Ik wordt 45 ergens eind feb Mijn eerste hondje die ik me kan herinneren hete Monthy en was van mijn stiefmoeder maar grotendeels als kind van 8 liep ik ermee natuurlijk . Was een kruising die erg leek op een Markies. Verder heeft mijn moeder en vader een New Foundlander en Border Collie gehad maar was toen te klein om mij iets te herinneren. Mijn opa en oma hadden een Hollandse Herder en mij mijn andere oma een papegaai en altijd Malthezers waarvan ik er 1 toen zij overleed tijdelijk een huis aanbood. Werkte toen in de horeca, restaurants, no dogs allowed
19 toen ik mijn 1ste hond kocht. In opgroeien nooit een hond gehad.
Wij hadden thuis al honden. Ik was 5 en toen kregen we onze labrador; zij werd 14 jaar. Ik geloof toen ik 11 was onze Cavalier King Charles spaniel (met neus); zij werd ook 14 en de week voordat zij stierf werd mijn eerste eigen gekochte hond geboren, ook een labrador (werklijn). Toen was ik dus 25. 3 jaar later, nu dus, onze tweede hond gekocht. Verder hadden mijn ouders nog een oude teckel die mijn oom in frankrijk heeft gevonden -helemaal verwaarloosd: zij had geen ogen meer en een half oor- en zij is zeker 15 jaar geworden. En mijn ouders pastten Tussendoor ook nog op werkdagen op de chihuahua van mijn opa. Hij werd 13 geloof ik.
Eigenlijk weet ik niet beter dan een hond in huis dus
En wat voor ras? Heeft u nooit een hond gewild als klein kind? Ik heb daar nooit een keuze in gehad. Ik vond het prima zo hoor.
Monthy werdt 18, als ik het geloven moest. Was een lekker ding en tja mijn pa deed de truc door je eigen uitwerpselen vegen. Vond dat echt zo vreselijk.
Leuke vraag.
Mijn ouders hadden gewoon “een hond” van een nestje uit de buurt genomen en daar ben ik mee opgegroeid. Het leek op een jachthond, met flaporen, rustig, gemoedelijk, geen gedoe. Ze heeft wel een saai leven gehad. Mijn ouders lieten haar de hele dag alleen en ze kreeg dan vervolgens een 10 minuten rondje door de wijk.
Op mijn 17e heel regelmatig opgepast op een border collie. Die woonde half bij mij. Op mijn 18e mijn eerste eigen hond gekocht toen ik ging studeren, een border collie. Die is jong overleden. Vervolgens een aantal jaren een witte herder opgevangen, de eigenaar was ernstig ziek geworden (kanker). Na een lange rit gelukkig hersteld. Witje ging toen weer terug daar wonen. Dat was heel mooi want die twee hadden een hele diepe connectie. Ik was een leuke nummer 2 zeg maar.. lol.
Nu een labrador die op mijn pad is gekomen. Zoals al mijn honden toevallig op mijn pad komen, ik heb nooit echt bewuste keuzes gemaakt haha. Ik ben benieuwd wat voor karakters er nog meer mijn leven in komen wandelen.
Een mechel uiteraard .
En o ja hoor, ik heb mijn ganse Kinder en jeugdtijd gezaagd om een hond (een rottweiler). Al mijn klasspreekbeurten gingen over de rottweiler :p
Ik was 4 jaar in het gezin een pup een schapendoes, onder de kerstboom, ouderlijk gezin, altijd een fijn gezin met zes kinderen en honden, koningspoedels en bobtails, zelf was ik 25 en had mijn eerste duitseherders hond, na zijn dood, neuwfoundlanders, en nog.
En is die rottweiler er inmiddels al gekomen?
Ik was 6 geloof ik toen we onze eerste hond kregen (bull terrier). Hij overleed toen ik 15 was. Op mijn 16e kwam Beertje, die wordt dit jaar alweer 6. Time flies.
Nee, die komt er ook niet meer , ben volwassen geworden :p
Hahaha cool had al zoiets door dat eigen keus een herder werd aan uw verhalen te zien. Rottweiler is ook iets waar mijn oog op had. Heb daar vele lieve herinneringen aan van andere baasjes en honden. Nooit van gekomen helaas tot nog toe.
Het was 2de keus hoor, woonde nog thuis en ouders hadden een absolute veto gesteld dat het géén rottweiler mocht zijn (agressief etc ;) ) ik was al lang blij dat ik een hond mocht, dus het werd een mechel. Achteraf ben ik ze uiteraard ontzettend dankbaar voor hun verbod :)
Altijd honden thuis gehad, herders in diverse soorten (hollands, mechels) en een boeren fox en op mijn 10e verjaardag mijn eerste "eigen" hond gekregen, een duitse herder eigen als in ik mocht de naam verzinnen en deed het meeste op de cursus, mijn moeder was natuurlijk nog wel verantwoordelijk haha, die is bijna 14 jaar geworden. Zelf op mijn 24e een sheltie gekocht en die is nu bijna 2. Ik zou graag nog een sheltie er bij willen, maar nu nog even niet.
Ik moet ergens nog een foto hebben van ik en 3 jaar met newfoundlander hihi. Jammer dat ik niet ouder was maar enorme knuffels. We hadden hier één en ik ging stuk als die kwam begroeten. Gentle giant was dat.
Waarom niet? Onze DA heeft er ook één. Verdenk ze er wel weer van om eentje buiten de bingo Is een leuk ding en erg zachtaardig.
Zo wordt de newfoundlander ook genoemd de ....Gentle giant...
21, en dan als eerste hond een husky
Maaar ik moet zeggen dat ik vind dat May heeeeul goed is terecht gekomen
Hierna geen husky meer, maar ben wel heeel erg blij met May, de beste husky ooit
Ik was 14 toen ik Spike kreeg, chihuahua, hij is bijna 14 geworden. Ging met mij mee toen ik uit huis ging. Mis hem nog elke dag . Vorig jaar afscheid moeten nemen. En sinds kort hebben wij Jake, een border terriër, hij is nog maar 4 maanden . Onze kleine doerak. We zijn helemaal gek van hem. We willen graag een tweede erbij uiteindelijk maar voorlopig nog niet.
Toen ik 16 was, mochten we na lang zeuren een hond (na duizenden briefjes met smeekbodes dat we allllessss voor hem zouden doen ). Dit werd een black- en tan Jack Russel uit een nestje op de manege waar ik destijds paardreed: Balou. Hij is in 2019 overleden op 13 jarige leeftijd. Een half jaar geleden is Teddy bij mij komen wonen, dit is een rescue dog uit Roemenië. Hij is mijn eerste eigen hond
Dat wil ik nog wel eens meemaken Wij zeiden nooit meer en dan ga je toch kieken.
Whahahhaha ik snap je. Maaaaar May is zeeeer a-typisch husky. Geef me een echte husky met husky karakter en ik word gek.
Ofwel nope echt ech echt niet.
Met wat geluk antwoorden er nog mensen die May kennen, die kunnen dit vast beamen
Volgens ne foto die ik hier in mijn bezit heb, was ik (letterlijk) 0 jaar en een kleine baby toen we al een hondje hadden. Dus ik heb eigenlijk van mijn 0 jaar tem mijn 45ste (heden) altijd al een hond gehad. Met even een kleine tussenpauze toen ik op een appartement woonde waar honden niet waren toegelaten.
Mijn eerste eigen hond heb ik 15,5 jaar geleden in huis gehaald. Hij kwam uit het asiel en was toen 9 maand oud. En dat is nog altijd mijn eerste eigen hond. (Hij is vrij oud nu maar hij leeft nog)
Ik was nog een baby , toen lag er zo nu en dan een Pincher bij me in de kinderwagen . Er was ook nog een oude bastaard , Moppy . Die is 18 geworden en lag op een dag dood in zijn mandje . We woonden toen afgelegen en pa was vaak van huis , toen kwam er een Rottweiler , een lieve lobbes die alles goed vond . Daarna kwam er een Schotse Collie , die werd niet zo goed behandeld en die hebben mijn ouders overgenomen . Een ontzettende lieverd , ging overal mee naartoe en was met name op mijn moeder gericht , in haar had ze het meeste vertrouwen . Daarna kwam er een Ierse Setter , een donderstien eerste klas , ging door sloep en sloot en was zeer eigenwijs . Maakte samen met de poes de koelkast open , had werkelijk van alles aan de hand . Toen ging ik uit huis en even later overleed de Setter . Toen namen mijn ouders hun allerlaatste hond , een Labrador .
Mijn allereerste hondje was Sproetje , een wat oudere bastaard uit het asiel . Voor ons toen ideaal ivm combi werk en hond
Teon Sproetje overleed hadden we al kinderen , en kozen we voor een pup . Een langharige hollandse herder , 1,5 jaar later kwam de 2e Hollander . We hebben helaas niet veel geluk met ze gehad , de teef werd op haar 7e ziek , Cushing . De reu mocht slechts 2 maanden 9 jaar zijn , agressieve vorm van leukemie . De kids waren groter en we stortten ons op herplaatsers . Thara , mijn huidige hondje is de 10e herplaatser . Er is van alles voorbij gekomen , Oud Duitse Herders , Duitse Herders , Collies , JRT En een E.B . Die maar liefst ruim 13 is geworden , bijzonder oud voor het ras . Ze was 6,5 toen ze kwam , we dachten 2,5 a 3 jaar . Maar ze heeft het verdubbeld . Ze kwam via een stichting , en is de oudste herplaatser geworden , ze is nog gehuldigd op haar 11e omdat we dachten ... nou dat kan zo over zijn . Vaak hadden we roedels van 4 a 5 honden . Met altijd een pup erbij , om de herplaatsers het juiste te laten zien . Wij kunnen veel maar nooit helemaal het hondengedrag nadoen . Het is helaas ook eens mis gegaan . veel bloed zweet en tranen , en tomeloze inzet en energie erin gestoken , GT , individuele training enz Maar deze hond was niet meer te helpen . Is uiteindelijk naar iemand in Oost -Groningen gegaan , zonder prikkels etc . Daar was het voor hem ""leefbaar "" Ik vergeet nooit de dag waarop we hem wegbrachten Maar het was voor iedereen het beste , we liepen op de welbekende eieren . Onze andere honden leden er ook onder , en dan moet je de moeilijke keuze maken . Met de rest is het gelukkig wel gelukt , al gaat het met herplaatsers niet vanzelf . Maar is het reuze mooi als je een dor plantje weer ziet opbloeien , een verwaarloosde magere hond weer hond ziet worden . Een ongelukkige hond die in een impuls is aangeschaft weer gelukkig ziet ....
Er is er nog eentje die me zeer aan het hart lag , Sheila . Een Schotse Collie van 9 jaar . Zwaar verwaarloosd , ze kwam bij een alcoholist vandaan en kreeg niets meer te eten . Ze werd uiteindelijk in beslag genomen en kwam bij ons terecht .
Wat een schat van een dier , we hadden toen drie Russels en ze werd gelijk geaccepteerd . Twee van de drie waren ook herplaatsers en ze voelden aan , voor haar moeten we lief zijn . Ze mocht alleen niet op het Russel -bankje dat was ""familiebezit "" Sheila begon weer aan te komen en bloeide weer op . Ze genoot van elke dag , eindeloze wandelingen die ze zo gemist had . Zwemmen en dollen met de Russels . Maar toen kwam de dag waarop mijn zoon in de keuken stond en een gil gaf . Mam , Sheila spuugt heel veel bloed . Direct de DA gebeld , die zei al door de telefoon , dit is niet best . En dat was het ook niet . Tumor lever , lever geknapt . We waren stuk van verdriet , waarom zij ? Waarom nu al ? Nu ze net weer aan het genieten is ! We waren ze boos , waarom is het haar niet gegund , om nog een jaar of twee jaar te genieten na dat k*tleven
Ik kan ze niet allemaal beschrijven , dat word een hele lange tekst
Maar herplaatsers daar klopt mijn hart toch wel voor .
Nu is Thara er nog , ze is er eind deze maand alweer vier jaar , ze kwam als pubertje van 10 maandjes , en loops
Tessa , de laatste van de roedel van vier was nog in leven , zij heeft Thara nog zwemmen geleerd .
De dametjes konden erg goed met elkaar opschieten , Tessa bloeide weer op op haar oude dag . Maar liep al op haar laatste pootjes . Thara moest helaas al snel afscheid van Tessa nemen , ik zie nog dat koppie van Thara . Mijn vriendinnetje , ze ""doet het niet meer "" Ik houd het nu bij 1 hondje , ik heb tientallen jaren meerdere honden gehad , en en erg veel energie in gestoken . En word zelf ook een dagje ouder en dan ga je toch nadenken , wat als ik slechter ter been word ? dan is 1 hondje uitlaten toch gemakkelijker dan een hele roedel . Maar ook de financieen , ik werk wat minder en een hond echt goed verzorgen kost geld . En Taartje is een lot uit de loterij ! Een schat van een hondje , waarvan ik nog steeds niet kan begrijpen dat men afstand van haar heeft gedaan . Maar ja , zo gaat het zo vaak . Leuk , een hond , maar de hond moet binnen drie weken vakantie ""klaar "" zijn . Thara was in de beginperiode ook een handenbinder , enorme verlatingsangst . Ik kon geen minuut naar de wc . Het heeft een jaar gekost , en toen had ik haar weer op de rails . Ik denk dat dit mijn laatste hondje wel is , als zij oud is ben ik het ook als ik dan nog gezond van lijf en lede ben komt er een hondje vanaf een jaar of 8 . Zonder hond geen leven
Als kind toen ik 1 jaar was, maar mijn ouders vonden het niet hygiënisch en herplaatsten haar bij mijn nonkel.
Heb het nooit meegemaakt...mijn 1ste eigen hond toen ik 30 was. Mijn vriend die altijd al honden had gehad thuis, wou het niet(meer).Dus heb heel lang moeten overleggen :-D.
Het ras was beperkter in keuze omdat ik allergisch ben.Met een poedel kon hij leven :-).
Hier nog wat foto,s van Thara en het oude besje Tessa
Mijn ouders hadden al een hond voordat mijn broer (die 1,5 jaar ouder is dan ik) geboren werdt.
Toen die hond (Ierse setter) overleed, kwam er al vrij snel een nieuwe pup in huis, dat maal een golden retriever.
Na de golden retriever kwam er een flatcoated retriever pupje in ons leven.
Mijn eerste eigen hond kocht ik ongeveer 18 jaar geleden, was toen hard op zoek naar fokkers, op 15 maart werdt ze geboren (het werd ook een flatcoated retriever).
Woonde toen nog thuis, en alles is in overleg met mijn ouders gegaan, en als ik op mijzelf zou gaan wonen zou ik haar meenemen, mits dit geen problemen gaf bij de hond van mijn ouders of mijn hond.
Hahahahaha jep, kan hier volmondig ja op antwoorden. May is eerder een ietwat eigenwijze herder, maar dan leuker
Hier honden gehad vanaf mijn 6e jaar, Arran als 1e. Toen ik 11 was kwam Aedon erbij en dat is echt mijn hond
Op papier is het (nog) niet officieel, maar het hij is echt van mij
Ik was 3 toen de 'eerste' hond kwam (mijn vader en moeder zijn beide opgegroeid met honden) zij was een 6 maanden oude labrador x bordercollie kruising uit het asiel en ging dood toen ze 15 was.
Toen ik 17 was kocht ik mijn eerste eigen hond. Inmiddels 25, en heb ik er 2.
Ik was 17 met mijn 1e hond. Wel echt mijn verantwoordelijkheid, ik deed alles. Ging ook bijna elke dag mee naar school
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?