Ach lieverd. Het is normaal om te zoeken naar een waarom en wat heb ik gemist. Het hoort bij het rouwproces. Jij hebt er altijd alles aan gedaan met de kennis die je op dat moment had. Je probeert het een plekje te geven maar dat lijkt nu nog onmogelijk... de onmacht, de vragen... het brengt Noa niet terug. Denk aan de mooie momenten die jullie samen hebben gehad. Probeer niet te graven in de waarom en wat als... je doet jezelf er alleen maar pijn mee... praat er met iemand over, dat helpt. Veel sterkte.
Ik zou hier met je da over praten. Of had je dat al gedaan? Wat zul je geschrokken zijn van die waarde.
Verdriet overheerst altijd, en je zoekt alles op, waarom overkomt het nu een jonge hond en als....ja als ze er naar gekeken hadden had ik dan mijn hond kunnen redden ? Die vraag is er en blijft bij je......mijn newfoundlander was zeven jaar en ook nierfalen, alles geprobeerd om haar te redden we wisten dat het niet goed was.....een nierdyalise en een nier transplantatie hadden haar misschien kunnen redden maar dat wordt niet bij honden gedaan....zelfs bij mensen lukt het niet altijd, ook ik heb me steeds afgevraagd waarom hebben ze haar niet kunnen redden, ook veels te jong....dat stukje van het leven van je hond , laat het achter je hoe moeilijk dat ook is, denk aan de mooie herinneringen en koester die, moeilijk jazeker, hoop voor jou dat je toch het een plekje kan geven, heel veel sterkte.
Weet je om het een plekje te kunnen geven, praat er hier over, heus dat helpt.. heb je mooie fotoos, zet ze neer .
Dubbele berichtjes verwijderd
Ik zou als ik jou was ( zoals Kees) vermeldde met de DA gaan praten, dat stukje woede wat bij je verdriet zit zou je vast opluchten en daar leert de DA alleen maar van om de mensen beter in toelichten, waar je ook recht op heb.
Sterkte
Dat zou ik ook doen de dierenarts vragen waarom dit niet tenminste besproken is indertijd. En waarom ze niet onder controle gehouden is
https://mcvoordieren.nl/kennisbank/ureum-en-creatinine/
Het gaat er in mijn ogen niet om dat je Noa ermee terug krijgt, maar om openheid, gerechtigheid.
Vreselijk... zou het inderdaad bespreken, wie weet bij een volgende soortgelijke situatie dat er dan wel bellen af gaan bij die dierenarts?? Want dit hoort niet! Volgens mij kan je ook een klacht indienen bij de Rijksoverheid.
Wat een mooie foto van Nena, en tuurlijk verdiend ze dat niet. Toch een gesprek aan gaan met de dierenarts ? Nu blijf je er mee zitten...praat je er over met de dierenarts is dat misschien toch wat meer een geruststelling dat niemand er wat aan kon doen...of dat er een fout gemaakt is.
Ik ben naar de huisarts gegaan voor hulp. Dit verdriet kun je niet alleen verwerken. Ik ben ook in Rijswijk geweest, arnicura denk ik? Het is echt vreselijk en ik zou willen dat ik wat tegen je kon zeggen wat de pijn een beetje doet verzachten maar dat kan ik niet. Het is vreselijk van die dierenarts. Ik zou het hem in ieder geval wel persoonlijk zeggen! Dan ben jij dat kwijt... maar nee Noa komt niet terug. Dat is de keiharde realiteit zoals die is. Die onmacht, dat Spike ook niet meer terug zou komen, kon ik ook niet aan. Ik had zo’n spijt. Ik trok het ook echt niet dus trek aan de bel. Ik heb met de praktijkondersteuner erover gepraat en zij heeft mij handvatten geboden om met de enorme hoeveelheid verdriet om te gaan. Blijf goed voor jezelf zorgen.
Ja ik ben bekend met de negatieve reviews ... wij waren bij de cardioloog en daar was wel over te spreken. Mijn da was bekend met de negativiteit rondom arnicura. Ik zou toch echt de dierenarts in Rotterdam aanspreken ! Waarom niet. Je bent hier nu achter gekomen hij had toch alarm moeten slaan. Ik zou zelf langsrijden en een gesprek aanvragen of telefonisch. Dan ben jij het in ieder geval kwijt en is het van je hart af. Het had nooit mogen gebeuren dit!! Hoe stom kan dat zijn? Waarom heeft hij geen alarm geslagen? Stel hem die vraag. Succes en let op jezelf hoor! Zoveel verdriet is niet niks.
Heeft de da waar je de second opinion heb laten uitvoeren, hier niets over gezegd? Ik ben niet bekend met nierwaarden, laat staan dat er ooit bloed is afgenomen bij mijn hond.
Je krijgt er je hond niet mee terug en het verdriet wordt er vast niet minder om, maar ik zou toch de dierenarts om uitleg vragen. Waarop was zijn oordeel gebaseerd dat de waarde van 150 goed was voor een hond van 30 kilo?
Heeft hij hier artikelen van die dit aantonen? Zo zou ik t gesprek aangaan, zodat je mocht je ooit in deze situatie komen weer, weet wat normaal is en wat niet
Gecondoleerd. Het is zo verdrietig je maatje, zo jong, te verliezen.
Ga met je da in gesprek als je woede iets getemperd is en laat de da het uitleggen. Misschien was er wel een aanleiding waarom hier niks mee gedaan is. Of niet, en dan kan je altijd nog van leer gaan. Ik hoop eigenlijk op het eerste, dat het pech hebben was.
Ik hoop dat je het ooit een plekje kan geven. Heel veel sterkte
Maar die 119, zit daar niet een ruimte naar onder en boven net als bij ons mensen?
Ik hoop dat de dierenarts er een goede uitleg voor heeft!
Hier vorig jaar Februari ook op 5 jarige leeftijd overleden, oorzaak onbekend helaas, hoewel daar de meningen over verschillen. Het zoeken naar antwoorden, waarom zij? Hadden we wat moeten doen, hebben we iets gemist? Herken ik dus heel erg goed.
Heel veel sterkte!
Ik weet niet of bij die uitslag van destijds ook referentiewaardes staan, maar het kan verschillen in wat voor soort test men gebruikt bij bloedonderzoek.
Wij laten ook elk jaar bloedonderzoek doen voor met name de nieren. Bij onze DA, weet niet wat zij precies gebruiken, maar daar mag de creatinine tussen de 55 en 139 liggen.
Maar hier vond ik een test van Spotchem (Menarini), hier liggen de normaalwaardes tussen de 67 en 155.
http://dierenkliniekgo.nl/honden/klinisch-chemisch-bloedonderzoek/
Een creatinine van 150 is niet uitzonderlijk hoog, in sommige testen dus binnen de normaalwaardes.
Ik weet niet wat de rest van de waardes destijds waren, was de albumine te laag in het bloed, was er een verhoogd ureum?
Je krijgt je hondje er niet mee terug helaas, maar ik zou toch voor jezelf het gesprek aangaan met de DA.
Het is normaal, althans ikzelf heb dat ook altijd gedaan, dat ik terug ga kijken. En ik begrijp dat bij het zien van een verhoogde creatininewaarde alle alarmbellen gaan rinkelen. En zeker nu jullie maatje overleden is aan nierfalen.
Ik hoop dat je duidelijkheid kunt krijgen en uiteindelijk er ook in kan berusten, al is dat bij zo'n jonge leeftijd eigenlijk nooit te accepteren.
Nogmaals heel veel sterkte!
Ja, ik zie het. Onze hond heeft een half jaar terug voor een scopie bij een andere kliniek ook deze test gehad, met deze referenties. Een max van 119. Ik ben het met je eens als ik dit zie + de opmerking creatinine lijkt iets hoog, hadden ze verder onderzoek moeten doen, kijkend naar ureum en albumine in het bloed, of uit de urine valt ook al heel veel te halen. Een UPC ratio van de urine zegt ook al heel erg veel. Al was het alleen maar om één en ander uit te sluiten. Grote hond verhaal begrijp ik ook niet helemaal, mijn bull is ook 30 kilo en zijn creatinine was 74.
Ik begrijp je boosheid en frustratie. Wij hebben soortgelijks meegemaakt, gelukkig wel met goede afloop en niet met betrekking tot de nieren. Maar daar ga ik verder niet over uitweiden in jouw topic, maar die grote klinieken die tegenwoordig allemaal samengaan..... Echt waardeloos, weinig oog voor de patiënten, voor mijn gevoel is het hart voor de dieren bij vele van deze klinieken ook ver te zoeken. Maar aan mijn gemopper heb je ook niets.
Ik ben benieuwd of je iets op de mail hoort, ik heb mijn twijfels en anders proberen ze zich er wel op de één of andere manier uit te kletsen, dat is mijn ervaring althans. Ik zou niet weten waar je jouw klacht kan neerleggen en hoeveel kans je hebt, dat je daar wat mee bereikt. Het is moeilijk, woede, frustratie en een enorm verdriet lopen door elkaar.
Kan alleen maar zeggen dat ik heel erg met jullie meeleef.
De creatinine waarde valt vaak wat hoger uit bij grote en/of heel gespierde honden ten opzichte van kleintjes, omdat de spiermassa verantwoordelijk is voor de vorming ervan. Ik begrijp heel goed dat je tijdens dit rouwproces veel verdriet en pijn voelt, veel boosheid hebt en dat daaruit de wens voortvloeit iemand aansprakelijk te kunnen houden voor dit drama. Het was zeker ook netjes geweest als de dierenarts je aan had geboden een nierprofiel uit te laten voeren met de ureumwaarde en SDMA, of je in ieder geval de uitslag mee had gegeven. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop vurig dat een goed gesprek met de kliniek je enige vorm van rust zal teruggeven. De mogelijkheid om een klacht in te dienen bij het veterinair tuchtcollege is er natuurlijk, maar aan de hand van alle gegevens denk ik heel eerlijk gezegd niet dat er nalatig handelen geconstateerd zou worden.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?