze goed te begeleiden  maar de een hond neemt ook een eigen karakter mee. Hier gaat het echt niet perfect. Maar ik ben er inmiddels wel vrij relaxed onder als het niet perfect gaat en kan mezelf soms ook heel hard uitlachen om bepaalde situaties. En ik merk dat dat helpt. Want honden voelen spanning en spanning geeft onrust. Helemaal eens dat je daarnaast ook duidelijk en consequent moet proberen te zijn. Maar ook mij lukt dat echt niet altijd hoor. 

Ik denk dat veel ook afhangt van wat je onder vermaken/entertainen vindt vallen. Ik merk dat ik stofzuigen bijvoorbeeld bijna onder entertainen vindt vallen, daar is hij heel druk mee, achter mij aan lopen, met zijn kop op de bank snuffelen waar ik net gezogen heb, zijn kleedje inspecteren of ik wat heb laten zitten.

Ik heb het een beetje gedaan zoals ik ook deed bij de kinderen toen ze klein waren. Een beginnetje maken met spel zodat ze daarna zelf door kunnen, iets anders erbij pakken als het klieren wordt een ogen in mijn achterhoofd om te voorkomen dat het huis afgebroken wordt. 

Ik leer het juist wel vroeg. Het leert haar mijn inziens rust nemen, zelfbeheersing en dat dus juist ook niet het hele huishouden om haar draait. Zolang je plaats en blijf leert op een positieve manier? Is in feite hetzelfde als verplicht een uur in de ren voor rust nemen. 

Wij hebben nooit met een bench of ren gewerkt, wat misschien helpt dat onze honden zelf hun rust makkelijk pakken. Is het niet een idee om in een andere ruimte thuis te gaan werken zodat de pup ook even leert alleen te zijn? Als je daarvoor een goede wandeling doet, je pup mag al z'n 40 min lopen en je heeft hem een gevulde kong ter afleiding, zal hij hierna misschien heeeerlijk slapen. Goed kauwmateriaal doet het vaak ook goed (bullepees, lamsoren, runderkophuid etc).

Ik investeer bij mijn pups juist in ''niets-doen''.
Natuurlijk doe ik ook leuke dingen met ze, gaan ze wandelen en spelen.

Maar het ''niets-doen'' en het zelf rust leren nemen is iets essentieels waar veel eigenaren niet bij stil staan.
Wij hebben zelf honden gefokt (een ras dat van nature graag ontdekt en veel ''aan'' staat) en hebben hierbij Puppy Culture gevolgd (een soort socialisatie/desensitatie-programma) en hierbij speelt rust een grote rol.

De meeste van onze pups (er zijn altijd van die karakters die er lak aan hebben) nemen zelf rust wanneer ze eraan toe zijn.
Dan heb je dus zelf lekker de tijd om een filmpje te kijken of even de was te doen.

Ik denk dat je het jezelf dus (misschien onbewust) teveel oplegt om bezig te zijn met je hondenbaby.
Samen op de bank hangen is bijvoorbeeld ook ''bezig zijn met'', maar niet al te inspannend. En een pup behoort veel te slapen, dus dan heb jij tijd voor je huishouden.
Wees ook niet bang voor een ongelukje in huis (ik weet dat ik daar zelf altijd over in zat), want 1x fout gaan betekent niet dat de gehele aangeleerde zindelijkheid weg is.

@marie: tja ik denk dat het een beetje in mijn karakter zit. Is ook onze eerste pup/hond wat misschien ook meespeelt. 

@Lola: klin,kt goed jouw tips.

@tamara, ik denk dat je daar precies het punt hebt. Mezelf (onbewust) teveel die druk opleggen. Herken ik ook wel vanuit kinderen. Wil gewoon de balans vinden en leren dat de hond ook een beetje mee moeit draaien met het gezin, zich aanpassen soms en wij aan hem. 

Marit heeft hier de oplossing gegeven

"Plaats is plaats. Blijf is blijf. En klaar is ten alle tijden ook ècht klaar"

Zelf rust leren pakken is hier ook het motto hoor. Maar ik lees hier wel eens dat mensen na drie weken weer gaan werken en dan denken dat thuiswerkende oplossing is. Maar een dag (mijn baas verwacht dan toch wel 8 uur)  geconcentreerd achter een computer zitten met een pup blijft een uitdaging. En dan heb ik best een brave pup gehad die zelf zijn rust pakte en niets sloopte (puur geluk hoor zo kreeg ik hem).  Die zelfs al heel snel het concept plaats en blijf snapte (maar niet eeuwig en zeker nog niet strak onder commando) en zichzelf prima kon vermaken in zijn ren als er niemand op hem kon letten.

Na een paar maanden lukt dat thuiswerken ook prima hoor (wel gestaar rond lunchtijd als ze uit willen) Maar ik vind dat puppy’s wel gewoon puppy’s mogen zijn. Iets totaal vergeten wat ze gisteren nog braaf deden, een dag totaal de zoomies hebben, je  afentoe het bloed onder de nagels weghalen en je even daarna keihard aan het lachen maken. En veel van je tijd opsnoepen, zelfs als ze op je schoot liggen te slapen. Want ze zijn tenslotte nog jong. De lat ligt soms zo hoog voor pups hier en ik lees zoveel stress bij baasjes. En ik denk dat mensen zelf ook wel eens vergeten zijn hoe het was om een pup te hebben en dat het toen ook niet allemaal zo perfect ging. 

Ik geloof er ook in dat een hond zichzelf prima moet kunnen vermaken. Afgezien van s.middags lekker wandelen en af en toe een (denk) spelletje doen wij niets bijzonders verder met de hond. Wat je ziet is dat de hond prima meeloopt in het huishouden en daar genoeg lol in heeft. Stofzuigen, papier buiten zetten, opruimen etc etc is geweldig leuk met een hond erbij die graag mee kijkt en erbij wil zijn. Wellicht hebben wij het getroffen met onze Friese Stabij pup van nu bijna 8 maanden maar zij kan zichzelf ook prima vermaken met een balletje of knuffel zonder ons nodig te hebben. Ze pakt daarnaast al sinds lange tijd zelf haar rust in de mand of ergens op een kleedje. We zijn totaal niet bezig met de hond in de zin van dat we haar moeten sturen en dat maakt dat de hond heel relax is geworden en precies weet wat haar plek is. Ze is daarnaast wel dol op knuffelen en dat maakt dat we altijd plezierig contact met de hond hebben. Vooral voor de kinderen is dat erg fijn. Zoals Klara het ook zegt probeer het los te laten en leg er niet zoveel druk op. Focus je op die paar dingen die je echt belangrijk vindt om een fijn leven met de hond te hebben, laat je niet meenemen in al dat trainingsgedoe en in alle beeldvorming van buitenaf wat goed en niet goed zou zijn voor een hond. In de basis is het voldoende als een hond altijd weer bij je terug komt en uiteindelijk is dat een natuurlijk iets.