Opdringerig 
Onze stabij is inmiddels 1.5 jaar oud. Een hond met een pittig karakter en behoorlijk eigenwijs. In die 1.5 jaar zijn we al een heel eind gekomen met bhv een gedragsdeskundige, maar het volgende zou ik zo graag nog anders zie :
- Opspringen: Tegen visite, ons, het aanrecht, tegen de tafel etc. Bij visite weet hij zich helemaal geen raad en gaat hyperactief doen. We hebben al geprobeerd het gedrag te negeren, wegdraaien, hem te laten zitten en dan belonen, maar tot nu toe geen effect gehad.
- Opdringerigheid: Dit uit zich vooral wanneer ik bv op de bank wil gaan liggen met een kleedje. Hij springt dan gelijk op en gaat blaffen en happen. Zijn energielevel gaat ineens naar 100%. Hij loopt me ook de hele dag achterna. Hij heeft dit meer bij mij dan bij mijn vriend. Soms erg lastig. Hij kan bv niet lekker rustig even een dutje doen zonder alert te moeten zijn.
We wandelen gemiddeld een uur in de middag, 's ochtends en 's avonds een half uur. Hij zit wel aan de riem, omdat hij een enorm jachtinstinkt heeft en meteen er tussenuit gaat bij het zien van een vogeltje.
Hij knabbelt veel aan zijn voor en achterpootjes en net onder zijn knietjes. Ook dit lijkt een soort frustratie/verveling. Bij mijn vriend als hij alleen is, doet hij het namelijk veeel minder!
Hij heeft een Kong voor hersenwerk en zo'n activity trainer, maar daar raakt hij al snel TE gefrustreerd van en sloopt het apparaat zo'n beetje.
Heeft iemand goede tips of adviezen? Is dit ook een beetje de leeftijd? Het zou al fijn zijn als er wat meer rust in huis komt en je niet constant aan het corrigeren bent.
Edit: sorry, had begrepen dat hij maar 2x een half uur wandelde.
Misschien op een cursus gaan? Heb met mijn maltezer behendigheid/agility gedaan. Echt super leuk om te doen! Zo zijn er nog wel meerdere sporten die ook erg leuk zijn.
Hersenwerkjes moet je samen met je hond doen. Jij bent degene die hem daarin moet begeleiden en helpen.
Zijn de spelletjes te moeilijk? Dan gebruik je makkelijkere spellen.
Handdoek verfrommeld op de grond en daarin wat snoepjes bijv. Geeft veel plezier, althans hier wel!
Misschien op een cursus gaan? Heb met mijn maltezer behendigheid/agility gedaan. Echt super leuk om te doen! Zo zijn er nog wel meerdere sporten die ook erg leuk zijn.
Hersenwerkjes moet je samen met je hond doen. Jij bent degene die hem daarin moet begeleiden en helpen.
Zijn de spelletjes te moeilijk? Dan gebruik je makkelijkere spellen.
Handdoek verfrommeld op de grond en daarin wat snoepjes bijv. Geeft veel plezier, althans hier wel! "
We hebben op 3 cursussen gezeten. Uiteindelijk gestopt, want hij is erg snel overprikkeld met zo veel honden. Voor beide kanten was dit geen plezier
Dat is enorm jammer! Misschien speurlessen? Deze kan je misschien ook individueel volgen en als je dan goed begrijpt hoe het allemaal in zn werk gaat, zelf gaan doen?
Wat doen jullie tijdens wandelen?
Alleen maar saai door wandelen, of krijgt je hond ook de ruimte om, aan een lange lijn, zelf te ontdekken en te mogen snuffelen?
Ik merk bij Puck, dat ze na actief snuffelen en zelf ontdekken tijdens een wandeling op 'onbekend' gebied, veel voldaner is dan wanneer ze de saaie wandeling door de wijk maakt.
Dat is enorm jammer! Misschien speurlessen? Deze kan je misschien ook individueel volgen en als je dan goed begrijpt hoe het allemaal in zn werk gaat, zelf gaan doen?
Wat doen jullie tijdens wandelen?
Alleen maar saai door wandelen, of krijgt je hond ook de ruimte om, aan een lange lijn, zelf te ontdekken en te mogen snuffelen?
Ik merk bij Puck, dat ze na actief snuffelen en zelf ontdekken tijdens een wandeling op 'onbekend' gebied, veel voldaner is dan wanneer ze de saaie wandeling door de wijk maakt. "
Speurlessen ben ik idd ook aan het overwegen. We wandelen heel veel in het bos en geef hem idd de vrijheid om te mogen snuffelen, takken zoeken etc. Probeer ook af te wisselen met de looproute's. Hij zit altijd aan de lange lijn. Het wandelen is ook spannend voor hem. Hij is vaak terughoudend bij het zien van andere honden en soms mensen; gaat dan liggen tot ze voorbij lopen.
Kan je hond wel goed zijn rust pakken? Ik vind het namelijk vooral als stress klinken. Ik zou een stapje terug doen. Rustig gedrag belonen en druk gedrag negeren. Als hij opdringerig is bij je op de bank, loop je simpelweg weg. Niks zeggen; hem niet aankijken, weg. Pas als hij rustig naast je kan zitten/liggen geef je hem aandacht. Achter je aan lopen moet je ook niet belonen in huis. Niet praten, geen interactie. En houd in het achterhoofd; negatieve aandacht is ook aandacht. Niet doen dus.
Het is absoluut geen normaal gedrag voor een puber. Die mogen best bananen in hun oren hebben en hun streken, maar niet dit.
Heb je al es heel bewust ingezet op zelfbeheersing? En dan bedoel ik niet even op de kont gaan zitten en en snoepje geven. Maar op de dieper liggende emotie (stemming) van de hond: leren kalm zijn, leren geduldig zijn, leren wachten. In allerlei verschillende omstandigheden.
Waar je dus bewust de link legt tussen wat de hond wenst (bijvoorbeeld wandelen, eten, begroeten, spelen, enz.) en tussen zich kunnen beheersen en bedaard blijven.
Waar je dus bewust de link legt tussen wat de hond wenst (bijvoorbeeld wandelen, eten, begroeten, spelen, enz.) en tussen zich kunnen beheersen en bedaard blijven.
"
Hoe Doe je dat ? Kan je dit verder uitleggen?
Je vroeg het niet aan mij, toch even een tip. Als je googlet op “capturing calmness” kun je veel informatie hierover vinden. Zijn ook veel YouTube filmpjes van als je dat duidelijker vind.
Het makkelijkst zou natuurlijk zijn om het in praktijk te kunnen tonen. Maar het komt hierop neer:
in elke situatie waarbij de hond zich niet kan inhouden en gaat stuiteren van opwinding, ga je de gewenste link leggen tussen die gebeurtenis en hoe hij zich voelt.
En dit doe je niet met een commando en snoep, maar door te werken met de gewenste emotie.
Bijvoorbeeld deze situatie: de hond wordt helemaal hyperdepiep als ie mag gaan wandelen, met als gevolg: een trekkende, opspringende, stuiterende hond als je buitenstapt.
Je kan dan het commando 'zit' zeggen, de hond belonen als ie op zijn kont zit en vertrekken. Maar veel kans dat de hond nog steeds trekt, springt en hyper is als je buitenstapt. Waarom? Omdat je niet bent doorgedrongen tot zijn gemoedsstemming. Je hebt hem alleen maar een handeling gevraagd (zitten) en je hebt hem beloond voor die handeling. Maar niet voor het kalm zijn (de emotie), want dat is hij nog niet.
En daar zit het verschil met werken op emotie: je beloont niet met een snoepje voor een handeling. Je beloont de hond door hem te geven wat ie graag doet (wandelen) als ie eerst in de stemming is die jij wenst (kalm zijn).
Dus wat doe je in bovenstaand voorbeeld in praktijk? Je wacht. De deur gaat niet open en je stapt niet buiten voor de hond gekalmeerd is. Dus geen 'zit', geen snoep. Je vraagt eerst de gewenste stemming van de hond. En dan krijgt de hond zijn beloning: de wandeling.
Deze aanpak vraagt veel geduld, zeker als de hond er al een gewoonte van heeft gemaakt bij alles te mogen stuiteren en wild te zijn. Maar je kan deze methode toepassen in 101 situaties: bij bezoek (het bezoek wordt niet begroet zolang de hond niet rustig is), bij wachten aan de winkel, bij een babbeltje met iemand onderweg, bij het geven van de maaltijd, enz. enz.
Zich leren beheersen, weten wat geduld is, vind ik persoonlijk een van de meest belangrijke dingen in de opvoeding.
in elke situatie waarbij de hond zich niet kan inhouden en gaat stuiteren van opwinding, ga je de gewenste link leggen tussen die gebeurtenis en hoe hij zich voelt.
En dit doe je niet met een commando en snoep, maar door te werken met de gewenste emotie.
Bijvoorbeeld deze situatie: de hond wordt helemaal hyperdepiep als ie mag gaan wandelen, met als gevolg: een trekkende, opspringende, stuiterende hond als je buitenstapt.
Je kan dan het commando 'zit' zeggen, de hond belonen als ie op zijn kont zit en vertrekken. Maar veel kans dat de hond nog steeds trekt, springt en hyper is als je buitenstapt. Waarom? Omdat je niet bent doorgedrongen tot zijn gemoedsstemming. Je hebt hem alleen maar een handeling gevraagd (zitten) en je hebt hem beloond voor die handeling. Maar niet voor het kalm zijn (de emotie), want dat is hij nog niet.
En daar zit het verschil met werken op emotie: je beloont niet met een snoepje voor een handeling. Je beloont de hond door hem te geven wat ie graag doet (wandelen) als ie eerst in de stemming is die jij wenst (kalm zijn).
Dus wat doe je in bovenstaand voorbeeld in praktijk? Je wacht. De deur gaat niet open en je stapt niet buiten voor de hond gekalmeerd is. Dus geen 'zit', geen snoep. Je vraagt eerst de gewenste stemming van de hond. En dan krijgt de hond zijn beloning: de wandeling.
Deze aanpak vraagt veel geduld, zeker als de hond er al een gewoonte van heeft gemaakt bij alles te mogen stuiteren en wild te zijn. Maar je kan deze methode toepassen in 101 situaties: bij bezoek (het bezoek wordt niet begroet zolang de hond niet rustig is), bij wachten aan de winkel, bij een babbeltje met iemand onderweg, bij het geven van de maaltijd, enz. enz.
Zich leren beheersen, weten wat geduld is, vind ik persoonlijk een van de meest belangrijke dingen in de opvoeding.
"
1 van de beste oefeningen en overal toepasbaar!!
Doet me ook aan die meneer die je hier niet mag noemen denken die dat altijd predikt....
in elke situatie waarbij de hond zich niet kan inhouden en gaat stuiteren van opwinding, ga je de gewenste link leggen tussen die gebeurtenis en hoe hij zich voelt.
En dit doe je niet met een commando en snoep, maar door te werken met de gewenste emotie.
Bijvoorbeeld deze situatie: de hond wordt helemaal hyperdepiep als ie mag gaan wandelen, met als gevolg: een trekkende, opspringende, stuiterende hond als je buitenstapt.
Je kan dan het commando 'zit' zeggen, de hond belonen als ie op zijn kont zit en vertrekken. Maar veel kans dat de hond nog steeds trekt, springt en hyper is als je buitenstapt. Waarom? Omdat je niet bent doorgedrongen tot zijn gemoedsstemming. Je hebt hem alleen maar een handeling gevraagd (zitten) en je hebt hem beloond voor die handeling. Maar niet voor het kalm zijn (de emotie), want dat is hij nog niet.
En daar zit het verschil met werken op emotie: je beloont niet met een snoepje voor een handeling. Je beloont de hond door hem te geven wat ie graag doet (wandelen) als ie eerst in de stemming is die jij wenst (kalm zijn).
Dus wat doe je in bovenstaand voorbeeld in praktijk? Je wacht. De deur gaat niet open en je stapt niet buiten voor de hond gekalmeerd is. Dus geen 'zit', geen snoep. Je vraagt eerst de gewenste stemming van de hond. En dan krijgt de hond zijn beloning: de wandeling.
Deze aanpak vraagt veel geduld, zeker als de hond er al een gewoonte van heeft gemaakt bij alles te mogen stuiteren en wild te zijn. Maar je kan deze methode toepassen in 101 situaties: bij bezoek (het bezoek wordt niet begroet zolang de hond niet rustig is), bij wachten aan de winkel, bij een babbeltje met iemand onderweg, bij het geven van de maaltijd, enz. enz.
Zich leren beheersen, weten wat geduld is, vind ik persoonlijk een van de meest belangrijke dingen in de opvoeding.
"
Hier ga ik zeker mee aan de slag! Klinkt heel mooi en logisch. Heb je nog specifieke voorbeelden voor mijn geval? Dus het opspringen bij visite, tafel etc maar dus ook als ik op de bank zit dat vervelende opdringerige gedrag. Dit staat los van elkaar. Dan heb ik een beetje een beeld hoe ik het uit moet voeren???? Daarnaast ga ik toch meer hersenwerkjes proberen te doen en nog meer uitdaging bij wandelen. Misschien kan hij dan zijn rust wat meer pakken.
En bv als die dus opdringerig is en op de bank blijft springen, wat doe je dan?
Wat @Alaska's Finest! zegt. Maar daarnaast zou ik zeker eens nadenken over een activiteit die je hond stimuleert en waar hij zijn energie in kwijt kan.
Klaarblijkelijk zijn de standaard gehoorzaamheid cursussen te saai voor hem.
Speuren is een leuke activiteit, waar ze ook lekker moe van worden, maar wat saai kan worden voor hond en begeleider, tenzij je veel verschillende gebieden kan/wil bezoeken. Ook verlangd het vaak een tweede persoon.
Met name om die laatste reden ben ik zweetwerk gaan doen, maar voor een stabyhoun is een jachttraining iets waar hij zij ei in kwijt kan en ook leuk is om te doen met je hond.
Steadiness is een belangrijk onderdeel van een dergelijke training en helpt je ook met de rust terugkrijgen.
Tot slot, het gedrag is niet a-typisch voor een hond van 1,5 jaar. Komt helemaal goed als je er wat tijd in kunt steken.
Bij visite bekijk je weer waarom de hond zo hyper wordt. Als zijn eigenlijke motivatie is dat ie de mensen wil begroeten en hij is hierover zo enthousiast dat ie zich niet kan bedwingen en veel te wild wordt, dan ga je die begroeting weer als de beloning houden voor het bewaren van zijn kalmte. En pas je dus eigenlijk hetzelfde toe: er komt geen ontmoeting tot de hond eerst gekalmeerd is.
Kalm = de gewenste emotie, begroeten = de beloning.
Om dit te oefenen, kan je best vooraf afspreken met je visite hoe jullie dit samen gaan aanpakken. Dus je zet m.a.w. het bezoek in scene.
Wanner wordt je hond al wild? Als de bel gaat? Dan is dit de eerste stap. Je spreekt af met je bezoekers dat ze aanbellen en dan geduldig blijven wachten. Laat hen maar warme kleding aantrekken, haha, voor het geval dit een werkje van lange adem wordt 
.
Dus de bel gaat, je hond gaat stuiteren van opwinding. Maar jij gaat de deur niet openmaken. Je wacht. Tot je hond kalmeert. Pas dan loop je naar de deur.
De hond wordt opnieuw opgewonden als je de deur wil openen? Je wacht weer. De deur gaat pas open, als je hond kalm is.
Als het makkelijker werkt, kan je de hond ook aanlijnen en bijvoorbeeld een voet op de lijn zetten. Zodat de hond vlak bij je is, en niet door huis loopt. Soms helpt dat om je eigen rustige, geduldige houding beter over te brengen naar de hond.
Het kan ook extra helpen bij het binnenkomen van de visite. Als die mensen binnenkomen en je hond schiet weer in de opwinding, zet je gewoon je voet opnieuw op de lijn en je blijft wachten. Laat de bezoekers ook maar rustig blijven staan en zwijgend wachten. Iedereen helemaal zen. Tot de hond deze stemming overneemt en kalmeert.
Het kan dus dat je bij visite in meerderer stapjes moet werken, tot je bezoekers echt op de bank zitten en de hond hen kalm kan begroeten. Het kan ook dat de hond in die eerste kalme stemming blijft hangen (als je wacht voor je de deur opent) en de rest van de ontmoeting meteen goed verloopt.
Dat is dus afwachten, hoe het gaat.
Maar de kern van de oefening is elke keer weer: eerst kalm, dan gaan we verder.
Wat het opspringen en opdringen betreft als jij op de bank zit... bekijk dat eens in een groter geheel.
Zoals EngeeX al aanhaalt: wat zijn de activiteiten die de hond aangereikt krijgt?
Want dit soort 'aandacht trekken' is vaak van een andere orde dan het gebrek aan zelfbeheersing. Hier kunnen dingen spelen als verveling, protest, frustratie,...
Dus ga eens na wanneer de hond dit doet. Voelt ie zich achteruit geschoven of genegeerd? Is het al een tijdje geleden dat ie echte qualitytime had? Heeft ie genoeg voldoening gehaald uit zijn dag?
Dus ga eerst goed na wat eraan vooraf ging, hoe de hond zich daarbij voelde, hoe ie zich gedroeg. Hoe beter je zijn drijfveer om jou lastig te vallen begrijpt, hoe gerichter je een oplossing kan zoeken. 
Bedankt weer voor de uitgebreide uitleg!
Wat betreft het opspringen op de bank lijkt het idd wel een soort protest. Hij kan het niet accepteren dat hij op dat moment de aandacht niet krijgt. Dit gebeurd ook wanneer ik bijv. mijn vriend een kus geef. Ga dus zeker op zoek naar nog meer activiteiten. Voor mijn gevoel doe ik dit al heel erg, maar nu echt meer gericht op hersenwerk. Hij vindt bijvoorbeeld piepspeeltjes geweldig, maar dit zorgt natuurlijk ook weer voor opwinding. Vanmiddag heb ik toevallig geprobeerd met 3 wc rolletjes en een opgerolde handdoek met snoepjes erin hoe hij dit vond… en hij leek het heel leuk te vinden! Was er ook rustig mee bezig en niet vol frustratie. Mogelijk dat hij dan ook wat meer moe wordt.
Het mooiste zou zijn als hij weer los kan lopen in het bos… dat lukte eerder ook maar nu met zijn jachtinstinct durf ik het echt niet meer aan. Ben hem regelmatig kwijt geweest. Uiteindelijk komt hij wel weer terug… maar ja… stel er komt een tractor o.i.d. ben ik hem kwijt… Hij zou dan nog meer energie kwijt kunnen dan nu.
Het zal even een omschakeling zijn wb benadering met hem… maar ga zeker mijn best doen! Hebben al zo veel geprobeerd en iedereen zegt weer wat anders. Ook is het opvoeden van bijv. visite erg lastig… soms zeg je 20x dat ze hem niet aan moeten halen en toch gebeurd het. Ik merk met visite wel hoe minder aandacht hij krijgt dat hij een stuk rustiger is. Nu probeer ik hem bijv. de Kong te geven bij binnenkomst van visite, zodat de grootste opwinding weg is. Dit gaat wel beter, maar uiteindelijk begint hij toch ''vervelend'' te doen door negatieve aandacht te zoeken.
En als je nu die Kong eens geeft op het moment hij kalm is bij de visite? Als beloning voor het rustig blijven.
En de visite moet zich gewoon aanpassen. Niet aanhalen tot de hond rustig is en het aanhalen stoppen als de hond weer opdringerig wordt.
De visite moet niet vergeten dat zij maar even met de hond zijn en jullie alle dagen.
Zo leg ik het idd ook vaak uit! Wb die kong is ook nog wel een goed idee. Dat ik hem dus niet geef voordat de visite binnenkomt, maar juist wanneer hij niet opspringt en zich kan beheersen.
Ik denk omdat het geven van de kong hierin niet meer dan een afleiding is. Hij weet daarmee nog steeds niet dat je wenst dat hij de mensen rustig hoort te begroeten. Dus eenmaal de kong leeg is, of hij is het beu, dan zit hij nog steeds in die ongewenste stemming. Het eigenlijke probleem is hiermee niet opgelost.
Wat de balans betreft tussen de activiteiten die je met hem doet, en de momnten dat je wenst dat hij jullie met rust laat... dat kan echt een zoektocht zijn en meestal is het een beetje inzetten op verschillende factoren. Als je van mening bent dat de hond voldoende qualitytime heeft gekregen, mag je best ook kordaat zijn in je eis voor rust. Dan is het gewoon klaar, time out.
Wat de balans betreft tussen de activiteiten die je met hem doet, en de momnten dat je wenst dat hij jullie met rust laat... dat kan echt een zoektocht zijn en meestal is het een beetje inzetten op verschillende factoren. Als je van mening bent dat de hond voldoende qualitytime heeft gekregen, mag je best ook kordaat zijn in je eis voor rust. Dan is het gewoon klaar, time out.
"
Ja precies! En ga ook echt vanaf morgen hersenwerkjes doen die we echt samen doen. Dat hij ook echt het idee heeft dat die tijd even voor hem is. Hij is op de een of andere manier ook te gehecht aan mij. Wanneer ik even boven ben is het janken en is hij licht in paniek: bij mijn vriend gaat het prima.
Het is absoluut geen normaal gedrag voor een puber. Die mogen best bananen in hun oren hebben en hun streken, maar niet dit. "
Ik vind dit ook als spanning en stress klinken. Ik zou dus ook oppassen met nog meer activiteiten. Maar ándere activiteiten zoals de kalmte oefeningen die hier genoemd worden, zijn wellicht wel bevorderlijk.
Verder helpt het bij een onzekere/gespannen jobs in mijn ervaring vooral heel goed om heel consequent en betrouwbaar te zijn in je eigen handelen en gedrag, ook veel gewoontes te hebben samen dus, zodat hij leert herkennen dat dingen op een bepaalde manier gaan.
Ik zit hier ook met een jonge hond van 7 maanden met volwassen visite lukt het goed om alles in goede banen te leiden maar als de kleinkinderen hier zijn,kan zij ze niet met rust laten,ik snap het wel, ze wilt spelen maar in hun nek springen om hun oren af te lebberen lief bedoeld maar dat is pijnlijk voor die kleintjes,of in hun kleding hangen en bewegende voeten speels bijten....oefeningen helpen maar vanaf dat er gelachen of gespeeld wordt doet ze het weer of ze valt ze lastig tijdens het eten en dat kan ze lang volhouden dat spelletje.
Ik ga niet voortdurend een hond corrigeren voor haar niet leuk en voor mij ook niet....ik leg haar mand in de gang mag ze daar een beetje afkoelen en het werkt perfect,ze gaat rustig liggen,geen gepiep,geblaf.....komt ze weer binnen lopen en gaat ze weer springen tegen de kinderen dan mag ze weer naar haar mand....hond relaxed en ik relaxed.
Alleen thuis met de hond totaal geen probleem,we zijn veel buiten,ze loopt bijna overal los,kan goed haar energie kwijt want dat is het belangrijkste voor een jonge hond,die moet haar energie kwijt dan is een hond in huis veel rustiger.
Een hond die steeds achter je aan loopt,die claimt je constant die moet je gewoon naar zijn plaats sturen.
Er is hier maar 1 ding dat bij al mijn honden heeft geholpen,het commando, naar je plaats....visite mag begroet maar niet geclaimd worden.
Wat alaska’s finest zegt hebben wij ook gedaan.
Als er visite kwam was het springen en gek doen. Net als bij het eten geven. Op de bank springen deed hij ook.
Bij visite hebben we de deur dichtgehouden tot hij stil was en rustig. Toen de visite binnenkwam werd marley weer heel druk, dus steeds teruggestuurd naar de plaats. Pas als hij rustig ging liggen en niet meer fixeerde mocht hij erheen. Nou dit duurde echt wel even, maar nu benaderd hij visite rustig.
Zelfde bij eten. Ik laat hem zitten en wachten bij zn bak met voer. Pas als ik het zeg gaat hij eten.
Het kost echt veel tijd en geduld maar het gaat op een gegeven moment wel door dringen hoor!
in elke situatie waarbij de hond zich niet kan inhouden en gaat stuiteren van opwinding, ga je de gewenste link leggen tussen die gebeurtenis en hoe hij zich voelt.
En dit doe je niet met een commando en snoep, maar door te werken met de gewenste emotie.
Bijvoorbeeld deze situatie: de hond wordt helemaal hyperdepiep als ie mag gaan wandelen, met als gevolg: een trekkende, opspringende, stuiterende hond als je buitenstapt.
Je kan dan het commando 'zit' zeggen, de hond belonen als ie op zijn kont zit en vertrekken. Maar veel kans dat de hond nog steeds trekt, springt en hyper is als je buitenstapt. Waarom? Omdat je niet bent doorgedrongen tot zijn gemoedsstemming. Je hebt hem alleen maar een handeling gevraagd (zitten) en je hebt hem beloond voor die handeling. Maar niet voor het kalm zijn (de emotie), want dat is hij nog niet.
En daar zit het verschil met werken op emotie: je beloont niet met een snoepje voor een handeling. Je beloont de hond door hem te geven wat ie graag doet (wandelen) als ie eerst in de stemming is die jij wenst (kalm zijn).
Dus wat doe je in bovenstaand voorbeeld in praktijk? Je wacht. De deur gaat niet open en je stapt niet buiten voor de hond gekalmeerd is. Dus geen 'zit', geen snoep. Je vraagt eerst de gewenste stemming van de hond. En dan krijgt de hond zijn beloning: de wandeling.
Deze aanpak vraagt veel geduld, zeker als de hond er al een gewoonte van heeft gemaakt bij alles te mogen stuiteren en wild te zijn. Maar je kan deze methode toepassen in 101 situaties: bij bezoek (het bezoek wordt niet begroet zolang de hond niet rustig is), bij wachten aan de winkel, bij een babbeltje met iemand onderweg, bij het geven van de maaltijd, enz. enz.
Zich leren beheersen, weten wat geduld is, vind ik persoonlijk een van de meest belangrijke dingen in de opvoeding.
"
Dank je wel! Had ik dit een half jaar eerder geweten. Eigenlijk heel logisch en onbewust heb ik dit toegepast bij een logeerhond, 20 jaar geleden. Dat beest begon giga te keffen als ik de riem pakte. Dan liet ik de riem vallen en ging wat anders doen, tig keeer voor de riem aan de hond was. . Binnen twee dagen gingen wij zonder gekef naar buiten. Een beetje hetzelfde principe,
Had ik dit eerder geweten, had ik nu nog detectie gedaan. Ik moest hier mee stoppen. Diki was te hyper en te stuiterend. Maar hulp kreeg ik er niet bij. Toch jammer, want we hadden beiden veel lol er in.
Is het niet mogelijk om het terug op te pakken, dan? Opnieuw van 0 beginnen?
Ze had geen tijd om hier aan te werken moest ik privé les nemen. Maar ik kon meerijden met iemand uit dezelfde groep, trainster weet dat ik er op een andere manier niet kan komen. Dus helaas . Het was jammer 23 lessen te horen gekregen het gaat goed en de 24e les, je moet maar stoppen ze is zo hyper. Tja. Ik was best wel boos. Wist dat dit soort dingen gebeuren. Met kleine hondjes, geen ervaring, dus geen geduld.
We zijn nu een aantal dagen bezig, en je kunt er natuurlijk nog weinig van zeggen, maar toch merk ik een hele kleine verbetering. In mijn hoofd probeer ik constant met alle ongewenste gedragingen te denken hoe ik het zou willen zien. Hij lijkt wel iets rustiger te worden. Wanneer ik thuis kom en hij springt op loop ik door en zeg niks, dit lijkt wel effect te hebben. Hij gaat dan na een tijdje automatisch zitten en dan krijgt hij een knuffel. Ben super blij met de tips! Denk dat het ook komt omdat ik nu weer goede hoop heb dat hij rustiger gaat worden. Alleen met het op de bank zitten vind ik nog wel lastig hoe ik hiermee om ga. Als ik een deken pak en doe dit om lijkt hem dit ook te triggeren op 1 of andere manier. Verder gaan we lekker door met oefenen. En ik begrijp dat hier een hele tijd overheen kan gaan... maar er is een mini begin ;)
Super goed bezig!! En dat van het bank zitten gaat ook goedkomen hoor! Hij weet gewoon als jij je dekentje pakt hoe laat het is. Misschien een idee om op willekeurige momenten het dekentje te pakken en bijv gewoon ermee in de keuken te gaan staan of gewoon stilstaan en weer terugleggen? Zodat hij het niet meer gaat koppelen aan de bank perse. En ook hierbij belonen als ie rustig blijft :)
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?