Janken bij deurbel - tips?

Goedemorgen!

Onze hond (sheltie) van ruim een jaar doet al langere tijd heel raar als de deurbel gaat. Ze begint te janken en te blaffen alsof haar iets vreselijks wordt aangedaan. Nu heb ik online al het een en ander gelezen en daar las ik dat het vooral komt doordat je hond veel opwinding krijgt door de deurbel en daarom duidelijkheid nodig heeft. Daar heb ik vervolgens veel mee geoefend: deurbel gaat, hond op haar plaats zetten en dan pas naar de voordeur. Ze kan dan van achter het glas van de tussendeur meekijken. Nou doet ze dat nu redelijk, maar ze blijft achter mijn rug dan kei hard janken. Aan de deurbel zelf ligt het geloof ik ook niet, want als ik oefen met het geluid van de bel (zonder dat er iemand is), is er weinig aan de hand. 

Hebben jullie nog tips hoe we hiermee om kunnen gaan? Want het is behoorlijk vervelend moet ik zeggen. Over het algemeen is onze hond  sowieso een beetje een onzekere hond en kan ook blaffend uitvallen als er vreemden in huis komen. Daarna is ze overigens heel lief hoor, maar als iemand onverwacht binnenstapt, is ze vaak even van slag. Ook is ze vrij gevoelig voor geluiden (zo schiet ze al overeind als iemand niest of hoest).

Ik ben benieuwd!

De opwinding ontstaat dus niet door de deurbel, maar door het bezoek, als ik het goed begrijp?

Zorg dat bezoek de hond met rust laat. Misschien ontstaat er wel spanning omdat ze wordt aangehaald, of omdat mensen tegen haar praten. Als je weet dat er bezoek komt zou je haar vlak voordat ze aanbellen wat te kluiven kunnen geven. Kauwen werkt ontspannend. Waarschijnlijk reageert ze dan nog wel op het bezoek, maar komt ze eerder uit deze gespannen mindset.

Mijn hond brengt het rust om haar vast te zetten. Ik maak haar met de riem aan een meubel vast, waar bezoek niet bij kan. Hierdoor heeft ze niet meer de “keus” om wat met het bezoek te moeten doen, waardoor ze veel sneller rust vindt. 

Je kan ook nog oefenen door bezoek in scène te zetten. Bel aan, doe alsof je bezoek ontvangt (dus hardop gaan praten alsof je ze begroet). Misschien kan je je hond even voor de gek houden haha.

@Iglo

Ja, maar ook gewoon door de pakketbezorger die een pakketje afgeeft. Want door de voordeur komt bijna nooit bezoek, alleen maar pakketjes. Bezoek komt meestal achterom. 

Wel een goed idee om haar wat te kauwen te geven! Maar dat is dus lastiger als er ineens een bezorger voor de deur staat... En de bezorger die komt in scene zetten, doen we inderdaad ook regelmatig. Alleen helpt dat nog niet voldoende, want als het echt een bezorger is, dan gaat ze weer los 

Oh dat is inderdaad lastig om op in te spelen. Vaak als de hond al aan het blaffen of janken is gaan mensen corrigeren. Dit heeft soms het tegenovergestelde effect. (Opwinding wordt groter). Ik onderbreek blaffen, of in jouw geval janken, door mijn hond rustig toe te spreken. “Ja je hebt het goed gezien hoor, goede waakhond”... door rustig te blijven wordt mijn hond ook rustig. Ik probeer dus de spanning te doorbreken. Dit is vaak efficiënter dan allemaal andere rare dingen doen waardoor de hond juist drukker wordt. Misschien is naar de plaats sturen ook al een extra druppel. 

Volgende keer als de pakketbezorger komt kan één iemand het pakket aannemen en de ander de hond rustig toespreken? Misschien helpt het.

Je oefeningen hebben niet de juiste connectie gelegd.

Het gaat er niet om dat ze op een plaats zit, het gaat erom dat ze stil is.

Dus tijdens zo'n oefening stap je pas naar de voordeur als ze kalm en rustig is geworden.

Wat je nu hebt gedaan is al naar de voordeur stappen als ze achter je rug nog aan het janken is. Er is dus geen link tussen 'stil zijn' en 'er komt bezoek'.

Eens met Alaska. Heb hier hetzelfde gehad. Te lang nooit iets aan de opwinding gedaan, en toen liep het "ineens" de spuigaten uit. 

Plek aanleren om naartoe te gaan. Hier was dat ook nog een ding, want hij besloot overal te gaan liggen behalve daar waar ik aanwees te gaan liggen 

Door blaffen terwijl ik Stil, af en blijf had gemaand. En wij hebben ook een tussendeur die ik altijd dichtdoe.

Bij weer blaffen of uit de mand komen ging ik terug, ik gaf de persoon aan de deur dan wel door de gesloten deur aan dat ik open zou doen en of ze even wilden wachten. De meesten hadden daar altijd wel begrip voor, zeker als ik daarna uitlegde waarom ik dat deed.

Voor de hond werd het heel duidelijk dat hij echt zijn klep moest houden en dat ik toch terug zou komen al hij dat niet deed. Voordeur deed en doe ik niet open voordat de hond stil is.

Zijn en blijven ze stil, dan zijn ze uiteraard de meest geweldige honden op de wereld en beloonde ik dat met aandacht of een koekje nadat ik een pakje had aangenomen.

Bij visite idem. Dat liep hier ook niet meer goed omdat veel visite hier niet bang voor honden zijn en veel mensen koekjes en vreet bij zich hebben. Het huizenhoog in de gezichten springen werd dus ook een ding naarmate hij ouder en groter werd. Dus ook daar de plek toegepast en de visite echt aangegeven hem niet vrolijk toe te spreken als hij uit de mand kwam zonder dat wij daar toestemming voor hadden gegeven, dat vonden veel mensen heel moeilijk trouwens. En ook dat ik zo strikt was door hem dan weer terug naar de mand te sturen.

Beloning is het wél mogen begroeten van de mensen, maar pas nadat je eerst even rustig in je mand blijft liggen. Wij begroeten visite eerst, daarna jij.

Ja, goeie tips! De plek is inderdaad niet het doel, het stil zijn wel. Punt is een beetje dat pakketbezorgers meestal binnen 10 sec weer weg willen en het dan vervelend voelt, dat het lang duurt voordat iemand van ons aan de deur komt.

Maar we gaan er verder mee oefenen, ook met het kalmeren. Zo oefende ik net met een gezinslid en duurde het minimaal 3 minuten om haar rustig te krijgen en haar op haar plek te blijven zitten, maar mogelijk verbetert dit naarmate we het meer oefenen. En ze jankt zo oorverdovend hard..

Oefening baart kunst hopelijk. Dank voor jullie meedenken!

Je kan trouwens ook een briefje op je deur doen met: pakket mag voor de deur gezet worden. (Had ik een tijdje hangen omdat ik in quarantaine zat). Dan hoef je niet ongemakkelijk de postbezorger te laten wachten. En ondertussen wachten tot je hond stil is, vervolgens de deur open doen en een nepgesprek houden met de bezorger die er zogenaamd nog staat. Moet je hond alleen niet doorhebben dat die alweer weg is. Gordijn dicht? Haha

Ja, in het begin moet je veel geduld hebben. Dus veel in scene zetten en de persoon die aan de deur staat laten weten dat het héél lang kan duren  Maar het gaat echt om de juiste connectie: kalmeren = deur open, opwinding = deur blijft dicht.

Dus het leggen van die link, daar moet je echt tijd voor nemen, zodat de correcte link wordt gelegd en het echt om de kern vd zaak gaat. Maar eens die link is gelegd, zal je zien dat het veel sneller en beter gaat.

" Ja, in het begin moet je veel geduld hebben. Dus veel in scene zetten en de persoon die aan de deur staat laten weten dat het héél lang kan duren  Maar het gaat echt om de juiste connectie: kalmeren = deur open, opwinding = deur blijft dicht.
Dus het leggen van die link, daar moet je echt tijd voor nemen, zodat de correcte link wordt gelegd en het echt om de kern vd zaak gaat. Maar eens die link is gelegd, zal je zien dat het veel sneller en beter gaat. "

Alaska's Finest!

Ik denk dat je wel duidelijk moet hebben of het bezoek echt de motivatie van de hond is. Misschien heeft ze er wel een hekel aan en wil ze ze juist wegjagen. @TO, vind je hond bezoek leuk? 

Ik merk dat nu ook hoor, in deze tijd dat pakjes bezorgers geen geduld hebben. Maar dan zetten ze het maar voor de deur zonder dat ik open doe. Mijn opmerking was in tijden voor Corona, het ging toen toch wat anders dan nu merk ik. Ik houd en hield voor ogen dat ik aan het trainen en oefenen ben met mijn hond, wat een ander daarvan vindt ben ik naast me neer gaan leggen. Hij/zij (hond) moet begrijpen wat ik verwacht en wat ik niet ok vind en wel beloon. En daarnaast zijn de meeste bezorgers die hier komen juist wel blij dat we het hier zo doen, ze weten inmiddels dat ze hier geen hond in de nek krijgen als ik open doe. En sommige bezorgers zijn soms echt huiverig voor honden.

Goede vraag.. Ik weet het niet zo goed. Ze lijkt een beetje onzeker/bang te zijn als er mensen komen (lees: blaffen en achteruit rennen). Dus dan proberen we haar al erg te kalmeren en aan te geven dat er niks aan de hand is. Als er trouwens eenmaal bezoek is, dan wil ze wel het liefst bij diegene zitten en geaaid worden. Maar de reactie bij de deurbel is dus denk ik spanning en niet zozeer speelsheid o.i.d.  

Haha ja, goed punt. Een briefje is dan wel een goede oplossing. Dan weten ze in elk geval dat je ermee bezig bent  

Niet altijd hoef je dingen te verklaren. Het kan juist veel meer duidelijk en verhelderend zijn als je grenzen aan je hond stelt. Dit accepteer ik wel, en dit accepteer ik niet. Zwart/wit. En dat dat niet van het ene op het andere moment geregeld is, is duidelijk. 

Om dan door te gaan op jouw vraag of de hond bezoek fijn vindt of niet. Ik had er hier een die ook ineens lelijk kon gaan doen naar visite. Dat mag, maar dan wel even ophoepelen als het je niet zint. Genoeg plekken in huis waar je niet geconfronteerd wordt met visite, dan ga je daar maar fijn liggen mokken en kom je weer terug als je "normaal" bent. Ben daar verder altijd wel heel helder in geweest eerlijk gezegd, maar ook naar visite toe die een hond gingen benaderen die daar geen trek in had, daar trad ik ook bij op. Laat de hond met rust. Maar goed, dat staat los van het blaffen bij de deurbel.

Ik denk dat het leren bedaren, het kalmeren en rustig worden evenzeer werkt als de hond jankt omdat ie een hekel heeft aan bezoek. Want ook dan verwacht je van je hond dat ie zich kan beheersen, toch? Tenminste, dat zou ik toch wensen. Dat de hond leert kalm te blijven als ik bezoek binnenlaat.

Onze kleinere kruising kon ook zo reageren. Zelfs bij mensen waar ze gek op was en die ze van jongs af aan kende. Altijd aanslaan bij de bel, grommen en brommen als mensen binnen kwamen . Maar zoals ik in mijn andere reactie zei, had ik daar tabak van dus stuurde ik haar weg als ze zo deed. Ga dan maar weg. Er is een keuze hé vond ik altijd, ze hoeft niet met die mensen in contact te komen als ze dat op dat moment niet wil. En ik wilde dat gegrom en gebrom niet van haar als er mensen binnen kwamen. Na verloop van tijd kwam ze dan wel weer erbij en was ze gewoon weer haar leuke zelf, die een vreetje en een aaitje kwam halen. Win win situatie vond ik dat altijd.

Ik heb trouwens vanwege haar een buitenbrievenbus geplaatst. Paar keer gevloek en getier meegekregen omdat als de post door de brievenbus werd gedaan ze gewoonweg in de handen beet van postbode of folderbezorgers. Verademing om een buitenbrievenbus te hebben kan ik je zeggen. En de postbezorgers vonden dat ook 

" Ik denk dat het leren bedaren, het kalmeren en rustig worden evenzeer werkt als de hond jankt omdat ie een hekel heeft aan bezoek. Want ook dan verwacht je van je hond dat ie zich kan beheersen, toch? Tenminste, dat zou ik toch wensen. Dat de hond leert kalm te blijven als ik bezoek binnenlaat. "

Alaska's Finest!

En als dat te moeilijk is, dan kies je een alternatief/compromis. Dat heb ik dan ook wel. Je kunt niet altijd iets aanleren/afleren of afdwingen. Maar een bepaalde mate van regie in eigen handen houden is dan wel fijn. Eigen hond moet jou vertrouwen, en ik heb zelf ervaren dat je soms moet schipperen. Je kunt van bepaalde honden niet verwachten dat ze altijd alles maar moeten accepteren, maar biedt ze dan wel een alternatief aan of zorg ervoor dat ze niet in een positie komen dat ze het gevoel krijgen te moeten reageren om aan te geven dat ze ergens even moeite mee hebben.

" Ik denk dat het leren bedaren, het kalmeren en rustig worden evenzeer werkt als de hond jankt omdat ie een hekel heeft aan bezoek. Want ook dan verwacht je van je hond dat ie zich kan beheersen, toch? Tenminste, dat zou ik toch wensen. Dat de hond leert kalm te blijven als ik bezoek binnenlaat. "

Alaska's Finest!

Dat klopt. Maar ik dacht dat je het binnen komen van bezoek als de uiteindelijk “beloning” zag voor het stil blijven. Wat dan ook juist níet zou kunnen werken, als die hond een hekel aan bezoek heeft haha. Maar heb je verkeerd begrepen. Ben het er inderdaad mee eens dat de hond kalm moet worden voor je open doet. Maar meer omdat ik denk dat het beter is het gejank direct te verbreken. Zodat de hond zich niet nog meer gaat opfokken. 

Niet alles gelezen.

Maar wat hier hielp, 

1. Een andere bel nemen,

2. Vragen aan de buren om aan te bellen en weg te lopen. En dan totaal niet reageren op het blaffen of janken van de hond. Of te wel, de deurbel levert 0,0 op geen stress, geen reactie vd baas en geen visite.

Wat ook helpt, is te trainen, bel is koekje. Als de bel gaat koekje geven, klaar.

Dus ook hier heb je iemand bij nodig die zo nu en dan  belt, jij weet dat en meteen na de bel geef je een brokje. Diki reageerde heel erg op het belletje in een tv quiz. Iedere keer als het belletje ging, ging ze uit haar dak met blaffen. Geoefend en iedere keer kreeg ze een brokje van haar eigen voer. Nu blijft ze gewoon liggen, of komt een brokje halen, maar er wordt niet meer geblaft. 

Misschien is het mogelijk dat je een bel, gelijk aan de deur bel, hebt waar je zelf op kan duwen , zodat je zelf kan oefenen?

Je kan een vriend laten aanbellen en zo lang blijven wachten tot hij stil is en van zodra het even stil is, meteen naar de deur. Je hond gaat wrs terug beginnen als je naar de deur gaat, meteen terug naar de woonkamer en heel de tijd blijven op en af gaan tot hij stil blijft. Inclusief deur stukje open, terug toe en naar de kamer. Ook als je je bezoek aanspreekt 'hallo!' weer naar de kamer als er wordt gejankt, als je bezoek net binnen is, terug buiten laten gaan en meteen gaan zitten en heel de tijd blijven doorgaan tot het helemaal goed gaat. Is echt een oefening van heel lange adem maar werkt wel! 

Aansluitende tip: neem een mobiele deurbel, kan je zelf van binnenuit bellen