Hoe schatten ze jouw hond in?

Welke foute (maar bijna grappige) inschattingen maken mensen over jouw hond?

Mijn labrador van bijna 3 is volgens veel mensen die we tegenkomen een golden retriever van <1 jaar oud. Ook zou ze “graag willen spelen” met hun hond. Alles waar ze in uitblinkt is uiteraard het makkelijke karakter van de labrador en alles wat ze fout doet komt door mijn zeer slechte opvoeding. (Dat hoor ik dan weer nooit andersom hè). 

Nou, ook maar wat goede inschattingen die mensen maken: Ze is inderdaad vriendelijk. Ze vindt het fijn om geaaid te worden. Ze is gek op eten. Ze is gek op water. Je kan op je dooie gemakje bij ons inbreken. 

Is dat een mops of labrador puppy?   Lange weg naar het vertrouwen in gewoon hond zijn daar en dat ik het wel opvang.

Denken ze echt dat hij een pup is? Hahaha. En alles met een glanzend zwart vachtje wordt volgens mij labrador genoemd. En alles wat blond is een golden retriever.

Remi stak op reis in de trein in het buitenland alleen met haar koppie uit de reistas (volgens mij bovenstaande tas, al is ze daar wel al 3 jaar oud). Ze was nog geen jaar oud, we waren al uren onderweg, maar ze lag er heerlijk in en gaf geen piep. Een medepassagier gaf aan toen ik me klaarmaakte voor uitstappen, dat ze vast erg op leeftijd was, want ze was zo rustig! En zo'n mooi grijs snoetje... Uuuhm... volgens mij heb ik gewoon iets van 'thank you' gezegd, en ergens wel trots dat mijn pup als zo rustig werd beschouwd. En ergens beledigd dat mijn pup vanwege haar snoetje als bejaarde werd ingeschat, haha

En een andere verkeerde inschatting

Remi ziet er heel schattig uit, en is voor mensen heel lief, maar naar honden vaak een kreng. Hoe vaak ik niet te horen krijg wanneer ik zeg dat ze een kreng is, dat ze er zo lief uitziet, en sommigen komen dan alsnog op ons af met hun hond. Toen we hier net naartoe verhuisden was ik nog bezig met het uitvallen wegtrainen, dus sommige buurthonden hebben flink op hun falie gekregen verbaal zodra ze onze kant op kwamen en toen zag je die mensen denken van "oh. aha " schijn bedriegt... Dus de buurthonden kunnen we nu gewoon nog steeds met een boog stil passeren, met eentje is ze nu zelf soort van bevriend. Maar af en toe komen we in een vreemd gebied nog wel eens iemand tegen... En vooral nu ze minder uitvalt, dat ik zelf een beetje het kreng uit moet hangen om te voorkomen dat mijn hond dat gaat doen (hond kort nemen, rechtsomkeert maken, berm inlopen, een weg op een rare plek oversteken.

Eens een vrouw gesproken met een zwart-witte spaniël achtige. Ze was er heilig van overtuigd dat me een oor aangenaaid was en dat ik geen Chinese naakthond powderpuff had, maar hetzelfde ras als zij en een pup... Remi had ik toen al iets van 1-2 jaar Ik gaf ook aan dat ik haar zelf zo had getrimd, dat ze helemaal geen grote hangoren heeft, maar kleintjes met 2x zo lang haar er aan, en dat de rest van haar vacht ook een bepaalde lengte had omdat ik die zo geknipt had, niet omdat het gewoon zo groeit. Die vrouw was al een jaar of 70-80, en uiteindelijk maar gewoon geknikt, want ze praatte over me heen en leek er echt heilig van overtuigd.

Dit soort spaniël leek het op, alleen kortere bevedering(?)

Uhu ja, pup lol, We doen het er maar mee

Haha dan heb jij dus het omgekeerde. Jouw hond wordt ouder geschat en mijn hond te jong. Het zou in beide gevallen een belediging of compliment kunnen zijn hahaha. Lijkt me overigens heerlijk als je hond zo mee kan in de draagtas. Knus 

Dat de oudste van de 3 (ondertussen 8 jaar oud) de jongste moet zijn haha 

Penny wordt over het algemeen veel jonger ingeschat dan wat ze is en ik snap het wel. Ik ben zelf ook nog steeds verbaast als ik haar gedrag zie en dan naar haar leeftijd kijk. Ze vertoont totaal geen gedrag wat past bij een hond van ruim 13. Ze geniet van uren lange wandelingen, vind het heerlijk om te spelen en trainen, rent nog heel veel en echt op volle snelheid, slaapt overdag niet veel, is altijd alert en kan ook nog steeds heel erg druk doen. Als ik haar zelf moest inschatten zou ik denk ik rond de 8 jaar inschatten en dat is ook wat de meeste mensen die ik tegen kom denken.

Het enige waar je eigenlijk aan merkt dat ze ouder is, is dat ze veel meer tijd nodig heeft om te herstellen. Vroeger deden we zo'n 6 dagen per week een ronde van 8 tot 10 km en dat de andere dag rondes van 4 of 5km. Nu kan dat echt niet meer en doen we meestal één keer 10 (meestal met pauze) en één keer 5 en rest van de dagen vooral rond de 3 of 4, soms ook een dag met bijna helemaal niets.

Het jong ingeschat worden heeft trouwens ook nadelen. Veel mensen zien het niet dus denken dat ze nog wel even gezellig met hun lompe, overenthousiaste reus kun spelen. Andere mensen hebben meteen oordelen als ze een keer wat slomer is/spierpijn heeft of geen zin heeft en denken dat ze een verschrikkelijk leven heeft.

Dat het 2 Mechelse herders zijn. Kahlúa wordt vaak een jaar of 4 a 5 geschat, mensen zijn écht verbaasd als ik vertel dat ze 9 is. Kahlúa vertrouwen de meeste mensen, want ze heeft een behoorlijk schattig koppie. Willow daarintegen ontlopen de meeste, ze kijkt zo fel. Toch is het echt andersom (wat vreemde honden betreft) 

Als mensen mijn honden al eens willen aaien, komt zelden voor, gaan ze altijd naar Kahlúa. Van wie dat niet zo nodig hoeft. Willow daarintegen staat te popelen en is door het dolle heen, zij wil echt heel graag aandacht, terwijl mensen juist voor haar weer wat huiverig zijn. 

En verder horen we eigenlijk niet zo veel. De meeste mensen lopen (gelukkig) met een boog om ons heen haha. 

Bekenden.....wat ziet Bams er nog goed uit....(ogin lijkt op Bams).  Onbekenden, jee lijkt wel een beer....doet tie wat ?   Ze komt aanstappen rustig, en wacht afwachtend af...

Dat Harm ze niet overenthousiast zal begroeten als ze te dichtbij komen. Van een afstandje en zonder oogcontact doet ie het heel goed en zal hij vriendelijk kwispelend naar je kijken en wat snuffelen. Als mensen dan dichterbij komen of aanstalten maken om te aaien zeg ik altijd dat hij, als je dat doet, waarschijnlijk zal opspringen. De meesten wuiven het dan weg en buigen voorover om hem te aaien. Waarop Harm met zijn snuit ze vol in het gezicht springt en likt of duwt. En dan een geschrokken "oh wat ben je enthousiast zeg.." met een hand op de wang.. Tja ik heb gewaarschuwd

Tuurlijk moet hij leren niet op te springen maar hij is ook nog maar 7 maanden en als je zo nadrukkelijk mijn aanwijzing negeert, nouja dan moet je het ook maar zelf weten, ik moet er soms een beetje om lachen die verbaasde blikken dan. Het is echt een schat die aandacht van alles en iedereen wil en het liefst kwispelend in je armen springt. Dus ik ben al heel blij dat het op een afstandje zo goed gaat!

Mijn honden worden altijd aangezien voor chihuahua's, niet gek want ze zijn er ook een kruising van. Maar het meest vervelende vind ik dat velen mini hondjes inschatten als lief, niet dus. Hoe vaak ik wel niet tegen kinderen en volwassenen moet zeggen dat ze niet aan Balou moeten komen, niet te tellen. 

dat anna zo mooi en dus zo lief voor mensen is not zelfs ik vertrouw haar niet voor de volle 100%

dat elsa geweldig is met andere honden not dat ze geweldig is met mensen zegt niets over hoe ze is met honden

dat anna niet kan met andere honden omdat ze enorm naar andere honden kan blaffen dus wel als ik haar loslaat dan is ze juist heel onderdanig en lief

dat mijn honden katten iets aan zouden doen not ze willen zien wat voor beest dat is en lopen er dan straal langs

Senán is voor de meeste mensen een kruising met iets van Mechelaar, duitse herder, Hollandse herder, doberman of rottweiler. Ook wordt hij regelmatig voor mix aangezien en als ik dan vertel dat het een Kelpie is van een fokker dan ben ik toch echt fout. Hij is natuurlijk een mix uit het buitenland, want ze hebben ooit eens een hond ontmoet die er op leek hahaha. Ook vinden veel mensen Senán duidelijk eng, terwijl het echt een schatje is.

Aedon wordt altijd voor windhond (mix) aangezien met zijn lange lichaam en neus of voor een jonge. Hond van een jaar of 2 (hij is ondertussen alweer 11 jaar). 

De meeste mensen denken Aedon ook heel leuk even te aaien (want Senán is natuurlijk heel eng), maar eigenlijk kunnen ze beter die kleine donder aaien. Die vind dat helemaal geweldig, terwijl Aedon er niet van gediend is.

Eigenlijk worden de heren dus precies verkeerd ingeschat.

"oooh dat is zo'n leeuwenberger of niet soms?" - De oude dame op de hoek

Als ik zeg dat ik niet precies weet waar hij een kruising van is, behalve half golden retriever, dan krijgen we soms de vreemdste suggesties. Iemand zag hem ooit aan voor een Afghaanse Windhond.

Vaak denken mensen dat hij alles wel eet. Ik vind het vaak niet erg als mensen hem wat lekkers geven (mits ze het eerst vragen), maar dan zijn ze vaak verbaasd als hij het droge ovengebakken supermarkt hondenbiscuitje weer uitspuugt. Ik zeg er altijd bij dat hij heel kieskeurig is, maar mensen zijn er altijd van overtuigd dat hij hun snoepjes heus wel lust.

Mensen nemen wel altijd aan dat hij zwemt (omdat het een halve golden is) of dat hij gezwommen heeft (omdat hij nat is). Hij houdt wel van water, duikt overal de sloot in, maar hij zwemt zelden.

Heel soms denkt men dat hij agressief is/doet/hun hond niet aardig vindt omdat hij nog wel eens luidruchtig spelen kan.

Verder wordt hij eigenlijk niet verkeerd ingeschat, hij is zoals mensen vaak aannemen inderdaad wel sociaal, vriendelijk en rustig tegen mensen en kan met de meeste honden overweg (en als hij ze niet moet negeert hij ze).

Ik zie helaas veel vaker dat mensen hun eigen hond verkeerd inschatten 

Jenna ziet niet zo goed, waarschijnlijk al vanaf het begin dat ik haar had, daardoor kan ze situaties niet goed inschatten en blaft dan om aan te geven dat er geen andere honden (of kinderen of rolkoffertjes) niet in haar buurt moeten komen. Tenminste zo schat ik het in. Met mensen heeft ze geen probleem.

Wat al verschillende keren gebeurd is dat mensen denken dat hun sociale hond met alle honden kan dus ook met Jenna. De eerste paar keren trapte ik daarin, maar Jenna`s geblaf was voor verschillende sociale honden toch teveel en kwam het tot een incident. Nooit ernstig, maar toch niet bevorderend voor een ontspannen wandeling. Dus we houden nu gewoon afstand en proberen niets meer uit.

Ooit kwam er een heel opdringerige hond  springend op ons af en de blik in zijn ogen vond ik niet echt speels, Jenna was zo bang toen, dat ze blafte en huilde tegelijk. De bazin kwam na een tijde en sprak tegen de hond de woorden: kom maar straks wordt je nog gebeten. Zij zag mijn (aangelijnde) hond dus als een agressieve hond terwijl ik haar hond die los liep dus als agressief zag op dat moment.

Jenna heeft heel veel tijd nodig om vertrouwen te krijgen, als ik op afstand met een collega die een dh heeft praat, gaat die herder meestal in het gras liggen uit verveling, en Jenna durft dan na een tijdje stapje voor stapje dichterbij te komen, en met een oude blinde en dove schotse collie en haar baasje met heel veel geduld is het ook zo gelukt om Jenna met de collie in contact te brengen. Ze snuffels dan heel voorzichtig even en maakt dan weer afstand.

Leuk om over jullie honden te lezen  en sommige opmerkingen zijn wel verbazingwekkend, Senàn eng? Hij ziet er vanaf de foto’s echt uit als een droppie haha. 

Ik denk dat het ook zeker meespeelt dat je altijd actief bent geweest met Penny (in hoeverre dat kon). Het maakt nogal een verschil of je hond fit de seniorenleeftijd bereikt of dat je je hond lichamelijk al hebt laten verslonzen op jonge leeftijd. Honden met een actieve levensstijl hebben meer spieren, een gezond lichaamsgewicht etc, dat helpt allemaal als ze ouder worden. 

" Bekenden.....wat ziet Bams er nog goed uit....(ogin lijkt op Bams).  Onbekenden, jee lijkt wel een beer....doet tie wat ?   Ze komt aanstappen rustig, en wacht afwachtend af... "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Als ik één ras vertrouw dan zijn het wel de “bruine beren”  zit geen kwaad in en ik merk dat ze door hun evenwichtigheid mijn hond op haar gemak stellen.

Odin is uiteraard een Rottweiler X, die groot en eng zijn en waarvoor je een halve straat om loopt. Terwijl hij al-tijd naast mij loopt als we mensen moeten passeren, juist omdat mensen hem doodeng vinden en ik ze wat tegemoet wil komen. Daarnaast vragen mensen zich hardop af: "Die is wel sterk zeker?" Nou ja, wat denk je zelf?

Odin is een allemansvriend. 

Tex is uber schattig en ik moet de kinderen soms van hem wegslaan, bij wijze van dan. Ook mensen andere honden komen met enige regelmaat op hem af. Terwijl ik overduidelijk afstand probeer te creëren. 

"Hij doet toch niks?" Mijn antwoord: "Jawel, prettige dag. " En dan zie je mensen wel eens verschrikt kijken. Want zo klein en schattig? Corgi's zijn toch lief?! Ik heb geen zin meer om honderd keer op een dag te moeten uitleggen dat hij niet zit te wachten op de Shih Tzu van Oma.

Tex is reactief en absoluut geen fan van onbekende honden. Daarnaast wel vriendelijk naar mensen, maar eigenlijk ook niet geïnteresseerd in vreemden. Corgi's zijn over het algemeen fel en passen niet echt binnen dat 'schattige' imago.

Tex wordt meestal wel herkend als Corgi, mensen maken grappen over zijn vos-achtige uiterlijk of hij is een teckel. 

De volgende wijsneus ga ik ervan proberen te overtuigen van dat Tex een kruising is tussen een vos en hond. Kijken hoe ver ik kom.

Ze vinden mijn honden meestal mooi  met Treskor word ik vaak aangesproken, maar dat is omdat hij een bril draagt. Om als ze met 2 zijn, gaan ze aan elkaar zeggen 'hee, die hond draagt een bril' haha. 

Voor de RuPi's blijven vooral oudere mensen even staan en gaan de conversatie met de honden aan. Ik word meestal genegeerd . Bij Runar volgt dan de snuggere opmerking 'zo, die is al oud zeker' 

Als ze al eens uitgemaakt worden, dan is het voor Duitse herder. Dan vraag ik beleefd waar ze zo hebben leren vloeken. Nog een graad erger is 'kijk daar, dat is Barry!' 

Aahw wat een leuke puppy hoe uit is die.. uhm ze is 4 jaar 

Mensen op straat denken dat liz graag geaaid wil worden. Ze kwispelt meestal wel als iemand richting ons komt lopen, maar als mensen dan voorover buigen om haar te aaien, springt ze weg. Ze blijft ten alle tijde op een meter afstand. Ze laat zich alleen aaien door heel goede bekenden. Kinderen vinden haar ook heel schattig. Maar liz vindt kinderen helemaal niet leuk. Als kinderen richting ons komen dan gaat ze achter me staan.Ze vindt ze een beetje eng en te druk. Ouders vragen geregeld of hun kind liz mag aaien, want zo'n schattig hondje. Nee, mag niet, vindt ze niet leuk..Dan krijg ik ook nog een afkeurende blik alsof ik overdrijf. 

Wat je zegt klopt over het schattig lijken. Maar fel zijn de corgi van m’n beste vriendin heeft dit ook 

Dat zou zomaar eens kunnen, hihi. Iemand van mijn werk heeft een embark test gedaan voor haar Roemeense straathond, bleek het grootste deel windhond te zijn, daar lijkt ie echt niet op en hij is er net dus kan geen dnamix fout zijn ook.

Botteke is vandaag weer eens 2x uitgemaakt voor labrador pup

Mensen vinden Floris meestal prachtig. Af en toe heb je mensen die denken dat je uren met een greyhound moet lopen, dus dan leg ik uit dat het sprinters zijn en dat dat reuze meevalt. Dat hij net zo lief de hele dag ondersteboven ligt te slapen. Het verbaast mensen ook dat hij zo een knuffelkont is, maar dan laat hij ze wel even zijn volle leunkracht voor optimale knuffels voelen.

Van Njálla hebben mensen eigenlijk geen idee. Als mensen al naar haar achtergrond vragen is het meestal: 'Wat voor kruising is dat?' Als ik dan vertel dat ze geen kruising is maar een lapinporokoira dan krijg ik de standaard 'Een wat??' Dus dan leg ik het uit, maar ze blijven er twijfelachtig bij kijken. Ze vindt het ook niet leuk wanneer vreemden haar aaien, dus zijn mensen snel op haar uitgekeken, haha. Prima 

Nee hoor, want ik heb een Embark test gedaan, ik heb alleen nooit zin om alles op te noemen 

In dit geval dacht de (oudere) vrouw ook dat hij een raszuivere Afghaan was 

Wanneer ik met Jack op de hei ga lopen mag hij altijd los.

Jack is totaal niet bang voor grote honden.

Zo kwamen we laatst een meneer tegen met een Duitse dog, en Jack loopt er ook zonder angst naar toe, en daagt de hond uit.

Die meneer zei; "zo die durft"..... ( en dat horen we wel vaker) tja, klein maar dapper.

Af en toe moet hij het weleens bezuren, met een stevige poot op zijn lijf.

En vaak krijgt hij de naam teckel.