Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'

Marie, ik herken een boel van wat je zegt van onze Atlas. Ondertussen is hij bijna 8 maanden oud en ik kan je zeggen... De eerste paar weken was het ook alleen maar druk, druk, druk, bijten, bijten, bijten. We hebben toen echt met de handen in het haar gezeten en echt getwijfeld of we nu wel de goede keuze hebben gemaakt om een hond in huis te nemen (antwoord nu: JA! we hebben volgehouden en nu zou ik niet meer anders willen). Wij zijn toen zelfs aan de slag gegaan met een privé trainer die ons wat tips en houvast heeft gegeven.

Wat bij ons gebleken is dat eigenlijk alles wat jij en anderen hier al noemen de oplossing is en dat het belangrijkste is dat je dat volhoudt en consequent bent.

In het begin vond Atlas ook nooit rust, en ik vond het 'zielig' om hem dan maar in zijn bench te zetten om te gaan slapen. Uiteindelijk op advies van de trainer toch maar gedaan en volgehouden (ook als hij ging zitten zeuren) en het werkt. Na verloop van tijd langzaam het deurtje open gedaan als hij sliep, dan liep hij er een stukje uit en plofte hij ergens neer en sliep verder! Nu weet hij ook buiten de bench zijn rust te vinden dus geloof mij, dat komt goed!

Wat daarnaast voor Atlas heel belangrijk is gebleken is structuur in zijn dag. Wandelen op ietwat vaste tijden, spelen op vaste tijden, trainen op vaste tijden en ook: negeren op vaste tijden, zodat hij leert dat het niet 24u per dag aandacht voor hem is. Dan gaven we hem bijvoorbeeld iets te kauwen of trainden we het alleen zijn door naar boven te gaan o.i.d. Door dat erin te houden werd hij uiteindelijk rustiger en is hij ook veel meer op zijn gemak.

Wat anderen al hebben genoemd is dat het ook belangrijk is om je hond mentaal uit te dagen, en dat was bij Atlas niet anders. Door hem nieuwe commando's te leren, denkspelletjes te laten doen etc. Dat deden wij dan ook veel en wat bleek: wij deden het veel te veel, waardoor hij te veel input/prikkels kreeg. Door dat wel te blijven doen, maar hem ook tijd te gunnen om het te verwerken hielp dat enorm.

Als laatste gaan we ook met regelmaat iets nieuws/speciaals doen, zoals het bos in, naar de stad, dierenwinkel, enzovoort. Ook daarbij geldt (hebben wij geleerd) dat we dat niet te vaak moeten doen en dat hij zelfs de volgende dag daar nog moe van kan zijn, ook al laat hij het niet altijd zien. Wij hebben nu gelijk door wanneer we te veel met hem hebben gedaan, want dan wordt hij een beetje vervelend.

Misschien nog een handige tip: noteer wat je op een dag doet, en schrijf aan het einde van de dag op wat je van het gedrag vond (goed, gemiddeld, slecht). Je zult dan gaan zien wat er toe zou kunnen leiden dat het een slechte dag is, en dan bijvoorbeeld proberen een aantal dagen wat minder te doen. Zo kun je dus ook gaan uitzoeken wat een goed niveau van activiteit voor je hond is en na verloop van tijd zul je zien dat je steeds meer 'goede' dagen noteert. Dat gaf ons in ieder geval wat hoop ;)

Ten aanzien van het bijten zag al wat advies links en rechts, belangrijkste voor ons was om steeds als hij het deed, vervangen met een speeltje net zolang totdat hij het speeltje accepteert. In begin duurde dat heel erg lang (werkelijk waar minuten lang proberen om het speeltje in zijn bek te krijgen in plaats van mijn arm), dus echt volhouden en consequent zijn. Nu Atlas zijn tanden heeft gewisseld is dat zo goed als weg, soms hapt hij nog uit enthousiasme maar hij bijt niet door, het is meer een soort vastpakken. 

Als laatste: je pup is nog best jong! Ik had ook gewild dat het bij Atlas sneller was gegaan, maar het kost gewoon tijd. Denk niet dat het allemaal met een week beter moet zijn, maar kijk naar het geheel en zie dat het met stapjes beter en beter gaat. Ik hoop dat je hier wat aan hebt, je bent zeker niet de enige met deze uitdagingen!

Bedankt voor het verhaal van Atlas, ik heb hier echt veel aan, vooral de boodschap dat dit goed kan komen is nodig voor mijn moraal. Ik overweeg hier ook een privétrainer (ik heb al een adres) aan huis ipv puppyles, want mijn pup sloot al vriendschap met een wat ouder buurhondje tijdens de wandeling en gaat nu helemaal door het lint telkens wanneer we die tegenkomen. Wat zou dat dan niet zijn in zo'n puppyles (waar ik ook nog eens een half uur voor zou moeten rijden)? Ik wacht eerst wel nog een weekje af en luister dan eens wat de dierenarts mij aanraadt.

Hier nog meer ervaringen dan, Atlas vindt andere honden geweldig. Dat liet hij ook zien tijdens de puppy training, alleen maar strak aan de lijn omdat hij wil spelen. Toch zijn we ook daarmee doorgegaan want juist daarbij was het belangrijk om voor hem ervaring op te doen met andere honden en te leren dat het niet alleen maar spelen kan zijn. Daarna ook doorgegaan met pubertraining en over een maand weer de volgende. Ook daarbij was het hetzelfde: geduld, geduld, geduld (als persoon ben ik er ook nog op vooruit gegaan...). Tijdens de training was ik soms best gefrustreerd ("slechtste van de groep") en konden we hem niet iets nieuws bijbrengen, dus dat namen van de training meer naar huis en deden het daar... Maar zie: nu ga ik met hem naar het bos, hij is los, hij speelt wat met hondjes die dat willen maar als ze het niet willen, dan houdt hij snel op. Ook bij de puber training konden we al dichter bij andere honden komen zonder dat hij meteen in actie sprong. Ook op straat negeert hij andere honden steeds meer als ik hem afleid, terwijl dat in het begin absoluut niet lukte. Het zijn steeds kleine stapjes, maar als je daar zicht op houdt dan zul je zien dat je de positieve kanten steeds meer op gaat merken en dan komt het plezier vanzelf!

Niet erg. Het zal ook nog met de komende weken verbeteren. Mijn pup hoorde in het begin ook elk pluimpje vallen. Nu kunnen wij eigenlijk vrij "normaal" bewegen, zelfs iets laten vallen. 

Ik heb in het begin dikwijls alle soorten relaxerende geluiden (water, zingende vogels etc) voor hem opgezet als hij in slaap viel. Ik had toch wel de indruk dat het hem hielp om rustiger te slapen :) 

Behalve snuffelmat kan je ook een likmatje aanschaffen. Daar zijn ze ook een tijdje zoet mee.  En als je pup nog een paar weken ouder wordt, dan kan je met haar in de tuin hersenspelletjes organiseren. Zogenaamde "treats search" bvb.. veel honden doen het enorm graag en daarna zijn ze lekker moe :)   

De onze was ook zo in het begin, ook vaak met de handen in het haar gezeten, was gelukkig niet destructief!

Maar structuur, en 'verplichte' rust in de bench wanneer we er bij waren heeft dit inderdaad ook wat verholpen.

ondertussen is Remi 7 1/2 maand oud en heeft hij zijn rust gevonden overdag, en durft hij wel eens 3-4uur na elkaar midden de living liggen slapen, met geluid en rondlopende mensen in de buurt.

Eigenlijk is wat Atlas zegt een beetje ons verhaal ook.

Komt zeker goed hoor! niet opgeven.

Kvv kan inderdaad prima in een Kong. Je zou bijvoorbeeld ook van die kleine bakjes hondenpaté kunnen kopen, niet heel voedzaam maar er zit niks verkeerds in voor honden. 

Er bestaan ook likmatjes waar je kvv in/op kunt smeren, heb ik geen ervaring mee maar misschien is dat ook wel iets voor je pup.

Wat fijn dat ze uit zichzelf even geslapen heeft! 

Ik zou echt nog niks gaan geven zoals cbd olie e.d. Geen idee of het überhaupt al mag bij zo'n klein pupje maar buiten dat is er nu ook niet echt spraken van probleemgedrag. Het loopt nog niet helemaal soepel maar dat komt vast wel, ook zonder dit soort middelen. 

Bij de hondenschool waar wij les hadden mochten de pups tijdens de puppycursus niet spelen of snuffelen aan de lijn. Dat raden ze ook aan voor buiten de lessen. Ze mochten onder het mom van leren kijken naar lichaamstaal één keer los spelen, maar dat was het. Dan leren ze dus dat ze kunnen kijken, maar dat ze niets met die andere honden hoeven. Dat is in zowel de puppycursus als de basiscursus een heel groot onderdeel geweest van de lessen. 

Ik heb nu een 7,5 maanden oude puber die op de cursus los oefeningen kan uitvoeren zonder naar de andere honden te rennen (mits ze haar ook niet uitdagen ), en vanmorgen tijdens de wandeling perfect het 'wacht' commando uitvoerde toen een andere hond haar vanaf een eind verderop uitdaagde om te spelen en op haar af begon te rennen. Ze wachtte netjes tot ik het 'oke' gaf.

Het kan zo zijn dat jouw pup er nog niet aan toe is, maar ik zou het nog niet afschrijven. Ik weet ook niet of de dierenarts daar goed advies over kan geven omdat die niet noodzakelijk ook gedragsdeskundige zijn. Is er bij die hondenschool geen gediplomeerd kynologisch gedragstherapeut die even mee kan kijken en advies kan geven over het wel/niet/hoe/wanneer volgen van de cursus? Of misschien bij een andere hondenschool in de buurt?

Hier sprong de pup (morgen 12 weken) ook bij alles overeind wat ze hoort. Ik ben expres gewoon doorgegaan met geluiden maken en lopen en rommelen door de keuken. Ze moet er toch aan wennen dat die geluiden erbij horen en dat ze dan gewoon door kan slapen. Ik ben eerder bang dat als ik dat niet doe, ik als de pup straks een halfjaar is nog steeds een hond heb die overal bij overeind schiet.

Ik herken het verhaal trouwens in mindere mate wel. Hier ook een pup die zelf lang niet altijd haar rust pakt. Wij hebben geen bench, wel een ren, daar zet ik haar ook met regelmaat in als dat nodig is. Soms is ze gewoon echt allang moe, maar loopt ze daar dwars doorheen. Langzaam maar zeker zie je wel dat ze meer zelf haar rust begint te pakken. Gisteren en vandaag tilde ik haar op de bank en ging ze daar uit zichzelf liggen slapen. Een week geleden deed ze dat niet. Ik geef haar wel de kans om het zelf te doen, maar als ze te lang doorgaat terwijl ze volgens alle wetten van de hondenlogica moe zou moeten zijn, help ik een handje en zet ik haar in de ren. Vaak valt ze dan ook eigenlijk meteen in slaap, of ze gaat nog even ergens op liggen bijten (doet ze sowieso vaak nog even als ze moe is en in slaap moet vallen) en valt ze daarna in slaap. Mijn ervaring is dat het wel beter wordt, alles is een fase en gaat weer voorbij, maar tot die tijd ben je aan het begeleiden en uitzitten, dat is niet per se het leukste deel van het hebben van een hond.

Mijn honden zonder stamboom zijn dat ook en gelukkig zijn er meer mensen / fokkers die alleen fokken met geteste kruisingen.

wat ik al z'n 15 jaar doe met tussen de 2 tot 5 pups per jaar die ik heb uit werklijnen van herders tot werklijn spaniels.

vanaf dag 1 dus 7 weken oud, gaan ze mee op 1x per dag een uur iets doen. Mee naar de bouwmarkt, kinderboerderij, naar strand/bos/heide enz.. En dan niet direct een uur lang lopen maar een stukje lopen dan op een bankje of kleedje op de grond met de pup gaan zitten indrukken opdoen.

Vanaf 12 weken lopen ze wel al een vol uur of soms iets langer mee.

Vanaf 4 maanden lopen ze mee met de volwassen honden op een lange wandeling van minimaal een uur.

Daarnaast gaan ze iedere dag mee naar mijn werk waar ze lekker vanuit de auto kunnen meekijken hoe ik met de andere honden werk en kunnen slapen als ze willen.

Thuis heb ik een ren van panelen een stuk afgezet in de woonkamer waar een mand, waterbak, runderkophuid kluiven en speeltjes inliggen. Zo zijn ze er wel bij maar kunnen ze niet mijn huis slopen of de andere honden pesten.

1x per dag ga ik voor 5 min tot 15 min met ze speuren, snoepjes zoeken in het gras, truckjes aanleren Vanaf 7 weken dus al.

Als ze willen slapen dan slapen ze en zo niet is het ook goed. Mijn pups zijn makkelijk he wat uurtjes achter elkaar wakker en dat is altijd goed gekomen.

Ik heb ze nooit verplicht laten slapen.

Waar het hier thuis op neerkomt is dat ze buiten de deur alle aandacht krijgen en vanalles word ondernomen, ze alle energie ook kwijt kunnen en in huis is rust, kluiven en slapen.

Dat wakker worden als je water pakt uit de keuken waar de hond is, in he logisch want die zit weg van jullie en als je dan de kamer in komt denk de hond dat er iets gaat gebeuren. 

Idd kvv kan ook prima in een de normale kong en je kunt het wat mixen met trainers, brokjes, appel, banaan om het nog interessanter te maken. Honden kunnen zeer goed ruiken en hebben ook een mega smaakgevoel. Mijn vorige stond op vers vlees en heeft zich prima vermaakt met de gevulde kongs.

Prima! Ik kan het alleen maat toejuichen als elke fokker haar/zijn verantwoordelijkheid neemt en met geteste dieren fokt. 

Spijtig genoeg is de realiteit minder rooskleurig. De broodfokkers richten zich vooral op de rashonden en er wordt aan de goedgelovige kopers beweert dat een stamboom voor niks nodig is als je er geen shows mee wilt lopen. Er trappen nog steeds heel veel mensen in. 

Verder heeft het niks met de TS te maken want haar pup komt duidelijk niet van een broodfokker.  

Ondertussen schreef ik ons in voor de puppyklas en ook ik kreeg bij de eerste online theoretische les het advies de bench te  gebruiken. Ik vroeg of dat normaal was dat onze pup nooit uit zichzelf ging rusten en de man zei 'tja, dat is het temperament van je hond'.

Het blijft toch moeilijk hoor dat temperament. Ik kocht oa een snuffelmat, twee soorten kongs, stinkende gedroogde runderpees en bullepees, geitenoren, kippennekken, olijfhout, touw puppystick, rubber puppystick, bijtsleutels met bacongeur, puppyballetjes en ik kan nog even doorgaan.

We gingen dit weekend naar de kinderboerderij,  naar het strand (zelfs in regen en wind), een andere keer even de duinen in, wandelden minstens drie keer daags, onze pup kan naar believen in de grote tuin rondlopen enz.

De reden dat ik dit opsom is omdat ik bij het herlezen van dit topic en elders bij sommige mensen nogal half verdoken verwijten lees in de trant dat de hond onderprikkeld zou zijn, wij er niets mee doen, haar enkel maar opsluiten, dat ze nog nooit een hond geweten hebben die niet uit zichzelf slaapt, dat de bench een gemakkelijkheidsoplossing is enz.

Ik voel me ook slecht met die verplichte benchrust, dat is niet wat ik voor ogen had toen ik een pup in huis nam. Ze heeft een mooie ronde mand waarin ze geborgen kan in slapen, een woolly, zachte plekjes waar ze kan rusten. Alleen lukt dat niet. Ze wordt extreem wild, glijdt overal uit op de vloer, loopt tegen muren, rent van binnen naar buiten en omgekeerd begint in alles en iedereen als een gek te bijten, het is niet leefbaar eens ze moe wordt. Wel is het een leuke pup als ze wel goed geslapen heeft en op wandeling of uitstap gedraagt ze zich ook (maar dat is geen halve dag, want ook buitenhuis valt ze niet in slaap).

En als het al eens lukt om in slaap te vallen buiten de bench, in de keuken bij ons bijvoorbeeld, dan schiet ze onmiddellijk weer wakker van zodra iemand in huis een voet verzet of eens kucht. En dan is ze niet te genieten, weer complete overdrive, happen en bijten en springen... Het kan toch niet dat een pup enkel 's nachts slaapt tussen 23 en 6 uur wanneer het muisstil is in huis? Want dat is hier de realiteit als we die bench niet gebruiken (met gesloten deur en allen heel stil pratend en bewegend)?

Ik stel nu mijn hoop op de puppyklas, die volgend weekend pas echt begint met de pups erbij. Mss is de oplossing het blijf-commando goed aanleren, want nu slaag ik erin haar even in de mand te krijgen of te doen zitten, maar ze spurt na een halve seconde steeds weer weg.

Bij de puppy cursus waar ik zat lieten ze puppy’s eerst even los en met elkaar spelen voor 2 minuutjes ofzo. Remi was het enige kleinere ras, met een dwerg teckel. Zij mochten spelen in een aparte ruimte, niet bij de grotere rassen. Die dwerg teckel kwam uiteindelijk niet meer (de eigenares van 60+ was er van overtuigd dat hij vals was, want als ze met haar vinger voor zijn neus zwaaide als hij stout was greep hij haar vinger… geen idee of ze privéles kreeg of puppy had teruggebracht, maar naar gewone puppy les kwam ze niet meer), en ze gaven aan dat Remi dan met de grotere pups mee kon doen. Een beagle pup probeerde met haar te spelen, en mevrouw van 2kg gromde/snauwde zo luid, dat het spelen meteen afgekapt werd, we een uitleg kregen over dat niet alle honden willen spelen, en sindsdien hield dat speelmomentje volgens mij op 

Remi had als pup alle aandacht voor mij, andere pups boeide haar niets. Nu momenteel nog steeds geen superfan van andere honden. Meer van hun baasjes  Nog steeds kan ze grommen en snauwen als een echt kreng naar andere honden, al doet ze dat niet altijd.

Ik heb nog een vraagje: hebben jullie geen enkele staande lamp in huis of een computer of printer in het stopcontact?  Wij hebben zelfs een vrijstaande tv waar ze achter kan. Hoe doen jullie dat met stopcontacten en kabels? En laten jullie het toe dat de hond knaagt in de zetels, de hoek van het  tapijt, de poten van je salon?

Ze heeft zonet een gat getrokken in mijn grote hoekzetel. Je moet je huis maar puppyproof maken zeggen ze dan. Hoe doen jullie dat? Het bankstel tegen het plafond vijzen of gewoon toelaten dat er gaten gebeten worden in je bankstel of dat houten meubels afgeknaagd worden?

Ja, ik heb onze pup nu ook in de puppyklas ingeschreven. Ze worden in kleine groepjes onderverdeeld en normaal gezien mogen ze eigenlijk nog niet spelen met elkaar.

" Marie, ik herken een boel van wat je zegt van onze Atlas. Ondertussen is hij bijna 8 maanden oud en ik kan je zeggen... De eerste paar weken was het ook alleen maar druk, druk, druk, bijten, bijten, bijten. We hebben toen echt met de handen in het haar gezeten en echt getwijfeld of we nu wel de goede keuze hebben gemaakt om een hond in huis te nemen (antwoord nu: JA! we hebben volgehouden en nu zou ik niet meer anders willen). Wij zijn toen zelfs aan de slag gegaan met een privé trainer die ons wat tips en houvast heeft gegeven.
 
Wat bij ons gebleken is dat eigenlijk alles wat jij en anderen hier al noemen de oplossing is en dat het belangrijkste is dat je dat volhoudt en consequent bent.
 
In het begin vond Atlas ook nooit rust, en ik vond het 'zielig' om hem dan maar in zijn bench te zetten om te gaan slapen. Uiteindelijk op advies van de trainer toch maar gedaan en volgehouden (ook als hij ging zitten zeuren) en het werkt. Na verloop van tijd langzaam het deurtje open gedaan als hij sliep, dan liep hij er een stukje uit en plofte hij ergens neer en sliep verder! Nu weet hij ook buiten de bench zijn rust te vinden dus geloof mij, dat komt goed!
 
Wat daarnaast voor Atlas heel belangrijk is gebleken is structuur in zijn dag. Wandelen op ietwat vaste tijden, spelen op vaste tijden, trainen op vaste tijden en ook: negeren op vaste tijden, zodat hij leert dat het niet 24u per dag aandacht voor hem is. Dan gaven we hem bijvoorbeeld iets te kauwen of trainden we het alleen zijn door naar boven te gaan o.i.d. Door dat erin te houden werd hij uiteindelijk rustiger en is hij ook veel meer op zijn gemak.
 
Wat anderen al hebben genoemd is dat het ook belangrijk is om je hond mentaal uit te dagen, en dat was bij Atlas niet anders. Door hem nieuwe commando's te leren, denkspelletjes te laten doen etc. Dat deden wij dan ook veel en wat bleek: wij deden het veel te veel, waardoor hij te veel input/prikkels kreeg. Door dat wel te blijven doen, maar hem ook tijd te gunnen om het te verwerken hielp dat enorm.
 
Als laatste gaan we ook met regelmaat iets nieuws/speciaals doen, zoals het bos in, naar de stad, dierenwinkel, enzovoort. Ook daarbij geldt (hebben wij geleerd) dat we dat niet te vaak moeten doen en dat hij zelfs de volgende dag daar nog moe van kan zijn, ook al laat hij het niet altijd zien. Wij hebben nu gelijk door wanneer we te veel met hem hebben gedaan, want dan wordt hij een beetje vervelend.
 
Misschien nog een handige tip: noteer wat je op een dag doet, en schrijf aan het einde van de dag op wat je van het gedrag vond (goed, gemiddeld, slecht). Je zult dan gaan zien wat er toe zou kunnen leiden dat het een slechte dag is, en dan bijvoorbeeld proberen een aantal dagen wat minder te doen. Zo kun je dus ook gaan uitzoeken wat een goed niveau van activiteit voor je hond is en na verloop van tijd zul je zien dat je steeds meer 'goede' dagen noteert. Dat gaf ons in ieder geval wat hoop
 
Ten aanzien van het bijten zag al wat advies links en rechts, belangrijkste voor ons was om steeds als hij het deed, vervangen met een speeltje net zolang totdat hij het speeltje accepteert. In begin duurde dat heel erg lang (werkelijk waar minuten lang proberen om het speeltje in zijn bek te krijgen in plaats van mijn arm), dus echt volhouden en consequent zijn. Nu Atlas zijn tanden heeft gewisseld is dat zo goed als weg, soms hapt hij nog uit enthousiasme maar hij bijt niet door, het is meer een soort vastpakken. 
 
Als laatste: je pup is nog best jong! Ik had ook gewild dat het bij Atlas sneller was gegaan, maar het kost gewoon tijd. Denk niet dat het allemaal met een week beter moet zijn, maar kijk naar het geheel en zie dat het met stapjes beter en beter gaat. Ik hoop dat je hier wat aan hebt, je bent zeker niet de enige met deze uitdagingen! "

Atlas

Dit nog eens herlezen. Mss deden we te veel dit weekend. Eens weg was het leuk, maar vandaag weet ik echt niet wat gedaan met m'n pup. Zelfs in de bench heeft ze nu amper geslapen (wel een paar keer gestoord geweest, 1 keer door het alarmpje van m'n oven in de keuken, 1 keer door de postbode). Het is nu half 11 en ik denk niet dat  ze sinds 6 uur al een kwartier geslapen heeft. Ik ging wandelen, zorgde voor speeltjes en speelde samen met haar, liet haar de living verkennen waar ze normaal niet mag komen (en nu weet ik weer waarom, ze bijt werkelijk alles in een mum van tijd kapot en als ik nee zeg richt ze zich op mij, als ik haar oppak om haar weg te brengen bij te ze echt hard door in mijn polsen). Het huilen staat me nader dan het lachen.

Ik zet haar regelmatig in haar bench, maar ze blijft maar janken en ik haal er haar dan weer uit, omdat ze dan mss nog een plasje ofzo moet doen (wat meestal het geval is). Ze valt maar niet in slaap en ik kan er niet tegen als ze maar blijft janken in haar bench (zo deed ze de voorbije weken precies nooit, ze vond daar tot nu toe haar rust op voorwaarde dat de rest van het huis muisstil is). Nu heeft ze zelfs haar waterkommetje omgedraaid en ze slaat ermee tegen de randen van haar bench.

Ik herlas de post over Atlas  en ik zal nu idd eens heel precies opschrijven wat ik doe (of plan te doen) op een dag en me daar eens proberen aan te houden. Het voelt helaas allemaal zo onnatuurlijk aan, iemand anders op dit forum zei ergens dat een hond is geen robot waarvoor je een heel tijdsschema kan plannen.

Alleen is de ochtend nog niet halverwege en ik ben de uitputting nabij. Ofwel  heb ik niet de geschikte hond ofwel ben ikzelf niet geschikt voor een hond, maar wat hier gebeurt is echt niet oké

Hier zit er erbovenop om ze te leren wat wel en wat niet mag als ze in huis loslopen.  Bijten ze in mijn bank dan zeg ik nee en ga direct met een speeltje bewegen waar ze dan in bijten en dan zeg ik ik heel blij goed zooo en dat 1000x herhalen. Op een gegeven moment gaan ze niet meer in de bank of waar dan ook, bijten.

En 's ze het een keer wel proberen is een nee genoeg.

Als ik er niet bovenop kan zitten en direct in een fractie van een seconde kan reageren op wat de pup doet, zet ik de pup in een ren met bench eraan vast.

Ik zit er ook bovenop, pup gaat voor mijn polsen als ik nee zeg en een speeltje aanbiedt. Alsof ze niet kan verdragen dat ze terecht gewezen wordt. En daarna doet ze gewoon haar ding verder, opnieuw dat speeltje aanbieden (of in haar mond duwen) lijkt haar gewoon razend te maken.

Zou het een machtsspel kunnen zijn? Ik heb echt het gevoel dat ze mijn autoriteit of hoe je het kan noemen, gewoon niet aanvaardt, dat zij zelf wil bepalen in wat ze bijt en wanneer.

Ik heb op den duur heel hard nee geroepen (het gat was toen wel al gemaakt in m'n zitbank), en toen schrok ze duidelijk van mij (en stopte ook met wat ze aan het doen was), maar doordat ze zo geschrokken keek, was ik van mezelf geschrokken en heb ik daar geen goed gevoel bij. Een paar minuten later begon ze weer razend voor m'n knieën en polsen te gaan.

Ik heb geen ervaring met hond, voedde wel 3 kinderen op, en al was het eerste een huilbaby, dit gevoel van totale machteloosheid had ik precies nooit eerder. :-(

Onze Aki was ook zo'n druktemaker. Als die op schoot kwam dan konden we weer afleren dat het niet ok was om in gezichten en neuzen te bijten.. Gewoon naast je laten liggen en hoe verleidelijk ook, beter konden we hem niet aanhalen want dan ging hij weer "aan".

IPV continue nee, zeggen.. hij heette AKI NEE! op een bepaald moment.. hadden we her en der flostouwen en bijtdingen liggen, als hij in iets beet wat niet mocht. Hoppa, alternatief aanbieden, zelfs even kort ermee spelen om dat leuker en interessanter te maken.

En ik leerde om er niet continue bovenop te gaan zitten. Hij moest verkennen, en rustig aanleren wat wel en niet mocht. Ik ging op mijn gehoor af, was het te stil.. dan ging ik even kijken wat hij aan het uitvreten was, en bij geknaag ging ik uiteraard ook even poolshoogte nemen.

Na een paar dagen zat ik er eerlijk gezegd ook een beetje doorheen whaha. Hij nam ook geen rust, en als hij te moe werd was hij niet meer te bereiken of te corrigeren en ging steeds harder in kuiten, armen en de belerende vinger van mijn vriend bijten. Toen ook de tip gekregen om hem vlak voor dat moment kwam (en dat gaat opvallen op een bepaald moment) hem in de bench te doen met een kauwkluif. Meestal viel hij dan wel in slaap, in de bench zelf hadden we ook knuffels die stuk mochten en dingen om op te wauwelen. Na een uurtje werd hij weer wakker en mocht hij er gewoon weer uit.

Hij was wel al wat ouder toen we hem kregen, ca. 12 weken. Mijn eerste pup, en dat was echt even behoorlijk wennen!

Wij zijn trouwens wel vrij snel begonnen met dingen aanleren zoals een zit, een los etc.. veel uiteraard op speelse manier en met beloning. Dat maakte dat als hij té druk werd hij wel nog net bereikbaar was voor wat hij had geleerd, zodat we hem even konden afleiden van het hyper gedrag en op die manier min of meer rust(moment) af konden dwingen. Andere mindset eigenlijk.

Buiten trainen of in een groep met honden was geen doen, hij was dan te veel afgeleid en moet bekennen dat ik dat slecht trok. Dus buiten zelf altijd heel kort geoefend, en wij zijn fan van flex.. dus gaven veel ruimte buiten om te snuffelen, maar konden ook op die manier oefenen met bij ons komen e.d.

En heel veel stilstaan om dingen te laten observeren, steun geven waar nodig, afleiden indien nodig (andere honden wilden we niet dat hij op straat aangelijnd continue heen ging of mee ging kennismaken, daar waren andere velden/plekken voor)

Marie, jouw pup is nu rond 11 weken oud vermoed ik? Het is een gekke leeftijd bij de absolute meerderheid van pups.. Ja er zijn droom-pups die 18-20 uur per dag slapen en voor de rest mooi doen en niks en niemand bijten. Mijn eerste pup was zo ene  Maar het blijft een uitzondering die de regel bevestigt, hé! Mijn tweede pup is ook totaal anders. Ontzettend lief maar een pittige! Pittiger dan ik had verwacht van dit ras, haha! 

Geef het gewoon wat tijd..

Mijn pup is nu 4 maanden oud en wij kunnen nu terug:

- met onze flodderbroek rond lopen 

- voor zijn neus met onze jassen, hemden schudden, er komt geen reactie meer

- onze schoenen zijn terug naar de schoenenrek in de gang 

- hij bijt ons helemaal niet meer. Soms als ik hem streel of masseer, dan pakt hij gewoon heel zachtjes mijn hand 

- hij kan perfect zelf zijn rust nemen waar en wanneer hij het wilt en wordt niet meer wakker van een vallende pluimpje

- de zotte momenten s'morgens en s'avonds zijn nog aanwezig maar niet elke dag en niet meer zo zot, haha

- hij kan ook tot 2 uur alleen blijven en hij sloopt niks 

Wat wij nog altijd niet kunnen:

- Stofzuigen en dweilen (iemand moet met hem naar buiten anders is het nog altijd een drama of een super leuke spel voor hem vermoed ik). Gelukkig kwam hij al 100% zindelijk naar ons van de fokker, dus het moest ook niet dagelijks.

- Huisplanten heb ik nog niet gedurfd om terug te zetten.. Alhoewel ik merk dat hij planten in de tuin nu met rust laat//

- Alle draden zijn verstopt in kabelgoten en kabelslangen. 

- Aan onze meubels komt hij niet. Ik heb ook houten kauwstukken voor hem gekocht maar hij vindt hout blijkbaar toch niet zo interessant

- Kussens liggen nog niet terug in de zetel want die pakt hij veel te graag (alhoewel ik hem zijn eigen kussens heb gegeven)

Honden zijn helemaal niet bezig met een machtsspel en ze willen helemaal geen alpha of baas over mens worden. Deze ideen komen uit een "wolven roedel" theorie die reeds 25 jaar achterhaald is. Zelfs de man die in die tijden dit boek had geschreven, kwam later tot totaal andere inzichten en heeft meerdere keren gevraagd om zijn boek uit de handel te halen. Maar ja, neen dus.. dat doen ze niet want het wordt nog steeds heel goed verkocht 

Bedankt om me moed in te spreken, ik had het even nodig. Waarschijnlijk verwachtte ik te veel. Voor m'n kinderen heb ik nooit iets moeten weghalen toen ze peuter waren, die wisten dat ze aan bepaalde spullen niet moesten zitten. Ik had gedacht zo'n pup ook direct zo op te kunnen voeden, hem gewoon direct leren waar hij wel en waar hij niet mag in bijten. Zo simpel is het helaas niet, en dat in combinatie met dat maar niet willen slapen en daardoor duidelijk steeds hyper wordende gedrag...

Trouwens even terzijde, het hondje mag hier vrij rondlopen achteraan in de tuin, geniet daar precies ook van (maakt wel putten, maar goed, dat zal ook wel normaal zijn). Alleen is de tuin afgeboord met lavendel. Ze speelt daar regelmatig mee, maar ik las nu net op in het internet dat dit giftig is. Hebben jullie dat staan bij jullie hondjes of zou ik dat nu over de hele lengte voor de veiligheid moeten gaan uitgraven?

Het lijkt gewoon soms zo. Omdat ze soms precies het omgekeerde doet van wat ik vraag. Als ze bijvoorbeeld iets pakt dat niet mag (vanmorgen een stoffen zakdoek) ze heel rap wegloopt als ik 'kom' roep, terwijl ze dat commando heel goed kent. Of echt hard begint te bijten wanneer ze een standje krijgt omdat ze iets sloopt.

En hoe komt het dat ze bij m'n zoon (geen klein kindje meer) gewoon altijd vervelend is? Van zodra ze hem ziet begint ze te bijten. Vrienden van mij die m'n zoon kennen (en zelf een hond gehad hebben), zijn er van overtuigd dat de pup gewoon aanvoelt dat mijn zoon een heel voorzichtig en zacht karakter heeft en daardoor zo provoceert en hem test (lees: vooral bij hem broeken en sweaters kapot bijt, hem tot bloedens toe in de kuiten, handen enz. bijt) en dat bijna altijd.

De puppy rijd is juist om dingen aantepakken voordat het gedrag is ingesleten. 

Als het geen pup meer is ie het veel moeilijker om problemen op te lossen.

Dus juist nu de pup leren dat niet iedere hond is om mee te spelen.

als je daar pas mee begint als de hond ouder is heb je een hond die niet onder controle te houden is bij het zien van andere honden.

Maakt je hond dan een nare ervaring mee met een andere hond dan gaat je hond naar iedere hond uitvallen 

Dus om problemen te voorkomen in de toekomst juist nu situatie's opzoeken. zoals 9n dit geval juist wel naar puppy cursus en je pup nu al leren dat hij bv alleen met een speciaal commando naar een hond toe mag en anders moet negeren. 

zo werkt het met alles met opvoeden van een pup. Het probleem ontwijken maakt het alleen veel erger als hij iets ouder is en word het steeds moeilijker om op te lossen/ om te buigen/ af te leren 

Quote functie werkt bij me weeral niet.. 

Graag gedaan! 

Neen, zotte puppy-tijd is niet op 123 gepasseerd. Bereid je al voor dat je pup daarna een puber wordt.. met banana's in zijn oren (af en toe) en plots terug met het gedrag van een puppy van 2 maand oud, hihi!

Een volwassene goed opgeleide, evenwichtige hond hebben is ontzettend fijn, maar je moet daarin eerst heel veel investeren.. en blijven investeren..

Lavendel is idd giftig voor de huisdieren. Wij hebben er geen staan.. Ik zou wel oppassen voor de bijen.. Onze tuin was ook bijen en vlinders-vriendelijk gemaakt. Toch heb ik dit jaar alle bloemen en sommige planten moeten wegdoen want naar vliegjes en bijen happen.. het is een van de favoriete bezigheden hier  

Het is een koningspoedel toch, die zijn vrij intelligent en toch wel leergierig. Zou zeker op cursus gaan zodat je handvatten krijgt hoe je de hond dingen kunt leren.

Kennis maken buiten met andere honden, als het echt buiten met uitlaten is (rondje straat) zou ik zelf er niet voor kiezen om continue met andere honden aan de lijn kennis te laten maken.

Kans is groot dat je dan met een stuiterbal komt te lopen die op iedere hond gaat reageren omdat ze als pup er altijd mee kennis mochten maken en soms konden spelen.

Het lijkt gewoon soms zo. Omdat ze soms precies het omgekeerde doet van wat ik vraag. Als ze bijvoorbeeld iets pakt dat niet mag (vanmorgen een stoffen zakdoek) ze heel rap wegloopt als ik 'kom' roep, terwijl ze dat commando heel goed kent. Of echt hard begint te bijten wanneer ze een standje krijgt omdat ze iets sloopt.

En hoe komt het dat ze bij m'n zoon (geen klein kindje meer) gewoon altijd vervelend is? Van zodra ze hem ziet begint ze te bijten. Vrienden van mij die m'n zoon kennen (en zelf een hond gehad hebben), zijn er van overtuigd dat de pup gewoon aanvoelt dat mijn zoon een heel voorzichtig en zacht karakter heeft en daardoor zo provoceert en hem test (lees: vooral bij hem broeken en sweaters kapot bijt, hem tot bloedens toe in de kuiten, handen enz. bijt) en dat bijna altijd.

Nee dat is geen machtspel.

Het is een pup.

Er zijn zeker wel honden die zo zelfzeker zijn dat ze vanuit dominantie de baas willen spelen op het moment dat ze een beetje ruimte zien maar dat is zeldzaam. veruit de meeste honden willen dat helemaal niet, die willen lekker een maatje zijn en hebben niet eens duidelijke regels nodig.

En dan nog komt dat allemaal pas naar boven ronde de 2 a 3 jaar zeker niet bij een pup.

Een pup bijt uit angst, speelsigheid, buitdrift of omdat hij geen andere optie kent. Dat moet je hem dus leren.

Een baby stopt ook geen speelgoed in zn mond omdat hij de baas wil zijn. Die leer je ook dat dat niet de bedoeling is.

Mijn honden worden ook gebeten door pups, in het begin ook hard, de honden corisseren de pup door te piepen, snauwen, terug happen of weg te lopen. Het spel word dus gestopt zonder de pup pijn te doen. Je ziet al een heel verschil als de pup rond de 5 maanden is doet deze het dan nog dan word er wel terug gebeten tot de pup gilt of stopt.

Dit verteld mij dat de pup voor de 5 maanden nog totaal geen besef heeft van dat bijten mij pijn doet.

Na 5 maanden hebben ze hier al geleerd dat mij bijten niet oke is en dat een speeltje veel leuker is omdat ik dus het bijten in mij om heb gebogen naar spelen met mij 

Ik zou om te beginnen nooit het speeltje in de bek duwen, zo leren ze honden in sommige bijtsporten juist los te laten omdat dat echt niet fijn is.

Je moet zorgen dat het speeltjeeuker is, dus neem een dummy vachtje aan een bungy touw en laat je pup erachteraan jagen. Als de pup in de bank bijt zeg je nee, en tja als hij dan schrikt gewoon negeren, en direct dus met het speeltje aan her touw heen en weer trekken zodat de pup moet jagen achter het speeltje.

Voorlopig maar met 1 hondje op straat. Hondje van een buurvrouw van 80 jaar die al 2 keer met haar hondje was komen aanbellen om te vragen of ze de pup mocht zien van voor ik de pup had. :-)

Ik kan dat vrouwtje precies niet weigeren om met haar hondje tot bij het mijne te komen, maar idd, dan wordt mijn pup idd een stuiterbal. Ik ga wel aan de andere kant van de straat lopen als ik andere honden zie lopen. Op het strand (waar ik redelijk dichtbij woon)  hou ik vaak m'n adem in (ook zonder hond) want daar zijn zo vaak loslopende honden, zeker buiten het zomerseizoen, waar de baasjes niet altijd veel aan te zeggen hebben. Hef ik mijn pup het best op als er zo'n grote hond op ons toe komt gelopen?

Verder ben ik tot inkeer gekomen wat de puppycursus betreft. Ik schreef me in, volgde zaterdag een online les voor de eigenaars (was nogal gericht op dominantie, dat mensen van het gezin de baas zijn en niet de pup, die man leek me echt wel streng), vanaf volgende zaterdag is het voor de pups ter plaatse. Helaas wel bijna een half uurtje rijden, en mijn pup strest heel erg in de auto, dus daar zie ik wel nog tegenop.