Kunnen honden in het autisme spectrum zitten/adhd (etc.) hebben?

Hoi allemaal
Misschien een beetje een gek topic maar ik ben onwijs benieuwd wat jullie hiervan denken!

Gister had ik een gesprek met mijn schoonouders over Marley. Hij negeert zijn soortgenoten het liefst als hij losloopt, hij kan ontzettend van slag raken van hele kleine veranderingen en kan ook niet goed omgaan met drukke ruimtes. Toen zei mijn schoonvader ( een beetje voor de grap) misschien heeft hij wel een vorm van autisme!
Los van of dit nou wel of niet zo is ben ik benieuwd of jullie denken dat honden ( net als mensen) autisme, ADHD of bepaalde psychische aandoeningen kunnen hebben?

Ik zelf studeer tot kinderpsycholoog en herken bij honden weleens bepaalde kenmerken die ik ken van bepaalde psychische stoornissen uit de praktijk. Of honden dit nou zelf ook echt kunnen hebben... geen idee! PTSS wel, ben ik van overtuigd. Ik heb het even opgezocht en vind hele tegenstrijdige meningen. Sommigen zeggen van wel, anderen laten het in het midden en weer anderen zeggen van niet.

Wat denken jullie?

Ik denk van wel.....  zie soms heel veel terug in trekjes bij een hond zoals bij de mens, zich afzondigen in een groep honden, en stoicijns zijn als er gespeeld wordt onderling...soms in zich zelf terug getrokken...

Er bestaat natuurlijk wel vreemd gedrag bij honden . Maar het is moeilijk vast te stellen /te diagnotiseren 

Verder denk ik dat bij ernstige gedragsafwijkingen moeder natuur ook ingrijpt en dat een pup misschien niet overleefd ? 

En ik denk dat de broodfok hierin ook een stevige vinger in de pap heeft . Honden die steeds afwijkender gedrag gaan vertonen 

Wat ADHD betreft.  Ik denk dat dit met name voor kan komen bij bv werkhonden die gefrustreerd raken 

Maar ook bij actieve rassen die te weinig uitdaging krijgen 

Of je van de term ADHD kunt spreken ? 

En dan zijn er nog de gevoelige types , die rusteloos (kunnen ) worden van geur , kleur , en smaakstoffen in de voeding 

En dan is er ons eigen gedrag nog 

Een gevoelige hond kan denk ik ook letterlijk gek worden van een nerveuze rusteloze gestreste baas 

Interessant onderwerp.

Misschien kan autisme bij alle zoogdieren ontstaan onder bepaalde omstandigheden? Dat is wat ik denk.

Bij onze huishond denk ik zeker dat het bestaat, als je kijkt naar wat de oorzaken bij mensen zijn. Tot nu toe nemen we aan dat het grotendeels erfelijk bepaald is, icm bepaalde omstandigheden zoals oa de leeftijd van de vader, de gezondheid van de moeder, invloed van pesticiden en uitlaatgassen, een gebrek aan bepaalde voedingsstoffen zou ook mee kunnen spelen, ook zou autisme meer bij mannen voorkomen dan bij vrouwen.

https://www.autisme.nl/over-autisme/wat-is-autisme/hoe-komt-autisme/

Er is ook wel wat studie over te vinden

https://wires.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/wcs.1495

Hersenen kunnen op verschillende manieren werken. Dus dat zal bij honden ook zo zijn.

Maar ik hou m'n hart vast voor het hokjesdenken en etiketjes plakken. Voor je 't weet, zit het gros van de honden onder de medicatie, want 'hij is niet normaal!'. 

Liever aanvaarden dat ieder anders is, anders denkt, anders voelt... 

Mijn tweede hond kreeg ik mee als een lieve pup maar was altijd erg afwezig. Hysterisch schreeuwen terwijl hij voor zich uit stond te staren werd een onderdeel van ons leven en het was verschrikkelijk. Wassen en borstelen deed ik op een bepaald moment met oordopjes in omdat ik oor- en hoofdpijn kreeg van het harde geschreeuw. Wij probeerden hem af te leiden of aan te raken maar niets leek te helpen. Het heeft zeker 1,5 jaar geduurd voordat ik een connectie met hem kreeg. Op latere leeftijd werd hij thuis rustig maar begon het geschreeuw bij thuiskomst, bezoek, wassen en borstelen. Hij kon absoluut niet tegen prikkels van buiten. Zijn zusje in Hongarije had precies hetzelfde. De eigenaar zei: 'Ik fok dit ras al jaren maar heb dit nog nooit meegemaakt'. Zij hebben na een tijd afstand gedaan van deze hond. Ik heb altijd gedacht dat hij autistisch was. Na 8 jaar kreeg hij een hersenbloeding. Hij was mijn zorgenkindje en ik ben heel erg verdrietig geweest. De dag na zijn overlijden was het stil in huis. Voor het eerst in 8 jaar vond ik weer rust in huis. 

Als ik naar mijn hond kijk dan zeg ik: vast wel

Een normaal brein bestaat niet. Bij iedereen zijn verbindingen op een andere manier opgebouwd. Dat kun je zien aan het feit dat iedereen verschillende kwaliteiten of juist moeilijkheden heeft. ADHD en autisme zijn geen ziektes, en ook niet per definitie beperkingen. Het zijn gewoon varianten qua hersenstructuur. Waarom zulke mensen opvallen, is omdat onze maatschappij niet is ingericht op mensen met deze hersenstructuur, daardoor lopen ze vaker tegen problemen aan. Als je een wereld vol had met autisten, werden de “normale” mensen juist als beperkt gezien. 

Bij honden heb je ook overduidelijk deze variaties en uitersten in gedrag. Alleen in tegenstelling tot mensen, wordt dit niet aangeduid als stoornis, maar als raseigenschap. Werkrassen zijn vaak overgevoelig voor prikkels, merken elke kleine verandering op, hebben hyperfocus, zijn erg loyaal, blinken uit in hun interesse maar zullen falen in wat ze niet ligt. In een juiste omgeving zijn het toppers, in een slechte omgeving onhandelbaar. Ik ben blij dat we dit gewoon raseigenschappen noemen en niet een stoornis/beperking. Want het lijkt toch verdacht veel op de mensen met autisme en adhd die ik ken haha. 

Persoonlijk vind ik het een beetje sullig als mensen hun hond zo’n diagnose geven. Wat mij vooral stoort is het feit dat mensen vaak niet eens weten wat zulke psychiatrische stoornissen inhouden. En iedereen noemt z’n onopgevoede werkhond die niet verder komt dan het grasveldje aan de overkant ADHD. Kijk naar wat je hond nodig heeft. Labels zijn alleen handig in de mensenwereld, waar het toegang geeft tot hulpvoorzieningen.

Ik vraag me wel af of honden ziek in hun hoofd kunnen zijn, door bv een psychose. Dit is eigenlijk ook gewoon een chemische onbalans in het brein. Waarom zou dat bij dieren niet kunnen voorkomen? 

Ja dat kan zeker.

Ik heb namelijk een mechelse herder die geen inpulscontrole heeft, dit is aangeboren bij haar en werd voor mij zichtbaar toen ze 4 weken oud was. 

Ze vertoonde al direct heel ander gedrag dan de andere honden uit het nest.

Het is een hele lieve hond die graag wil spelen met andere honden maar helaas door haar afwijkende gedrag begrijpen ze haar niet waardoor ze haar gedrag gaan coriseren wat zei niet snapt en dan dankzij die missende inpulscontrole, heftig reageerd. En dan word ze 9 van de 10x heftig aangevallen.

Zr heeft alleen rust als ze zich letterlijk van de buitenwereld kan afsluiten dus haar kop in het donkerste hoekje liefts onder een kussen kan stoppen.

Alles wat beweegt word op gereageerd door te happen of blaffen afhankelijk van hoe ver weg het is. 

uit haar bench is blaffen en happen, uit de auto is blaffen en bijten, het trainingsveld is blaffen en bijten, uitlaten is op alles reageren door te blaffen hoe ver honden, katten, vogels. mensen ook zijn. auto's en alles wat beweegt word op gereageerd als het heel dichtbij komt.

Als je haar aait over haar kop bijt ze direct, waait er een blaadje langs dan hapt ze daarin en omdat ze dus op alles reageerd moet ik uitkijken dat ze niet reageert op mijn been die dan in de weg zit want dan bijt ze daarin.

Als ze heel erg hard haar best doet om het te onderdrukken bv als ik oo het gras zit en haar over haar kop aai, dan gaat ze heel hard met haar kaken op elkaar slaan en als ik stop of ze het niet meer kan onderdrukken dan duikt ze op dat gene wat ze ziet, een stok of zoals vorig jaar een putdeksel met gevolg dat ze haar tand daarop afbrak.

Overgens is bij haar wel een afwijking te zien op de CT-SCAN en na onderzoek bleek dat ritalin ook bij honden goed kan helpen met als nadeel dat te weinig geen effect geeft en te veel giftig zelfs dodelijk kan zijn vandaar dat daar bijna niet voor gekozen word vertelde de dierenarts.

Ik ben nog steeds aan het kijken waar ze het het beste op doet.

van een maand lang alleen snachts zonder prikkels uitlaten of een maand lang dagelijks fietsen en detectie werk of gewoon net als de andere honden meedraaien met werken en uitlaten/sporten het maakt helaas geen verschil echt helemaal niet. Het gedrag word niet minder of erger met een tijd veel of geen of weinig prikkels en metalen of fysieke uitdaging.

Ik weet zeker dat Balou één of andere geestelijke afwijking heeft maar er is geen etiket op te plakken. De dierenarts heeft hem al als jonge pup naar een gedragsdeskundige doorverwezen omdat hij mij serieus beet. Balou is een gestrest en onzeker hondje maar of dit is aangeboren of een oorzaak vind in zijn tijd bij de fokker, wie zal het zeggen.

Wat ik wel weet dat ik hem door omstandigheden niet de opvoeding heb gegeven die hij in zijn situatie eigenlijk nodig had. 

Heel goed gezegd 

Of autisme en adhd bij honden voor komt, is iets waar we geen bewijs van hebben. Echter sinds ik Dyuna hetzelfde ben gaan benaderen als mijn eigen kind mét autisme en adhd zie ik wel een hond dat wat meer controle heeft gekregen over haar zelf.

Zo vaak werd er gezegd, deze hond moet werken, zowel fysiek als mentaal. Toch wist ik na de eerste week 'hier klopt iets niet'. Een puppy dat al gefrustreerd raken van spelen door te gaan piepen. Er was geen blije uitstraling waaruit ik kon op maken: Dit vindt ze geweldig om te doen! 

Dyuna is altijd al vocaal geweest en nog steeds. Heeft duidelijk dwangmatig gedrag waar ze niet uit te halen valt, tenzij helemaal uit de situatie halen. Is vanaf dag 1 altijd al 'onrustig' geweest tenzij ze verplichte rust kreeg.

Ze kan inmiddels zelf haar rust pakken maar staat gerust meermaals op. Ze kan niet tegen hoge geluiden, als er gebbq-ed wordt buiten raakt ze al over haar toeren door de geur en dikwijls is er helemaal niets aan de hand en toch blaft ze.

Ze is behoorlijk sensorisch sensitief. Nog steeds als ik haar voorpootje met een vinger aanraak, zie je even zo'n schrikreactie. Over het hoofd aaien heeft ze nooit fijn gevonden, evenals de achterhand. Borstelen ondanks 1,5 jaar oefenen blijft een probleem tenzij ik gewoon mijn ding doe omdat het moet gebeuren.

Gelukkig heeft zij met momenten wel degelijk impulscontrole maar buiten is zij niet bereikbaar. Dit viel al op als pup zijnde. Als ze ergens van schrok, liep ze van mij af ipv naar mij toe en schuilen achter de benen. 

Zodra Dyuna bijv vervelend wordt en blijft knabbelen in de handen met veel vocaal protest weet ik dat ze overloopt. Door haar verplicht rust te geven zie je na een uurtje dat ze veel meer down to earth is.

Het meest opvallende kenmerk is dat niets lijkt te beklijven. Dit viel mij al op als pup zijnde en nu nog steeds. Als Dyuna is een bubbel zit en focus heeft, is ze heel leergierig en goed leerbaar.

Het 'Nee' aanleren heeft zeker 3 maanden geduurd totdat het kwartje viel. Zeker een jaar lang heeft ze tegen het aanrecht opgesprongen hetgeen er nu pas bijna uit is. 

Zodra je teveel en te lang met Dyuna 'werkt' in een omgeving waarbij zij afgeleid is raakt ze overprikkeld en reageerde destijds reactief. Na een auto rit hoefde ik niet meteen te gaan wandelen maar moest ze eerst rust krijgen. Nu kan ze na een autorit wel meteen gaan wandelen. De wandeling is afhankelijk welke route, hoe bekender de route hoe rustiger ze is hoe meer ze haar behoeftes durft te doen. Komen er veel honden voorbij dan ben ik haar 'kwijt' bij hond nr 3 en is huiswaarts keren het beste. 

Komen we geen honden tegen dan is een rondje van een uurtje geen probleem. Opvallend is altijd al geweest, ze ruikt, ziet en hoort alles ze kan het alleen niet filteren waardoor ze reactief reageerde. Dit is er bijna zo goed als uit, juist doordat ik kijk naar wat ze aan kan en niet naar wat ze ogenschijnlijk volgens anderen zou moeten omdat het een herder is.

Bestaat autisme en adhd bij honden? Daar durf ik geen antwoord op te geven. Ik geloof best dat net zoals bij mensen een ieder 'anders' geboren kan worden en als men de handelswijze afstemt op datgene waarvan men denkt dat de hond of mens nodigt heeft en dit zijn vruchten afwerpt, is mijn inziens belangrijker dan dat het beestje een naam krijgt.

Ik heb een kind met autisme en adhd en ik heb er een harig 'kind' bij met idem dezelfde zorg. Zou er nooit voor gekozen hebben maar zie het als: Het zal zo moeten zijn dat juist Dyuna bij ons terecht is gekomen.

Buiten al het andere schrijf je.

Hij negeert zijn soortgenoten als hij losloopt.

Dat is volkomen normaal honden gedrag. Wij mensen willen zo graag dat honden met elkaar spelen. Maar eenmaal volwassen hoeft dat niet en zoekt een hond zijn eigen weg. Waarom contact zoeken met een onbekende hond? Volkomen normaal honden gedrag.

adhd is een aangeboren stoornis en niet iets dat ontstaat door bv te weinig uitdaging laten we daar eens mee beginnen

persoonlijk denk ik dat er meerdere oorzaken zijn voor de explosieve groei van het aantal zgn probleemhonden

1 mensen kopen een hond op basis van uiterlijk en imago ze winnen geen informatie in over wat nu de raskenmerkende karaktertrekken en behoeften zijn en als zij dat al doen dan zijn ze selectief in welke info ze accepteren als waar en of denken dat ze de minder gewenste  of passende kenmerken er wel uit kunnen socialiseren of opvoeden vervolgens benoemen ze die raskenmerkende eigenschappen als probleemgedrag

2 het hebben van een hond liefst een pup is een hype waardoor het aandeel ongeschikte hondeneigenaren groeit

3 de mobiel verslaving van tegenwoordig doet de opvoeding van honden natuurlijk ook geen goed

4 de hype van het adopteren van buitenlandse hondjes haalt uiteraard ook veel honden naar nederland die inderdaad een gedragsprobleem hebben

5 de moderne opvoed methode wordt veelal terecht of onterecht opgevat als je hond geen strobreed in de weg te leggen geen begrenzing aan te leren en nee of foei als dierenmishandeling met als gevolg compleet ontspoorde honden

6 de ontwikkeling van ratio naar emo in de nederlandse maatschappij maakt dat mensen het gedrag van hun honden ook niet altijd meer helder zien net zoals de plaats die een hond inneemt in gezin en maatschappij

7 last but not least wordt het opvoeden van honden steeds lastiger door steeds hoger gestelde eisen van de maatschappij de bemoeizucht in de opvoeding van de hond de steeds drukker wordende maatschappij de noodzaak in veel gezinnen dat beide partners werken het groeiend aantal alleenstaanden en niet te vergeten het aantal ongeleide onopgevoede projectielen dat je tegen komt zodra je met je hond de voordeur uit stapt zowel op 4 als op 2 poten

sluit ik me bij aan. mooi omschreven.

if you judge a fish by its ability to climb a tree it will live its whole life believing that it is stupid

~einstein~

Ik wil hier nog aan toevoegen .

De enorme drang tot socialiseren, meer, meer, meer, pups volledig overvoeren met veel te veel indrukken die de pup nog niet aankan.

Honden hebben hetzelfde brein alleen dan vele malen kleiner en niet de lichamelijke mogelijkheid om onze taal te spreken. Ik wil het niet vergelijken met een mens? Maar de wetenschap komt er steeds meer achter, dat er veel zoogdieren een gelijkenis hebben.

Vind het best een leuk onderwerp want een papegaai kan heel goed frustratie verwoorden in dat kleine woordenschat wat ze leren en dat is dan weer geen zoogdier. Zo zijn een er een aantal apen die door middel van computer hulp kunnen aangeven wat ze willen en welke emoties ze hebben.

Je zou ook kunnen stellen dat de domesticated hond erg slim is. In ruil voor goed gedrag is er voldoende voedsel en goede huisvesting. Er is ook een groep mensen dat samenwerkt met dolfijnen in het vissen, die hebben ze niets getraind. Dat is zo gegroeid. Het is een perfecte samenwerking waardoor beide soort aan voldoende eten komen. Zo ook heb je diersoorten die meest onverwachtse dierensoorten adopteren. Lang verhaal kort? Waarom niet?

Dat zal voor heel veel honden zo zijn vooral inderdaad voor werkhonden. Maar mijn werkhond is dus wel degelijk op de scan een afwijing in haar hersenen te zien en het is bewezen dat bij honden met deze hersen afwijking ritalin heel erg goed helpt terwijl dat niet helpt bij honden die die afwijkingen niet hebben.

Ook is zei de enigste van alle werkhonden die ik heb gefokt, getraind of mee heb gewerkt (en dat zijn er tientallen per jaar) die dit gedrag laat zien. Er valt ook niet op professioneel nivo mee te werken want ze heeft O% focus. 

Wat was de aanleiding voor deze scan? En wat was de afwijking? Hersenschade, bedoel je dat? 

Mijn verhaal ging over autisme en ADHD, wat geen ziektes of beschadigingen zijn, maar een variant van de hersenstructuur. In principe gezond dus. Deze stoornissen zijn ook niet zichtbaar via een scan, omdat er eigenlijk niets echt mis is. “Probleem” ligt vooral in hoe verschillende gebieden in de hersenen samenwerken, of hoe actief een gebied is, zoiets verschilt van persoon tot persoon. Is niet raar, wel lastig als het niet lukt om jezelf in een hokje te wringen en mee te doen met de rest van de wereld. 

Ik kan me voorstellen dat een hond met hersentrauma inderdaad niet meer normaal kan functioneren, en hierin ook niet leerbaar is. 

Er zijn veel overeenkomsten tussen honden en kinderen met autisme. Ook honden moeten meedraaien in een maatschappij die niet voor ze gemaak is, ze ervaren prikkels anders dan mensen waardoor ze nog wel eens niet begrepen worden, concreet zijn werkt vaak het best, vertellen wat er verwacht wordt ipv afwachten tot ze iets uit zichzelf doen. Frustraties die zich kunnen opstapelen icm niet goed kunnen communiceren wat er scheelt. Of wat dacht je van het fladderen dat sommige mensen met autisme doen, dat doen honden ook, even de spanning er uit schudden. Echt hoor ik kan hele boekwerken schrijven over dit soort overeenkomsten haha. 

Dank voor je uitleg. Ik weet sinds een jaar dat ik ass heb. Veel kwartjes gevallen. Jouw uitlegt voegt weer wat toe,

Iglo, je hebt het fantastisch verwoord!

Fijn dat je er wat aan hebt. Wil mijn bericht nog even nuanceren, er wordt nog onderzoek gedaan wat de oorzaak is van deze stoornissen, en ze zijn zich ook nog steeds verder aan het ontwikkelen in scans. Maar naar mijn weten kan je op een mri alleen beschadigingen zien, als er duidelijk iets (fysiek) kapot, te klein of te groot is. Of wanneer er een tumor, ontstekingen / littekens zijn (witte vlekjes). Volgens mij kunnen ze qua stoornis wel één en ander zien met een EEG (dan krijg je zo’n badmuts op je kop met sensoren). Die meten hersenactiviteit. Weet niet exact hoe het zit, maar bij autisme en adhd heb je nog wel eens uitschieters. Alleen dit hebben ze nog niet kunnen definiëren waardoor je kan vaststellen “dit brein heeft autisme of ADHD”. Daar zijn we in de wetenschap niet ver genoeg voor. En ik kan me ook niet voorstellen dat er een EEG gedaan wordt bij huishonden haha.

Wat ik heb begrepen is er een aantoonbaar verschil in de hersenen van mensen met ADHD ten opzichte van mensen zonder.  Het is echter alleen zichtbaar in de groep als geheel en niet per individu. De diagnose is niet vast te stellen middels een scan. 

https://www.youtube.com/watch?v=Q5sXqk4j9jk Met plakkers gaat dat niet , die liggen er al snel af. Koko de gorilla vind ik heel interessant maar de beste wetenschapper kreeg een band met het dier. Het experiment? Werd dus al snel eenzijdig en maar goed ook anders heb je weer twee verbrande chimps in een racketcapsule.

Ik weet niet wat ik verwachtte toen ik op je linkje klikte, maar niet dit hahahaha. Dat trainen van de honden om hun hoofd op de steun te leggen, echt een grappig gezicht. En dat je het brein zag oplichten bij het handsignaal voor eten hahahahah. Bij mijn labrador zou het brein zo ver oplichten dat het beeldscherm breekt. 

Wel weer een bewijs hoeveel honden, en veel andere dieren, emotioneel gezien op mensen lijken.  

Daarom vind ik dit ook een interessant onderwerp. Veel dieren maken gebruik van gereedschap, neem de bever die met een steen een schelpdier opent. Om het simpel te houden? Wij kunnen vuur maken en geen enkel ander beest heeft daar ooit de behoefte aan gehad, behalve wij. Kan er nog wel dieper erop in duiken maar wordt een heel lang verhaal dan  Een heel klein gedeelte in het brein en of instinct van de mens is anders maar niemand die dat kan meten.

Aanleiding was haar gedrag al vanaf dat ze 4 weken oud was zeer afwijkend en niet te plaatsten was/is. Eigenlijk vanaf 2 weken al dat ze nog met oogjes dicht om zich heen aan het blaffen was non stop.  Aantal specialisten gesproken en toen besloten puur voor mijzelf om de scan te laten maken. Volgens twee specialisten die bij het onderzoek waren, was er te zien door testen en scan op welk vlak de hond afwijkend gedrag vertoond en in welke maten. Bij haar was dat heel erg heftig waardoor de optie inslapen werd aangeraden  

De afwijking die ze zagen bleek vaker voor te komen maar is vrij zeldzaam en aangeboren. Het zou te vergelijken zijn met ADHD werd mij verteld, inclusief de reactie op ritalin.

Ook kreeg ik de optie om ritalin te gebruiken want het is al bewezen dat bij het hele kleine groepje honden wereldwijd met deze specifieke afwijking ritalin voor mensen dus, zeer goed werkt. Vanwegen het risico dat het haar zou vergiftigen hier niet voor gekozen.

Ook werd dus duidelijk dat dit aangeboren is bij haar en omdat er nog onderzoek is naar de erfelijkheid hiervan bij honden werd fokken afgeraden. 

Overgens heb ik heel dicht bij twee mensen met ADHD en een met autisme dus ik weet heel goed hoe dit werkt. 

Wauw eerst volgende stop bij menselijk kind? Ga ik naar de DA Adhd is zowel als autisme is niet te zien op een scan. Wanneer meerdere malen en emo highlights wel. Dit lijkt voor alsnog onmogelijk voor een dier gezien de kosten.