Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'

Wat een vervelende ervaring. Ik denk dat het heel verstandig is om er een goede gedragstherapeut bij te halen. 

Een paar dingen die me opvallen uit je stukje:

De situatie was ongelukkig met de twee loslopende honden, dat maakt een reactie heel verklaarbaar.

De dag ervoor zijn jullie met de pup in een omgeving geweest met veel prikkels. Misschien speelde dit ook nog mee.

De worsteling duurde een uur. Daardoor vraag ik me af hoe lang de wandelingen ongeveer zijn. Met onze bijter wandelen we heel saai steeds hetzelfde stukje en slingeren we rondom huis. Wanneer het echt mis gaat kunnen we in een rechte lijn zo naar huis, dat voorkomt een lange worsteling en verminderd prikkels.

Je geeft aan de hele trukendoos gebruikt te hebben. Hier heb ik gemerkt dat dat bij onze hond vaak averechts werkt. Ik laat onze hond zitten en eventueel brokjes zoeken en als dat niet werkt dan houd ik hem vast zodat hij niet kan bijten (niet corrigerend, puur om te voorkomen dat hij bijt, dan negeer ik hem verder ook). Als hij dan iets kalmeert dan loop ik direct de kortste weg naar huis. Dat hij dan in de riem of mij hangt laat ik dan even voor wat het is. Wanneer hij tussendoor ook weer extreem aanvalt doe ik dit riedeltje weer opnieuw en gelukkig zijn we dan dus ook altijd dicht bij huis. 

Ik lees in je tekst ook dat je wat onzeker bent/wordt. Dat is heel begrijpelijk maar dat kan een hond heel goed aanvoelen en ook aan lichaamshouding en jouw gedrag zou dat best zichtbaar kunnen zijn. 

Een goede gedragstherapeut zou je denk ik zeker verder kunnen helpen door jullie te observeren. Zelf zit je op die momenten teveel in het moment om rustig na te denken over wat je precies doet. Door kleine veranderingen in je aanpak kan je een groot verschil maken bij een hond. Ik bedoel het niet als kritiek puur om aan te geven dat het gedrag vaak ergens door ontstaat en daardoor gelukkig meestal ook op te lossen is.

Och zeker een nare ervaring voor je, maar ook voor de hond. Zulke situaties is iets wat ze dus absoluut niet aan kan. Bedenk dat ze hierbij jou niet wil aanvallen, maar afreageert op hoe ze zich voelt.

Dat aan een paal binden en afstand benen,zorgt alleen voor onzekerheid en nog meer frustratie. En dan nog al die mensen die  zich ermee gaan bemoeien.

Goed om haar uit die situatie te halen. Riem kort en in twee handen, idd niets zeggen en rytmisch doorlopen.

Sommige situaties kun je niet voorkomen, zeker niet als er 2 honden op je afkomen. Daar kan noch jij, noch je hond wat aan doen.

Lijkt me voor je wel een goed idee om iemand mee te laten kijken, mits diegene positief begeleid en op de hoogte is van de laatste wetenschappelijke inzichten wb het begeleiden van honden.

Van zo‘n incident ben je natuurlijk eerst maar van slag, heel normaal. Maar bedenk dat jij en je hond hier niets aan konden doen.

Ik moet er ook een beetje om lachen, stiekum. Vooral dat onder de douche en "Breath and out" verhaal. Botty ging ook achter de eendjes aan, op het strand? Scholeksters, meeuwen, grutto's ect aan. Als je kauwen/ kraaien tegen komt? Ben je dus niet op het strand maar het terras geweest. Heb het al eens eerder vermeld, ga in naseizoen om te oefenen. Terras is leeg dan met een enkele hond maar die gedraagt zich dan ook meestal. Dat je hond achter het gespuis aanvliegt? Compleet normaal! Mijn eigen project? Hebben we ook weleens moeten vangen alla american football style omdat meneer door had hoe de deur naar de veluwe open ging, happy zwijn hunting 2x ertussen gesprongen want het liep uit de hand met honden waarvan de eigenaar compleet uit zijn reet keek en bananen in die oren.

Volhouden meid, wordt echt wel beter. Vandaag nog naar het strand geweest met mijn projectje. Deed het prima en moest aan de lijn vanwege het hoogseizoen. Terras in de zee andere hondjes

Ik kan er eigenlijk niet om lachen en wat jij beschrijft is niet waar TS mee te maken heeft, je handen en je kleren aan gort laten bijten, met een hand in de bek van de hond dan maar weglopen omdat het de enige manier lijkt om weg te komen uit de situatie.

Gisteren echt een goede dag gehad.  Met flex in een rustig bos gaan wandelen samen met m'n man. Voorbeeldhond. We zitten er wel een uurtje voor in de auto, maar dat was het waard. Alleen zie ik dat niet zitten om het dagelijks te doen, heel die rit.

Mensen zeggen me hier weg te blijven van het strand (of noemen Nederlanders dat 'terras' Annouk?).

Ik kom mijn huis uit en kom direct in een straatje van zo'n 400 meter langs golfterrein en campings. Dan een 100 meter duinenpad, dan de drukke kustbaan die we over moeten, dan heel kort asfaltweggetje (geen dijk hier) naar strand.

Ik kan die duinen en dat strand bijna niet ontlopen want ik woon er bijna midden in. Het strand ligt op minder dan een kilometer van m'n huis en duin en strand zijn de enige natuur hier, bossen hebben we echt niet.

De kustbaan is de reden waarom ik absoluut wou dat mijn hond gekalmeerd was voor we het strand verlieten. Daar passeert ook om de 10 minuten de kusttram in beide richtingen en die kan echt niet remmen voor een losgeslagen hond, da's gevaarlijk.

We hebben wel al genoten van het strand, ze loopt graag door kellen en muien, van golfjes loop ze weg, ze is nog te angstig om echt de zee in  te gaan (ook al probeerden we het wel).

Het probleem (de aanvallen dus) stelt zich vooral als we haar moeten begrenzen. Ze krijgt veel vrijheid op het strand (lange lijn of flex), maar ze aanvaardt het niet als ze door omstandigheden begrensd moet worden op het zand. Vandaar de miserie toen ze achter die honden aan wou en niet kon of op het smallere duinenpad waar ze dicht moet blijven. Ik denk echt dat dit de oorzaak is, maar het is geen excuus voor zo'n extreem gedrag natuurlijk.

Je bent altijd afhankelijk van je woonomgeving waar je kan wandelen. Als voor jou de duinen/het strand de beste mogelijkheden zijn dan moet je het daar mee doen natuurlijk. Zo hebben we ook een tijd met een angstige hond in de stad gewoond en dat was ook niet ideaal maar daar kan je dan ook niet veel aan doen (behalve verhuizen maar dat is ook wat radicaal). Het houdt alleen wel in dat het een wat grotere uitdaging kan zijn. Nou heb je wellicht het geluk dat het bij jullie buiten het strand seizoen wat rustiger is.

Wat je schrijft over het afreageren na begrenzing, zou het ook kunnen dat het niet vanuit het verzet komt maar omdat ze daarvoor wild heeft kunnen doen en daardoor opgefokt raakt?Tijdens het aanlijnen reageert ze misschien wel zo doordat ze niet meer weet wat ze moet. Het is maar een gedachte die ik had... Bij onze hond heb ik namelijk wel het idee dat juist de vrijheid (en niet goed weten wat hij daarmee moet, waardoor hij druk wordt) de oorzaak is en het geen verzet is tegen het begrenzen. 

De  laatste 'crisis' was van zodra we het strand opstapten, ze was dan eigenlijk nog niet 'vrij' (lange lijn of flex) geweest. Maar toen werden we dus onmiddellijk bestormd door die 2 loslopende honden en was dat waarschijnlijk de aanleiding.

Verder valt er wel iets te zeggen voor jouw theorie. De dierenarts zei me als 'straf' direct naar huis terug te keren bij zo'n voorval en ik zei toen: 'maar het gebeurt altijd op de terugweg'. Met uitzondering van de laatste keer was het idd altijd in dat stukje duin bij het terugkeren van het strand. Ze loopt relatief kalm op dat asfaltweggetje, ook de drukke baan oversteken gaat, maar het gebeurde al meerdere keren dat van zodra ze dan opnieuw op het zand komt ze opnieuw probeert te hollen, maar dat mag ze dus niet in dat stukje duin. En dan gaat het geregeld fout. Ze wil dan idd waarschijnlijk weer even 'vrij' zijn als op het strand (want zand is zand voor haar),  maar dat mag niet en dan valt ze ons aan in een soort staat van absolute tantrum.

En inderdaad, sowieso rapper in overdrive gaan nadat ze relatief wild heeft mogen doen op het strand. Maar af en toe moet ze zich toch eens kunnen uitleven door te rennen, niet? Of vermijden we dat sowieso beter?

Ik vind zeker dat ze zich ook uit moet kunnen leven hoor. Helaas zit daar nu alleen nog wel de consequentie aan vast dat het dan al snel teveel is. Wij worstelen met onze hond ook veel met de balans tussen de overprikkeling voorkomen maar wel momenten in te plannen waarin hij zijn energie kwijt kan. Uiteindelijk zijn het ook actieve jonge honden met veel energie. 

Het voordeel dat we hier hebben is dat we vrij wonen en we voor die momenten hem gewoon even buiten te poort van de tuin laten spelen en rennen. Dan zijn we dus zo weer terug als hij in overdrive schiet. Jullie moeten dan eerst naar het strand, dat is gewoon wat lastiger maar door te begrijpen waar het gedrag vandaan komt kan je het misschien iets makkelijker accepteren zonder het je hond teveel kwalijk te nemen. Sommige dingen zijn waarschijnlijk gewoon nog moeilijk voor haar. Gelukkig begint onze hond het wel echt te begrijpen, dat ons aanvallen niet de beste optie is. Ik hoop dat een gt je met dat stukje kan helpen want dat maakt alles een stuk fijner natuurlijk. Wel hoop ik dat je het haar tot die tijd niet echt kwalijk neemt, het is natuurlijk geen goed gedrag maar ze doet dit echt niet bewust om vervelend te zijn. Helaas heb ik dus ook niet de gouden tip, behalve volhouden en een gt mee laten kijken. 

Wil je dit eens lezen, waarschijnlijk herken je er enorm veel in. https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-is-redirected-aggression-hoe-kunnen-we-het-herkennen-en-wat-kunnen-we-eraan-doen/

De dingen die jou gebeuren zijn bijna niet te vermijden. Je gaat op een rustig tijdstip naar strand, en stomtoevallig zijn daar honden die op verre afstand van hun bazen is, waarvan 1 ook nog eens lelijk op jouw hond reageert.

Zo'n situatie is voor niemand fijn, mijn hond met name de reu moet ik dan ook ferm toespreken om het niet te laten escaleren. Het verschil is alleen dat omdat ik zo vaak al in dat soort situaties terecht ben gekomen ik van jongs af aan daar al op in heb gespeeld, met de volwassen herders destijds echt puur op plicht, maar daar trainde ik écht mee dus die discipline zat er wel in. De teef had trouwens ook redirectie op trainingsveld die wilde ook geen NEE horen of gestopt worden als dat moest. Ik had daar niet zoveel trek in, mijn knieschijven waren niet om in te bijten. 

Strooien met voer of afleiden met iets werkt dan niet, de hond zit al te hoog in zijn energie wat jij op strand dus hebt ervaren en de hond totaal niet meer te stoppen was. Ergens denk ik dat ik ook op je af was gestapt, maar de hond van je had overgepakt om je te ontzetten. Ontzettend jammer dat veel mensen zich ermee bemoeiden maar dat niemand besloot je daadwerkelijk te helpen.

Zelf ga ik nu nog niet met 3 honden naar strand, om inderdaad een te hoog energieniveau nu te vermijden. 1x gedaan en dat was heel leuk, maar kort even geweest en zodra ik meer honden los zag komen zijn we er vanaf gegaan. Wij wonen op loopafstand ook van strand.

We zoeken wel plekken op waar ze af en toe veilig los kunnen, maar doen ook veel wandelingen aan de lange flex.

Gezien jouw situatie, je schrijft dat in huis de ruimte ook al beperkt moet worden omdat haar gedrag maakt dat het niet kan (en dat snap ik, momenteel moet de jongste van ons ook bij afwezigheid in de bench omdat ze aan de bank en stoel is begonnen, ik krijg advies van een trainer om dat op te gaan lossen want inmiddels ben ik ook weer op training gegaan na jaren!) maar als ze dan buiten ook niet veel uitlaatkleppen krijgt heb je kans dat je in de cirkel blijft komen, ze heeft te veel energie, er is teveel opwinding en in combi met wat ik denk redirectie escaleert de boel telkens.

Wel zou ik niet meer alleen met haar gaan lopen. Ze doet het nu bij jou, jouw dochter én je zoon. Als bij een wat langere wandeling je met 2 bent kun je toch beter ingrijpen en zorgen dat ze niet omhoog meer kan komen of kan bijten. wikkel desnoods de riem een paar slagen om de neus, of pak dusdanig bij de halsband aan de zijkant en houdt haar laag. Niet duwen niet trekken gewoon ferm aan de zijkant vast blijven houden tot ze kalmeert. Niet praten, niet belonen gewoon niets zeggen of doen. Voor nu lijkt het me echt belangrijk dat ze niet telkens de kans krijgt om in jullie te bijten. In huis dan ook maar de halsband om laten zodat je wat sneller grip kunt krijgen als er weer iets is wat haar triggert, en proberen dat nét voor te zijn.

Maar laat je nu echt snel adviseren door een persoon met kennis van bepaalde problematiek, want dit ga je niet alleen recht kunnen breien.

Respect nogmaals voor jullie doorzettingsvermogen, ik kan me echt voorstellen dat het gewoon niet leuk meer is op deze manier.

Als je aan het strand woont is niet naar het strand gaan natuurlijk geen optie. Als het Belgische strand enigszins lijkt op het Nederlandse dan kan je nooit voorkomen dat je iemand (mensen, honden, kinderen, paarden, vliegers, surfers, etc.) tegenkomt, want het is er altijd wel druk. En daar zal je uiteindelijk toch je weg in moeten vinden met haar. Je zal er dus echt mee moeten dealen.

Ik woon niet extreem druk, ook niet extreem rustig, een beetje er tussenin, maar mijn hond had het strand dus niet nodig om in overdrive te gaan.

Op de hondenschool was het advies aan mij om steevast door te lopen. Zo van, 'kom mee', doorlopen, dus net alsof het gehap geen indruk maakte. En nee: dat was niet makkelijk. Maar hij is er wel overheen gegroeid.

Van de verhalen van Blondie en Hannah & June kan je denk ik ook veel opsteken.

Een hond met zo'n berg energie moet zich absoluut kunnen uitleven, met de kennis dat ze niet zo goed met die vrijheid kan omgaan en zelf nog niet goed kan terugschakelen naar rust en wanneer ze geremd wordt/weerstand voelt in overdrive kan gaan.

Mijn jongste hond was een regelrecht drama, dat is hij heel vaak nog steeds.

Wandelen was van pup af aan al een absolute thriller. Extreem reageren op verkeer, 0 rust, bijten in de lijn.

Ik ben toen 6 maanden gestopt met te gaan wandelen, omdat er helemaal niets leuks aan was, integendeel. Het was telkens een gevecht, teleurstelling, strijd, beide opgefokt thuiskomen ..

Nog nooit gezien in een hond.

Ondertussen is hij 3 geweest, wandelen is nog steeds geen ontspanning, maar hij kan wel netjes meelopen, soms kan ik al eens op een bankje zitten en kan hij daar bij gaan liggen (voor 10 seconden ;) ) en het hele gillen dat hij constant deed is, is weg.

Hij loopt wel continu met een speeltje vast, want het bijten in de lijn is er nog steeds niet uit en dat zal me nooit lukken ook niet vrees ik. Hij was onlangs nog voor 3/4 verdoofd toen ik hem in de auto wou gaan steken en jep, hij hing ook in de lijn.

Ik heb nu wel meer een lange lijn mee op wandeling, op stukjes waar het kan, mag hij zo even wat meer ruimte nemen, maar enkel bij volledig overzicht en enkel als de gemoedstoestand het ook toelaat. Bij gewoon wandelen krijgt hij 0 vrijheid en moet naast me wandelen. Heel soms wil hij eens snuffelen, dat mag uiteraard, maar verder is het naast me te doen.

" Mijn jongste hond was een regelrecht drama, dat is hij heel vaak nog steeds.
Wandelen was van pup af aan al een absolute thriller. Extreem reageren op verkeer, 0 rust, bijten in de lijn.
Ik ben toen 6 maanden gestopt met te gaan wandelen, omdat er helemaal niets leuks aan was, integendeel. Het was telkens een gevecht, teleurstelling, strijd, beide opgefokt thuiskomen ..
Nog nooit gezien in een hond.
Ondertussen is hij 3 geweest, wandelen is nog steeds geen ontspanning, maar hij kan wel netjes meelopen, soms kan ik al eens op een bankje zitten en kan hij daar bij gaan liggen (voor 10 seconden ) en het hele gillen dat hij constant deed is, is weg.
Hij loopt wel continu met een speeltje vast, want het bijten in de lijn is er nog steeds niet uit en dat zal me nooit lukken ook niet vrees ik. Hij was onlangs nog voor 3/4 verdoofd toen ik hem in de auto wou gaan steken en jep, hij hing ook in de lijn.
 
Ik heb nu wel meer een lange lijn mee op wandeling, op stukjes waar het kan, mag hij zo even wat meer ruimte nemen, maar enkel bij volledig overzicht en enkel als de gemoedstoestand het ook toelaat. Bij gewoon wandelen krijgt hij 0 vrijheid en moet naast me wandelen. Heel soms wil hij eens snuffelen, dat mag uiteraard, maar verder is het naast me te doen. "

Dagmar

Ik krijg de indruk dat hij het zó getroffen heeft met jou. Echt meer dan een gouden mand.

Weet ik veel... maar heb nog nooit een kauw op het strand gezien, zitten meestal in bevolkte gebieden waar restanten eten zijn. Zag er vandaag nog eentje de prullenbak leegroven. Geweldige vogels trouwens vind ik ze.

Ik kijk een beetje wanneer het eb is en dan is het strand meestal veel breder. Dat je campings hebt? Nu begrijp ik het beter, dat lijkt me ook echt lastig in dit seizoen, super druk en dan wordt het ook moeilijk om je hond op je te laten focussen. Misschien gewoon echt heel hard gaan oefenen op een goede recall? Fluitje recall, kun je op zoeken die training de "Dogwishle recall" dat horen ze op langere afstanden. Zoals je alles beschrijft? Heb je een spontane druktemaker die heel snel af geleid is en ook heel veel nodig heeft aan stimulatie anders gaat ie het elders zoeken.

Dat kreng van mij? Die is inmiddels na 2j lekker rustig hihi maar pfff ook weleens met mijn handen in het haar gezeten hoor. Nogmaals? Alles wat je aanpakt doe 1 of 2 te gelijk en houd dat minimaal een week of 4 vol pas daarna kun je zien of het werkt of niet. Zo niet? Doe je weer een andere techniek.

Je zou eens kunnen informeren bij Geertje Schijf. Die zit wel meer in de behendigheid maar daar zie je dit gedrag ook. Dat honden in de overdrive schieten. Ze zit niet in de buurt maar kent mogelijk wel mensen in jouw buurt die je verder kunnen helpen.   https://teamup.be/contactco

Ik ga al stuk op 4 C's  Man oh man lopende reclame...

Beter dat dan de de trui van TS ;)  Ik bedoel het uiteraard niet  als reclame meer als tip om eens bij de agility trainers te kijken. Bij fanatieke sport hondjes zie je dit oversprong gedrag vaker. Ik heb in de sport in ieder geval veel meer geleerd over het bijsturen van gedrag dan op de gemiddelde hondenschool. En ook veel concretere tips gekregen om het voor te zijn. 

" Beter dat dan de de trui van TS  Ik bedoel het uiteraard niet  als reclame meer als tip om eens bij de agility trainers te kijken. Bij fanatieke sport hondjes zie je dit oversprong gedrag vaker. Ik heb in de sport in ieder geval veel meer geleerd over het bijsturen van gedrag dan op de gemiddelde hondenschool. En ook veel concretere tips gekregen om het voor te zijn.  "

Klara

Mijn hond doet ook al jaren agility. 

De eerste jaren had ik altijd zo'n soort trektouw mee.

Als hij een parcourtje had gedaan, ging ik even met hem touwtrekken zodat hij zich kon af reageren.

Anders greep hij ook in de riem of tegen me op springen, want hij had even iets nodig.

Nu heeft hij dat al lange tijd niet meer nodig dat ik het trektouw meeneem, nu heeft ie genoeg aan uitschudden en vaak even rollen in het gras.

" Beter dat dan de de trui van TS  Ik bedoel het uiteraard niet  als reclame meer als tip om eens bij de agility trainers te kijken. Bij fanatieke sport hondjes zie je dit oversprong gedrag vaker. Ik heb in de sport in ieder geval veel meer geleerd over het bijsturen van gedrag dan op de gemiddelde hondenschool. En ook veel concretere tips gekregen om het voor te zijn.  "

Klara

Ik heb dat ook een korte periode gedaan. Maar mijn 2de was ook ietwat te druk daarvoor en de eerste raakte gefrustreerd door een border die altijd uit zijn panty ging omdat hij zo graag wilde. De eerste en tweede moest ik trouwens belonen uit rust, iets wat ik met de huidige herder ook moet doen omdat hij anders inderdaad terug valt in opgewonden hap gedrag, zelfs na 8 jaar!

Maar goede tip om bij een agility trainer ook eens aan te kloppen! Net als dat ik opperde om eens bij mensen met kennis in africhting aan te kloppen. Veelal (net als bij agility) wordt er toch getraind met honden die snel in de emotie schieten/ snel hoog in energie komen te staan. Net als de poedel van TS.

Ik heb zaterdag een individuele afspraak met iemand van een hondenschool in de buurt. Zou beloningsgericht werken en er zijn 2 proeflessen.

Ik zie op de website 'hoopers' staan, da's een soort agility die ook geschikt is voor onvolgroeide, jonge honden en oude honden met gewrichtsproblemen. Misschien is dat iets voor ons (na het volgen van de nodige gehoorzaamheidslessen).

Ik moet trainingsbrokjes meebrengen 'om het gewenst gedrag te bevestigen' en een speeltje om te belonen. Ze heeft niet echt een lievelingsspeeltje, maar mss neem ik inderdaad ook haar trektouw mee.

Wat speeltjes (en eten, botjes enz.) betreft is ze eigenlijk totaal niet bezitterig, ze laat heel gemakkelijk los, iedereen mag aan alles komen, dus dat valt mee.

Ondertussen doe ik enkel wandelingen in de straten rond m'n huis als ik alleen ben en dat was de laatste dagen redelijk 'aanvalvrij', behalve 1 keer bij m'n dochter toen ze onze straat terug indraaide op de terugweg. Ik heb het raden naar het waarom. Dat was zo dicht bij ons huis dat ze haar heeft kunnen meeslepen naar binnen en direct in haar bench in time-out heeft gestopt.

We proberen dat nu heel consequent te doen: van de eerste hap, de kale bench in voor een paar minuten. Ze ondergaat dat ondertussen gelaten en is altijd gekalmeerd als ze er terug uit mag. Ik heb de indruk dat het bijten thuis nu vermindert, een paar keer kwam ze met open mond om te happen, maar 'niet bijten' snapt ze nu heel goed en ze hield gewoon haar mond wijd open tegen m'n arm, als bevroren in de lucht en keek vervolgens de andere kant op, alsof ze helemaal niks van plan was. Het was nav het feit dat ik haar verbood aan mijn stoel te knagen terwijl wij aan het eten waren, ik gaf haar in eerste instantie een botje in de plaats, maar ze keek me recht aan en begon weer op mijn stoel te kauwen. Ik corrigeerde haar door haar van m'n stoel weg te halen, haar eerste reactie was happen, maar die hap bevroor dus in de lucht na het 'niet bijten'-commando. Vond ik wel een succes, eigenlijk.

Ik hoop dus dat dit resultaat zal opleveren. Commando 'niet bijten' (ik weet dat negaties in commando's niet ideaal zijn, maar zij begrijpt dit maar al te goed) en onmiddellijk in time-out als het wel gebeurt. Niet direct beloningsgericht, I know, maar het  is hier een beetje trial and error, en dit lijkt voorlopig langzaam maar zeker te werken.

Slaapt de hond ook in de bench? Zou oppassen dat dit geen standaard strafplek wordt, dan wilt je hond er straks echt niet meer in.. 

Een bench moet een fijne, veilige plek zijn voor de hond.

Nee, sinds we een ren midden in de woonkamer hebben geplaatst slaapt de hond enkel nog in die ren, daar kan ze zich gemakkelijker verplaatsen (zeker een voordeel met die warmte) en ze slaapt daar eigenlijk heel goed in. Haar mand ligt daar ook in met haar knuffel, maar evengoed kan ze op het koelere parket liggen.

Als ze soms een beetje in overdrive gaat of met van alles aan de haal begint te gaan, doe ik haar ook vaak sussend in de ren, altijd met vriendelijke stem en met de nodige speeltjes, botjes, kong met voertjes. Ook overdag komt ze daar sowieso gemakkelijk tot rust, ze kan alles overschouwen, maar heeft niet meer de neiging voor het minste geluidje op te springen en op onderzoek te gaan.

De (lege) bench daarentegen wordt nu eigenlijk enkel nog gebruikt als time-out zone, vooral de laatste dagen eigenlijk, met ons nieuwe nul-tolerantie beleid qua bijten. Gedaan met zelf weg te draaien, proberen af te leiden, voertjes te gooien, zelf de ruimte verlaten.... er mag gewoon niet meer gebeten worden want dat loopt vroeg of laat uit de hand, vooral omdat ze nu toch ook al meer dan 5 maanden oud is. En ook omdat mijn geduld een beetje opgeraakt, moet ik toegeven.

Ik ben trouwens een beetje in de war aan het geraken over haar houding ten aanzien van de bench. De eerste keren moesten we er haar in slepen, nu gaat ze er precies al vrijwillig in, ze wacht daarna gelaten (geen geblaf of niks) en de laatste keren kwam ze zelfs niet direct als ik haar riep in tegenstelling tot de eerste time-outs, toen ze eruit stormde. Ik denk soms echt dat ze bij momenten met mijn voeten wil rammelen.

Fijn dat je naar iemand kan voor proefles. Wij volgen nu ook lessen bij iemand die ook alleen maar met voer of speeltje werkt (later evt klicker, maar nu dus echt alleen maar werken met voertjes). Ik had speeltje meegenomen, maar na 1 les was duidelijk dat ik beter met voer kon werken en wellicht later wennen aan speeltjes beloning. Ik gebruik nu haar voer, kleine brokjes als beloning. In de ochtend voor de training geef ik iets minder voer dan normaal, omdat het half uurtje training écht heel veel met voer gewerkt wordt.

Succes, ik hoop dat het klikt in ieder geval !!!

Oh oh.... neem, iets van runderlong of paardenlong mee, zelf in blokjes snijden Geloof me je kunt er vijf te gelijk laten zitten, neuzen op je broekzak. Gebarentaal? Dat herkennen honden meer als taal, daarna kun je een woord of "tonatie" eraan plakken. Succes en leuk hoor ben benieuwd.

Ik kom even kijken of er al iets gepost is over de proefles van zaterdag...

Hoe ging het en heb je tips gekregen hoe je kunt omgaan met de "overdrive" momenten?

Ondertussen zowel zaterdag als zondag naar de les geweest. Ze draait goed mee in de instaples, waar ze moet recht komen en liggen, tussen dranghekken en door buizen lopen, draaien, op met petflessen gevulde zakken staan, de 'touch' leren enz. Af en toe was ze afgeleid door andere honden, ze trok er dan ook geweldig naartoe. Op dat moment moest ik naar de signalen van mijn hond kijken en geen 'commando's' meer geven, want dat had dan geen zin. Eerst moest de focus terug gebracht worden of had de hond een pauze nodig (doen ze met een trek-spelletje).

Lesgeefster is redelijk bruut (vooral tov mensen), maar ze werken wel beloningsgericht en kijken naar de signalen van je hond. In het geval van mijn trekkende, afgeleide poedel, moest ik haar minder ruimte geven, direct met halsband en riem duidelijk bij mij houden, dan zou ik haar aandacht wel krijgen... Lukte niet, dus de lesgeefster ging het eens voor tonen.  Pup ging in protest door nog meer te trekken, bijna op 2 achterste poten en instructrice was een beetje verrast. Ik zeg: 'da's nu gewoon trekken, bij ons durft ze te happen als ze op die manier begrensd wordt." Ze zegt: "Ja, dat kan ik geloven, als ze bij mij al zo in protest gaat, dat doen de honden gewoonlijk niet. Ik kan geloven dat het bij jullie dan nog een pak erger is, maar ja, je moet dat opvoeden hé."

Ik zeg: "ja maar hoe?"

Antwoord: "Door iedere les te komen, hier leren de honden aandacht te hebben voor hun baasje en niet alleen voor alles dat rond hen gebeurt..."

Tot en met september zijn er 3 lessen per week, daarna 2. Ik ben eens benieuwd of dat werkelijk het verschil zal maken.

Ondertussen valt het hier mee met de 'aanvallen'. Ik denk dat het ook soms samenhangt met hoeveel tandpijn ze heeft, bij zo'n aanval hangt er geregeld bloed aan onze armen of kledij van haar tanden. Ze is volop aan het wisselen, maar de laatste dagen is het precies beter.

Ander pluspunt: ik wandel nu vooral langs de straatjes en steegjes rond ons huis, laat haar volop snuffelen en gebruik daarbij harnasje en lange lijn. Ik merk dat ze heel vaak kijkt naar mij om in mijn buurt te blijven. Dat kan pas sinds een paar dagen, want sinds vorig weekend zijn de campings hier veel minder druk, zijn er minder voetgangers, fietsers en andere honden, de bermen staan niet meer vol geparkeerd. Ik hou van de zomer, maar met een jonge hond is het hier toch vaak veel te druk, besef ik nu. Daardoor moest ik haar veel te vaak erg kort houden, en daarmee startte de miserie ook vaak.

Toch zou ik haar nog steeds niet los durven te laten. Meestal heeft ze aandacht voor mij, behalve als ze blaadjes ziet vliegen of een eend of kraai in haar vizier krijgt, dan krijg ik haar aandacht echt niet meer, ongeacht welk commando of welke beloning haar wacht. Ze kent al die commando's wel, maar ze voert ze toch maar uit als ze zin heeft. Hetzelfde als ze iets vies in haar mond heeft en dan weigert te lossen...

Ook thuis blijft ze Oost-Indisch doof bij het uitoefenen van haar favoriete hobby's: zoveel mogelijk spullen stelen die niet van haar zijn, op de kippen jagen (die achter de draad zitten), de kat achterna gaan (die zelf steeds meer de hond komt uitdagen)... Op zo'n momenten luistert ze echt niet, ook al snapt ze heel goed wat we van haar verlangen. Gisteren liep ze nog als een gek weg met een stokbrood dat ik net op tafel had gelegd. En ik hoop dat er nu weer niet iemand komt met die 'gouden raad' van maak je huis puppyproof, ze is met haar 5 maanden echt groot aan het worden als ze op haar achterste poten staat en ik kan moeilijk een tafel of aanrecht kopen van 1m80, niet? En we moeten tenslotte zelf ook nog kunnen eten (en leven).

Er is nog veel werk aan. Ik denk soms aan de tijd dat ik met mijn brave peuters in winkels of aan de schoolpoort geconfronteerd werd met andere, minder fortuinlijke moeders die kindjes hadden met hevige tantrums of compleet ongehoorzame kleuters. Ik was toen altijd stiekem blij dat dit mij (zelden) overkwam. Karma zeker dat ik nu met zo'n hond blijk te zitten?

Nog even een vraagje aan jullie ivm de hondenschool.

Ondertussen ben ik wijs genoeg om niet zomaar alles klakkeloos aan te nemen wat men in zo'n hondenschool verkondigt. Die instructeurs hebben uiteindelijk bijna allemaal dezelfde attitude: zij zijn alwetend en hebben de absolute waarheid in pacht en de hondeneigenaars die er komen zijn compleet onwetend. En die houding vind ik zowel terug in de hondenschool die zweert bij de dominantietheorie als bij de hondenschool die beloningsgericht werkt.

Op het einde van de tweede proefles was ik laatst zelfs getuige van een discussie tussen 2 instructeurs.

De zeer autoritaire vrouw die ik eerst had, zei me dat het absoluut nodig was om 3 keer in een week te komen trainen, dat je de honden die minder kwamen er zo uithaalde omdat die het veel minder goed deden. Toen ik zei dat drie keer (hele zaterdagnamiddag, hele zondagvoormiddag en woensdagavond) wel een beetje veel was voor mij, kreeg ik direct een uitbrander, dat ik dat had moeten weten voor ik een hond aanschafte, dat ik daar tijd moest in steken. (Uiteraard stop ik tijd in mijn hond, maar dan doe ik op zondag of zaterdag liever eens een uitstap naar het bos ofzo met de hond en met mijn man mee, dan dat ik twee dagen van het weekend praktisch doorbreng in die hondenschool.)

Ik vroeg haar toen of mijn zoon me soms mocht aflossen en dat mocht mits hij (evenveel) lidgeld betaalde.

De tweede proefles deed mijn zoon mee en toen was er een mannelijke instructeur. Die vond het heel raar dat we met 2 mensen voor dezelfde hond gingen inschrijven en hij vond het helemaal niet nodig om echt iedere les aanwezig te zijn. Beter dat telkens dezelfde persoon de hond begeleide en dan eventueel maar 1 of 2 keer per week komen...

Uiteindelijk kwam de vrouw erbij en er ontspon zich een discussie waarbij die vrouw duidelijk domineerde. We mochten wel nog eens 2 extra proeflessen volgen voor we moeten beslissen of we ons met 2 zouden inschrijven, maar hoe meer de hond komt hoe beter vond ze en hij moet uiteindelijk iedereen kunnen gehoorzamen.

Nu mijn vraag aan jullie. Klopt het dat 1 keer per week naar de hondenschool gaan onvoldoende is om echt resultaat te zien? Uiteraard weet ik dat we in principe ook thuis de oefeningen zouden moeten herhalen.

Denken jullie dat het een nadeel kan zijn als je met 2 gezinsleden afwisselt voor het volgen van die lessen?

De lessen in deze hondenschool zijn eigenlijk vooral gericht op voertje volgen. Het voertje dient om de oefeningen te 'ondersteunen', niet echt om te belonen, dat belonen gebeurt met een trekspelletje. Persoonlijk vind ik het meest waardevolle aan die hondenschool voorlopig het samen oefenen met andere honden. Ik hoop dat ze daardoor in de toekomst wat minder opgewonden zal reageren op andere hondjes.

Gisteren was onze jongste tijdens een wandeling nauwelijks te bereiken. We waren van plan naar een losloopstuk te gaan, maar besloten dat in deze staat dus niet te doen. Bij twijfel, gewoon niet doen omdat je op je vingers na kunt gaan tellen dat het een fiasco gaat worden waarbij ze dingen gaan doen die jij niet wilt, en ze niet te bereiken of te sturen zijn.

Daarbij heb ik net allerlei kussens gerepareerd, een voetenbankje en ook het hondenkleed heeft het niet overleefd. Hier gaat het momenteel dus ook niet geheel van een leien dakje whaha.

Ze ging ook staren naar een andere hond, die idem staarde en al aan het grommen was. Dus heb ik mijn andere hond snel aan mijn vriend gegeven en ben ingestapt op de jongste. Voer voer en geluid om de aandacht te krijgen, en niet te veel lijn zodat ze geen andere manoeuvre kon maken om me heen.

Zodra ze keek naar mij, voertje erin. Weer wegkijken richting hond, weer aandacht vragen naam noemen, kijk verlangen en weer voertje erin. Ik moest ook zuchten hoor, maar dit gedrag is op komen zetten nadat meerdere malen losgebroken of losse honden blaffend tot voor ons kwamen. Niet leuk, maar dan beginnen we maar weer op -o-.

Bovenstaande even ter bemoediging dat je niet alleen bent in bepaald gedrag wat soms lastig is om om te buigen. 

En onze herder destijds met 5 maanden liet ik ook niet overal los.. dat kon ook niet die had ook veel sturing nodig als er drukte van andere honden was, hardlopers of spelende kinderen op strand.. dat moesten we allemaal begeleiden in wat wel en wat niet gewenst was.

***

Maar met dat jagen achter de kippen of de kat, blaadjes en vogels, rennende mensen en noem maar op, daar zul je toch écht bovenop moeten gaan zitten want dat gedrag slijt er echt in en moet je steeds feller gaan corrigeren om het te stoppen. Komt misschien omdat ik een jager heb gehad en dat vond ik een verschrikking, nooit eens los kunnen laten lopen omdat ze overal achteraan wilde gaan. Ben toen echt nul tolerantie gaan gebruiken, ik zag dingen vaak eerder dan zij, of zag aan haar verandering in lichaam dat ze iets spotte en reageerde dan al.

Als die cursus kan garanderen dat ze je kan leren die aandacht op jou gevestigd te krijgen, super.

*****

Het bevreemd me wel, dat je hebt uitgelegd waarom je op les kwam en waar je met haar tegenaan liep en dat een eerste les al in combi met zoveel honden is, dat er al ontzettend veel verwacht wordt (Netjes recht liggen, op vreemde objecten gaan staan, door dranghekken heen, het lijkt wel training van mondioring) 

Maar beloningsgericht in combi met trekken aan de band en zeer kort houden, die zie ik niet helemaal. Ook niet als trainster het je voor wil doen en dan zelf verbaasd staat over de heftigheid van gedrag. Dat had je haar al verteld, en dan lees ik dat je nu al zoveel dingen in 1 les moet doen en dan ook nog eens 3 keer in 1 week?

Als je merkt dat het werkt en dat je je er prettig bij voelt prima. Persoonlijk vind ik het wat veel en ook dressuurmatig klinken. Waar op zich niets mis mee is, maar je komt van best ver met de hond die daar volgens mij op dit moment heel veel tegelijkertijd niet mag. Kun je niet eerst 1 op 1 training van haar krijgen zonder afleiding van andere honden bijvoorbeeld?

**

En tandpijn, heb je met DA besproken of pijnstilling een optie is? Als gedrag écht voortkomt uit ongemak dan zou ik een lage dosis pijnstilling overwegen. Of misschien heeft ze ook wel last van groeipijnen op dit moment.

Ik bedoel niets negatief hé, ik snap ook dat je zoekt naar een oplossing. 

Deze training verbaasd me dan, omdat het leek alsof je een intake zou krijgen zodat de trainster een beter beeld zou kunnen krijgen van waar je tegenaan loopt. 

Zit nu zelf in een les wat pup gericht is, sommige dingen kennen we wel al, maar dingen als afleiding en heel rustig negatief niet laten gebeuren en positief belonen kende ik wel al, maar de manier waarop dit me nu uitgelegd wordt bijvoorbeeld middels en gerichte oefening. Ik stond verbaasd, en ook bij de andere honden kon ik dit oefenen en toepassen.

Het is een meer "huis tuin en keuken" basis, max 4 honden en de oefeningen gebeuren 1 op 1 terwijl andere honden wachten, of je doet de oefening op een specifieke vaste plek.

Honden mogen en kunnen kijken naar elkaar, maar ze mogen niet naar elkaar toe wat je voorkomt door op de riem te staan, en bij te driftig blijven proberen om contact te maken gebruik je weer de oefening kijk.

Glory was ook wat hyper en enthousiast en soms wat onder de indruk van de leraar, maar vanwege inzicht in gedrag en niet te dwingend gaan doen merk je de spanning wegzakken. Training duurt ook heel kort, half uurtje maar 1x per week en thuis verder oefenen met het geleerde. 

Dat jagen op kat, kippen en blaadjes doet ze eigenlijk voornamelijk in eigen tuin. Ze mag er nu helemaal vrij rondlopen, sinds we de omheining hebben verhoogd. Ze kan zich daar goed bezig houden, maar dat houdt idd ook in: sprinten achter de kippen als ze die in het vizier krijgt,  achter rondvliegende blaadjes jagen. Als dat niet mag kan ik haar niet meer 'vrij' laten in de tuin, want ik moet haar anders constant corrigeren of zelfs gewoon binnenhalen. Bij die kippen probeer ik nog (tevergeefs) te corrigeren, maar ik kan niet bij ieder voorbijvliegend blad opspringen om haar tegen te houden. Of doe ik er verkeerd aan met haar die vrijheid in de tuin te gunnen?

Wat de hondenschool betreft: eigenlijk praatte die vrouw vooral graag zelf, ik had niet de indruk dat ze echt luisterde. In principe denk ik persoonlijk - als absolute leek weliswaar-, dat het zou moeten mogelijk zijn om beloningsgerichte hondentraining te geven met een tuigje, maar dat is daar absoluut verboden omdat je 'daarmee onvoldoende controle hebt over je hond'. Ik vond dat ook een beetje dubbel, eerlijk gezegd, de lijn en halsband gebruiken als controle- en correctiemiddel en tegelijk beloningsgericht werken promoten, maar ja, wie ben ik...?

Ik zie (buiten het najagen van alles), het gedrag van mijn hond de laatste tijd langzaam positief evolueren, als ik toch zwaar tegen bepaalde zaken zou aanlopen, verwacht ik zeker geen duidelijke oplossing van die school (al had ik dat een beetje gehoopt), dan zou ik toch een gediplomeerde gedragstherapeut raadplegen.

Wat niet wil zeggen dat die oefeningetjes meedoen tussen al die andere honden niet waardevol kan zijn.

Wat tandpijn betreft: ik ging twee weken geleden naar de DA, nav diarree, liet toen de tanden nakijken en ze zei 'kijk eens, hoe gezwollen dat tandvlees is, het is normaal dat dit haar irriteert, ze is aan het wisselen, maar dat is een fase en zal wel overgaan...'

Ik kreeg enkel probiotica tegen de diarree.

Die blaadjes en vogels dacht ik echt buiten tijdens je wandeling. Nee, inderdaad in de tuin moet ze nu wel lekker haar ding kunnen doen al hoop ik wel voor je dat ze eigen kippen dan wel als eigen gaat beschouwen en niet dat als verdrijf gaat zien.

Niet geheel vergelijkbaar, maar wij kwamen in ons vakantiehuis aan en daar bleken aangrenzend aan de prive tuin schapen en koeien te staan achter een vrij laag hek. Ik zag mijn geest al dwalen... maar door er toen wel direct bovenop te zitten, en een hond die dus wel vatbaar was voor nee en ja, ging het gelukkig goed. Maar we konden het niet afwachten eerlijk gezegd, want de eerste reactie bij het vluchten van de schapen was wel degelijk dat hij erachteraan wilde..

***

Ik heb een halfcheck voor onze honden, daar mocht ik op training van mij absoluut niet mee de les in. Normale halsband of tuig. De man geeft aan beloningsgericht te trainen, en doet inderdaad wat hij op zijn website beloofd. Wat niet wegneemt dat ik alles volg op die manier. Gisteren na 2x verbaal corrigeren en toch weer doen bij eigen honden ben ik iets duidelijker naar die kleine geweest, en dat ging niet met een brokje. Soms is het nodig om wat indringender te zijn, als het daarna helder en duidelijk is dan is de boodschap overgekomen. Ik zie daar niets zieligs in bijvoorbeeld, zeker niet als ik zie hoe de honden onderling hier elkaar corrigeren als ze gedrag zat zijn (ook dus het hapgedrag van die kleine in hun)