Vandaag zijn we met Mara naar een specialist geweest. Ze blijkt patella luxatie graad 2 aan haar linkerpoot en graad 3 aan haar rechterpoot te hebben. 27 Januari zal ze worden geopereerd aan haar rechterpoot. Vervolgens zal ze zes weken herstellen en daarna aan haar linkerpoot geopereerd worden. Dus twee operaties en 12 weken rust.
Wij vinden het erg spannend. Ik ben gefrustreerd dat geen dierenarts het eerder heeft opgemerkt, maar ook verdrietig omdat ik het zelf niet heb gezien. Ergens zijn we ook blij om na 5,5 jaar te weten waardoor Mara altijd zo onzeker en gestrest is, maar dit is natuurlijk niet het nieuws waar we op hoopte. Gelukkig zijn de vooruitzichten na de operatie positief.
In dit topic wil ik haar operatie en herstel gaan bijhouden (en uiteraard mijn gedachten over alles van me afschrijven). Ik ben ook benieuwd hoe andere baasjes wiens honden geopereerd zijn het herstel hebben aangepakt. 12 weken is.. lang. Tot de operatie krijgt ze pijnstilling. Hopelijk kan onze zonneschijn over een paar maanden weer rennen en spelen zonder zorgen en pijn
Verdrietig nieuws, en ga jezelf niets kwalijk nemen hoor...er wordt nu wat aan gedaan en het herstel is goed, heel veel sterkte..
Zo.... dat brengt heel wat zorgen en kosten, patella luxatie beiderzijds. Er zal een hoop geduld van je gevergd worden.
Daar ben je inderdaad 12 weken "zoet" mee met revalideren, rustig houden, gedoseerd rechtlijnig laten lopen etc.
Zijn de luxaties bij Mara door vererving veroorzaakt?
Waren beide ouders op P/L getest door een veterinair orthopeed en goed bevonden om mee te fokken?
Sterkte.
Het gaat inderdaad een lang traject worden met onze energiebom ;)
De dierenarts zegt inderdaad dat het aangeboren is. Pure pech helaas. Mara heeft een stamboom en beide ouderdieren zijn getest. Voor de fok is naar de gezondheid en geschiedenis van meerdere generaties van de ouderdieren gekeken en hierin kwamen geen afwijkingen voor. Ook geen patella luxatie. Mara heeft dus .. om het maar heel stom te zeggen.. pech. De fokker heb ik al ingelicht. Ze vind het uiteraard verschrikkelijk. Gelukkig hebben ze na het nestje van Mara niet meer gefokt met de teef, de eigenaar van de reu is inmiddels ook ingelicht.
Wat een dikke pech inderdaad.
Nogmaals sterkte en succes in dit langdurige traject.
Ach wat sneu, sterkte voor jullie!
Ach , wat sneu . En idd het is een zure appel waar jullie door heen moeten . Ik heb het helaas ook vier keer meegemaakt met vorige honden . Gescheurde kruisbanden .
De eerste,twee weken verliepen bij mijn honden makkelijk . Ze,slapen dan nog veel , de ingreep is best pittig
En ja , dan begint het traject. Vaak krijg je op de controles wel te horen wat de hond precies,mag qua belasting
Mijn arts,zei altijd, een zorgvuldige revalidatie is de sleutel naar succes . De boel moet goed de kans krijgen om te genezen
Wat ik bv deed , deurbel uit , om niet gewenste,bewegingen te,voorkomen . Je kunt stevige,kleden neerleggen om uitglijden te voorkomen . Ik had in de bench een deurmat , lekker stevig en stroef . Voorkom dat je hond springt op bv de bank , juist et vanaf springen. Zoek de eerste tijd rustig gebied op om je hond uit te laten . Niet elke eigenaar houd rekening met je hond . In een later stadium kun je bv hersenwerk doen ter vermaak . Of je hond meenemen in de wandelkar . Zorg voor toezicht als je de kamer uit gaat . Ze voelen zich "reuze goed " en juist als ze hun energie niet kwijt kunnen gaan ze zich als een dolle gedragen .dat moet je voorkomen
De eerste twee weken zijn ze inactief , maak daar gebruik van en geef minder voeding om te dik worden te voorkomen , je merkt het wel als je hond weer meer trek krijgt . Ik heb na de operaties fysio en hydro gedaan .
Heel veel succes
Jeetje vier keer, wat sneu
Bedankt voor de vele tips!
Het zal even wennen worden voor haar. Niet meer op de bank springen, niet meer rennen.. minder eten.
Gelukkig werk ik vanuit huis, dus ik kan haar goed in de gaten houden
Ik bedenk me net dat wij redelijk glad laminaat hebben, dus we gaan kijken of we daar iets op kunnen leggen
Zo'n kar is een goed idee! Mila moet natuurlijk nog wel kunnen wandelen
Vandaag is Mara geopereerd! Om half 12 heb ik haar naar de dierenarts gebracht en ze is halverwege de middag geopereerd. Helaas bleek haar knie in hele slechte toestand te zijn. Ze had erge artrose, het bindweefsel was bijna helemaal versleten en de kom moest worden uitgediept. Hierdoor is ze langer dan verwacht onder narcose geweest. Gelukkig is de operatie volgens de dierenarts wel heel goed gegaan en is de verwachting dat ze goed zal herstellen. Ze is nu net thuis en mag lekker uitrusten.
Ach wat een tegenvaller. Gelukkig is ze weer lekker thuis. Ik duim voor een goed herstel!
Lief dat je een update doet, en voor nu, heel veel beterschap...en hopelijk geen pijn meer...rustig aan.
Een flinke operatie.
Ze zal zeker napijnen hebben.
Genoeg pijnstillers meegekregen?
Beterschap voor Mara en een voorspoedig herstel gewenst.
Bedankt! Het was een hele pittige operatie, maar het moest gewoon gebeuren. Ik wist al dat ze artrose had en de dierenarts had gewaarschuwd dat hij pas echt wist hoe “erg” alles was als ze gingen opereren. De dierenarts verwacht dag ze erge pijn zal krijgen vanwege het uithollen, dus ze heeft een soort pijnstillende pleister gekregen die vanaf morgen werkt. Daarnaast krijgt ze ook de pijnstilling die ze de afgelopen weken al kreeg. Momenteel heeft ze nog niet zoveel last van de pijn, want ze is echt knetter stoned van de pijnstilling en de narcose. We hopen dat het morgen meevalt.
Fijn dat de operatie erop zit
En ja , de ingreep is pittig . De eerste twee tot vier dagen hebben ze best last . Maar met goede pijnstilling is het dragelijk hoor
Beste is om er de eerste dagen bij te blijven . Ze kunnen bv moeite hebben met zich omdraaien , en als je dan even helpt is het alweer gauw goed . Je kunt misschien ook merken dat ze gaat hijgen , dat kan bv betekenen ik moet plassen . Zeker als ze nog stoned zijn zie je dit gedrag . Soms zijn ze gewoon wat onrustig , pijn ongemak en wat is er nu met mij gebeurt . Maar na een dag of vijf zie je toch wel vooruitgang . En bij twijfel gewoon bellen met de kliniek hoor . Eten kun je het best in eerst een kleine portie geven en zien of her er in blijft . Drinken doen ze de eerste dagen nog niet veel omdat ze veelal een infuus hebben gehad , wat er ook voor zorgt dat ze vaak moeten plassen en kunnen hijgen , wegens ongemak , ze kunnen bv nog niet zelfstandig opstaan . Ontlasting kan 4 tot 5 dagen duren vanwege AB en ev morfine achtige stoffen . Soms helpt het om het buikje te masseren . En je kunt haar ev ondersteunen met bv een sjaal onder de buik , die pak je elk aan een kant vast en zo heeft je hond steun en durft dan te poepen . Mijn honden gingen na 10 tot 14 dagen weer wat belasten , liepen dan bv weer zelfstandig naar de waterbak. Hopelijk een goede nacht .En een heel voorspoedig herstel
Heel veel sterkte gewenst en een voorspoedig herstel.
Sterkte en beterschap voor Mara.
Och arme Mara.. beterschap!
Hopelijk valt het herstel toch mee hoor
Vandaag is het een dag na de operatie. Het gaat redelijk goed met Mara!
Vannacht had Mara het even moeilijk. Toen zijn we naar buiten geweest en heb ik even naast haar gezeten op de grond
Vanmorgen ging het een stuk beter! Ze huppelt rond op drie pootjes en wil heel graag eten.
Ook zijn we vandaag met de fietskarbuggy gaan wandelen.
Mara is er 2x kort uit geweest tijdens de wandeling om te plassen.
Ontlasten doet ze inderdaad nog niet
Ik merk wel dat haar andere poot niet helemaal in orde is en dat ze niet altijd goed staat. :(
Waarschijnlijk zal ze dus echt, ondanks het herstel straks van de geopereerde poot, door de kwetsbaarheid van de andere poot weinig mogen.
Mara vindt overigens dat ze prima zelf op de bank en op de fietskar kan springen.
We proberen hier dus extra alert op te zijn.
Mila vindt het allemaal heel erg spannend en ze weet niet zo goed hoe ze met de situatie om moet gaan.
Ze geeft Mara vooral veel ruimte en komt af en toe even snuffelen.
Mila wandelt natuurlijk mee naast de kar en doet dat uitstekend!
Ik moet nog wel even wennen aan de kar
Fijn om een update te lezen
Lekker rustig aan doen en hoe het verder gaat is sowieso afwachten
(Gijs is afgelopen maart aan een gescheurde kruisband geopereerd, niet helemaal hetzelfde maar ook een hele revalidatie achter de rug)
Fijn dat ze t relatief goed doet!
Vandaag ben ik met Mara naar de dierenarts geweest. Ze zet helaas nog steeds haar poot niet neer, dus dat moeten we met haar gaan oefenen. Ze kan er wel op staan zei de dierenarts, dus dat is goed nieuws!
en ook een leuk cadeau voor Mara. Omdat ze haar wond continu likt kreeg ze een kraag mee naar huis. Ze kan wel janken
Staat wel mooi bij dr ... zodra ze merkt dat als ze op dr pootje gaat staan en geen pijn heeft gaat het snel, dus oefenen, en toch wel goed nieuws van je....
Goed en gedoseerd oefenen.
Heeft Mara altijd een "pret bekkie"? Op bijna alle foto's lijkt of ze lacht.
Ik hoop het! Met twee manke achterpoten moet de eerste snel herstellen :)
Ja het is lastig dat t andere pootje ook niet ok is. Heeft ze nog pijnstillers?
Ja, Mara lijkt altijd te lachen.:) Ze lijkt zo blij in die buggy met haar kraag, maar we stonden eigenlijk even stil omdat ze hem probeerde af te krijgen en dat toch echt niet mocht. Gelukkig is ze makkelijk om te kopen met snoepjes
Ze heeft wel pijnstilling (Metacam). Het lijkt zo wel te gaan. Ik denk dat ze het vooral wel makkelijk vindt om op drie poten te lopen en daarom de pijnlijke poot niet belast, maar ze zal toch moeten
Vandaag weer een update!
Het is twee weken sinds Mara's Operatie en het gaat goed met haar! Vorige week maakte we ons wel erge zorgen, omdat ze haar poot tot dinsdag de grond niet liet raken. Daarom zijn we dinsdagmiddag met haar naar de dierenarts gegaan om een röntgenfoto te laten maken. Gelukkig bleek alles er goed uit te zien en precies die avond besloot Mara haar poot weer, incidenteel te gebruiken.Nu zet ze af en toe de poot neer als ze een grote boodschap doet en als ze moe is van het hinkelen op één poot. We oefenen meerdere keren per dag door hoor linkerpoot op te tillen, zodat ze op haar rechterpoot moet staan.
Vandaag zijn we op controle geweest bij de dierenarts die Mara geopereerd heeft. Hij was erg positief! De wond zag er volgens hem goed uit en Mara heeft voor het eerst spontaan op haar poot te lopen. We hopen dat deze vooruitgang doorzet, anders moet ze naar hondenfysio. Als ze de poot weer actief gebruikt mogen we iedere dag een minuutje langer met haar lopen. Tegenwoordig lopen we er met z'n drietjes zo bij:
Fijn dat het goed gaat en Mara langzaamaan haar poot weer gebruikt.
Leuke foto's.
Bij Paddy werkt het door heeeel langzaam aan de lijn te lopen. Hij heeft wel iets anders maar het valt te proberen.
Fijn dat de foto goed was!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?