Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'

Marie,

Zelf heb ik ook een grote poedel gehad. Helaas hebben we hem een paar maanden geleden moeten laten inslapen op 5 jarige leeftijd.

Ook ik heb een "struggle" gehad met onze poedelpup. Vond het stom van mezelf dat ik een poedel niet aan kon. Had herders gehad, herplaatsers en allemaal zonder probleem, maar die poedel.........dat was me er eentje. Ik deed ook van alles met hem en voelde me echt in dienst van onze pup.

Wat bij ons erg geholpen heeft, is meer rust in bouwen. Dus even geen 10 km wandelen, maar ik heb op een gegeven moment alleen maar plas- en poeprondes gedaan. En inderdaad er kwam rust. Ook op de hondenschool geen gehoorzaamheid meer, maar dat heb ik toen in "geruild" voor Impulse controll..... Dat was een schot in de roos bij onze poedel.

Na 16 maanden kwam de ommekeer en werd het een zalige hond. Ik begreep hem en hij begreep ons.

Dus ik wil je even een hart onder de riem steken... heb geduld..... het komt echt goed. En vooral ook nog een goede tip, probeer er wat humor in te gooien.... Dat hoort bij een poedel. Ze hebben zelf ook humor, zijn soms echte clowntjes.

Hoi Marie,

Ik had laatst wat geplaatst over voeding die het gedrag van je hond positief kan beïnvloeden. Helaas verdraagt onze pup deze brokken niet maar ik geloof nog steeds in deze theorie dus ben benieuwd als we met kvv beginnen of we dit ook gaan opmerken.

Ik bedacht me ook nog het volgende; wij hebben dit gehaald:https://www.dierenoppasamersfoort.nl/product/relaxopet-pro-dog-cat-relaxodog-apparaat-verlatingsangst-stress-hond/

Dit apparaat maakt een bepaald geluid wat alleen honden kunnen horen en hiermee kun je de hond begeleiden om rustig(er) te worden tijdens stress en spannende momenten. Je moet het de hond wel aanleren door het eerst te oefenen, op momenten dat de hond rustig ligt zet je het dan aan. Zo gaat de hond de link leggen tussen rust en dit geluid. Ik heb hier hele goede verhalen over gehoord.

Omdat je zei dat ze bijvoorbeeld s avonds haar rust niet zo gemakkelijk vindt kan dit misschien helpen? 

Ik heb gelezen dat mensen het bijvoorbeeld ook meenemen naar de dierenarts, gebruiken bij vuurwerk etc. 

Beet die poedel van jullie dan ook continue in truien en jassen en liep je weg terwijl de hond in je kleding hing?

Daar doe je Dagmar echt enorm mee tekort.

Van mij mag je gerust beweren dat ik een groot gebrek aan ervaring heb, dat is ook zo.

Ik meen ook niet een quick fix oplossing te hebben en ik denk dat dat ook niet realistisch is. Ik herken veel dingen in het verhaal van Marie en ik probeer vanuit mijn, beperkte, ervaring tips te delen die bij mij werkten of mij op weg hielpen.

Ik hoop dat Marie in ieder geval steun ervaart uit het idee dat ze niet de enige is die met haar (eerste) hond worstelt. Maar ik kan me ook prima voorstellen dat iemand die wel al honden gewend is en dan ineens een hond in huis krijgt met een geheel ander kaliber, eveneens tegen dingen aan kan lopen.

Och, ik voel me niet aangesproken/beledigd door die woorden hoor. 

Ik ben nog maar 1 keer echt gebeten waarbij hechten van toepassing was en dat was door mijn oudste reu, het was dan nog volledig per ongeluk en in mijn gezicht.

Mijn jongste worstelt met frustraties en gaat dan happen. Bij types als die van deze woorden zou hij inderdaad kapot geslaan worden, opgesloten worden, in de handel verdwijnen, geen leven(slust) meer hebben.

Ik vind mezelf dan ook een pak meer doortastender en respectvoller dan iemand die enkel maar de taal der correctie van uit de oertijd spreekt. 

Loop ik tegen dingen aan? Zeker. Maar ik loop er altijd met mijn hond aan mijn zijde tegenaan, omdat we zo gefocussed zijn op elkaar. Dan zie je niet altijd wat voor je staat. Kwestie van even een stap terug te doen en vervolgens het obstakel te omzeilen. Erover, erdoor, ernaast, eronder... Kwestie van uit te zoeken welk pad het beste is, maar vooruit gaan we! (Uiteindelijk )

Hoe erg dat je jouw hond op zo'n jonge leeftijd hebt moeten laten inslapen, dit lijkt me echt een nachtmerrie-scenario. Heel veel sterkte.

En bedankt om mij een hart onder de riem te steken, ik mag inderdaad mijn geduld niet verliezen en me focussen op de vooruitgang die we maken. 

En inderdaad, soms is de manier waarop ze kattenkwaad uithaalt grappig, maar het moet niet te vaak gebeuren.

Wat ik me afvraag, die gehoorzaamheidslessen, is dat niet per definitie 'impuls control'? Leren 'blijven', allerlei commando's opvolgen in nabijheid van andere honden enz.

We beginnen ons nu voor te bereiden op het halen van het eerste gehoorzaamheidsbrevet. Je kan maar inschrijven vanaf 9 maanden dacht ik, en we hebben nog een hele weg te gaan, maar ik ben al blij dat er een enorm verschil is met de eerste lessen, die ze echt op haar achterste poten doorbracht al blaffend en trekkend naar de andere honden en af en toe ons aanvallend uit frustratie omdat ze er niet bij geraakte. Nu valt ze niet meer op tussen de rest, gelukkig.

Ik zie dat Blondie vraag of jullie poedel continu in jullie jassen en kledij beet. Onze poedel doet dat nu ook al een tijd niet meer, we kunnen al eens een wat langere trui aan of een jurk die waait, de tijd dat ze daar per definitie voor ging is gedaan.

Het bijten gebeurt nu wel nog wanneer het potje overkookt, door opwinding, door frustratie, door vermoeidheid...

En haar emoties laaien nu eenmaal heel vlug op. Ik ging net naar de winkel, ben nog geen klein uurtje weggeweest, mijn dochter was bij haar dus ze was niet alleen en toen ik terugkwam begon ze de draaien als een tol, plaste ze op het terras en kreeg ze een paar seconden de zoomies. Ze raakt zo vlug enorm opgewonden. Vroeger ging dit ook een bijtmomentje geweest zijn, maar dat is het nu niet meer. Wat niet wil zeggen dat die aanvallen volledig over zijn, verre  van.

Blondie, als ze het doet met een leiband aan of thuis in een kleine ruimte volgt er een consequentie voor haar. Ze wordt even laag gehouden met mijn voet op de riem of ze vliegt even in de bench tot ze gekalmeerd is (time-out). Maar als ze buiten in de tuin loopt en ze krijgt daar zo'n aanval, wend ik mij inderdaad af en probeer zo ongeschonden mogelijk binnen te geraken waarbij ze achteraan aan m'n kledij durft gaan hangen. Omdat ze  er  al een paar keer een 'pak me dan' spelletje van maakte,  en nee, ik krijg haar dan niet altijd te pakken en wil er ook geen spelletje meer van maken, wat zij duidelijk wel wil.

Annouk, ik ben ook weer deels begonnen met kvv op aanraden van de dierenarts. Dat piepdingetje is misschien het proberen waard, anderzijds werd adaptil ook als zo'n wonderding voorgesteld om je pup rustig te houden. Ik had zo'n verstuiver gekocht voor ik de pup in huis haalde, maar in het geval dit zou geholpen hebben kan ik me echt niet voorstellen hoe die eerste weken zonder dat ding geweest zijn. Erger kon bijna niet.

Met 's avonds bedoel ik trouwens tussen 17 uur en 20 uur  (witching hour?), dan is heel onrustig. Daarna doet ze een laatste avondwandelingetje en gaat ze gewillig slapen in haar ren. Ook al staat die midden in de woonkamer en kijken wij dan nog tv en zo, we horen haar tot de volgende ochtend niet meer.

Ik moest hier echt even over nadenken.... Dacht niet dat onze poedel dat deed. Nagevraagd bij mijn man. En idd deed onze poedel dat niet. We hebben wel een andere hond gehad, die dat ontzettend veel en erg deed.

@ Marie, De quote functie doet het niet, dus dan zo maar even een reactie.

Er is echt wel degelijk een verschil tussen gewoon gehoorzaamheid en impuls control. Ik zal even een link plaatsen. Bij deze hondenschool heb ik 2 cursussen impuls control gedaan. https://www.therapy4dogs.be/hondenschool-2/soorten-lessen/impuls-controle/#page-content

Hoi Marie, vervelend om te horen dat je tegen zoveel problemen aanloopt met je energieke pup. Ik ben geen hondentrainingsexpert, maar kan wel mijn ervaringen delen. Ik heb momenteel een 9 maanden oude border collie pup welke ook ontzettend energiek en snel overprikkeld is. Ze was bij de fokker al de pup die nooit stil wilde zitten. Vanaf dag 1 hebben we haar getraind met de bench. Tussendoor trainden en speelden we (direct veel getraind op zit, liggen en blijf) of gingen we naar buiten (echt wandelen was ze uiteraard in het begin nog te jong voor) maar zodra ik merkte dat ze drukker werd dan normaal was het weer bench tijd. In de bench had ze wel altijd een (kauw)speeltje of kluif. Eerste dagen piepte ze wanneer ze alleen was, dus ik heb de eerste nachten naast haar geslapen op de bank. Ik werk thuis dus wanneer ik werkte zat ze in de bench direct naast mij zodat ze niet alleen was. Binnen een week had ze het ritme door en vond ze de rust in de bench. Na een tijdje hoefde de bench niet meer dicht en nu staat in mijn kantoor alleen nog maar een mand. Wanneer ik werk slaapt ze veel, soms in de mand naast mij op kantoor maar ze gaat ook graag in de woonkamer in haar bench slapen. En anders speelt ze met haar speeltjes. Ik heb haar nooit overdreven veel aandacht gegeven wanneer ik werk (ik gooi eens een keer een speeltje weg en ze krijgt eens een knuffel) maar vanaf begin af aan heeft ze geleerd dat ze zichzelf moet vermaken wanneer ik bezig ben. Het kan helpen hier een commando aan te geven, bijvoorbeeld 'klaar' (nadat je hebt gespeeld, geknuffeld of getraind dit positief afsluiten, 'klaar' zeggen en daarna direct geen aandacht meer geven). Wanneer ze overprikkeld wordt richting mij of mijn vriend, negeren wij haar compleet tot ze rustig is. Dan pas krijgt ze aandacht. Als ze dan weer druk wordt, negeren wij haar weer. Bij drukte rond andere mensen of dieren gebruiken wij duidelijke commando's waar we veel op hebben getraind, zoals 'down' (gaan liggen). Wanneer ze liggen kunnen ze moeilijk springen, rennen of happen. Wanneer ze luistert, uiteraard goed belonen, maar niet te enthousiast belonen anders wakker je de overenthousiasme weer aan ;). Als ze echt iets doet wat niet gewenst is, zeg ik 'nee!' en daarna negeer ik direct weer.

Ik weet dat 'negeren' misschien gemeen klinkt, en uiteraard is het belangrijk dit af te wisselen met voldoende aandacht, maar het is ook goed ze zelf na te laten denken over wat ze nu eens kunnen gaan doen in plaats van het vanuit jou te laten komen. Het helpt daarbij om ze bijvoorbeeld een mand met speeltjes te geven waar ze zich mee kunnen vermaken. Soms is veel willen doen met de hond juist niet goed voor ze, zeker met de slimme en actieve rassen :) Dit advies heb ik ook vanuit de border collie kringen, het misverstand is dat border collies constant bezig gehouden moeten worden en aan het 'werk' moeten zijn en blijven zoals ze vroeger (en sommigen nu nog steeds) bij de schapenherders deden. Maar ook die schapen stonden 's winters op stal, en dan moesten de 'werkloze' honden zich ook gewoon netjes gedragen en veel zelf vermaken.

Van wat ik zo lees, doe je hard je best je pup bezig te houden, ook wanneer ze al veel aandacht en beweging heeft gehad. Heb je al geprobeerd haar in deze situaties te negeren of van een bench gebruik te maken? En hoe reageert ze op speeltjes (kauwspeeltjes, maar bijv. ook gevulde Kongs)?

Hopelijk kan je hier wat mee, succes

"Vanaf dag 1 hebben we haar getraind met de bench"

"Tussendoor trainden en speelden we, direct veel getraind op zit, liggen en blijf"

Dit vind ik tot nu toe het op één na beste advies wat ik gelezen heb aangaande de *problemen van Marie en Zelda (*zij bagatelliseert het steeds) 

Door gewoon de commando's  zit, lig en blijf aan te leren, hoef je niet achter je hond aan te rennen (met alle chaotische gevolgen van dien, die we allemaal gelezen hebben)

Spelenderwijs trainen is inderdaad de beste manier van aanleren (bij aanleren nooit dwang gebruiken)

Ik vraag me af hoe mensen dat doen in landen waar een bench verboden is. In Nederland lijkt niemand zonder te kunnen.

Hoe gaat het met je hond Marie?

Bij de eerste pup aankoop is dat wel waar je het eerste tegen aanloopt in onderzoek. Bij de tweede weet je wel beter op te letten of je hond het wel fijn vind lol. Dat gezegd? Sommige honden vinden bench wel heel fijn maar ben er weinig van tegen gekomen tot nu toe.

Berichtje even gemist, ik was op weekend (zonder hond helaas).

Eigenlijk gaat het steeds beter met Billie, ze wordt rustiger, vraagt niet meer constant aandacht. Ik durf haar ook steeds vaker los te laten.

Er zijn wel nog zaken waar we tegenaan lopen, maar ik heb een paar bladzijden van het begin van dit topic herlezen en ik zou zo graag tegen mezelf van een half jaar geleden zeggen, dat het inderdaad goed komt. Net zoals velen onder jullie me hier ook probeerden duidelijk te maken.

Ik vreesde toen dat de puberteit nog erger kon zijn, of dat het bijtgedrag in agressie zou kunnen uitmonden, dat die hond gewoon verknoeid was, misschien wel door mezelf, omdat ik geen goede opvoeding gaf ofzo.

Nu besef ik dat die vrees ongegrond was. Het bijtgedrag is aan het uitdoven, soms gebeurt het nog bij m'n dochter in het weekend. Die maakt eigenlijk de leukste wandelingen, bijna altijd los, langs (mountainbike) paadjes in de duinen, over het strand. Dat windt de hond volgens mij soms op, of ze vindt het superspannend waardoor ze gaat springen en happen, meestal wanneer ze los is bij haar. Vroeger konden we die bijtaanvallen echt niet doen stoppen, nu duurt het een paar seconden en ze beseft precies dat ze fout bezig is, waarop het stopt. Het is dus sowieso minder frequent en ook veel minder hevig dan vroeger.

Bij mij gebeurt het eigenlijk zo goed als niet meer (hout vasthouden), maar soms gaat ze tijdens de wandeling wel in haar riem bijten, op momenten waarop ik me vroeger schrap ging zetten voor zo'n beangstigende 'hap-aanval'. Dat in de riem bijten duurt maar even (ik negeer dat) en mss dat dit andere hondeneigenaars zou ergeren, voor mij is het een opluchting, dat ze haar eventuele frustraties nu zo uitwerkt.

Ze heeft uiteraard nog stoute puberstreken, ik ging net even naar het toilet en mijn stylo die op tafel lag is aan gruzelementen gebeten, de kippen blijven een uitdaging en kat en hond blijven elkaar uitdagen ipv elkaar te negeren, ik laat haar nog steeds niet spelen met andere jonge honden omdat ze dan te wild en te overheersend is...

Maar al bij al zijn dat waarschijnlijk normale dingen, in niets te vergelijken met de terreur die we ondervonden toen ze een jongere pup was. Eerlijk, ik ben zo blij dat die maanden voorbij zijn, eigenlijk heb ik toen niet kunnen genieten van mijn hond, terwijl dat nu wel het geval is, ze is ook meer en meer een knuffelkont aan het worden, terwijl we haar vroeger niet konden benaderen zonder gebeten te worden.

Daarom schrijf ik gelukkig amper nog in dit topic, de titel dekt de lading niet meer. Je vindt me terug met af en toe een anekdotische update in het puberteit-topic, een beetje zoals de normale mensen, met normale puberhonden en normale puberstreken, haha...

heerlijke update! 

Wat fijn om te lezen

En ja: op naar de puberstreken in het puberteit-topic.

Redelijk wat gelezen in het topic, en toch heel wat herkenbare puntjes zoals de rust niet nemen ;-).

Bij onze poedel(dwerg), heeft dit lang geduurd, denk 1,5 jaar vooraleer hij zijn rust begon te nemen.

Het is een super slim ras, waar dus ook consequenties aan hangen :-). De meeste mensen zien inderdaad enkel het leuke er van in.

Persoonlijk vind ik ze geweldig, maar je moet er heel wat tijd en moeite in investeren. Bij een poedel moet je echt de humor er van inzien, het ras is soms te slim voor zijn eigen goed :-).

Het zijn honden die graag overal bij zijn en die dol zijn op spelen. Hopelijk kan je er al een pak beter van genieten.