Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive' 
Dat je met de auto ergens heen gaat, een rustige plek, aan het strand mag ze op bepaalde tijden ook wel los?
Misschien als ze af en toe zich helemaal kan uitleven, dat ze dan een stuk frustratie kwijtraakt. "
Zondag zijn m'n (volwassen) kinderen voor het eerste in meer dan twee maanden tijd weer naar de grote hondenweide geweest met haar (enige losloopgebied in onze buurt, sowieso is er bijna nergens losloopggebied in Vlaanderen). Ze heeft daar enorm geravot met allemaal volwassen honden. Eén keer werd ze gecorrigeerd door eentje en toen ging ze gedwee liggen. Op het einde kwam er een kleinere pup en toen werd ze weer te wild en overheersend en zijn ze weggegaan. Ze heeft daar enorm gehold, blijkbaar rent ze sneller dan alle andere honden samen, dus ik kan me wel voorstellen dat ze zich echt eens goed moet kunnen uitleven.
Die dag was ze achteraf wel erg rustig en braaf.
Maar sindsdien trekt ze wel weer veel meer naar andere honden op wandeling, ze wil nu echt weer spelen met iedere hond die ze in het vizier krijgt en da's heel vervelend.
Op het strand mag ze in principe niet los hier, maar het loopt er wel vol loslopende honden. Ik ben alleen nog te bang dat ze in haar enthousiasme niet zal luisteren en niet zou terugkeren naar mij en dat met de kustbaan en kusttram die nooit veraf is, ik durf het gewoon niet.
wat een ouderwetse opvattingen. Nee, zo ga ik niet met mijn honden om. Ik heb geen behoefte om telkens ze iets doen dat ik niet wil, ze dat te laten ondervinden dmv pijnprikkels.
Ze moeten geen schrik hebben van me.
Quoten lukt niet.
Maar het grote losloopveld, dat is dan toch goed gegaan, je hond haalt er wel voldoening uit.
Je kan proberen daar vaker heen te gaan, het zal je hond vast goed doen.
@dutcheye
Ik ben dan weer van mening dat een hond ook hond moet kunnen zijn. Wel vind ik dat ze moeten luisteren wanneer het erop aankomt, voor de veiligheid maar ook omdat ik wil dat ze niemand tot last zijn. Uiteindelijk gaat het erom dat je prettig samenleeft, en daar hoort ook ontspanning bij.
Als ik bijvoorbeeld ga trainen met mijn hond en ik merk dat ze er geen zin in heeft dan stop ik eerder. Daar zie ik het probleem niet van in, ik heb honden omdat ik dat leuk vind maar het betekent voor mij niet dat het slaven zijn die ten alle tijden moeten gehoorzamen. Wel op bepaalde momenten, maar dat merken ze dan weer direct aan mijn stem en houding. Het grootste deel van de tijd zijn onze honden autonome wezens die zelf kiezen wat ze doen (binnen bepaalde basisgrenzen zoals niet slopen, eindeloos blaffen of hun behoefte doen in de tuin bijvoorbeeld).
In het voorbeeld van de kat zou ik die confrontatie voorkomen door zelf streng in te grijpen. Nu spreek je over een kras op de neus maar dat kan het zo goed een kapot oog geven. Verder heeft de kat daar ook veel stress van. Mocht het toch voor dat je het ziet gebeuren dan is het zo maar ik ben er niet zo van om dieren het onderling maar uit te laten zoeken.
Je klinkt in ieder geval nogal stellig in je uitspraken maar bent anderzijds ook weinig concreet. Als ik het in mag vullen klinkt het alsof je voor fysieke correctie bent, klopt dat? Daar sta ik persoonlijk absoluut niet achter, ik denk dat het simpelweg niet nodig is. Zeker niet bij een hond die van pup af aan bij mensen opgroeit.
Ik denk dat dutcheye ook als instructeur of GT actief is, niet?
Sinds ik een hond heb, heb ik soms echt het gevoel in een wespennest terecht gekomen te zijn van allemaal experts met de meest uiteenlopende opvattingen.
Kennissen van ons gingen met hun pup naar een GT in de buurt van Brugge (Zerkegem). Zeer vriendelijke man naar het schijnt en hij doet wonderen met honden. In 10 minuten tijd trok hun pup niet meer aan de lijn. Magisch! Sindsdien loopt het hondje wel met zo'n slipding vlak achter de oren, ik vermoed dat hij daardoor ook een pijnprikkel krijgt als hij trekt. Maar goed, voor sommige mensen is dat dus idd honden 'opvoeden', voor anderen is het mishandeling.
Als absolute leek had ik nooit verwacht dat een hond in huis halen een mens in zo'n netelige situaties bracht. Bovendien heb ik de indruk dat de meeste hondenscholen en GT-en in België ook nog eens vanuit een heel andere 'waarheid' vertrekken dan de Nederlandse. Moeilijk allemaal. Feit is dat ik gruw van dieren pijn bezorgen (jA, maAR zE dOEn HEt ziCHzeLF tOCh AAn?!?), en net zomin heb ik veel met een heel autoritaire manier van doen. Maar anderzijds... ik kan moeilijk experts gaan bekritiseren, daarvoor heb ik veel te vaak het gevoel dat ikzelf gewoon tekort schiet in de opvoeding van mijn hond.
Misschien ben ik achteraf gezien gewoon geen hondenmens, maar no worry, ik ga door, met vallen en opstaan en trial en error op (op basis van aanvoelen, maar ook vaak basis van goede raad) zal ik mijn weg wel vinden met m'n poedelpup. Hoop ik. 
Een poedel is van oorsprong wel een werk/waterhond.
Misschien gaat het wel beter als je met hem gaat werken, ipv alleen bezig zijn alleen te gehoorzamen.
Is er bv een mogelijkheid om met hem te gaan speuren, of detectie of wat dan ook.
Ik denk dat je hond hier ook wel aan zou hebben, ik denk dat ze veel on haar mars heeft.
Paar x in de week haar lekker laten uitrennen, met haar aan het werk.
Je kan ook zelf dingen verzinnen, leer haar iets opzoeken, wat jij verstopt.
Bv mijn hond Black vindt dit geweldig leuk, ze worden er ook moe van.
Mijn hond is een Barbet, de poedel stamt van dit ras af.
Maar het zijn werkhondjes, ze willen heel graag met je werken en bezig zijn.
Ik denk dat dat is wat het voor jou nu lastig maakt, het gaat allemaal nog wat moeizaam en je hebt beperkte ervaring. Zodoende ben je op zoek naar ondersteuning hierin en stel je je open voor adviezen van anderen. Helaas is het zo dat er in de hondenwereld veel mensen zijn, ook de professionals, die (naar mijn mening) nogal achterhaald en simplistisch advies geven. Wij hebben deze fase met onze eerste hond ook gehad, uitlaten was een ramp, omdat ze constant verstijfde van angst. Dit was voor ons ook echt zoeken naar de beste oplossing (uur op dezelfde plek staan, optillen en verder lopen of de hond meeslepen) we kozen voor de eerste twee opties, afhankelijk van de situatie. In het begin, de eerste paar maanden ofzo, zat er echt nul vooruitgang waardoor we ook onzeker werden mede door alle verschillende adviezen. Nu, achteraf ben ik heel blij dat we ons gevoel hierin gevolgd hebben, ondanks commentaar. Ik heb de indruk dat je gevoelsmatig wat moeite hebt met het streng corrigeren van je hond, misschien goed om daar naar te luisteren. Er zijn echt meerdere wegen naar Rome, kies de weg die bij jou past, dan hoef je achteraf ook nergens spijt van te hebben.
Ik ben wel van mening dat honden behoefte hebben aan leiderschap en structuur maar zeker niet door hardhandig op te treden. Maar het is ook zo dat niet iedereen een geboren leider is, sommige mensen zijn wat volgzamer van nature. Wel denk ik dat we dit allemaal kunnen leren. Bij onze puber reu ben ik heel kort en duidelijk in wat ik wil, het belonen time ik zo goed mogelijk en ook let ik erop dat ik commando's duidelijk en kort geef, ook ben ik me bewust van mijn lichaamshouding. Hij heeft dit voor nu echt nodig maar ik ben inderdaad vooral bezig met het voorkomen van bijtgedrag en als ik corrigeer is het een duidelijke nee, gevolgd door een uitnodiging tot het gewenste gedrag. Bij onze oudere hond gaat alles vanzelf en natuurlijk, we zijn zo erg op elkaar ingespeeld dat ik echt niet bewust leiding aan het geven ben, alles gaat in samenwerking. Dus wat nu allemaal onmogelijk lijkt kan echt nog veranderen.
Wat betreft castratie zou ik zeker nog even wachten. Ik denk dat het beter is om een hond eerst volwassen te laten worden, zowel fysiek als mentaal voordat er eventueel gecastreerd wordt. Hormonen hebben een enorme invloed op het gedrag (net als bij mensen) dus dat zou ik voor nu even laten. Maar het zal je niet verrassen dat ook hier de meningen sterk over verdeeld zijn. Fysiek zitten er trouwens voor en nadelen aan, daar zou je je even over in kunnen lezen. "
Bedankt voor je raad, ik denk idd dat ik voor een stuk mijn gevoel moet volgen, ondanks mijn beperkte ervaring wat mij daar idd wel wat onzeker over maakt. Bovendien denk ik dat mijn pup echt wel wat feller is dan doorsnee, zeker als ik haar vergelijk met andere pups. Daar kan ik waarschijnlijk zelf weinig aan doen, ook al krijg je dan wel regelmatig verwijten als 'tja, je moet dat beginnen opvoeden hé', zoals ik in de hondenschool mocht horen.
Die castratie, daar maak ik me idd ook soms zorgen over. Ik weet dat het voor de gezondheid beter is om het relatief vroeg te doen (drie maanden na de eerste loopsheid, zei m'n dierenarts), maar in de hondenschool zeggen ze me dus om gezien de aard van het beestje, helemaal niet te castreren omdat ze dan nog 'feller' zou worden. Moeilijk allemaal. Inderdaad best sowieso afwachten tot ze wat stabieler geworden is, dan kan ik nog wel beslissen vermoed ik. Maar ik vraag me soms wel af wat me nog allemaal te wachten kan staan, zeker als mensen me waarschuwen dat ze 'nog feller' zou kunnen worden.
Misschien gaat het wel beter als je met hem gaat werken, ipv alleen bezig zijn alleen te gehoorzamen.
Is er bv een mogelijkheid om met hem te gaan speuren, of detectie of wat dan ook.
Ik denk dat je hond hier ook wel aan zou hebben, ik denk dat ze veel on haar mars heeft.
Paar x in de week haar lekker laten uitrennen, met haar aan het werk.
Je kan ook zelf dingen verzinnen, leer haar iets opzoeken, wat jij verstopt.
Bv mijn hond Black vindt dit geweldig leuk, ze worden er ook moe van.
Mijn hond is een Barbet, de poedel stamt van dit ras af.
Maar het zijn werkhondjes, ze willen heel graag met je werken en bezig zijn.
"
Ik kocht puzzels, geef haar eten eigenlijk nooit uit een kommetje, altijd via een puzzel, in verschillende soorten snuffelmatten, beloningsballen... Of ik laat haar snuffelen tussen het gras (soms zijn de mieren haar wel voor), of ik verstop voer in doosjes, WC-rollen enz.
Ik bracht nu ook een boekje 'hersenwerk voor honden' mee uit de bib, waar ik nog verder mee aan de slag kan.
We gaan verder vier keer daags wandelen, laten haar ook veel snuffelen op wandeling, we leerden haar zwemmen, spelen (soms) met haar in de tuin (als ze niet te wild is), we gaan naar de hondenschool, vanaf nu zullen we ook eens meer naar de hondenweide gaan, we trainen regelmatig eens thuis....
Eigenlijk doen we best veel met haar. Véél meer dan mijn fulltime werkende vriendinnen doen met hun brave en rustige pups. Die lachen mij er soms mee uit en zeggen dat ik mss problemen heb omdat ik te veel doe en te veel lees en opzoek over honden opvoeden, dat het allemaal zo ingewikkeld niet is.
Nochtans gun ik haar ook wel de nodige rust, die is er vooral gekomen sinds we de ren hebben, want buiten de ren springt ze nog steeds voor het minste op.
Dat is wel soms een indruk die mensen mij geven: dat ik te weinig doe of te weinig tijd maak. Toen ik in de hondenschool zei dat drie keer komen trainen per week wel wat veel was kreeg ik ook direct de opmerking: ja, je kan geen hond in huis halen en er dan geen tijd voor maken hé.
Da's echt de overtuiging van veel mensen die het gedrag van mijn hond zien en mij niet goed kennen, dat ik dat als een soort accessoire (want ja, dan ook nog eens een poedel) in huis heb gehaald, maar er mij verder niet veel van aantrek. Niets is nochtans minder waar.
Misschien gaat het wel beter als je met hem gaat werken, ipv alleen bezig zijn alleen te gehoorzamen.
Is er bv een mogelijkheid om met hem te gaan speuren, of detectie of wat dan ook.
Ik denk dat je hond hier ook wel aan zou hebben, ik denk dat ze veel on haar mars heeft.
Paar x in de week haar lekker laten uitrennen, met haar aan het werk.
Je kan ook zelf dingen verzinnen, leer haar iets opzoeken, wat jij verstopt.
Bv mijn hond Black vindt dit geweldig leuk, ze worden er ook moe van.
Mijn hond is een Barbet, de poedel stamt van dit ras af.
Maar het zijn werkhondjes, ze willen heel graag met je werken en bezig zijn.
"
Die tip van het speuren volgen is trouwens interessant. Ze doen dat ook in mijn hondenschool, maar daarvoor moeten ze eerste de basiscursussen gehoorzaamheid doorlopen hebben.
Heeft de hondenschool je al op basis van het zien van haar reactie van verzet bij restrictie je handvatten gegeven hoe daar mee om te gaan? Ze kunnen wel zeggen beginnen met opvoeden, maar als dat verzet telkens zo heftig blijft kom je geen steek verder, ook thuis niet met de kippen en de kat.
Ze deed het immers bij de trainster ook, hoe reageerde zij daar op en kreeg zij jullie hond wel uit die felle weerstand?
Ze deed het immers bij de trainster ook, hoe reageerde zij daar op en kreeg zij jullie hond wel uit die felle weerstand?
"
Trainster reageerde door paar keer hard te snokken aan de lijn die ze heel kort hield, en hond kwaad toe te spreken. Zelfs dat hielp niet direct en dat was ze precies niet echt gewoon.
@Dutcheye: wat zou jij dan concreet doen als ze tegen je opspringt en hapt wanneer je haar iets verbiedt?
Een commando-woordje als 'nee'?
Heel kwaad toespreken?
Tegen de grond duwen en haar bek toe houden?
Haar in zithouding krijgen en langs achter immobiliseren tot ze rustig wordt?
Je omdraaien en wegstappen met de hond aan je kuiten?
Proberen af te leiden met een speeltje?
Snokken aan de lijn?
Time-out geven (in de bench)?
Allemaal raad die we tot nu toe al gekregen hebben en alleen het laatste werkt altijd. Van fysieke correctie geraakt ze enkel nog meer over haar toeren, dus dat zijn we heel vlug gestopt. Al moeten we haar soms wel fysiek begrenzen om zelf niet gebeten te worden.
@Dutcheye
Ben je soms een boek "Baas over je hond" aan het schrijven?
Slecht nieuws: je bent minstens 40 jaar te laat met je theorieën. Op dit forum zal je je boek aan niemand kunnen verkopen, vrees ik.
Verassend nieuws: de aarde is niet plat. En er zijn miljoenen honden rond je die zich uitstekend kunnen gedragen zonder ooit van fysieke correcties van hun Grote Leider te kunnen "genieten"... en jawel, met veel liefde en engelengeduld opgevoed.
@Marie
Enkele maanden geleden had ik helemaal een andere mening maar nu als ik je topic lees, dan vind ik oprecht dat je fantastisch bezig bent met je hond op te voeden 
Toch kan ik je zeggen dat ik hier een leuke prima opgevoede hond in huis heb die nooit iemand tot last is zonder ook maar één fysieke correctie toe te passen. Ze mag zelfs op de bank maar ondanks dat heeft ze nog steeds de 'macht' in ons huis niet overgenomen
. Sinds een paar maanden hebben we er één bij die nog veel moet leren en zeker nog niet 'af' is. In die paar maanden tijd hadden we hem zeker al afgericht kunnen hebben op hardhandige wijze, toch hebben we daar niet voor gekozen. Ik ben ervan overtuigd dat ook hij zonder fysieke correctie opgevoed kan worden, het duurt alleen wat langer maar daarna is er ook spraken van wederzijds respect in plaats van opvolging door onderdrukking. Daar wil ik absoluut veel tijd en geduld in steken, gelukkig gaat het ook met hem steeds beter.
Ik ben het wel met je eens dat het goed is om één richting te kiezen en die te volgen maar in het geval van een eerste hond is het niet vreemd dat ze daar moeite mee heeft. Zeker door al het ouderwetse hardhandig opvoed advies dat ze eerder kreeg en waar ze gelukkig niet achter staat.
Het valt me overigens wel op dat veel mensen alles met puur en alléén beloning willen doen. Beide honden hier weten wat nee betekent en respecteren dat ook. Als ze iets doen wat niet mag ga ik ze niet lokken met een snoepje maar zeg ik duidelijk nee en roep ik ze bij me of stuur ik ze weg afhankelijk van de situatie.
Wat zeg jij nu eigenlijk allemaal? Ik krijg er kop noch staart aan.
examens, onopgevoed, angstig, verwend.... dat doet hier toch allemaal niet ter zake?
examens, onopgevoed, angstig, verwend.... dat doet hier toch allemaal niet ter zake? "
Ik denk dat het gewoon copy/paste van een of andere text van de jaren stillekes is (toen dacht men nog dat dieren geen gevoelens kunnen hebben).
Ofwel rookt Dutcheye iets heel sterks.
Ofwel alle twee.
De bedoeling van al die moeite dat hij doet om zijn textsheets te posten is in ieder geval onduidelijk...
ja, ik snap er echt niets van. Wat een rare, nietszeggende teksten.
Die tekst zonder enige alinea vorming, begin ik zelfs niet aan haha.
Ik zie de keurmeesters mijn honden al komen knuffelen tijdens examen pakwerk hahaha
Jullie mening hierover? "
Ik heb ook gehoord dat teven na castratie stabieler of juist pittiger kunnen worden, terwijl bij reuen wordt gewaarschuwd dat ze na castratie stabieler of juist onzekerder kunnen worden.
Maar dat kan je van tevoren nooit zeker weten. Er worden altijd veel discussies gevoerd over wel/niet castreren. Het kan ook gezondheids voor- en nadelen hebben. Wel/niet castreren is uiteindelijk een persoonlijke keuze.
Zie het in ieder geval niet als een magische oplossing voor (of verergering van) gedragsproblemen. De oorzaak van gedragsproblemen is meestal niet hormonaal.
"
Haha, dat was precies mijn gedachte bij de eerste post hier van Dutcheye.
Als de kat passeert en ik verbied mijn hond er achteraan te gaan (aandacht afleiden alleen helpt dan niet, ik moet haar echt tegenhouden), dan kan het gebeuren dat ze tilt slaat uit frustratie. Kan ik dat voorkomen? Ik denk het niet.
Er is geen losloopgebied in mijn buurt, maar toch worden we vaak benaderd door loslopende honden op wandeling. Dan wil mijn pup die achterna. Dat mag ze niet. Ook dit kan ik niet voorkomen en ook dit is een situatie waarin zo'n crisis zich kan voordoen.
Als het waait wil ze ieder blaadje achterna rennen op wandeling. Dat kan natuurlijk niet. Reactie op haar begrenzing: springen en bijten. Kan ik dat voorkomen?
Thuis springt ze op het aanrecht of op tafel met haar voorpoten. Dat mag ze niet. Ik zou dat kunnen voorkomen door haar continu in haar ren op te sluiten, maar dat doe ik uiteraard niet. Dus probeer ik haar te leren dat ze niet met haar voorpoten op mijn aanrecht, fornuis of tafel moet komen. Dat frustreert haar soms, dus: springen en happen.
Ik snap echt niet hoe andere mensen al die situaties kunnen vermijden. Enerzijds lees ik hier, laat ze niet zomaar vrij in de tuin, je moet er echt opzitten, anderzijds krijg ik de raad alle situaties waarbij je iets moet verhinderen of verbieden moet voorkomen. Beste mensen, op den duur geraak ik hier zelf gefrustreerd van, maar maak jullie niet ongerust, ik ga nog net niet happen. "
Ik verwacht niet dat je al die situaties kunt voorkomen/vermijden. Maar wel dat je, als ze voordoen, er direct op inspringt en bepaald gedrag meteen afkapt. Dat is voor haar natuurlijk een trigger om op tilt te slaan en dan moet je daar weer mee dealen. Daarin kort en krachtig en duidelijk zijn. Dit mag wel, dit mag niet, als dit, dan gebeurt dat. Zodat je duidelijk kadert en ze weet wat ze kan verwachten.
Het is frustrerend, omdat je niet meteen resultaat ziet. Het kost tijd.
Daarbij vind ik dat je gewoon jezelf moet kunnen zijn. Niet toneel spelen of de baas proberen te zijn. Niet harder gaan praten of je intimiderend/dominerend gaan opstellen. Je hond is echt niet bezig om 'de leider' te worden of 'een strijd om leiderschap' te voeren. Ze wil gewoon A (achter een blaadje aan rennen of zo) en op een bepaald moment (ze loopt aan de riem) kan dat niet, dus jij verlangt B (we gaan niet aan de lijn trekken).
Daarbij vind ik dat je gewoon jezelf moet kunnen zijn. Niet toneel spelen of de baas proberen te zijn. Niet harder gaan praten of je intimiderend/dominerend gaan opstellen. Je hond is echt niet bezig om 'de leider' te worden of 'een strijd om leiderschap' te voeren. Ze wil gewoon A (achter een blaadje aan rennen of zo) en op een bepaald moment (ze loopt aan de riem) kan dat niet, dus jij verlangt B (we gaan niet aan de lijn trekken).
"
Ik ben het hier op zich wel mee eens maar soms helpt het wel om bewust te zijn van hoe je overkomt op de hond. Zeker bij honden die nog goed bijgestuurd moeten worden. Zelf praat ik graag tegen honden, dat is voor onze oudste prima maar de jongste raakt daar alleen maar van in de war. Bij hem gebruik ik nog alleen maar korte commando's en doe ik veel met voerbeloning (wat ik best wel gedoe vind). Verder moet ik me bij hem gewoon heel duidelijk opstellen niet even een aaitje of een klopje geven bijvoorbeeld. Dat kost mij best wat focus maar dan gaat het ook heel goed. Soms ben ik hier iets minder op gefocust en dan gaat het ook meteen minder goed. Ik ben dan nog wel mezelf en gebruik geen gekke stemmetjes maar ik pas me wel aan aan wat de hond nodig heeft.
Ik ben het helemaal met je eens, hoor. Als ik verhalen over jouw honden lees, zijn ze duidelijk heel anders van aard. De een veel gevoeliger dan de ander en bij een gevoelig dier heeft alleen al een lichte stemsverandering al veel effect (een van mijn katten is ook zo). Terwijl de ander (ik vermoed dat de jongste meer lijkt op mijn hond en ook op de hond van Marie) niet zo snel onder de indruk is en je veel directer zult moeten optreden. Dat heeft mijns inziens meer met communiceren dan met domineren te maken.
Bij mijn hond gebruik ik bijvoorbeeld heel veel lichaamstaal. Stemsverandering heeft weinig nut. Hij is niet zo subtiel (vrij dwingend in zijn omgang met de wereld) en bij hem is het 'hoe over de top duidelijker hoe beter'. Snel en direct werkt bij hem ook veel beter dan traag en vaag.
Sinds ik een hond heb, heb ik soms echt het gevoel in een wespennest terecht gekomen te zijn van allemaal experts met de meest uiteenlopende opvattingen.
Kennissen van ons gingen met hun pup naar een GT in de buurt van Brugge (Zerkegem). Zeer vriendelijke man naar het schijnt en hij doet wonderen met honden. In 10 minuten tijd trok hun pup niet meer aan de lijn. Magisch! Sindsdien loopt het hondje wel met zo'n slipding vlak achter de oren, ik vermoed dat hij daardoor ook een pijnprikkel krijgt als hij trekt. Maar goed, voor sommige mensen is dat dus idd honden 'opvoeden', voor anderen is het mishandeling.
Als absolute leek had ik nooit verwacht dat een hond in huis halen een mens in zo'n netelige situaties bracht. Bovendien heb ik de indruk dat de meeste hondenscholen en GT-en in België ook nog eens vanuit een heel andere 'waarheid' vertrekken dan de Nederlandse. Moeilijk allemaal. Feit is dat ik gruw van dieren pijn bezorgen (jA, maAR zE dOEn HEt ziCHzeLF tOCh AAn?!?), en net zomin heb ik veel met een heel autoritaire manier van doen. Maar anderzijds... ik kan moeilijk experts gaan bekritiseren, daarvoor heb ik veel te vaak het gevoel dat ikzelf gewoon tekort schiet in de opvoeding van mijn hond.
Misschien ben ik achteraf gezien gewoon geen hondenmens, maar no worry, ik ga door, met vallen en opstaan en trial en error op (op basis van aanvoelen, maar ook vaak basis van goede raad) zal ik mijn weg wel vinden met m'n poedelpup. Hoop ik. "
juist dan ben je denk ik een goed hondenmens als je een hond (of welk dier dan ook) geen pijn wil doen. Je mag dan een leek zijn op het gebied van met honden omgaan, maar je leert door boeken en artikelen te lezen, meningen horen, maar ook uit eigen ervaringen, om dan je eigen conclusies te trekken zodat jullie idd je eigen weg vinden.
Van een hond die je verwent en laat doen wat hij in de zin heeft, kan je niet verwachten dat hij rustig, gehoorzaam en moedig zal worden. Hier volgen de belangrijkste aanwijzingen die je vooral niet moet doen om jezelf veel teleurstellingen te besparen:
De hond tegen je laten opspringen
De hond ergens zonder toezicht laten springen, blaffen, piepen en janken. Dit evenmin in een auto tijdens het rijden. Nooit toestaan
Met een stokje laten spelen, 'boomstammen' versjouwen (met een stokje gek maken)
Steeds aanhalen en knuffelen en na elke beweging loven en bekloppen en zeggen dat is braaf. Zonder dat je het weet is dit de 'uitlaat' van je eigen spanningen, zenuwen. angst, onzekerheid en dit alles breng je op je hond over, die dan door jouw 'paniekerige' houding zelf overstuur raakt en pas goed fouten maakt, dit vooral tijdens de oefeningen respectievelijk examens. Nooit doen!
Andere mensen nooit toestaan dat zij uw hond overdreven aanhalen en knuffelen, vooral niet tijdens examens. of - wanneer hij gezakt is wordt hij vaak door 'valse' belangstelling getroost (!) of wanneer hij goed gewerkt heeft, dan moet hij eerst een golf van 'vakmensen' opvangen, die denken dat zij hun kennis van zaken op deze manier moeten demonstreren. "
Ik ben benieuwd naar je motivatie hierachter.
1. Wat is er mis met een hond tegen je op laten springen als je dat leuk vindt?
Tegen andere mensen laten opspringen vind ik uiteraard een ander verhaal.
2. Als het zonder toezicht is, wat voor invloed heb jij daar dan op?
3. Met stokken gooien is een ding, maar wat is de gedachte achter wat er mis is met het vasthouden van en spelen met een stok?
4. Mensen en honden zijn levende wezens met gevoelens, geen robots. Waarom zou het zo erg zijn om je gevoelens over te brengen op een hond?
5. Is een hond in staat om overdreven aanhalen/knuffelen te koppelen aan het zakken voor een examen?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?