oude blinde dove hond wat moet ik doen?

mijn franse bulldog is 11,5 jaar oud. Is echt een zorgenhondje geweest. Veel jeuk en daardoor allerlei dieten en pillen gehad maar oorzaak achterhalen is niet te doen, paar keer een hernia, veel oorntstekingen en waanzinnige oogproblemen, waardoor hij nu volledig blind is.Hij wordt echt oud. Volledig blind, bijna doof, hij plast en poept in huis (gaat daar echt voor zitten en in de plashouding staan), heeft geregeld heftige jeuk waardoor hij zich open krapt. Hij slaapt bijna de hele dag door. Soms komt hij bij mij liggen maar meestal ligt hij op het andere eind van de bank en zit hij in zn eigen wereldje. zomers vindt hij het keerlijk om in de tuin in het zonnetje te liggen, maar er zit weinig activiteit in het besstje. Eet wel goed en drinkt echt heel veel. Hij sliep altijd prinsheerlijk in een bench, maar vorig jaar begon hij mij elke nacht wakker te blaffen tot ik kwam en ik hem naar buiten liet. Hij kon het snachts niet meer ophouden. Ik hield het niet vol, dus nam het maar voor lief dat ik elke ochtend getracteerd word op ontlasting, plas en geregeld ook poep. Hij staat elk moment bij de deur omdat hij wil plassen. Als ik boven bezig ben (ik werk thuis) dan wacht hij er niet op. Soms heb ik hem een half uur ervoor buiten laten plassen en dan kom ik beneden en daar ligt het weer. Ik vind het vreselijk, de vloer is net een stuk natgeworden karton op bepaalde plekken en de penetrante lucht krijg ik niet altijd even goed weg. Ik straf hem er niet voor want mijns inziens kan hij er niets aan doen. Ik heb vroeger de dierenarts plat gelopen, maar wil dat nu niet meer, vanwege al zijn kwalen en zijn leeftijd wil ik geen behandeling meer, mijn band met de dierenarts waar ik altijd heen ging weet ik ook even niet wat ik daarvan vinden moet. Ik weet eigenlijk niet goed wat en of ik wat doen moet. Met de kinderen kan ik er niet over praten, die worden boos als ik met hen over dit dilemma begin. Weet gewoon niet wat de beste keuze is. Wacht ik tot zijn lijfje er zelf mee stopt of is het beter dat ik hem zijn rust gun.Met beide keuze's vind ik mijzelf een egoist. Zoek eigenlijk mensen die dit verhaal herkennen en ben op zoek naar ervaringsverhalen en hele goede raad.

Denk je dat hij zelf nog kwaliteit van leven ervaart? Heb je het idee dat je hond nog de dingen kan doen/wil doen waar hij van geniet?

Zo nee, dan heb je denk ik je antwoord.

daar schieten mijn gedachten soms alle kanten van op. Als hij bij mij ligt of als hij zomers in het zonnetje ligt dan geniet hij. Ik zie hem geen pijn lijden ofzo, het is echt veelal slapen en of hij daar levensvreugde vandaan haalt, tja..... Dus soms denk ik van niet en soms van wel, dat maakt het moeilijk. Hij piept of jammert niet. Als hij dat soort dingen zou doen of als ik echt zou merken dat hij pijn heeft of moeilijk loopt etc was het heel makkelijk voor mij. 

Het klinkt wel heel zielig zoals je jouw hond omschrijft.

Ik denk niet dat hij nog een leuk leven heeft en het meer lijden is, als ik jouw verhaal goed begrijp.

Hij kan best nog wat momentjes hebben dat hij het naar de zin lijkt te hebben, maar weegt dat op tegen de rest?

Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, misschien nog heel jong omdat ze het niet lijken te begrijpen.

Maar dan nog, je moet dan toch kijken naar je hond, is het nog waardig om hem zo te laten doorgaan?

Het hondje is volledig blind, krabt zich geregeld open van de jeuk. Heeft hij geen controle meer over zijn sluitspieren of plast en poept hij in de kamer zonder dat hij zich er nog van bewust is dat hij het eigenlijk buiten moet doen? Een hond die zijn behoefte altijd buiten heeft gedaan, voelt zich heel schuldig als hij het per ongeluk in huis doet...kort gezegd: is het iets lichamelijks of gaat hij er geestelijk ook echt op achteruit. Heel veel drinken is zeker niet normaal. Dat kan wijzen op  o.a. een ontsteking ergens.Je wilt niet meer met hem naar de dierenarts omdat je deze schijnbaar niet vertrouwd..Waarom ga je niet naar een andere dierenarts? Ik begrijp dat je geen behandelingen meer wil, maar je wilt toch wel weten wat je hondje precies mankeert?

Je kan ook even een plasje naar de dierenarts brengen voor onderzoek ,Daar hoeft bulletje niet voor mee ,

Bij zoveel drinken en plassen kan het zijn dat zijn nieren niet goed meer werken of er is iets anders aan de hand .

Of je laat de da bij je thuis komen 

Ik heb dat ook wel gedaan met oude besjes 

En idd in elk geval even urine opvangen 

Ik vind het eerlijk gezegd niet helemaal fair naar je hondje toe 

Er zijn meer dierenartsen als je je eigen da,niet vertrouwt 

Het lijkt mij toch dat je wilt weten Wat er aan de hand is 

En besef ook dat Bulldoggen enorm hard voor zichzelf zijn 

Ik.wens je veel wijsheid toe 

Oh ja , ik weet niet hoe oud je kinderen zijn 

Maar een da kan kinderen erbij betrekken , en ook uitleggen aan hen wat het beste is voor jullie hondje . 

Ik heb ooit voor hetzelfde dilemma gestaan . Het was voor mij al bijna niet te bevatten ,en dus onverteerbaar om te horen dat mijn hond in korte tijd zou komen te overlijden . Mijn jongste kind was toen zes . Ik was zelf te emotioneel , had een enorme band met de hond . Ik heb toen mijn da,gebeld en gevraagd om steun en uitleg naar mijn kinderen toe . Pas toen de dokter had uitgelegd dat onze hond erg ziek was begrepen ze dat het verlossende prikje noodzakelijk was . De hond is thuis overleden in bijzijn van de beide kids . De da nam er alle tijd voor . De jongste gaf nog een plekje worst en zong heel zachtjes een liedje . De oudste mocht de da helpen met het sluiten van de ogen . En mijn ervaring met da is dat er heel veel mogelijk is 

Afgopen zomer is onze hoogbejaarde kat overleden . Onze eigen da was op vakantie 

Wij hebben toen gebruik gemaakt van Dier en Rust . Die werken landelijk en komen aan huis 

Zij zijn gespecialiseerd in het in laten slapen van huisdieren 

Wij hadden da Pim Hegeman , een erg geduldige lieve da 

Ons katje is lekker op bed tussen ons in heel rustig heengegaan . 

Je kunt ze vooraf ook bellen voor advies of steun 

Aan je verhaal te horen heeft je hondje meer slechte dan goede momenten dus zou ik serieus overwegen om hem of haar te laten gaan. Je moet ook aan jezelf en je kinderen denken, een hond die je huis onderplast is ook niet leefbaar en zo te horen gaat het ook niet over een ongelukje af en toe. 

Ik wens je veel wijsheid en sterkte met de moeilijke beslissing.

Ik denk dat je toch naar de dierenarts moet, eventueel een andere dierenarts. Dan kun je hem in ieder geval na laten kijken en overleggen met de dierenarts. Dat binnen plassen en poepen kan van alles zijn, iets heel kleins (sluitspier die niet goed meer werkt icm voedselallergie) of misschien wel iets wat hem veel ongemak of pijn geeft (dementie, tumor, enz.). 

Ik denk dat je voor jezelf duidelijk moet krijgen of hij geen pijn heeft. Ik weet dat je de grenzen voor hondwaardig bestaan verlegt binnen zo'n situatie. Maar als je weet of hij pijn heeft of niet, dan kun je aan de hand daarvan verder. Weten wat er is, betekent dat je de afweging kunt maken om te behandelen of juist niet. 

M.b.t voedselallergie: Mijn schoonzus heeft ook Franse bullen. De oudste was ook constant aan het krabben en bijten. Ze heeft deze op kvv staan na een eliminatiedieet. Volgens mij krijgt deze nu paard, konijn en nog wat andere varianten. 

Heel veel succes in ieder geval.

Ik vraag me af hoe het met het Hondje gaat 

dank jullie allemaal voor jullie reacties, tips en wijze raad. Eind dec zat ik er behoorlijk doorheen, en het poepen en plassen continue was echt vreselijk. ik heb de uitlaatmomenten behoorlijk opgeschroeft, hij gaat er wel een keer of 8 per dag uit nu, en probeer het voor te zijn door een extra vroeg en een extra laat moment in te lassen. En het gaat nu echt veel beter. Hij plast nog wel geregeld maar veel minder en poepen binnen is ook minder. Ook is hij weer wat levendiger geworden, waardoor mijn gevoel zegt dat hij er toch nog wel zin in heeft.Hij zoekt mij ook steeds meer op. Het vele slapen is nog wel aan de orde, maarja tis ook gewoon een oud hondje. 

Ben je nog naar de dierenarts geweest ivm met het vele drinken? Of urine na laten kijken?

Ik weet hoe moeilijk dit is maar als ik het zo lees vind ik het geen hondwaardig bestaan.

Ik heb zelf lang getwijfeld met mijn oude bes. Ze at nog goed, liet geen urine lopen, alleen wel poepen in huis. Dat vond ik niet zo'n probleem maar als ze alleen thuis was viel ze soms tijdens het poepen en lag dan in haar eigen poep. Dat was zielig. In het bos wandelde ze nog 3 kwartier mee al was dat dan wel traag. Maar ze kreeg steeds meer onrust in huis. Ik heb een half jaar beneden bij haar op de bank geslapen. Dan was ze rustig. Maar op gegeven moment ook vaker overdag onrust. In de wijk wandelen vond ze niet meer fijn. Bleef steeds stil staan doordat het spannend was want hoorde en zag slecht. Ze kon altijd perfect alleen thuis blijven maar de laatste periode stond ze opeens constant naar de deur te kijken waar ik bleef. Dat hield ze uren vol. Ik weet het is een hele moeilijke beslissing. Want wel van eten en snacks genieten en van bos wandelingen maar aan de andere kant die onrust, angst in de wijk en door achterpoten in eigen poep zakken. Ik heb 2 weken heel eerlijk naar haar gekeken en opgeschreven wat wel en niet goed ging. Kwam toen tot de conclusie dat ze zo'n 20 % van de tijd happy was maar de rest niet happy. Heb haar op 3 december laten inslapen want ik wil niet een hond bij me houden omdat ik niet zonder kan maar de hond niet echt een leuk leven meer heeft. En ja ik twijfel nog steeds of ik niet te vroeg ben geweest en heb gesprekken met iemand voor rouwverwerking. Ik troost mezelf met dat ik het echte lijden voor ben geweest. Want een schuldgevoel hebben omdat je te lang bent door gegaan is nog erger. Eigenlijk denk ik dat jouw hond al aan het lijden is. Alleen goed eten is niet genoeg. Dat is een paar keer per dag. Al die andere uren in de dag zie je dan nog geluk?

Je wilde een ervaringsverhaal. Beetje lang geworden.

Misschien zou je ook het boekje "Zijn we niet te vroeg?" kunnen lezen.

Geschreven door een dierenarts over het proces van de keuze wanneer een dier in te laten slapen.

Het heeft mij geleerd breder te kijken naar wat nog hondwaardig was/wat ik nog hondwaardig vond voor mijn hond. 

Misschien concludeer je na het lezen van dit boekje dat jouw hond nog niet toe is aan het definitieve afscheid.

Bij de aanschaf van je huisdier besef je niet hoe zwaar die keuze kan zijn...

(Ik ga er vanuit dat de dierenarts gekeken heeft of er op medisch vlak nog iets ligt...)

top, ik ga het lezen! heb het al opgezocht

Oke, je negeert mijn vraag, dus ga ik er vanuit dat je geen dierenarts bezocht hebt. In je openingsbericht vraag je om hele goede raad. Meerdere leden raden je aan om een (andere) dierenarts te bezoeken. Op de eerste plaats voor het welzijn van je hondje, o.a om te achterhalen wat de oorzaak is van het extreem vele drinken en een algehele gezondheids check. Als je weet wat je hondje precies heeft en aan welke kwaal hij lijdt, kun je misschien beter overwegen wat in deze de beste beslissing is voor je hondje. Een goede dierenarts zou dan ook eerlijk zeggen of je hondje nog een waardig bestaan heeft. Dat je zelf geen behandeling meer wil voor je hondje kan ik enigszins begrijpen. Maar een hondje die jeuk heeft, blind is, de ontlasting laat lopen en extreem veel drinkt, moet naar mijn mening worden gezien door een dierenarts. Je hebt niet de indruk dat je hond pijn heeft, nee, dat geeft een hond heel laat of soms helemaal niet aan. Heel triest dat het beestje geen dierenarts meer ziet omdat jij geen vertrouwen in je huidige dierenarts hebt en geen behandelingen meer wilt . Je hondje is compleet afhankelijk van jou. Neem je verantwoordelijkheid. 

Als mijn leven bestond uit alleen slapen en mezelr open krabben en ontlasting en plas laten lopen zou ik niet meer willen leven. Je hebt mensonterend maar je hebt ook hondonterend.

Liefde is ook laten gaan.

Ook wij hebben een hondje gehad met veel jeuk.

Dierenartsen konden niet vinden waar het vandaan kwam en uiteindelijk kreeg hij prednison.

Dat is een half jaartje goed gegaan totdat wij op een ochtend opstonden en hij zich tot bloedens toe had opengekrapt. Dat was voor ons de grens, we hebben hem die dag nog een hogere dosis prednison gegeven zodat we afscheid konden nemen.

Maar de volgende ochtend had hij zich weer opengekrabt. Ook al was t maar 1 dag, hadden we het toch maar de dag ervoor gedaan. Jeuk is erger dan pijn. Hij is toch nog kwispelend naar de dierenarts gegaan voor zijn spuitje.

En heel eerlijk (het is nu al 6 jaar geleden) wij hebben geen spijt dat we hem uit zijn lijden hebben verlost.

Hij is 12 jaar geworden.

Onze andere hond (Diesel, dat verhaal kun je terug lezen in mijn profiel) had geen pijn ofzo maar had totaal geen levensvreugde meer.

Dat was een stuk moeilijker om hem te laten gaan en mis hem nog elke dag.

Het is niet makkelijk om de keus te maken maar soms moet je juist omdat je van ze houd.

En je gaat ook je grenzen steeds verder verleggen omdat dingen erin sluipen.

Sterkte met je beslissing

De Topicstarter zal het niet graag horen, maar je hondje is in (véél) slechtere gezondheid dan mijn 17 jaar oude Jack Russel (naam Jaak). En bij Jaak heb ik er zelfs al dikwijls over nagedacht. 

Mijn do or die = kan je hond nog zelfstandig lopen? Kan hij nog zelfstandig drinken en eten? Is hij nog in staat om zijn plas en poep op te houden? Is hij mentaal nog grotendeels OK? Is hij grotendeels pijnvrij? En last but not least: Heeft je hond -als hij wakker is- voor minstens 80-90% van zijn tijd nog levensvreugde?

Is het antwoord meer dan 1x neen dan is het gewoon tijd. Momenteel is het antwoord bij Jaak 6x ja en 0x neen maar ik weet niet hoelang dat nog zal duren.

"I know" je geeft je hondje niet graag af. Maar er is een tijd van komen en gaan, en jij beslist hé. Maar ik zou het wel weten voor mijzelf en Jaak.

Ja dat is ook een dealbreaker: Wil je hondje zelf nog leven? Is hij nog niet levensmoe?

Jaak heeft niet echt pijn pijn (you know what I mean) en hij zit nog vol levensvreugde. Maar als hij op een dag zou aangeven: Het is goed geweest papa, dan ga ik er ook mee naar de dierenarts, hoe erg dat ook voor mij is. Ik bepaal deels zelf wanneer het goed geweest is voor hem, MAAR Jaak mag dit zelf ook (deel en/of vroegtijdig) beslissen hé.

Nog ter info: Onze hond heeft ook géén enkele vorm van jeuk.

Dat is het minste van je zorgen. Dat een oude hond soms véél slaapt (tot 20 uur per dag), dat is niet zo abnormaal. Ook dat ie blind is, is voor een hond niet zo héél erg. Het zijn al die andere issues, die een probleem zijn.

Mij lijkt levensmoe me nog makkelijker dan dat het lijfje er mee ophoudt maar het koppie wil maar doordoordoor...

Stond in verkeerde topic

Sorry als dit bot overkomt, maar volgens mij weet je zelf ook best wat de enige optie is hier… 

Alles wat je schrijft duidt erop dat je hondje geen leuk leven meer leidt. Daarbij komt nog dat het jou alleen maar stress oplevert. Laat hem los, laat hem inslapen… 

Ja inderdaad erg bot ja. Je kunt wel even nadenken hoe je iets zegt, voordat je het zegt tegen iemand die al in een moeilijke periode zit. Bovendien is het een topic van vorig jaar.