Politiehonden: nog van deze tijd? 
Heftig, barbaarse toestanden. Ook in Australie lijkt nog veel werk aan de winkel om mensen bewust te maken dat ook dieren gevoelens en behoeftes hebben.
Alles draait om de mens en wat hij wil en denkt nodig te hebben. 
Het vak empathie voor dieren zou wereldwijd op scholen geintroduceerd moeten worden.
Alles draait om de mens en wat hij wil en denkt nodig te hebben.
Het vak empathie voor dieren zou wereldwijd op scholen geintroduceerd moeten worden.
"
Eens. Bijzonder dat emphatie voor dieren zelfs op dit forum niet vanzelfsprekend is.
Nogmaals vind ik een hond aan de ketting geen argument. De gehele situatie creëren ze zelf. Ook dat ze failliet gaan is geen argument. Zij kiezen zelf voor dat werk. Ik vind dit allemaal omgekeerde beredeneren. "
Uiteraard, iedereen heeft een oordeel en dat mag ook, dat maakt het leuk, maar je was er niet bij. Ik wilde puur en alleen even ophelderen dat dit niet mijn manier van doen is zodat daar geen misvattingen over gaan ontstaan.
Alles draait om de mens en wat hij wil en denkt nodig te hebben.
Het vak empathie voor dieren zou wereldwijd op scholen geintroduceerd moeten worden.
"
Precies dit!! En dat is waar het hier bij mij wringt, wanneer het slechts draait om de behoeftes van de mens. En wanneer de mens zelf onethische situaties creëert waar de hond doodschieten blijkbaar het beste van twee kwaden is. Waar is de verantwoordelijkheid? Soms doen mensen net alsof het ze allemaal overkomt.
Dat begreep ik, hoor. Ik ging er inhoudelijk op in. Jij stelde het gewoon als voorbeeld.
Maar is dit juist nu het knelpunt?
Jij hebt je honden om er van te genieten en als huishond, maar als je je hond nodig hebt om een specifieke taak uit te voeren zijn er een aantal specificaties waar de hond aan moet voldoen. Voldoet de hond daar niet aan en kan die dus eigenlijk niet het werk uitvoeren waarvoor hij in eerste instantie aangeschaft is, dan is het toch heel realistisch om een ander huisje te zoeken?
Je kunt moeilijk elke hond die niet zodanig werkt als nodig houden in huis. Koste gewijs is dat voor veel mensen al een dingetje en je moet je afvragen of je de hond er wel blij mee maakt. Wie weet is die veel gelukkiger in een huis waar er recreatief mee gesport wordt? terwijl dat anderzijds misschien geen mogelijkheid zou zijn i.v.m. werk oid
Jij bekijkt het praktisch. Ikzelf kijk vooral vanuit ethisch oogpunt, waarin ik het belangrijk vind dat je een hond in de eerste plaats neemt omdat je er graag mee samenleeft, en hoe je de hond praktisch kan gebruiken is daaraan ondergeschikt. Als je de hond gebruikt alleen voor het doel om werk te verrichten, vind ik het alweer neigen naar misbruik van een dier. Daar komt een hond meestal wel zonder kleerscheuren uit, daar heb je gelijk in. Toch staat bij mij ethiek heel erg hoog. Ethiek is belangrijk, zodat je niet beland in situaties waarin je opeens rare keuzes moet maken waar een dier wel last van heeft.
Dat 'we' tegenwoordig graag de hond bij ons op de bank willen hebben en hem zien als een gezinslid, betekent toch niet dat mensen die een hond hebben puur voor het uitvoeren van hun taak, de hond misbruiken of uitbuiten? Als een hond zijn taak mag uitvoeren, en daarnaast voorzien wordt in zijn basisbehoeftes (aandacht, een droge warme plek om te slapen, voer, water en medische zorg) dan is er in mijn ogen helemaal niets mis mee om puur om die reden een dier te houden.
Maar honden zijn van oorsprong gefokt op het uitvoeren van die taken. Dat is geen misbruik, ik zie namelijk alle honden die mogen doen waar ze voor gemaakt zijn genieten. Zonder die taken, hadden we misschien wel nooit honden gehad.
Ik snap echt niet waar ineens vandaan komt dat werken met een hond iets slechts is. Ik zie liever een hond die echt mag doen waar hij voor gemaakt is, dan een huishond die 5 dagen per week meerdere uren alleen zit.
@Britt en Hannah,
Werken is niet het probleem. Het probleem kan ontstaan wanneer je de hond neemt alleen om te werken. Wanneer het werk kunnen uitvoeren het belangrijkste is. Dan kun je namelijk voor situaties komen te staan waarin je het belang van de hond niet voorop zet maar je eigen behoeftes (het werk moet gedaan worden). Het probleem van je eigen belang boven de hond zetten zit er voor mij in dat je als mens gekózen hebt om een hond te nemen, die hond is van jou afhankelijk. Mensen hebben macht en moeten daar zorgvuldig mee omgaan. Ik vind een hond weg doen of in het extreme geval doodmaken omdat hij zijn werk niet doet, niet kunnen. Dat is niet in het belang van de hond. Als je een dier neemt moet je naar mijn mening altijd keuzes maken die in hun belang zijn, juist omdat jij zelf die situatie gecreëerd hebt. Mensen moeten hun verantwoordelijkheid nemen, en niet doen alsof het ze allemaal overkomt.
En Britt, wat jij schrijft is helemaal niet waar ik het over heb. Je hond laten werken is geen misbruik. Je hond als werkmiddel gebruiken en hem wegdoen / doden als het niet lukt vind ik misbruik van een dier. De hele context dus. Natuurlijk kennen honden het woord misbruik niet. Hun zal het verrotten of ze wel of niet misbruikt worden. Maar ik kijk graag naar het grote geheel en de gevolgen van deze dynamiek. Als alles volgens plan gaat heeft de hond er geen last van. Maar je hoort vaak genoeg dat het niet volgens plan gaat. En dan heb je rare situaties die in de eerste plaats al voorkomen had kunnen worden als mensen hun eigen behoeftes niet op deze wijze voorop hadden gezet. Dit kun je ook doortrekken naar politiehonden. Ik hoop dat mijn standpunt zo duidelijk is, en vooral dat het dus niks te maken heeft met wat ik van werkende honden vind. Het gaat om de dynamiek om de hond als middel te zien en de gevolgen die dit kan hebben.
Werken is niet het probleem. Het probleem kan ontstaan wanneer je de hond neemt alleen om te werken. Wanneer het werk kunnen uitvoeren het belangrijkste is. Dan kun je namelijk voor situaties komen te staan waarin je het belang van de hond niet voorop zet maar je eigen behoeftes (het werk moet gedaan worden). Het probleem van je eigen belang boven de hond zetten zit er voor mij in dat je als mens gekózen hebt om een hond te nemen, die hond is van jou afhankelijk. Mensen hebben macht en moeten daar zorgvuldig mee omgaan. Ik vind een hond weg doen of in het extreme geval doodmaken omdat hij zijn werk niet doet, niet kunnen. Dat is niet in het belang van de hond. Als je een dier neemt moet je naar mijn mening altijd keuzes maken die in hun belang zijn, juist omdat jij zelf die situatie gecreëerd hebt. Mensen moeten hun verantwoordelijkheid nemen, en niet doen alsof het ze allemaal overkomt.
En Britt, wat jij schrijft is helemaal niet waar ik het over heb. Je hond laten werken is geen misbruik. Je hond als werkmiddel gebruiken en hem wegdoen / doden als het niet lukt vind ik misbruik van een dier. De hele context dus. Natuurlijk kennen honden het woord misbruik niet. Hun zal het verrotten of ze wel of niet misbruikt worden. Maar ik kijk graag naar het grote geheel en de gevolgen van deze dynamiek. Als alles volgens plan gaat heeft de hond er geen last van. Maar je hoort vaak genoeg dat het niet volgens plan gaat. En dan heb je rare situaties die in de eerste plaats al voorkomen had kunnen worden als mensen hun eigen behoeftes niet op deze wijze voorop hadden gezet. Dit kun je ook doortrekken naar politiehonden. Ik hoop dat mijn standpunt zo duidelijk is, en vooral dat het dus niks te maken heeft met wat ik van werkende honden vind. Het gaat om de dynamiek om de hond als middel te zien en de gevolgen die dit kan hebben. "
en laat dat dus juist bij het ras hond dat ik nodig heb precies heel erg vaak gebeuren juist omdat ze er niet mee werken verder blijft als een paal boven water staan dat jij exact hetzelfde doet met je huishond maar omdat jij het doet vond je dat wel gerechtvaardigd met andere woorden heb je zelf een enorm gekleurde bril op
genoeg mensen ook op hp dier honden hebben laten herplaatsten omdat het als huishond niet ging maar als een herder een pup zonder aanleg herplaatst sta jij op de baricaden te schreeuwen
Wat vindt je dan van deze? https://www.hondenpage.com/hondenforum/228769/fokker-gaf-aan:-geen-blaffer/goed-af-te-leren...-ondertussen....php
Ik denk dat niemand hier zegt dat het werken met honden verkeerd is. Wat in mijn optiek wel verkeerd is, is honden als gebruiksvoorwerp zien. Honden, en andere dieren ook, zijn niet op deze wereld om de mens te dienen. En dat lijkt de mens hier en daar vergeten te zijn. Het doel heiligt de middelen dan. Maar in mijn optiek is dat doel bij voorbaat dan al verkeerd.
Honden zijn zo geëvolueerd om samen te werken met de mens, niet als diersoort voor de mens te werken. Dat zijn twee verschillende dingen. Wij hebben als mens de verantwoordelijkheid altijd het beste voor te hebben met onze samenwerkongspartner, en er geen misbruik van te maken.
Een pup herplaatsen vind ik ook wel niet te vergelijken met een hond afschieten/aan de ketting leggen voor de rest van zijn leven.
Als iemand een hond voor een specifiek doel of een specifieke taak nodig heeft, en de pup heeft hiervoor geen aanleg, dan vind ik het niet noodzakelijk een immorele zet om voor de hond een goeie andere thuis te zoeken. Dat wil niet zeggen dat je niet het beste voorhebt met de hond, want die hond krijgt misschien een veel beter leven dan als hij bv. een hele dag alleen thuis moet blijven omdat hij niet mee kan gaan werken. Dat is toch iets héél anders dan een hond om die reden doden of mishandelen..
Honden zijn zo geëvolueerd om samen te werken met de mens, niet als diersoort voor de mens te werken. Dat zijn twee verschillende dingen. Wij hebben als mens de verantwoordelijkheid altijd het beste voor te hebben met onze samenwerkongspartner, en er geen misbruik van te maken. "
precies
Inderdaad zo denk ik ook. Wie zorgt er nu eigenlijk voor problemen als oorlog, rellen etc. dat is toch echt de mens zelf.
Het mag dan toch niet zo zijn dat we honden en andere dieren daarvoor in gevaar gaan brengen.
Honden zijn zo geëvolueerd om samen te werken met de mens, niet als diersoort voor de mens te werken. Dat zijn twee verschillende dingen. Wij hebben als mens de verantwoordelijkheid altijd het beste voor te hebben met onze samenwerkongspartner, en er geen misbruik van te maken. "
maar ondertussen worden er dagelijks 100.000den dieren geslacht en steken we bij mooi weer massaal de bbq in de fik.
dit is dus in mijn ogen ook iets als niet meer van deze tijd,
Ik volg even, super interessant. (Toevallig nu net een vak op de uni aan het volgen die gaat over dilemmas omtrent dieren in de maatschappij).
gesleep methonden vind ik eigenlijk ook niet van deze tijd
Persoonlijk vind ik het best een moeilijke materie. Er is wit/zwart maar ook heel veel grijs daartussen.
Ik merk bij mezelf dat ik eigenlijk meerdere standpunten kan begrijpen en innemen, gek genoeg zijn die soms tegengesteld, en dat is best verwarrend.
Ethisch gezien: ik ben een aantal jaren veganist geweest, tot ik weer honden nam.
Voor mezelf (!dit is persoonlijk dus!) kan ik mezelf niet veganist noemen en tegelijk een hond in huis halen wiens leven ik grotendeels bepaal. Ik besef dat ik hier dan best wel egoïstisch in ben, uiteindelijk had het dier geen keuze.
Langs de andere kant: ik heb wel voor honden gekozen die heel erg bij mijn levensstijl passen, zodat het leven dat ik hen kan bieden ook heel erg bij hun eigen aard aansluit. Maar ergens voel ik dat ook aan als een vergoelijking van een egoïstische daad. Daarom weet ik niet of ik, na deze honden, nog opnieuw een huisdier zal houden. Het is een vraagstuk dat me nog bezig houdt.
Algemeen gezien: is het aanvaardbaar om dieren in gevaar te brengen of pijn te bezorgen voor eigen doelstellingen?
Zo ja: voor welke doelstellingen wel, voor welke niet? Hoeveel gevaar en hoeveel pijn?
Zo nee: is dat in praktijk haalbaar? Op alle vlakken?
@ Liz. Quoten lukt niet om een of andere reden.
Maar inderdaad de br00dfok is uiteraard ook niet meer van deze tijd.
Honden van een goede fokker, of asielhonden uit Polen (zoals mijn Jenna) moeten voordat ze de grens over mogen, dan ook aan bepaalde voorwaarden voldoen. Dat is oa een rabies enting.
Ik merk bij mezelf dat ik eigenlijk meerdere standpunten kan begrijpen en innemen, gek genoeg zijn die soms tegengesteld, en dat is best verwarrend.
Ethisch gezien: ik ben een aantal jaren veganist geweest, tot ik weer honden nam.
Voor mezelf (!dit is persoonlijk dus!) kan ik mezelf niet veganist noemen en tegelijk een hond in huis halen wiens leven ik grotendeels bepaal. Ik besef dat ik hier dan best wel egoïstisch in ben, uiteindelijk had het dier geen keuze.
Langs de andere kant: ik heb wel voor honden gekozen die heel erg bij mijn levensstijl passen, zodat het leven dat ik hen kan bieden ook heel erg bij hun eigen aard aansluit. Maar ergens voel ik dat ook aan als een vergoelijking van een egoïstische daad. Daarom weet ik niet of ik, na deze honden, nog opnieuw een huisdier zal houden. Het is een vraagstuk dat me nog bezig houdt.
Algemeen gezien: is het aanvaardbaar om dieren in gevaar te brengen of pijn te bezorgen voor eigen doelstellingen?
Zo ja: voor welke doelstellingen wel, voor welke niet? Hoeveel gevaar en hoeveel pijn?
Zo nee: is dat in praktijk haalbaar? Op alle vlakken?
"
Ik denk zelf dat veganisme en honden best samen kunnen gaan. Honden zijn er nu eenmaal en doen het goed als ze samenwonen met mensen. Alleen het fokken van honden vind ik niet bij veganisme passen, omdat je daarmee heel veel bepaald en de trend van huisdieren voortzet. Bij herplaatsers is dat anders, je werkt niet mee aan het beheersen van levens, en tegelijk zijn er genoeg honden die wel een huisje nodig hebben. Dat zeg ik wel met de kanttekening dat je alsnog moet opletten waar je zo’n herplaatser vandaan haalt. Ik denk dat het sowieso heel goed is om onder de loep te nemen hoe je met je huisdieren omgaat.
Ik denk dat het in geen geval aanvaardbaar is om een dier pijn te doen voor eigen doelstellingen. Dat wil niet zeggen dat ik dit nooit veroorzaakt heb of ga veroorzaken. Mijn mening en handelen verschillen van elkaar. Mijn honden krijgen vlees te eten. Ikzelf werk mee aan een berg afval en klimaatvervuiling etc. Ik zie wel gradaties in hoe erg je dieren pijn doet. Moedwillig je hond pijn doen, voor bijvoorbeeld topsport en werk, vind ik erger dan dat er dieren doodgaan om mijn hond te voeden. Het eerste vind ik gestoord en het tweede iets wat bij het leven hoort. Terwijl als je het feitelijk bekijkt dieren doodmaken erger is dan je sporthond een schop onder de hol geven.
Daar ben ik zelf dus nog niet over uit, hoe ik dat precies zie.
Uiteindelijk blijft het principe wel hetzelfde: ook de herplaatser zet je gevangen in je huis en tuin, hang je vast aan de lijn, verbied je achter het konijn te jagen... kortom: je beslist nog steeds hoe de ander zal leven. Dat principe blijft dus hetzelfde.
Misschien is het een beetje vergelijkbaar met de denkoefening: als ik als veganist op een feestje ben en de hamburgers liggen daar toch maar te liggen, mag je 'm dan wel opeten? Omdat ze er nu toch al zijn? Of blijft het een principe: nee, ik eet geen vlees, ook niet als het anders toch zal worden weggegooid.
Of: ik koop wel die tweedehands donsjas of wollen trui, want ja: die is er nu toch al...
Zoiets...
Uiteindelijk blijft het principe wel hetzelfde: ook de herplaatser zet je gevangen in je huis en tuin, hang je vast aan de lijn, verbied je achter het konijn te jagen... kortom: je beslist nog steeds hoe de ander zal leven. Dat principe blijft dus hetzelfde.
Misschien is het een beetje vergelijkbaar met de denkoefening: als ik als veganist op een feestje ben en de hamburgers liggen daar toch maar te liggen, mag je 'm dan wel opeten? Omdat ze er nu toch al zijn? Of blijft het een principe: nee, ik eet geen vlees, ook niet als het anders toch zal worden weggegooid.
Of: ik koop wel die tweedehands donsjas of wollen trui, want ja: die is er nu toch al...
Zoiets... "
Ja maar dat is juist het moeilijke ethische vraagstuk hierin. Ikzelf ben net zo verkeerd bezig als op een ranch honden en paarden afschieten, want mijn hond krijgt vlees. Dus er gaan dieren dood voor mij. Geen idee of Kivo uit de bioinustrie komt, maar dat zal wel, maakt het nog erger. Ik doe net zo goed mee met de rest van de mensheid.
Ik ben gewoon een enorme egoïst. Ik zeg ook altijd dat de wereld beter af is zonder mensen, maar om nu mezelf daarvoor van kant te maken...
Betekent niet dat we alles maar moeten laten gaan, denk ik. Alle kleine beetjes helpen?
En in mijn optiek is het stoppen van ons dieren toe-eigenen om voor ons op leven en dood te werken, een goed begin.
Uiteindelijk blijft het principe wel hetzelfde: ook de herplaatser zet je gevangen in je huis en tuin, hang je vast aan de lijn, verbied je achter het konijn te jagen... kortom: je beslist nog steeds hoe de ander zal leven. Dat principe blijft dus hetzelfde.
Misschien is het een beetje vergelijkbaar met de denkoefening: als ik als veganist op een feestje ben en de hamburgers liggen daar toch maar te liggen, mag je 'm dan wel opeten? Omdat ze er nu toch al zijn? Of blijft het een principe: nee, ik eet geen vlees, ook niet als het anders toch zal worden weggegooid.
Of: ik koop wel die tweedehands donsjas of wollen trui, want ja: die is er nu toch al...
Zoiets... "
Dat laatste is vooral een gevoelsmatig ding voor de veganisten die ik ken. Die zien in die hamburgers een lijk. Evenals in kledingstukken gemaakt van dierlijke producten. Vlees eten of ermee lopen roept walging op. Het houden van honden vind ik daarmee niet vergelijkbaar. Je doet niemand kwaad, tenminste, als je goed voor je hond zorgt. Ik ben trouwens niet veganistisch maar vind het wel interessant om er over na te denken.
Ik vraag me nu toch iets af. Stel je woont in een land met zwerfhonden, zou je het wel veganistisch vinden om ze te voeden en een kambeurt te geven? En wat vind je er dan van als ze blijven hangen? Wat bij zulke sociale wezens best een aannemelijk gevolg is. Dan heb je opeens een hond. En als die hond op zijn bakje brokken gaat rekenen krijg je bijna vanzelf een verantwoordelijkheidsgevoel. En vaak is het zo dat als je je verantwoordelijk voelt, je steeds meer touwtjes in handen gaat nemen. Denk aan bijvoorbeeld medische verzorging. Ik weet niet of je me zo kan volgen haha :-)
Uiteindelijk blijft het principe wel hetzelfde: ook de herplaatser zet je gevangen in je huis en tuin, hang je vast aan de lijn, verbied je achter het konijn te jagen... kortom: je beslist nog steeds hoe de ander zal leven. Dat principe blijft dus hetzelfde.
Misschien is het een beetje vergelijkbaar met de denkoefening: als ik als veganist op een feestje ben en de hamburgers liggen daar toch maar te liggen, mag je 'm dan wel opeten? Omdat ze er nu toch al zijn? Of blijft het een principe: nee, ik eet geen vlees, ook niet als het anders toch zal worden weggegooid.
Of: ik koop wel die tweedehands donsjas of wollen trui, want ja: die is er nu toch al...
Zoiets... "
ja daar ben ik ook wel mee bezig, in een ander topic hadden we het er ook over.
Ik vind een tweede hands wollen trui een ja. Ik ga ook mijn oude Uggs niet weggooien bijv.
Het stuk vlees op de bbq vind ik een nee, ivm dat ik dat dier dan voor ogen zie en vooral de laatste minuten als het beseft dat het geslacht gaat worden. Dan krijg ik dat niet meer door mijn keel.
Wb de herplaatsers ben ik het wel mee eens, ook voor hen ga je alles bepalen. Maar voor nu zitten die honden in nog ergere situaties, dus dan is dat altijd voor hen nog altijd beter dan ze daar te laten zitten.
Als de wereld zo veel als kan veganistisch is geworden, heb je ook al die problemen en dilemma's niet meer.
Maar dat zal, als het al gebeurd (maar zelfs een zoonose als covid19, om dat er maar eens bij te halen, lijkt de wereld nog niet wakker te schudden, dus wat dan wel) in kleine stapjes gaan.
Maar of huisdieren dan nog in die wereld passen ben ik dus zelf ook nog niet over uit.
Hmm ik denk dat je als veganist prima een herplaatser/straathond waar je voor zorgt kan hebben. Je verbetert dan het leven van dat dier lijkt me, door het medische zorg te geven. Het is daarbij wel onvermijdelijk dat je sommige dingen voor het dier bepaalt, en ik begrijp dat dat voor sommigen misschien al 'te veel' is, maar ik als niet-veganist vind het in ieder geval niet hypocriet als een veganist besluit een dier onder zijn/haar hoede te nemen. Het dier is niet speciaal voor jou gefokt. Maak er voor dat dier het beste van, zou ik zeggen.
Ik vind een tweede hands wollen trui een ja.
"
Allereerst respecteer ik ieder zijn keuze, al vind ik van beide partijen dat er wat te ver wordt doorgedreven.
Bij het lezen van het verhaal van Liz dat ze haar pup zou terugbrengen, omdat hij niet aan haar eisen voldoet, daar word ik echt niet goed van.
Ook het verhaal van Pascale in Australië hoe ze daar te werk gaan, kan ik geen enkel begrip voor opbrengen.
Maar dat verhaal van egoïsme en het houden van honden, daar kan ik mij totaal niet in vinden.
Is het dan ook egoïstisch om kinderen te krijgen, ik heb ze niet overigens.
Een kind kiest er ook niet voor om geboren te worden en al helemaal niet bij bepaalde ouders.
Als ik kijk naar de honden van Alaska, die hebben toch een waanzinnig leuk leven. En ik heb ook niet de indruk dat onze honden ongelukkig waren, overal gingen ze mee naar toe, alles wat zij leuk vonden dat deden we met ze. Ongeacht of we het zelf wel zo leuk vonden. Als de honden genieten, dan genieten wij ook. Moet ik mij dan schuldig gaan voelen omdat we een hond in huis hebben? Nou dat doe ik dus niet.
Herplaatsers en asielhonden al helemaal niet, of een leuk leven als een huishond waar men van alles mee onderneemt of in een hok opgesloten zitten? Dan is dat toch niet egoïstisch om zo'n hondje in huis te nemen? Of denk ik niet normaal.
Al vraag ik mij weleens af bij buitenlandse honden, die op straat leven in groepen, met name Zuid-Europa dan, sommige al jaren, of je die gelukkig maakt om die naar Nederland te halen, weg bij hun maatjes van de straat. Heb weleens programma's hierover gezien en kreeg toch allerminst de indruk van zielige honden.
Ik heb overigens even jouw reactie eruit gepakt, niet dat ik jou wil aanvallen hoor, haha, maar in ene tik ik er zo maar meer uit als dat de bedoeling was Maar het ging mij even om die ja op een tweedehands wollen trui. Wat is er mis met een nieuwe wollen trui? Zou schaapje niet blij zijn om van al zijn wol verlost te zijn? Of zie ik dit niet goed?
"Haha, ja, ik kan je goed volgen. 
Het is ook niet ver-van-mijn-bed, gezien ik heel wat tijd heb doorgebracht (en in de toekomst nog zal doen) in ontwikkelingslanden en dan vooral Centraal-Azië en de Himalaya-landen en daar overal zwerfhonden waren.
De free-roaming dogs, tja, die zijn vrij. En dat zou ik ook niet willen veranderen. Ik geef hen geen eten, nee, ik ga hen niet kammen. Ze hebben hun eigen leefwereld, ze halen voedsel waar ze 't kunnen vinden. 's Nachts jagen ze op al wat beweegt en maken ze een hels kabaal.
Afhankelijk van hun omgeving kunnen ze erg verschillend zijn van inborst. Waar voedsel schaars is, zijn het bikkelharde duivels. Maar waar het leven makkelijk is, zijn het zeer makke luiaards.
Dan heb je meer de dorpshonden. Die hebben vaak wel een soort 'thuis', maar die is vrijblijvend. Ze lopen ook veel vrij rond en vullen een groot deel van hun dag en nacht zelf in. Maar toch hebben ze de mensen dus als back up, er zal voor hen gezorgd worden indien ze dat nodig hebben.
Dat heb ik zelf eigenlijk altijd wel mooi gevonden en had ik mijn huidige honden ook wel graag kunnen bieden. Ik denk dat deze manier van leven hen goed zou bevallen.
Maar voor de toekomst weet ik het dus nog niet. Zoals gezegd: ik kan me in meerdere standpunten vinden. Ook in de werkhonden laten werken. Ook daar zie ik de schoonheid en de waarde van in.
Een Tibetaanse mastiff die op het plateau het hebben en houden van zijn familie verdedigt, vind ik ook prachtig. Ook al verloopt het samenleven met zijn mens niet altijd zo ethisch.
Moeilijk, moeilijk, moeilijk... 
Bij het lezen van het verhaal van Liz dat ze haar pup zou terugbrengen, omdat hij niet aan haar eisen voldoet, daar word ik echt niet goed van.
Ook het verhaal van Pascale in Australië hoe ze daar te werk gaan, kan ik geen enkel begrip voor opbrengen.
Maar dat verhaal van egoïsme en het houden van honden, daar kan ik mij totaal niet in vinden.
Is het dan ook egoïstisch om kinderen te krijgen, ik heb ze niet overigens.
Een kind kiest er ook niet voor om geboren te worden en al helemaal niet bij bepaalde ouders.
Als ik kijk naar de honden van Alaska, die hebben toch een waanzinnig leuk leven. En ik heb ook niet de indruk dat onze honden ongelukkig waren, overal gingen ze mee naar toe, alles wat zij leuk vonden dat deden we met ze. Ongeacht of we het zelf wel zo leuk vonden. Als de honden genieten, dan genieten wij ook. Moet ik mij dan schuldig gaan voelen omdat we een hond in huis hebben? Nou dat doe ik dus niet.
Herplaatsers en asielhonden al helemaal niet, of een leuk leven als een huishond waar men van alles mee onderneemt of in een hok opgesloten zitten? Dan is dat toch niet egoïstisch om zo'n hondje in huis te nemen? Of denk ik niet normaal.
Al vraag ik mij weleens af bij buitenlandse honden, die op straat leven in groepen, met name Zuid-Europa dan, sommige al jaren, of je die gelukkig maakt om die naar Nederland te halen, weg bij hun maatjes van de straat. Heb weleens programma's hierover gezien en kreeg toch allerminst de indruk van zielige honden.
Ik heb overigens even jouw reactie eruit gepakt, niet dat ik jou wil aanvallen hoor, haha, maar in ene tik ik er zo maar meer uit als dat de bedoeling was Maar het ging mij even om die ja op een tweedehands wollen trui. Wat is er mis met een nieuwe wollen trui? Zou schaapje niet blij zijn om van al zijn wol verlost te zijn? Of zie ik dit niet goed? "
Dat weet ik dat jij mij niet wil aanvallen haha.
Er is gewoon veel om over na te denken.
Kinderen zijn onze eigen soort, dat zie ik dan toch weer anders dan bepalen over een andere diersoort.
Buitenlandse honden die ergens een vrij en goed leven hebben zouden we ook niet hierheen moeten halen. Die hebben eigenlijk een leven zoals een hond hoort te leven denk ik.
Het probleem is dat, bijv. in Roemenie en andere landen die honden niet meer gewenst zijn en in dodingstations terecht komen.
En wol is vaak niet diervriendelijk, misstanden bij angora, alpaca, merino fokkerijen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?