Rijden en puspiemel

Mijn Golden retriever Nero is nu 2 jaar en 3 maanden. Ik loop tegen een aantal dingen aan.

Hij rijdt ontzettend veel en vooral op mij. Met spelen sowieso heel snel, en dan kap ik het altijd af en stop ik het spel. Maar hij doet het ook regelmatig als ik gewoon rechtop sta, en dan gaat ie ineens in m'n benen hangen. Dat doet ie al heel snel als ik ook maar een beetje enthousiasme uit. Hoeft niet eens specifiek naar hem, maar ook in het algemeen. Ook gaat ie soms ineens naar boven omdat daar een ander kussen van hem ligt en begint hij te rijden.

Het volgende is de puspiemel! Iemand tips?? Ik kom regelmatig groene vlekjes tegen op de vloer. Dit heeft ie al sinds vroege puberteit, in die tijd wel eens minder of weggeweest maar het is er weer.. 

Afleiden met een goed bot, je reu er uit halen als die gaat rijden ?   Wat de puspiemel betreft, schoon spoelen, ? Of heb je gedacht over castratie..

" Afleiden met een goed bot, je reu er uit halen als die gaat rijden ?   Wat de puspiemel betreft, schoon spoelen, ? Of heb je gedacht over castratie.. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Ik weet.. maar hij blijft het doen. Zojuist terwijl ik gewoon rechtop stond en niks zei. Ik kapte hem af en hij rent naar boven om op z'n kussen te rijden.

Traphekje er voor, voor de trap, maar als het zo erg is dat tie niet te bedwingen is, maak eens een afspraak met je dierenarts wat hij de oplossing vind.......wat je daar beschrijft hij krijgt de kans niet om op jou te rijden en dan vliegt tie naar boven om op zijn kussen te rijden ?  Kijk dat is geen normaal gedrag he...

Voor die puspiemel zou ik sowieso even naar de dierenarts gaan. Ook lijkt het misschien niet zo erg, als er pus uitkomt is het ontstoken en moet dat toch even behandeld worden.
Zomaar een gedachte, misschien heeft het vele rijden er mee te maken, dat zijn piemel naar aanvoelt en rijden helpt.

Zo extreem rijden herken ik niet, van geen enkele hond die we hebben gehad.

Teuntje doet het soms op een kussen, wat ik uiteraard gelijk afkap. Op benen of wat voor lichaamsdelen dan ook, heeft hij het nooit gedaan.

Wat betreft de puspiemel behandel ik Teun regelmatig met prepusol

 https://www.dierapotheker.nl/Prepusol-voorhuidreiniger-120-ml-flacon?number=338

Alleen afgekoeld gekookt water werkt hier niet zo erg, kamillethee lijkt wat beter, maar prepusol werkt het beste.

Het is voor mij in ieder geval geen reden voor castratie. 

Castratie. Puspiemel is zeker over en dit rijden ook, dit rijden is geen opwimding, of te wel wel opwinding maar sexuele opwnding zoals jij het omschrijft. Hij weet  door zijn hormonen niet meer hoe hij zijn lust kwijt moet, of juist wel dus. Maar dit gedrag vind je niets. Begrijpelijk.

Tja, ik weet dat dit hier op dit forum lichtelijk taboe is.

Maar realiseer je ook dat je hond niet gelukkig is met zulke enorme gieren de hormonen, waar hij dus niets mee kan en mag.

Ga naar de dierenarts en leg hem dit probleem voor, kijk wat hij zegt. En denk na, 

chemische castratie, .ook een optie,  Met chip, ik ben er niet voor, blijft chemische zooi. Mijn hond werd er erg ziek van met veel drinken en incontinentie. Een bijwerking die je alleen vindt als je heel erg goed zoekt, maar een bijwerking die er is en onomkeerbaar kan zijn, gelukkig was het bij mijn hond omkeerbaar.

Prepusol is ook wat de dierenarts ons meegaf voor de puspiemel.

Dat extreme rijden heb ik ook geen tips voor. Scotty doet het heel af en toe op z'n grote beer, en dat is zo kort dat ik er niet eens wat van hoef te zeggen. Het lijkt bij hem ook vooral een soort stress-relief te zijn want ik zie het voornamelijk na drukke, stressvolle dagen met veel prikkels. Maar goed, Scotty is ook allang gecastreerd.

Bij mijn Golden helpt vit C tegen een puspiemel. Ik geef het af en toe een paar weken en dan weer een tijdje niet tot ik zie dat er weer wat te zien is.

Rijden: lastig, ik zou het rijden op een kussen niet erg vinden tenzij je merkt dat dat erg frustrerend voor hem is. Waarom zijn mensen daar zo op tegen? 

Chem castratie heeft mijn hond slechte ervaring mee maar is misschien een uitzondering want hoor veelal goede verhalen over.

Je vergeet misschien 1 ding en dat is dat 9 van de 10 dierenartsen castratie zullen aanraden zonder enkele overweging. 

Een DA kijkt en vraagt doorgaans niet verder.

Voor mij is castratie of sterilisatie geen gevoelig dingetje. Alle teven waren hier gecastreerd, vooral vanwege de zwaarder wegende gezondheidsvoordelen.

Onze vorige reu is geholpen vanwege zijn abnormale intolerante gedrag richting soortgenoten, dit na een enkele chemische castratie.

Teun is een onzekere hond, een castratie gaat dit absoluut niet beter maken, sterker nog, het zal zeer waarschijnlijk nog erger worden. Ik weet niet hoe Nero qua karakter in elkaar steekt, of hij zelfverzekerd is of niet. Daar zou het bij mij vanaf hangen of ik hem zou laten castreren of niet. Een castratie is onomkeerbaar, dan liever eerst chemisch. 

Mee eens bulleke, dat weet ik.

Daarom zei ik ook, denk na. En daar voeg ik nu aan toe, zet alles op een rijtje.

Goed dat je wijst op onzekerheid.

Voor een reu zal onzekerheid anders zijn na castratie. Mijn toller teefje werd van een hele onzekere  hond een veel stabielere hond. Geen last meef van hormoonschommelingen,  daar heeft een reu geen last van. . Van die schommelingen. Hoewel....loopse teef in de buurt en dit gedrag verergert...

Is er wellicht een loopse teef in de buurt?

Misschien dierenarts? Misschien is het rijgedrag wel doordat ie last heeft van zijn piemel of zo.

Als je zoiets niet behandeld word het chronisch toch?

Denk omdat het één van de typische gedragingen is dat bij honden erg kan doorslaan. Net zoals bijvoorbeeld pootjes likken en staartjagen. En deze diersoort staat er nou eenmaal om bekend dat je beter iets vanaf het begin kan onderbreken, dan afwachten en kijken hoe de boel zich ontwikkeld  

Danielle, wanneer is dat rijden tegen jou aan begonnen? 

Als jonge puber trok hij vaak de benchkussen uit de bench (deurtje stond altijd open) en begon er tegenaan te rijden. Dit hebben we altijd gelijk afgekapt en hem afgeleid. Omdat dit hem steeds zo triggerde, hebben we zijn bench en kussen vervangen door een grote, stevige kussen. Hier rijdt hij niet op. Verder is er niet echt iets in huis waar hij op kan rijden en op een of andere manier laat hij 'onze' spullen (zoals sierkussens) met rust.

In die tijd reed hij al wel tegen mij aan als we heel wild speelde. Dat kon ik nog wel begrijpen vanwege de opwinding. Dus ook dat afgekapt. Toen de benchkussen weg was, is hij meer op mij gaan rijden. Naar mijn idee omdat ik het makkelijkste/enige 'object' in de buurt was om tegenaan te rijden omdat zn benchkussen niet meer beneden ligt.

Bedankt voor alle reacties! Een verband tussen puspiemel en rijden zou kunnen, weet ik inderdaad niet. Castreren is echt het allerlaatste wat ik wil (maar als het niet anders kan dan doe ik het natuurlijk wel). Ook omdat ik genoeg gecastreerde reutjes ken die rijden.. Ben bang dat het te weinig effect heeft. Ook wil ik eigenlijk niet dat zn karakter verandert. Hij heeft verder een heel prettig karakter. Kan goed omgaan met mensen en andere honden. Past zich altijd aan op de andere hond: andere hond vindt hem niet leuk, dan negeert hij die en loopt ie door. Honden die met hem willen spelen, daar speelt ie mee. Doet zachtjes met kleinere honden, etc. Ik hoopte dat het na zn puberteit beter zou gaan maar hij is nu 2... ook nog niet echt volwassen maar hoop toch wel dat het beter gaat.

Ja, klopt. Als ik hem zijn gang zou laten gaan dan zou hij heel obsessief blijven rijden. 

Dank voor je reactie! Gebruik je vitamine C voor mensen? Wat voor dosis moet ik hem geven? 

Ja daar wees je ook op hoor om zelf na te denken.

Wat betreft de castratie van teefjes heb ik in ieder geval met Wopper dezelfde ervaring. Zij was een verschil van dag en nacht na de castratie in haar voordeel. In een zeer korte tijd veranderde zij in een heel stabiel teefje. 

En tsja wat betreft loopse teefjes in de buurt..... Zowel Peer destijds als Teuntje nu, merk ik daar bijzonder weinig van qua gedragsveranderingen. Geen piepende jankende honden bij de voordeur, ook niet meer onrust in huis dan normaal, tsja slecht eten, de reuen waren/zijn hier sowieso niet de beste eters. Dus ook hier bemerk ik weinig verschil in. 

En nogmaals, wat betreft rijgedrag, Peer heeft echt nooit ergens op gereden, geen kussen, geen kleedje, geen been... echt helemaal nergens op. En ja Teun af en toe op een kussen wat voor handen is, maar dat is volgens mij echt stress gerelateerd gedrag. 

Ik zie geen verband tussen rijgedrag en puspiemel. Hier beide reuen waarvan de ene nooit rijgedrag heeft vertoont en Teun soms, maar beide last (gehad) van hele flinke puspiemels. Maar de prepusol werkt goed, het blijft alleen wel constant terugkeren helaas. En niet alle honden vinden dat spuiten van vloeistof in de piemel even prettig.  

Puspiemel is inherent aan een geslachtsrijpe reu, de een meer, de ander minder.  

Rest even niet gelezen. Betreft de pus piemel? Mijn vorige had daar last van.  Hij had nogal een grote ringeleding en hing dus over in met dat geval lol. We hebben het altijd schoonmaakt met een toiletdoekje aloe vera + bij het badderen even het huidje naar achter trekken en spoelen.

Het rijden is echt een iets wat je vol moet houden voor langere tijd aan dat het niet gewenst is. Het is ingebakken gedrag, kan zijn dat ie op die manier aandacht vraagt voor spel, veel honden doen het omdat het ze relaxt het heeft bijna nooit met seksueel gedrag te maken.

Nu heb ik een hond die dat ook deed, vooral na het eten. Hij had 1 niet ingedaalde bal en die zat dus precies ergens bij de maag. Nadat hij gecastreerd is? Heeft hij het nooit meer gedaan. De teelbal zat hem dus behoorlijk in de weg.

Krijgt hij genoeg uitdaging iedere dag? De twee reuen die ik ken die het ook zo extreem deden stopte toen ze meer uitdaging en beweging kregen. 

Castratie is iets wat ik alleen zou doen als er echt niets anders is en er niet mee te leven valt. Mede door het verhoogde/verdubbelde kans op botkanker bij reuen en spiervelies waar ze op latere leeftijd last van krijgen.

Betreft vit c: gewoon de Roter 75mg. Dat is mensendosis. Maar mag elk merk zijn rondom die dosis. Mijn hond vindt de citroensmaak niet erg maar sommige honden vinden dat vies.

Dat kan ,maar in de meeste gevallen is er gewoon een bacterie van straat of gras de schacht ingekropen ,Vandaar dat het ook vaak terug komt ,Die bacterie nestelt zich in de voorhuid ,gaat wat zitten ontsteken en dan heb je al snel wat pusachtige uitvloei .

Het hoeft niets met castreren te maken te hebben ,hier gecastreerde die het soms ook hebben ,en dekreutjes ,de een heeft er soms last van ,de ander nooit ,Haren rondom dat gebied kort houden en spoelen ,maar zwemmen in zeewater helpt nog vele malen beter .

Wat het rijden aangaat dacht ik ook gelijk aan te weinig uitdaging oftewel beweging ,een hond die voldaan is buiten zal in huis rustiger zijn .

Volgens mij doet Danielle heel veel met Nero, lopen, trainingen,  en denkspelletjes, als ik mij dat goed herinner van eerdere topics. 

De ene hond heeft gewoon meer nodig dan de andere. En wat de een veel vind is voor de hond soms niet genoeg.

Ik fiets iedere ochtend een uur, smiddags 3 uur trainen of werken met m'n honden en dan savonds nog los rennen/zwemmen met elkaar. Dat hoef ik met mijn border collie niet te doen dat is veel te veel en word daar ongelukkig van. De herders op een na, hebben dat echt nodig. Het gaat er dus niet om wat wij genoeg vinden maar wat voor de hond genoeg is.

Hier trouwens 5 reuen waarvan 3 dekreuen en gelukkig nooit puspiemels meer na de puberteit.

Ik maak het 1x per dag schoon met kamillethee en na een paar dagen is het dan weg. Rijden doen ze hier alleen vanaf een maand of 7 als de hormonen gaan werken en dat word dat heel erg duidelijk afgekapt door mijn oudste reu op zn manier dat ze het nooit meer in hun kop halen.

Ook als mijn teven loops zijn geen puspiemels of rijden gelukkig, wel duidelijke grenzen en een die ze heel duidelijk aangeeft als de pubers zich misdragen.

Nou wat ik me herinner van andere topics is ook dat Danielle erg veel doet met haar hond. En dat Nero een beetje een zeurpiet is die als het even kan graag 24/7 aandacht krijgt  (en soms lukt het ook nog!) ik zou -als dit gedrag met prikkels te maken heeft- dus eerder denken dat hij te veel doet dan te weinig. En dat hoeft niet eens qua activiteiten te veel te zijn, maar honden die constant proberen aandacht te krijgen staan alsnog de hele dag ‘aan’, of je ze nou activiteiten aanbied of niet. Overigens kan uitdaging toevoegen of verminderen helpen bij probleemgedrag, maar da’s eigenlijk wel gewoon symptoom-management en geen opvoeding. In principe zou je ook graag willen dat een hond zich gedraagt ongeacht hoeveel hij uit is geweest.

Verder, ik heb zelf nooit honden met piemels gehad, dus daar kan ik niks over zeggen  maar over het algemeen hebben jonge golden retrievers er een handje van om tegen mensen aan te springen, opdringerig te zijn en snel opgewonden/te enthousiast te raken. Tegen je aan willen rijden zou daar een variant op kunnen zijn. Corrigeren heb je neem ik aan al geprobeerd? En helpt dat een beetje of wordt hij dan alleen maar drukker? 

Spel afkappen lijkt me inderdaad een goede reactie. Ook jezelf verwijderen uit de situatie is nodig (niet dat hij de kans krijgt om gewoon door te wippen op jouw been). Ik zou in het dagelijks leven blijven inzetten op rust inbouwen. Dat hij ook gewoon kan spelen zonder wild te worden. En wanneer hij gaat rijden het zo snel mogelijk afkappen en een rustgevende activiteit aanbieden. Je zou dan verwachten dat het gedrag vanzelf een keer afneemt. 

Doet hij het rijden trouwens alleen op jou of ook bij anderen? 

Als het niet te weinig beweging en uitdaging is dan kan het inderdaad ook goed zijn dat het juist is dat hij niet weet wat hij moet doen in rust. 

Ik zou dan kijken of het werkt als hij een eigen plek krijgt evt vast aan een twee meter lijn, of ren oid. Met een flink stuk runderkophuid en dan gerust een paar uur zo laten zitten zonder aandacht geven. Natuurlijk wel nadat hij goed is uitgeweest en voldaan is/zn energy kwijt is.

Een bench vind ik zelf weer niet fijn omdat de hond dan niet even ergens anders kan liggen of zn poten kan strekken maar het idee is het zelfde.