Engelse Springer Spaniël steriliseren

Goedendag,

Wij hebben een Engelse Springer Spaniël van nu 1,5 jaar oud (jachtlijn). Zij is nu voor de tweede keer loops en heeft er voor de tweede keer veel pijn van en is er deze keer ook gewoon echt ziek van, waarvoor ze nu 10 dagen antibiotica heeft gekregen. Omdat wij dit voor haar natuurlijk niet elke keer willen, overwegen we sterilisatie.

Nu hebben we gehoord dat wanneer je een Engelse Springer Spaniël laat steriliseren, de vacht erg kan veranderen en lelijk kan worden en het karakter kan veranderen. Mijn vraag is: zit er nog verschil in vacht verandering na sterilisatie tussen langharige springers en kortharig (zoals onze Joya)? En hoe groot is het risico dat het karakter verandert? Uiteraard laten we haar sowieso steriliseren als ze er zoveel last van heeft, ongeacht de mogelijke verandering, maar ik ben toch wel benieuwd naar wat we kunnen verwachten.

Alvast bedankt!

Als je niet gaat fokken met een hond, dan zou ik haar altijd laparoscopisch laten steriliseren, omdat je hier ook het risico op melkkliertumoren enorm verkleint. 

Lelijk is subjectief, maar de vacht kan dikker worden, meer krullen, etc. maar hoeft zeker niet. 

Mijn engelse cocker spaniel ook uit jachtlijnen is vorig jaar gesteriliseerd nadat ze een baarmoeder ontsteking had. Haar vacht krult iets en is dikker geworden meer en ze gaat nu om de 3 maanden ipv 6 maanden naar het trimsalon. Dof is haar haar niet geworden. 

Voor de rest qua karakter geen veranderingen en ook niet dikker geworden.

Je hond is 1.5 jaar en al aardig gesetteld, het karakter zal niet veel veranderen...een kortharige hond heeft weinig last van vachtverandering, een langharige hond meestal wel, de vacht wordt minder qwa droogte na regen en zwemmen, de ondervacht houdt nattigheid niet meer tegen, minder rui maar meer verzorging nodig....wat meer wegbrengen naar de trimster is een goede optie..laat je hond castreren een maand of twee drie na de loopsheid, zodat de baarmoeder niet doorbloed is ......en bespreek met je dierenarts welke operatie voor jouw hond de beste is....

Van te voren kun je niet voorspellen hoe de vacht gaat reageren. Maar het is altijd op te lossen.

Ik heb hier 3 langharige dubbele vacht heertjes, geen van allen hebben een vachtverandering gehad. Je kan ook geluk hebben.

die melkklier tumoren kans verkleinen heeft niks met manier van sterilisatie te maken maar met steriliseren in algemeen.

Larascopisch steriliseren zou ik niet doen. Normale sterilisatie geeft maar een heel klein sneetje (3 cm), niet de 20 cm jaap van vroeger. Daarbij wordt bij larascopisch nogal getrokken aan de weefsels en komt het er nogal op aan. Een osteopaat zei dat laatst tegen me, ze zei dat bij een gewone sterilisatie alles losgesneden wordt, terwijl bij larascopisch vooral wordt losgetrokken. Dan komt dus veel meer kracht en druk op de weefsels. 

Wb. de vacht: draai het eens om: als je hond er zo ziek van wordt, zou jij haar dat elk half jaar aan willen doen, alleen maar omdat haar vacht mogelijk minder mooi wordt? Heel zwartwit: is elk jaar twee keer een maand ziek en pijnlijk zijn ondergeschikt aan hoe ze eruit ziet? Als jullie niet gaan fokken met haar (wat m.i. een goed idee zou zijn, want dit soort loopsheden lijken me niet normaal en moet je dus ook niet in de rest van het ras willen verspreiden via haar pups), dan zou ik haar over een maand of 3 laten steriliseren. Wat de vacht gaat doen is dan even afwachten, het kán veranderen, maar het hoeft niet.

Qua karakter schijnen teven vaak rustiger te worden en dat is ook mijn ervaring. Hormonen doen wat met het lijf en Dobber is na haar sterilisatie veel gelijkmatiger geworden in haar emoties. Ik merk gewoon dat ze niet meer die gierende hormonen heeft die haar op hol jagen. Ze is absoluut geen doetje en achteraf wilde ik wel dat ik haar veel eerder had gesteriliseerd ...

Enfin, hopelijk is jullie hondje snel weer opgeknapt!

Ik begrijp best dat men vraagt hoe wordt de vacht , men vraagt ook naar het  karakter, en nee niets met elkaar te maken...maar dat de vraag gesteld wordt begrijp ik, aan een castratievacht kan men toch wel een hoop doen , wat korte houden en de onderwol goed behandelen door een goede conditioner.....castreren heeft niet alleen voordelen en ook zeker nadelen, ziek zijn met iedere loopsheid dat is ook niets en heeft dan zeker medisch de voorkeur om te castreren.

" die melkklier tumoren kans verkleinen heeft niks met manier van sterilisatie te maken maar met steriliseren in algemeen. "

Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje

Helemaal waar. Mijn zin was wat krom. 

Ik bedoelde;

Als je niet gaat fokken met een hond, dan zou ik haar altijd laparoscopisch laten steriliseren. Door haar te steriliseren verklein je het risico op melkkliertumoren enorm. 

kan gebeuren 

Ik zou met ditras ook niet kiezen voor laparascopisch steriliseren 

Verder denk ik dat de dierenarts gezien de klachten de baarmoeder ook goed wil bekijken en deze zonodig ook verwijderd . 

Wat de vacht betreft: er bestaan tegenwoordig heel goede technieken om de vacht zo goed als mogelijk is te behouden .dus ik zou ook zoek gaan naar een goede trimsalon . 

Tav de opmerking over lossnijden en lostrekken:

Lostrekken geeft mooiere genezing dan snijden. Dit is ook de reden dat we oa bij Keizersnedes (ook bij mensen) na de doorsnede van de huid de rest van de lagen lostrekken met de handen of apparatuur.

Dit is niet mijn mening maar een feit ( ik ben arts; ik wil me hier eigenlijk ook niet mee bemoeien maar soms worden er absolute onwaarheden verteld en dat kan niet. Wanneer men geen verstand heeft van hetgeen hij zegt of voor gestudeerd heeft, dan kan men zich beter onthouden van het geven van dit soort informatie. Een osteopaat die geen dierenarts is heeft hier ip dus geen verstand van)

Hier grote hond, laparoscopisch geholpen, geen handen in de buik, een kijk operatie.........baarmoeder wordt van te voren bekeken met een echo of deze in goede staat is....geen hechtingen nodig, twee kleine gaatjes meer niet, na een dag al mogen zwemmen, geen zware narcose en de ingreep is veel kleiner dan de tradionele castratie, baarmoeder verschrompeld vanzelf omdat er geen hormonen zijn.....

    Geen lidteken niets.....twee kleine gaatjes geen hechtingen nodig niets...als je de foto aanklikt zie je een rood plekje, dat is alles, en dat was de dag dat ze weer thuis was...en heel belangrijk, geen hond die belabberd is, of ziekies. 

"     Geen lidteken niets.....twee kleine gaatjes geen hechtingen nodig niets...als je de foto aanklikt zie je een rood plekje, dat is alles, en dat was de dag dat ze weer thuis was...en heel belangrijk, geen hond die belabberd is, of ziekies.  "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

de wond zit aan de binnenkant...en dat heeft net zo goed tijd nodig om te helen.

 In mijn ervaring zijn de sneetjes bij gewone sterilisatie ook piepklein vergeleken vroeger

en zijn de dieren daar ook niet echt ziek van.(de narcose is vaak het ergst)Toch is bij beide van belang dat je de tijd neemt om alles te laten helen..of je het nu ziet of niet.

" de wond zit aan de binnenkant...en dat heeft net zo goed tijd nodig om te helen.
 In mijn ervaring zijn de sneetjes bij gewone sterilisatie ook piepklein vergeleken vroeger
en zijn de dieren daar ook niet echt ziek van.(de narcose is vaak het ergst)Toch is bij beide van belang dat je de tijd neemt om alles te laten helen..of je het nu ziet of niet.
 
  "

Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje

Ban de arts mocht ze de volgende dag alweer zwemmen, ......als de arts me dat verteld geloof ik de arts wel. En ook gewoon lekker wandelen hoor, er waren geen beperkingen.    

" Ban de arts mocht ze de volgende dag alweer zwemmen, ......als de arts me dat verteld geloof ik de arts wel. En ook gewoon lekker wandelen hoor, er waren geen beperkingen.     "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Dat vind ik wel rap hoor..zeker ivm een klein korstje er ook af kan weken na zwemmen

De wond daaronder is net zo diep...rustig aandoen paar dagen doet iig geen kwaad

Ik ben geen arts, daarom zeg ik specifiek dat mijn osteopaat het heeft gezegd :). Ik weet wel dat scheuren het voordeel heeft dat het langs natuurlijke 'grenzen' gaat, terwijl snijden dwars door weefsels heen gaat. Maar goed, deze osteopaat gaf aan dat ze vooral na larascopische sterilisaties veel issues zag bij honden die zij daarna moest helpen omdat het lichaam uit balans was. Dat leek mij wel waardevolle informatie om te delen in deze discussie. Maar goed, ik ben geen DA, dus ik heb me er ook niet tot op die hoogte in verdiept :).

Het klopt dat de vacht vaak veranderd bij een springer. Naar mijn weten bestaat er geen kortharige engelse springer? Of bedoel je een werklijn met minder haar dan een showlijn?

Bij beide vachten veranderd de vacht vaak. Maar de trimmer kan hier gelukkig veel aan doen. Het scheelt heel erg veel als de vacht hierin wordt bijgehouden.  

Bij klachten dermate ernstig als in de openingspost zou ik zeker opteren voor castratie en de potentiële veranderingen voor lief nemen. 

" Ik ben geen arts, daarom zeg ik specifiek dat mijn osteopaat het heeft gezegd . Ik weet wel dat scheuren het voordeel heeft dat het langs natuurlijke 'grenzen' gaat, terwijl snijden dwars door weefsels heen gaat. Maar goed, deze osteopaat gaf aan dat ze vooral na larascopische sterilisaties veel issues zag bij honden die zij daarna moest helpen omdat het lichaam uit balans was. Dat leek mij wel waardevolle informatie om te delen in deze discussie. Maar goed, ik ben geen DA, dus ik heb me er ook niet tot op die hoogte in verdiept . "

Dobber!

Dat die osteopaat geen DA is of zich er in ieder geval niet adequaat in verdiept heeft is anders ook duidelijk. Bij de laparoscopische ingreep is er immers überhaupt geen sprake van lostrekken, daar de eierstokken en ophangbanden losgebrand worden. Het is overigens juist zo dat er bij traditionele castratie meer sprake is van manipulatie van de abdominale organen. Beide methoden zijn verder prima en hebben allebei voor- en nadelen, ergo, de uiteindelijke keuze is een individuele kwestie.

Neemt niet weg dat ik voor deze hond waarschijnlijk ook eerder zou kiezen voor traditionele castratie, in verband met het kunnen onderzoeken en zo nodig meeverwijderen van de baarmoeder, niet onrealistisch gezien de ernst van de klachten uit de OP.