Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'

Ze komt inderdaad naar me toe, maar al happend. Ik denk dat het oa door dat achteruit lopen is dat ze zo overenthousiast werd om naar me toe te komen dat het uiteindelijk eindigde met zo'n aanval.

Dat 'wachten', de tip van Sylvia is wel het proberen waard, dan stormt ze niet als een halve gare op me af en is het risico op springen en bijten mss ook kleiner.  Als ze zich op zo'n moment kan beheersen natuurlijk...

Ik probeer eigenlijk op zo'n moment vooral mezelf en m'n kledij te beschermen. Ze stuitert en hap en springt dan zodanig fel rond me dat ik die halsband amper kan raken, laat staan dat ik daar op zo'n moment mee bezig ben of ik dat losjes of met spanning beet pak. Zoals gezegd heb ik haar vanmorgen uiteindelijk aan haar vel te pakken gekregen en pas toen stopte die aanval en kalmeerde ze eindelijk.

Maar dat 'wachten' aanleren is hetzelfde als met alle andere oefeningen.

Veel herhalen, veel belonen en met kleine stapjes beginnen.

Je kan het aanleren door het woord altijd te noemen als ze moet wachten, ook als ze aan de lijn loopt.

Bij een stoep, even stilstaan; altijd 'wachten' zeggen.

Of je hond laten zitten , paar passen achteruit lopen en wachten zeggen, en weer terug lopen.

Op verschillende plaatsen oefenen, buiten en binnen, zodat je hond het wachten niet gaat linken aan een bepaalde plek.

Ik heb het ze zelf aangeleerd, ze kunnen het allebei heel goed, volgens mij vinden ze het zelfs makkelijker dan 'hier komen'.

Ja, op zo'n moment is ze al 'onbereikbaar'/door het dolle heen. Dat moet je inderdaad proberen te voorkomen door de spanning niet te ver op te laten bouwen.

Enthousiasme zie ik niet als negatieve energie. Het wordt pas negatief als het 'omslaat'.

Het wachten werkt ook beter als ze nog niet in overdrive is gegaan, want volgens mij kan ze als ze eenmaal in overdrive zit, dit best wel lang volhouden?

(Wachten kan door honden immers ook als frustrerend worden ervaren.)

Mijn pup kent het commando ook, ik gebruik het als we door de deur of het tuinpoortje moeten en idd ook voor we een straat oversteken (vroeger gebruikte ik daarvoor ook 'blijf', maar dat associeert ze met gaan zitten, wat bij wachten niet hoeft), maar los heb ik het haar nog niet geleerd. Als ze zich op die momenten zo zoomie-achtig gedraagt zal het wel moeilijk zijn om die beheersing op te brengen, maar ik zal daar eens beginnen mee oefenen als ze rustig losloopt.

Het eeuwige probleem is inderdaad dat enthousiasme vaak heel snel kan omslaan. Ik hoop zo dat dit eruit groeit met ouder worden, het is wel al minder dan vroeger maar er is zeker nog heel veel ruimte voor verbetering.

Ik denk dat het echt een kwestie is van tijd. Het aan zien komen, van 'ohjee, ze staat nu op het punt om...' en dan iets proberen te doen en kijken waardoor ze net niet omslaat. Dat wordt echt aftasten, vallen en opstaan.

Maar je hebt helemaal gelijk. Dat is juist het lastige: het gaat zooo snel.

Ik heb mijn hond heel vroeg het woord "klaar" geleerd. En bij deze nog beide handpalmen laten zien. 

Hij weet nu perfect wat het betekent: hij moet ophouden met zot te doen. 

Nu moet ik zeggen dat happen (laat staan bijten) hier nooit een probleem geweest. Maar hij kon toch wel behoorlijk opgewonden gedrag (op andere manieren dan) vertonen.. 

Er ging volgens mij iets mis met je bericht? Eerst las ik een stukje en toen was ie weer weg.

Maar de ups en downs zijn herkenbaar, hoor. Je denkt dat je veel met je hond hebt ondernomen en dan 's avonds... net alsof je weer van voor af aan kunt beginnen.

Ik denk dat het toch met het energieniveau te maken heeft. Het is net alsof ze een extreem goede accu hebben. Ze gaan eventjes dutten en hup, de accu is alweer opgelaten en ze kunnen weer gaan.

En waarom 's avonds dan weer dat drukke en bijterige, blafferige naar jou en springerige naar de kippen, daar is verder niet echt een reden aan te koppelen. Het is geen overprikkeling, ze zijn immers net uitgerust.

Bij mijn hond leek het dan net alsof hij 'met het verkeerde been uit bed was gestapt'. Maar het is denk die volgeladen accu met een hoop ongecontroleerde energie en op dat moment weten ze niet wat ze met die energie aanmoeten.

En dat entertainen (botjes, speeltjes, snuffelmatjes) hoeft echt niet altijd. Soms hoeft er gewoon helemaal niets. Dus bijvoorbeeld de boodschap 'ga maar lekker slappen' en dan achter de computer gaan zitten, gaan koken of de was doen, wat dan ook waar er even geen aandacht is voor de hond is prima. Dan moet ze maar even op zoek gaan naar die uitknop van haar. (Je hebt een ren, dus dat scheelt.)

Ik weet dat ik het al vaker heb gezegd, maar ik vond echt dat het met de tijd beter werd. Het eerste jaar was bij mijn hond echt qua energieniveau veel erger en qua de hoeveelheid rust nemen veel korter dan in de puberteit.

Energiek zal hij altijd zijn, maar het is nu meer gedoseerd. Die rare pieken zijn er niet meer en hij slaapt meer dan in de puppytijd.

Dit inderdaad. Op de vraag ‘wat doet mijn hond wanneer ze niet slaapt en ik niet met haar bezig ben’ is mijn eerste vraag sowieso ‘welke hond?’ Mijn oudste vermaakt namelijk prima zichzelf, maar mijn jongste kan echt druk blijven, wat ik ook met haar doe (laten we zeggen dat zij qua uitdaging echt niets tekort komt). Soms kan ik haar heus wel achter het behang plakken. Ik was er trouwens door de fokster al voor gewaarschuwd dat deze pups waarschijnlijk behoorlijk zouden overlopen van de energie tot een jaar of twee dus voor mij kwam het ook niet onverwacht.

Nu is er wel een vrij groot verschil tussen mijn jongste en mijn oudste qua ras (jongste is wel echt een heel energieke kruising, oudste is vermoedelijk een kruising terriër x gezelschapshondje, ook nog eens heel klein dus), maar ik heb ook nog een andere hond parttime over de vloer en hij is veel meer van het kaliber van de jongste. Hij was toen hij pup en puber was ook enorm druk, inmiddels is hij veel gematigder. Hij vermaakt zichzelf wel als ik me niet met hem bezig kan houden, gaat op een Nylabone kluiven, loopt een rondje met een bal, etc. Toen hij jonger was kon hij dat echt niet en leek het alsof hij die rust nooit zou krijgen, maar dat is dus wel gewoon gebeurd. Ik heb zelf geen kinderen, maar ik weet wel dat ik als puber lang niet altijd even leuk was, dat is gelukkig ook vanzelf goedgekomen. Mijn ervaring is dat dat bij honden ook gewoon gebeurt. Ze zijn op deze leeftijd nog lang niet af.

Marie, ik snap dat je je er soms wanhopig door voelt. Ik herken veel van je verhalen al was/is mijn hond op sommige vlakken ook anders. Wat ik herken is de onrust, het (hyper)gevoelige (ook voor beweging), geen uit-knop hebben, alle prikkels die extreem sterk binnenkomen en daar eigenlijk geen raad mee weten wat ongewenst gedrag tot gevolg heeft. Zeker het eerste jaar tot anderhalf jaar was het op momenten echt moeilijk hoe veel ik ook van hem hield en houd. Hij kon niet gewoon "zijn" in de woonkamer en ik voelde mij ook als zijn persoonlijk entertainer en vaak zat ik te denken "hoe kom ik het volgende uur weer door met hem?". Ik heb zo hard moeten werken aan zijn off switch maar het is gelukt waarbij het ouder worden natuurlijk ook een factor was. En hoe ziet zijn dag er nu uit (hij is 2,5)? Hij slaapt tot 11.15 in zijn eigen prikkelvrije kamer (die rust en deepsleep heeft hij ook echt nodig om alle prikkels te verwerken). Ik ga vervolgens 45-60 minuten lopen in de wijk, deels naast mij als oefening en op bepaalde plekken snuffelen aan lange lijn. Dan slaapt hij tot ongeveer 13/14 uur in de woonkamer bij mij terwijl ik werk. Ik doe dan 10 minuten een spelletje en trucs. In de middag gaat hij 45-60 minuten lopen in bos met mijn man (lange lijn, kan helaas niet los). Dan later nog wat 10 minuten spelletje en trucs. Dan weer slapen. In late middag/avond snuffelcircuit met zijn avondeten. Laatste plasronde 5 minuten om 21.00 uur en dan samen kluiven van 21-22. Om 22.00 blaft hij om naar bed te kunnen en krijgt hij zijn laatste maaltijd.  Als ik het nu zo schrijf kan ik mij bijna niet meer voorstellen hoe mijn dagen eerst met hem waren. Ik voelde mij zo geleefd en geclaimd. Af en toe denk ik nog dat hij ziek is als hij zo rustig is maar dat is gelukkig niet zo. Het kan dus echt beter worden met de leeftijd maar ik heb ook wel hard gewerkt aan zijn off switch en ik merkte ook dat hij niet teveel moet doen (ook al vroeg hij daar eerst om) omdat hij van alles opgewonden wordt en die spanning niet makkelijk kwijt kan dan. Geen enkele hond is hetzelfde dus de routine die nu goed blijkt te zijn voor mijn hond hoeft dat zeker niet te zijn voor jouw hond, het gaat om het vinden van een balans die goed is voor jouw hond. Ik wilde alleen even het vrij grote verschil schetsen tussen niet weten hoe een dag door te komen en nu een hond die in huis zo relaxt is. 

Exact! Er zijn zulke enorme individuele verschillen.

De ene hond heeft veel energie meegekregen, de ander heeft weinig energie. De ene is terughoudend, de ander is ondernemend. De ene kan zichzelf prima vermaken, terwijl de ander continue contact zoekt en je echt moet sturen/aangeven wat er gedaan kan worden (waaronder al die activiteiten, maar ook de uitknop: niets).

En alles ertussenin. Het vraagt per individu om een andere benadering.

Een algemeen antwoord op de vraag van Marie, "Als jullie niet wandelen of spelen of anders bezig zijn met jullie hond en de hond is niet aan het slapen, wat doet die dan wel?" luidt dan:

Dat kan dus van alles zijn, afhankelijk van al die individuele eigenschappen. De ene hond zal wellicht opnieuw in slaap dutten, de ander is zichzelf aan het vermaken en weer een ander zit naar je te staren en te wachten totdat er eindelijk opnieuw actie plaatsvindt.

Misschien heb je hier iets aan, kan m niet in t Nederlands vinden nog.

http://www.dogsandbabieslearning.com/wp-content/uploads/2012/04/Relax_on_a_mat.pdf

Bedankt voor jullie aanmoedigende berichtjes. Ik was gisterenavond even de wanhoop nabij, ze is altijd wel redelijk 'zenuwachtig' 's avonds, maar gisteren was het echt erg. En als er dan nog kippen of een kat in het spel zijn, gaat ze helemaal door het rooie, en dat blijft echt nawerken, ze blijft daar dan een hele tijd echt opgefokt door doen. Ik besef dat dit absoluut nog een werkpuntje is, ik snap ook echt niet hoe kippen en kat die al sinds haar 8 weken in haar nabijheid leven nog steeds zo'n effect op haar kunnen hebben. Ik had echt verwacht ze elkaar ondertussen allang zouden kunnen negeren, maar ik merk weinig verbetering, ook al heb ik echt al van alles geprobeerd.

Ik was gisteren een beetje radeloos, maar dat kwam ook omdat ik mij gewoon moe voelde. Ik had achteraf gezien al meer dan 10 km met die hond gewandeld, moest ondertussen ook nog ander werk verrichten en ik voelde me fysiek uitgeput terwijl het leek alsof de hond net nog heel veel energie en stoom moest aflaten. En dat op een moment waarop ik met iets anders wou bezig zijn, het was frustrerend en ik dreigde mijn geduld echt te verliezen.

Vandaag doe ik het kalmer aan. Onze eerste ochtendwandeling was veel korter en ik merk eigenlijk geen verschil in vergelijking met een kilometerslange wandeling. Ze slaapt nu...

Ik zal wel een lange, ontspannen wandeling houden net voor dat zogenaamde witching hour, ik lees dat veel puppy's zich op dat moment nogal onhandelbaar gedragen...

Dutcheye, waarom twijfel je aan mijn oprechtheid? Ik vind de weekends meestal relaxer dan de weekdagen, het scheelt als je er niet de hele dag alleen voor staat om voor je puppy te zorgen. Het is pas op een dag als gisteren, boordevol activiteit en met een hond die toch nog hyper wordt, en niemand anders om dat eens te helpen opvangen, dat de wanhoop even toeslaat. Of is dat moeilijk te begrijpen?

Verder mag je gerust wat concreter zijn. 'Dresseren', daarmee bedoel je de honden(school)training? Soms helpen die oefeningen om rust te brengen, soms niet. Maar op termijn is het toch handig als ze vlot commando's als liggen, wachten, komen enz. volgt, het lukt gewoon niet zo goed als ze opgefokt is. In de les gaat het wel al veel beter, we mochten over naar de tweede groep waar ze ons nu voorbereiden om een gehoorzaamheidsbrevet te halen.

En om te vermijden dat ze zo in 'overdrive' geraakt moet ik  'opvoeden' zeker? Alweer zo vaag... Bij happen of springen tegen de kippendraad probeer ik zo mogelijk een time-out in de bench te geven. Het is niet dat ik dat zomaar toelaat. Ik las elders dat je het veelvuldig over 'straffen' had, maar je bent weinig concreet. Is time-out een straf voor jou of bedoelde je iets anders?

Ook wel goed nieuws: ik ga nu dagelijks naar het strand, door de duinen. De locaties die ik een paar maanden geleden nog zo vreesde omdat m'n pup daar geregeld een crisis kreeg, een bijtaanval dus gericht op degene die de riem vast had. Dat lijkt nu toch verleden tijd. De eerste keren was ik redelijk gespannen om terug alleen met m'n hond op die locaties te komen, tegenwoordig is het echt ontspannend en durf ik haar zelfs te lossen als er weinig volk is (al geniet ik meer van haar met de flex te laten lopen, da's minder stress voor mij).

Ook al zijn er soms mindere momenten, de algemene teneur is er toch eentje van vooruitgang (behalve met kippen en kat).

Als het voor ts maar geen raadsel is. 

Als ze jouw advies op zou volgen zou dat natuurlijk in één keer opgelost zijn. Overigens is ze bij een hondenschool begonnen die aardig overeen lijkt te komen met jouw visie. Ook dat heeft dus niet geholpen.

Daarnaast is het opvoeden van een hond een proces en advies is allemaal leuk en aardig maar dat wordt gegeven op basis van geschreven tekst door mensen die de hond nooit gezien hebben. Hoe het geïnterpreteerd en gebruikt wordt door Marie weten we vervolgens ook niet. Maar hé, als jij dé oplossing zo op een presenteerblaadje kan aanreiken is dat waarschijnlijk ontzettend welkom. Commentaar geven op andere methodes is altijd heel eenvoudig maar dat lost weinig op. Daarnaast helpt een goede onderbouwing ook, dan kunnen we daar allemaal van leren. 

Mij gaat het niet alleen om 'advies'. Uiteraard kreeg ik hier advies waar ik al iets aan gehad heb, maar als beginnende hondeneigenaar heb ik vaak bevestiging nodig. Dat het de goede kant op gaat, dat iets niet geheel abnormaal is, dat nog andere mensen tegen bepaalde problemen aanlopen en hoe ze dat dan oplossen, en soms lucht het gewoon op om bepaalde zaken van mij af te schrijven. Ik besef ondertussen dat de 'toverformule' niet bestaat en dat er ook gewoon heel veel geduld nodig is.

Wat mij vaak aan het advies van Dutcheye stoort is de vaagheid. Als je een bepaalde theorie wil promoten, of als je het over 'straffen' en zo hebt, heb dan ook de ballen aan het lijf te benoemen wat je exact bedoelt met dat straffen of opvoeden ipv dresseren.

En neerbuigend doen over een gemakkelijk op te voeden poedelpupje helpt mij echt niet, of dacht je van wel, Dutcheye?

Kom hier op een kwaaie toon roepen helpt dus niet, integendeel.

"Er moet een uiterste en zo streng mogelijke waarschuwing in doorklinken: dat er een eind aan je geduld is gekomen en dat er straf zal volgen, als Zelda er niet onmiddellijk mee ophoudt de kat achterna te zitten. Foei moet klinken als een berisping en een verbod; minachtend, maar ook met de vastbeslotenheid, dat je onmiddellijk tot een straf overgaat wanneer Zelda niet stopt. Kom hier sluit hierop automatisch aan en dient om een eind te maken aan dat waarmee de hond bezig is en haar meteen een andere taak op te leggen, in dit geval dus: direct naar haar baas te komen."

Nogmaals, wat bedoel je concreet met die straf?

Als je dit topic beter had gelezen, had je wel ontdekt dat het niet gaat om een 'relatief makkelijk opvoedbaar poedelpupje'.

Daarnaast vind ik het vrij respectloos dat je beweert dat Marie niet oprecht zou zijn.

Als er iemand is die nog geen enkele bijdrage gedaan heeft behalve wat vage kopie plak teksten is met nergens 1 of andere persoonlijke touch, dan komt catndog toch niet als 1ste in mijn gedachten. 

En vaak nog goed gebrald advies ook met persoonlijke ervaringen 

Dutcheye, misschien is het een idee om eens in één van de topics die je zelf start te reageren in plaats van hier in het topic van Marie ongewenste uitingen te doen. Je hebt inmiddels genoeg eigen topics lijkt me (het zou trouwens helemaal fijn zijn als je het bij één topic kan houden maar dat blijkt teveel gevraagd helaas).