Geen oorzaak kunnen vinden. Weet iemand waar er nog aan gedacht kan worden? 
Weet niet of het genoemd is maar is de urine al onderzocht op kristallen oftewel blaasgruis?
Dit zou de vele blaasontstekingen kunnen verklaren, de verhoogde nierwaardes door teruglopen urine als blaas niet goed geledigd kan worden, dit zou overeenkomen met de druk welke hij zet om te kunnen plassen even als het kwijlen en hijgen en geen eetlust van de pijn en ongemak.
Bij een te volle blaas ervaart de hond een enorme buikpijn. Bij een te lange afsluiting van de blaas vergiftigd de hond zichzelf.
Hond zou dan geen renalvoeding moeten hebben maar urinary gruisoplossend waardoor de blaaswand niet meer beschadigd raakt en de onstekingen kunnen afnemen.
Zoals mijn dierenarts ooit zei, bij blaasgruis krijgt de hond/kat op den duur een balkenblaas(verdikte geribbelde blaaswand) zodra hond/kat dan moet plassen voelt dit als het ware alsof ze messen moeten plassen.
Zover mij bekend, is blaasgruis alleen onder de microscoop te zien. Dit zijn op het oog miniscule 'staafjes'
Vandaag hebben we het moeilijke besluit moeten nemen. Hij was op.
De hoop vervloog gisteren al. Hij knapte niet op, maar stopte ook met drinken. Vanochtend tijdens het uitlaten kon hij niet meer verder lopen. Mijn man heeft hem naar huis moeten tillen. Per direct naar de dierenarts, maar ze konden niets meer voor hem doen. Ze vermoeden dat er toch ergens een tumor heeft gezeten. Dus met veel pijn en verdriet hebben we afscheid van hem moeten nemen.
Ach wat rot voor je. Soms kom je er ook gewoon niet achter, hoe graag je ook wilt.
Heel veel sterkte hoor, dikke knuffel.
De hoop vervloog gisteren al. Hij knapte niet op, maar stopte ook met drinken. Vanochtend tijdens het uitlaten kon hij niet meer verder lopen. Mijn man heeft hem naar huis moeten tillen. Per direct naar de dierenarts, maar ze konden niets meer voor hem doen. Ze vermoeden dat er toch ergens een tumor heeft gezeten. Dus met veel pijn en verdriet hebben we afscheid van hem moeten nemen. "
Dit is waar ik zelf ook aan dacht,maar.. Heel veel sterkte ! Een pijnlijk maar een moedig besluit..
Ach wat erg voor jullie...
Jullie hebben alles geprobeerd om hem te helpen.
Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen voor nu en de komende tijd....
Ik ben momenteel een beetje radeloos en slapeloos. Mijn 9-jarige hond gaat zwaar achteruit en de oorzaak wordt maar niet gevonden.
Het begon vlak voor de kerst. Het leek er op dat de hond een verstopping had, uit de rontgen bleek dat dit niet het geval was. Ze zagen wel veel lucht. Het bleek toen een blaasontsteking te zijn. Hij knapte op van de ab-kuur. Maar een week of 3 later had hij opnieuw een blaasontsteking. Weer ab-kuur met succes. Na ongeveer 2 weken had hij weer een blaasontsteking. Op dat moment een echo en bloedonderzoek en andere ab. Er kwam niets uit de echo. Uit bloedonderzoek bleek wel beginnende nierfalen (verhoogd SDMA), overige nierwaarden binnen de normen. Tevens schilklierwaarden onderzocht vanwege overgewicht (ondanks zwaar dieet) en maar niet afvallen. Hieruit bleek lage waarde, schildkliermedicatie opgestart.
De langdurige ab-kuur voor de blaasontsteking hielp niet. Er is om deze reden urine rechtstreeks uit de blaas verwijderd en op kweek gezet. Hierdoor weer terug naar de 1e ab. Deze leek nu weinig te doen. Hij ging daarnaast ook meer drinken. Nu kan hij soms maar 2 uur zonder te plassen. Nu drinkt hij weer normaal, maar blijft plassen. Hij is ook onderzocht op cushing, maar negatief.
Mijn grootste probleem /angst op dit moment, is dat hij niet eet. Hij leeft nu letterlijk op een paar rundstripjes of hondensnacks. Hij eet geen brokken of kvv meer. Hij heeft het even gedaan op knakworsten met brood (slecht, ben ik me van bewust, maar radeloos), maar ook dit wil hij niet meer. Hij ruikt eraan en trekt zijn kop weg (kwijlt wel alsof hij het wil).De dierenarts weet het niet meer. Ze belt me morgen op (heb haar maandag verteld dat hij niet eet). Ze ging er over nadenken. Hij is namelijk binnenstebuiten gekeerd.
Symptomen/klachten:
Zwakke achterhand
Artrose
Hijgen
Moeilijk kunnen poepen
Laat scheten bij het plassen
Overmatig urineren
Slecht eten
Sloom
Slechte vacht (schilfers en vettig)
Ik ben een paar weken terug bij een osteopaat/chiropractor geweest. Zij voelde een vergrote lever. Dit wees toen eigenlijk nog richting de cushing. Maar aangezien dit het niet blijkt te zijn is het een losstaand symptoom, lijkt mij. Dit wil ik morgen nog bespreken. Iemand nog andere suggesties? Of moet ik me gaan voorbereiden op het ergste? Ik weet dat ze tussen de 10-12 jaar worden, maar had toch op de 12 gehoopt.
Excuses voor het lange verhaal, maar ik probeer het een beetje duidelijk te krijgen.
"
heb je je al laten doorverwijzen naar een specialist?
Lees even de reactie hierboven van Lina de ts, de hond in kwestie is al ingeslapen.
oh oke,
wat vervelend....
De hoop vervloog gisteren al. Hij knapte niet op, maar stopte ook met drinken. Vanochtend tijdens het uitlaten kon hij niet meer verder lopen. Mijn man heeft hem naar huis moeten tillen. Per direct naar de dierenarts, maar ze konden niets meer voor hem doen. Ze vermoeden dat er toch ergens een tumor heeft gezeten. Dus met veel pijn en verdriet hebben we afscheid van hem moeten nemen. "
Jee wat erg ,Heel veel sterkte voor jullie hoor !
Bedankt voor de reacties! Het blijft moeilijk. Het ging al een tijdje slechter met hem, en ik ben achteraf misschien toch te ver gegaan (met alle goede bedoelingen). Maar de laatste dag, ging hij echt achteruit. Met het inslapen zelf, was hij al ver heen. Hij reageerde nauwelijks op me, zo zielig. Maar ook echt een teken dat hij niet meer kon.
Maar het blijft zo zuur dat er uit al die onderzoeken niets naar boven is gekomen. Als er idd een tumor bij zijn prostaat zou hebben gezeten, dan zou deze bij 2 echo's gemist zijn. Voor mijn gevoel zat het dan toch eerder in zijn hoofd. Zijn jachtknobbel was namelijk heel groot geworden, maar we dachten dat dit kwam door het snelle afvallen. We zullen het nooit weten. Ik hoop alleen dat hij geen pijn heeft gehad. Hij heeft novacam en corporal gehad, maar dit leek geen verschil te maken. Vanwege zijn nierfunctie zijn we hier op advies van de da mee gestopt. Verder kreeg hij alleen homeopatische pijnstilling. Na een aantal weken daarop, stopte hij met hijgen. Waardoor ik dacht dat dit wel hielp.
Iemand stelde nog een vraag over gruis, maar ook dit was onderzocht.
Gisteren samen met zoontje naar crematorium geweest voor afscheid voor hem. Hij had 's morgens de hond een aai gegeven en had geen verder afscheid kunnen nemen. Hij wilde hem graag nog zien. We hebben in januari een pup gekregen, dat leidt hem er wel goed van af. Hij vindt het niet eerlijk, maar begrijpt dat het soms zo gaat. Nu ik nog ????
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?