Terugval?

Hoi allemaal,
Ik zit even met de handen in het haar!
We hebben Marley nu 3.5 maand. Het ging de afgelopen weken heel goed! Een stijgende lijn steeds. Hij loopt beter aan de lijn en loslopen ging heel goed.

Maaaar sinds een week heeft ie de kolder in zn kop lijkt wel? Hij is vandaag in het losloopgebied weggesprint van me naar het water. Daar loopt hij nu in te banjeren en hij komt echt niet. Dit is vorige week ook 1 keer gebeurt. Hiervoor heeft hij dit nooit gedaan. Ik dacht misschien een soort 2e puberteit omdat hij helemaal gewend is bij ons nu?

Is hij ons aan het uittesten? Of laten wij hem misschien te weinig zwemmen? Ik voel me heel rot erover en ben bang dat ik misschien iets fout doe. Iemand tips of ideeën waarom dit nu opeens gebeurt?

Niet twijfelen hoor je doet het goed,

hij is nog maar kort bij jullie en ik heb met Jenna zelf ook ervaren dat ze na een gewenningstijd veel meer haar eigen dingen ging doen in het bos waar ze een tijd lang goed los kon lopen en me goed in de gaten hield,  en bij die eigen dingen doend hoorde ook het niet meer luisteren als ze los was.

Dat bepaalde geurtje wat ze rook was dan veel interessanter. Aangezien zij heel veel jachtinstinct heeft, was het op de duur niet meer verantwoord om haar los te laten dus loopt ze altijd aan de lijn nu.

Wil niet zeggen dat Marley nu voor altijd aan de lijn zou moeten.

Ik zou hem weer even aan de lange lijn laten een tijdje. En dan als hij graag zwemt dat je hem dan losmaakt bij het water en hij op jouw commano gaat zwemmen. En als hij er weer uit komt goed belonen met iets heel lekkers.

soort geruststelling dat je het herkent! 

Ja het is echt puur bij water bij Marley. Het heeft 35 minuten geduurd in totaal. Op een gegeven moment was ik zo boos en gefustreerd dat ik op een bankje ben gaan zitten. Toen kwam hij binnen een paar minuten aansprinten en kreeg een een natte modderkop op mn been. Misschien geen aandacht geven als hij zoiets doet?

Ik wil graag dat hij kan loslopen maar mijn vertrouwen in hem is op dit moment een stuk minder , omdat ik het belangrijk vind dat hij elke keer komt. 
De lange lijn is een goed idee zo zijn we ook begonnen. Volgende keer maar weer meenemen..

Aan het einde van het losloopgebied is water. We keren eigenlijk altijd oprijd om , omdat Marley helemaal gek word van water en dan dus niet meer terugkomt. Vandaag sprintte hij het pad af, keek even toen ik hem terugriep, maar rende daarna gewoon door om het water in te plonzen. Dit geeft misschien wat meer beeld bij het gedrag en de situatie. Hij hoorde me, zag me, maar koos er gewoon voor om door te rennen

Op zich is daar natuurlijk niks vreemd mee. Een hond is een wezen dat voor zichzelf kan denken, voorkeuren heeft, zelf beslissingen kan nemen.

Het volledig onder appel staan en dus overal en ten alle tijde gehoorzaam zijn, is iets wat niet zoveel mens & hond gegeven is. 

De meesten onder ons zullen toch altijd ergens moeten begrenzen, omzeilen, aanpassen, managen om situaties controleerbaar of wenselijk te houden.

Dus als je weet dat water een reuzegrote trigger is voor je hond, lijn hem dan tijdig aan. En dan kan je kiezen: of je samen naar het water gaat om te spelen, of je liever niet richting water wil en elders wil wandelen.

ik zie het helemaal voor me, de slimmerd hij wilde gewoon zwemmen haha

en daar sta je dan.

Goed idee om op dat bankje te gaan zitten, rustig blijven is zowiezo altijd goed in zulke situaties, dan heb je eerder kans dat hij komt dan dat je boos en gefrustreerd bent.

En misschien ook een tijdje weer het 'hier/kom' oefenen met lekkere snoepjes, op een plek met weinig prikkels? Een herinnering waarom jij zo leuk bent om naartoe te komen, kan natuurlijk nooit kwaad.

Bedankt voor jullie reacties!

100% onder appel zou ik graag willen, maar dat is misschien niet helemaal realistisch en ook wat oneerlijk tegenover Marley misschien. Inmiddels kan ik ook wel lachen om zn streek.

@ Alaska: Preventief handelen door te ontwijken of managen is een goed idee. Ik ga hem dan voor de zekerheid vroeg aanlijnen zodat hij niet weer erheen sprint haha. We proberen water eigenlijk al te vermijden maar meneer weet inmiddels waar hij erin kan haha. Samen erheen en spelen aan een lijn zou kunnen helpen denk ik. Ik heb hem vanmiddag expres weer de vrijheid gegeven toen hij eindelijk eruit kwam om te laten zien dat komen=aanlijnen niet het geval is. Weet niet of ik daar nou goed aan gedaan heb.

@Dobry: haha ja echt met zo een eigenwijze kop ook. Merk inderdaad dat hoe gefrustreerder ik word hoe meer hij denkt " ik kom lekker niet" . Haha

@Aurelia : Goeie tip. Dit doen wij sowieso heel regelmatig. Werkt perfect overal. Als er water in de buurt is kijkt hij helaas zelfs niet om naar worstjes, kip etc. Maar we gaan daar gewoon mee door !

Marley is dus een herplaatser? Een hond laat dan na een maand of 3 zien hoe hij of zij werkelijk is. Dus werk aan de winkel . En ja, een lab is gek op water.

Ik zou voorlopig dus aanlijnen bij water en regelmatig , zowel in huis als buiten,  oefeningetjes doen waar bij aandacht een must is. Je gaat al op cursus, overleg daar eens. Alleen bij het water los laten als je veel tijd hebt zodat je niet in de problemen komt als ze toch het water induikt. 

Leer daarnaast,  dat roepen komen is, en dat doe je door meteen weg te lopen als je roept. Blijven staan, dan weet ze heel goed dat ze nog lekker haar gang kan gaan. Naar haar toe is nu even uit den boze. Dit kan je aan de lange lijn oefenen, maar ook aan een korte lijn. . Roepen als je weet dat ze je hoort, dus niet als ze ergens druk mee bezig is,  en weglopen, dan neem je haar aan de  lijn dus mee, niet rukken maar gewoon net zolang doorlopen tot ze mee komt, koekje als ze achter je aan komt.

Als dit 100% goed gaat, en dat duurt echt wel even, laat het dan weten, dan komt de volgende stap.

Nu is belangrijk, als jij zegt kom hier, jij zelf meteen weg loopt en blijft lopen tot ze mee komt. Door de lijn kan ze niet de andere kant op. Bij jou is het KOEKJE en een heel lekker koekje.

Ik zat met een 2,5 jaar oude (herplaats) dame die ineens een geheel eigen plan trok. Dacht dat als ik me met de andere hond me zou verstoppen ze wel wat nerveus zou worden en terug bij ons zou komen. Dat had ik dus verkeerd ingeschat, ze had de tijd van haar leven midden in de nacht, en ik zweette peentjes.

Niet meer los dus in schemer en donkere nacht was het gevolg. Eigen plan trekken en soms achter dingen aan willen gaan ben ik met de lange lijn gaan oefenen/trainen (geen flex, maar echt een lange lijn). Ik had vreet en speeltjes bij me, en bij de minste verandering van haar houding wilde ik haar aandacht. En ook geoefend op momenten dat er niets aan de hand was. Toestemming geven om dingen te mogen doen was ook belangrijk. Mijn beide honden waren gek op zwemmen of spelen in een sloot of meer, maar dat kan niet altijd. Dus ook daar geoefend op "eerst vragen, dan pas doen". Dat bereikte ik door eerst te voorkomen, en bij toestemming vragen door naar mij te kijken bijvoorbeeld, als beloning het toe te staan. Moet je dus wel op momenten doen dat je de tijd hebt en als ze nat mogen worden. En ik deed vaak apporteer spelletjes, dat vanuit het water dus de bal/tak gehaald en gebracht moest worden. Dat maakt ook weer dat de honden meer geneigd zijn om het water uit te komen omdat er ook gespeeld wordt.

En dat breidde ik uit, door het soms dus niet toe te staan maar als alternatief dan bij me riep om even te spelen of een voerbeloning te geven. Maar in het begin wel vaak werken met uitgestelde beloning en daarna toestaan om te gaan. Beetje tricky misschien, maar bij mijn honden werkte dat wel.

Goede tips zijn al gegeven.

ik moest toch wel een beetje lachen om je bericht, ik zie het helemaal voor me. Ging er geen alarmbel rinkelen toen je een blonde lab adopteerde genaamd Marley  Over een tijdje kijk je hierop terug en kan je er hopelijk ook om lachen 

Ik zou hem eerder aanlijnen zodat je het voor bent. En af en toe wel de tijd nemen om hem naar het water te laten gaan. Als hij dan terugkomt niet gelijk aanlijnen en weggaan, maar belonen en hem weer een vrij geven. Moet je wel de tijd voor trekken als ik zo lees dat hij een half uur rond banjert. Eventueel kan je hem ook aan een hele lange lijn in het water laten gaan. Ondertussen blijven oefenen op het terugkomen en rustig blijven als hij de draak uit hangt 

Ik herken het ook hoor. Hier al meerdere herplaatsers gehad en de eerste weken heerlijk braaf en makkelijk en dan komt even die periode van ok doei! Ik vind het altijd een teken dat ze zich thuis voelen. En je leert ze steeds beter lezen. Wat hier trouwens altijd helpt is 1 bijzonder speeltje meenemen. Iets waar ze nooit zomaar mee spelen maar alleen met jou. En bij voorkeur iets met een piepje of een leuk trektouw. Dat is hier een garantie op hierkomen al is de afleiding nog zo leuk. 

Hahaha ja ik had het een beetje kunnen weten inderdaad. Ik kon er al vrij snel om lachen gelukkig. Dan kijkt hij me thuis zo aan met dat eigenwijze koppie.... gek ding

Bedankt voor alle super goede tips!