Pup plast en poept 's nachts in kamerkennel

Onze Ierse Wolfshond pup van bijna 12 weken verblijft 's nachts in een ruime kamerkennel in de woonkamer. De eerste nachten sliep ik op de bank bij haar, intussen ben ik terug naar de slaapkamer verhuisd. Ik ga elke 2-3 uur naar haar toe om haar buiten haar behoefte te laten doen.

In het begin ging dat heel goed, maar in de loop van de tijd is ze steeds vaker plasjes, en soms ook drolletjes, in de kennel gaan doen. Afgelopen nacht trof ik tot 3 keer toe een plasje aan, en wilde ze dus buiten ook niks meer doen.

Overdag gaat het beter qua zindelijkheid, maar dan zit ik er ook heel erg bovenop. Uiteraard wordt ze beloond en geprezen als ze haar behoefte buiten doet.

Wat doe ik hierin verkeerd? Hoe kan ik haar motiveren op haar plas op te houden?

Misschien ga je te snel en vind de pup het alleen zijn niet fijn. Gewoon weer er naast gaan slapen, dan merk je wanneer de pup wakker is en kan je er mee naar buiten.

Je hebt de pup net, het is dus niet zo gek dat ie nog niet zindelijk is.

Kan lang duren soms voordat het kwartje valt.

Logisch dat ze dan niets meer doet, ze hoort je aankomen, dus is ze wakker geworden en ja dan moet je als pup plassen, klaar uit. Intriest dat ze dit dan op haar veilige plekje moet doen. Plassen en poepen moet een pup na slapen, eten , drinken en spelen onmiddellijk en dan kan de pup het niet nog een halve  minuut ophouden. 

Verder kan het een vorm van verlatingsangst zijn, een hond is een roedeldier, en zeker en zo,n jonge pup is er nog lang niet aan toe een hele nacht alleen te zijn,

Koop een tweede kamerkennel en zet die naast je bed, dan hoor je de pup rommelen, oppakken en buiten zetten. Binnen twee weken slaapt ze lekker door en kan je de bench steeds verder bij je vandaan zetten, tot déze  na verloop van een aantal weken weer in de kamer staat.

Succes. Een  Ier, is wel heel erg leuk.

Zoveel plassen en drolletjes draaien... dat klinkt eerder als stress of onrust dan als onzindelijkheid. Ik zou ook opnieuw enkele nachten bij haar slapen, dan merk je vanzelf of dat beter gaat of niet.

Ik zou ook weer een paar stapjes terug doen en bij haar gaan slapen. 

Op zich is 12 weken nog heel jong, weinig pups zijn dan al volledig zindelijk.

Dank jullie wel allemaal!

Ik ga denk ik maar weer een weekje op de bank slapen en kijken wat er dan gebeurt. Ik wil niet dat ze zich eenzaam en angstig voelt.

Hondenbezitters in mijn omgeving hadden me geadviseerd om juist niet te lang bij haar te slapen, omdat ze snel zou moeten leren om zelfstandig te zijn. Ik ben overdag eigenlijk altijd bij haar, en volgens mijn man is dat al problematisch omdat ze daardoor verlatingsangst zou kunnen krijgen?

Overigens is ze 's nachts niet aan het blaffen of janken. Ik blijf bij haar in de kennel tot ze in slaap valt. Als ik in de nacht naar beneden ga om haar buiten te laten plassen, is ze zeker de helft van de tijd vast in slaap. Maar dan ligt er toch ook wel een plasje. Het is vaak best weinig, zeker geen volledige blaasinhoud.

Kijk gewoon naar je pup, heeft die het langer nodig dan een week, dan is dat gewoon zo.

Alleen zijn moeten ze ook leren, soms is dat opbouwen in minuten, soms kun je wat sneller. Maar ook daarbij kijk je weer naar de pup, wat kan die aan?

Zorg vooraf ook dat de hond voldaan is, dus goede wandeling en uitgebreide snuffelmogelijkheden zorgen ervoor dat het koppie voldaan is.

Blijf gewoon altijd kijken naar je hond en ga mee in het tempo van de hond. 

Ik vind dat altijd zo'n rare redenering. Een puppy die op zulke piepjonge leeftijjd in een volstrekt nieuwe omgeving bij onbekende mensen wordt gedropt en dat men daar dan van verwacht dat ie 'snel zelfstandig moet zijn'. Wat heeft dit nu met zelfstandigheid te maken?

Eerst de puppy een warm en geborgen nest aanbieden, waar ie zich veiig en lekker in z'n vel voelt bij mensen waarop ie kan rekenen. En vanuit dat gevoel komt automatisch de rust en zelfzekerheid om alleen de nacht door te brengen. Hij voelt zich dan immers thuis. 

Kan het zijn dat ze het hierdoor juist spannend vindt? Als ze in slaap valt ben je bij haar, dan wordt ze snachts even wakker of gaat ze anders liggen en is ze ineens alleen... Wij hadden van de fokker de tip gekregen om, als je weg gaat of gaat slapen, de kamer uit te lopen op het moment dat de pup rustig is maar nog niet slaapt. Ik weet het niet hoor, het is voor ons de eerste keer dus ik spreek niet uit jaren ervaring ofzo, maar wij zijn het wel op deze manier gaan aanleren. 

Ik heb een pup van nu 16 weken en de eerste week op de bank vertoeft. Toen met bench en al naar mijn voormalig slaapkamer want die was op de 1e verdieping. Uiteindelijk naar mijn slaapkamer op de 2e verdieping en dat gaat tot op heden prima.

Nu mag zij op de kamer bij mij en ik kan me voorstellen dat je een Ierse wolfhond niet op je slaapkamer wilt of de trap continue op tilt. Dus ik zou weer terug op de bank gaan liggen en stap voor stap uit het zicht gaan liggen. 

Daarnaast maak ik mijn pup echt snachts niet wakker. Slaap ze dan slaapt ze....ik ga der niet wakker maken voor een plasje of een poepje. Dat mag ze zelf aan geven. Vannacht had ze toevallig een keertje hoge nood, dit geef ze aan met een miepje en geloof me ik wordt daar wakker van. Hup snel naar de tuin en weer terug naar bed.

En als ze snachts een keertje wakker werd toen ik nog op de bank sliep, stak ik heel even mijn had bij der. Ze zag me verder niet...maar alleen even mijn hand, want ze was de 1e week echt wel wat onrustig met slapen. 

Nu even nog kroelen voordat we gaan slapen, richting bench en dan krijgt ze als beloning een late night snack. (Simpel koekje) en dan gaan we slapen. Gaat prima en ze wist na dag 2 al dat ze wat lekkers kreegs als ze ging slapen.

Maak het vooral ook leuk...en luister naar je eigen gevoel en niet naar andere die denken dat ze het beter weten. 

Als je in de nacht iedere twee/drie  uur naar je pup toe gaat is dat super onrustig voor je hondje. Ze horen dan echt weleen paar uur ongestoord achterelkaar te slapen. Ik kan me voorstellen dat die onrust ook spanning geeft. Dus ik zou eens uitproberen wat er gebeurt als je het niet doet. Hier gingen min pups zo rond 23.30 voor het laatste rondje en dan rond 5.30/6.00 uur een plas in de tuin. Dat halen ze echt wel. Pups hebben ook gewoon hun nachtrust nodig.

We zijn nu ruim twee weken verder, en het gaat een stuk beter!

Na nog eens goed gekeken te hebben naar de hele situatie, hebben mijn man en ik besloten dat we prioriteit wilden geven aan onze nachtrust. Ik kan heel slecht omgaan met slaapgebrek en gebroken nachten, dan kan ik ook geen geduldig en redelijk baasje meer zijn voor Nessa. Daarom zijn we overgestapt op een hondentoilet in de kamerkennel. We realiseerden ons dat ze daardoor waarschijnlijk minder snel zindelijk zou worden, maar dat moet dan maar.

We hebben de nacht onderverdeeld in 'shifts', waarbij mijn man opblijft tot 2 uur en haar dan nog buiten laat plassen. Ik sta zelf op om 6 uur. Als Nessa tussendoor nog moet plassen, doet ze dat op het hondentoilet. Dit ging eigenlijk meteen goed. Sinds ongeveer een week zijn er ook nachten dat Nessa niks op haar toilet doet gedurende de nacht, hopelijk zet die trend zich door. Overdag gaat het prima en doet ze alles buiten.

Nu ik weer genoeg slaap krijg, merk ik dat ik veel positiever tegen de situatie aankijk en ook weer meer plezier heb in het hebben van een puppy. Ik vind het nog steeds wel zwaar, maar ben niet meer zo wanhopig als twee weken geleden.

Heel erg bedankt voor al jullie input!

Fijn om te lezen!

Goed opgelost.

" Ik vind dat altijd zo'n rare redenering. Een puppy die op zulke piepjonge leeftijjd in een volstrekt nieuwe omgeving bij onbekende mensen wordt gedropt en dat men daar dan van verwacht dat ie 'snel zelfstandig moet zijn'. Wat heeft dit nu met zelfstandigheid te maken?
Eerst de puppy een warm en geborgen nest aanbieden, waar ie zich veiig en lekker in z'n vel voelt bij mensen waarop ie kan rekenen. En vanuit dat gevoel komt automatisch de rust en zelfzekerheid om alleen de nacht door te brengen. Hij voelt zich dan immers thuis. 
  "

Alaska's Finest!

Ja idd ja. Net zoiets als een kind van 1 lekker zelfstandig laten zijn.