Wat moet ik doen?

Hoi, sommige van jullie kennen mijn verhaal. In februari jl hebben wij onze 5 jarige golden retriever Noa moeten laten inslapen (chronische nierfalen). Tot overmaat van ramp kom ik, door toevallig haar volledig medisch dossier te lezen achter dat haar nierwaardes al in 2019 hoog wager. Haar bloed werd toen preventief getest ivm korte narcose voor tandsteen verwijderen. De arts heeft ons de verhoging van de waardes nooit verteld! Begin februari dit jaar wisten wij het voor het eerst door bloed te prikken omdat ze was afgevallen, te laat dus. De opname van 4 dagen heeft haar slecht gedaan, waarna ze binnen een week zo snel achteruit ging dat we haar hebben moeten laten inslapen. Ook na second opinion in ukg bleken haar nieren te veel beschadigd zijn. Ik heb besloten de betreffende arts die in gebreken is gebleven in 2019 door ons niets te vertellen te melden bij de tuchtrechter (of hoe dat ook heet), rechtvaardigheid mag de wereld niet uit... zeker omdat bij nierfalen een vroege constatatie belangrijk is... in 2019 creat. waarde 150, in feb 2021 bijna 500!

Toen Noa 4 1/2 jaar was (vorig jaar rond deze tijd)  en wij dus niet wisten dat ze chronische nierfalen heeft , hadden we besloten een maatje vooral voor haar te verwelkomen in ons gezin. Bobo hebben we in september vorig jaar verwelkomt. Zij is het nichtje van Noa. Helaas hebben de nichten en wij van Noa en hun samen niet lang kunnen genieten. Noa is in febriari dit jaar helaas overleden. 

Bobo is een hond die echt een hondenmaatje nodig heeft. Dat was Noa ook, maar doordat corona nu heerst en wij fulltime thuis werken hebben we hier fulltime tijd voor gehad. 2 of 3 weken vrij nemen en vervolgens partime afwezig zijn, is toch niet idealer dan deze huidige situatie voor wat betreft de opvoeding en socialisatie van een pup. Toen we Noa kregen, werkte ik niet.

Bobo is nu bijna 9 maanden oud. Naast ons gezinsleven wat 'gewoon' doorgaat, ben ik dood ongelukkig. Noa is te jong overleden. Bobo is zichtbaar niet 'happy'  omdat (wij denken)  dat ze enigshond is. Ik ben juist op haar karakter gevallen omdat zij typisch een hond is die een maatje (Noa)  nodig heeft.  

Wat moet ik nu toch doen? Noa was onze eerste hond.... Mijn grootste liefde! Bobo heb ik (meer) voor Noa verwelkomt, en nu is Noa dood en is Bobo 'alleen'.  Begrijp me niet verkeerd.. ze heeft het goed bij ons. Niks komt haar tekort qua aandacht, liefde, enzovoorts. Maar dan nog he. Wat moet ik doen??? Nog een pup erbij nemen? Zo ja, nu? Zolang we nog thuis zitten en we er echt fulltime voor kunnen zijn? De fok?er (waar dus ook Noa en Bobo vandaan komen) hebben aangegeven dat we bovenaan de lijst staan als we een pup willen. Ze zijn schatten. 

De pups zijn geboren en zouden in mei naar de nieuwe baasjes mogen. Wat moet ik toch doen? Geen hond kan Noa vervangen. Wat moet ik toch doen? Mijn man zegt dat ik de beslissing moet nemen. Wij leven met een grote trauma over hoe alles is gelopen en rauwen iedere dag tot de rest van ons leven, maar Bobo staat daar los van. Maar deze keuze ook? 

Mag ik jullie ervaringen horen? Meningen zijn ook welkom! 

Heel moeilijk om een advies voor je te geven je bent nog vol van verdriet, het nog geen plekje kunnen geven van de dood van Noa, je wilt nog beslissingen nemen over je dierenarts wat betreft over Noa....volop in rouw en boosheid, wat ik zo goed begrijp..    een hond erbij voor Bobo....hier een hond die nu ook alleen is na het overlijden van een maatje, nimmer alleen geweest, maar wat is ze opgebloeid, wil niet zeggen dat als er een pup bij gezet zou worden dat het niet gaat hoor, maar kijk het even aan...je hebt nog een poosje, pups worden in mei geboren schrijf je, eer de pup dan bij je is, begin augustus, dan ben jij er aan toe wie weet...geen hond voor Bobo nemen , wel voor jezelf wat jij wil.......

Ik heb verkeerd gelezen, het zou mei worden dat je de pup kan verwelkomen, dat is over een maand....rouwen zal je een plekje moeten geven en dat heeft veel tijd nodig, los daarvan, wat wil jij, een pup vergoed veel van je verdriet, je bent bezig en krijgt een andere kijk weer op het dagelijkse ritme....doe het voor jezelf en niet voor Bobo.

Ik zou niet gelijk maar voor een nieuwe pup gaan omdat je drnkt dat je andere hond alleen is en perse voor de andere hond een pup aanschaffen.

Ga eerst eens samen op doggydate, daarvoor is een app en kun je je aanmelden voor groepswandelingen.

Ga voor fijne wandelingen, zoek nieuwe plekken op enz.

Laat het verlies even een plekje krijgen en ga dan met helder verstand eens nadenken en willen jullie dan alsnog een tweede hond, kijk ook vooral in de asiels, want honden worden al weer massaal gedumpt.

Hoi  Nena

Mijn Duitse Herder (Gero) was ook geheel onverwachts overleden, ook ik zat met die vragen , had ik maar dit of had ik maar dat gedaan, ik heb er wel veel van geleerd, korte tijd nadat Gero was overleden kwam Lara in mij leven, de dingen die ik bij Gero verkeerd had gedaan zal ik bij Lara niet meer doen,zoals je zei de bloedwaardes preventief controleren bij een bepaalde leeftijd.

Ik denk niet dat Noa gewild heeft dat je zo verdrietig ben je heb veel van haar gehouden en honden weten dat wel, ze voelen dat aan.

Ik wens je veel sterkte toe de komende tijd en laat het rusten en accepteer de dingen zoals ze zijn.

Groetjes van mij en een dikke poot van Lara

Bobo zal Noa ook heel erg missen nu en om haar treuren.

Ze is ook nog erg jong, heeft zich misschien altijd aan Noa opgetrokken. Als er nu een pup bijkomt is dat voor haar toch weer een heel andere situatie. Dat is toch iets om ook bij stil te staan.

Erg lastig om te zeggen wat je nu moet doen, ik zou denken nog even wat tijd nemen om er achter te komen wat je zelf eigenlijk wil.

Bobo komt het aan niets te kort zo te lezen.

Dank jullie wel voor jullie adviezen. Ik neem nog geen definieve beslissingen. We hebben nog even. Nogmaals bedankt!