Frustratie bij lekkers op tafel

Hi iedereen, we hebben onze hond nooit wat van tafel gegeven om schooigedrag te voorkomen. In principe schooit hij ook niet als we aan een hoge tafel eten of als daar lekkers op staat. Helaas is dat anders als er lekkere dingen op de salontafel staat. Hij weet dat hij er niks van krijgt/mag pakken, uit frustratie gaat hij blaffen. Want hij wil het liefst wel wat van tafel, hij ruikt al die lekkere dingetjes natuurlijk! Hoe kan ik hem dit gedrag afleren? Want hij blijft doorgaan met blaffen tot ik het heb weggehaald. 

Als wij in het weekend hapjes op de tafel hebben staan, hebben we ook een schoteltje voor de hond met zijn eigen knabbels. Dus dan weet hij dat er ook hapjes zijn voor hem. Meestal wacht hij dan geduldig af totdat hij ook wat krijgt. Is hij vervelend, blaft hij of springt zelfs half op tafel, dan zet ik het bordje weg in de keuken, blijft hij doorgaan dan zet ik hem 5 minuten in de bench. Maar over het algemeen valt bij hem het kwartje dan wel. Want bordje weg=ik krijg niets meer. 

Hier geen geschooier, en niets van tafel, wel als er lekkers is krijgt Ogin een bot, wat ze dan blij aanpakt en ergens gaat liggen kauwen.....kauwen op een gegevn moment klaar dan gaat ze ergens liggen zonder gebedel...het is maar wat je wilt...je kan ook de hond wegsturen naar een vaste plaats als er wat op tafel staat, maar vind het zelf heel gezellig dat de hond er bij hoort, vandaar altijd een bot...heb nimmer botten op de grond liggen dus is dat bot al een traktatie dat ze niet komt vragen voor het lekkers wat op tafel staat.

Ik heb geen salontafel. Heb dat probleem dus gewoon niet haha.

Ik zou je hond ook wat lekkers geven op zijn plaats of in de mand. Of zoals Bulleke t doet, das ook duidelijk.

Je kunt inderdaad een bot geven wanneer er bakjes op tafel komen. Dit werkte bij Twisko echter niet, waarna ik mij afvroeg waarom ik dit altijd wil leren als ik lekker op de bank wil zitten met chips of er visite is.

Zet een keer lege bakjes op tafel als er niks is. Mits deze niet stuk kunnen, voor het geval dat hij toch te nieuwsgierig wordt wat erin zit. Ga dan iets anders doen. Loop weg, naar boven, andere kamer. Geen aandacht aan besteden. Eventueel in combinatie met iets lekkers geven aan je hond. Op ten duur is de interesse in (lege) bakjes weg want zo interessant is het niet meer.

Haha, mijn Teuntje is echt niet gek hoor. Zijn neus werkt het allerbeste van alles . Lege bakjes trapt hij echt niet in, die interesseren hem dan ook geen fluit. Staan hier wel meer bakjes voor de leuk. Maar zodra er lekkere kaasjes, worst, vis of wat dan ook in zit/op tafel staan, tsja dan slaan alle antennes op hol. Lijkt mij alleen maar logisch. Denk dat je weinig honden voor de gek kunt houden met lege bakjes en dan met het idee dat als ze aan de lege bakjes zijn gewend, niet meer naar bakjes met lekkere vulling zullen kijken     

Dit doen wij ook. Alleen komt het nooit tot springen en blaffen. Hij weet; rustig zijn = ook wat lekkers. Daarmee voorkom je ook frustratie. Hoe zou jij je voelen? Heel de familie aan de taart en jij mag niet eens een koekje. En dan ben je nog zelfs een kind. Kijken hoelang het duurt voordat een kind gaat jengelen. 

Hem weg sturen en vervolgens negeren. Hier is een go vaak al genoeg.

Ik heb een wijsgebaar aangeleerd, dan moet hij weg, als hij bedelt, Ik eet vaak gewoon op de bank en inmiddels kan Sam gewoon naast me liggen zonder te schooien, doet hij het wel dan stuur ik hem weg, wel handig dat je ook blijf leert.

Sam komt uit Spanje, niet als pup hij was bijna 2 jaar, dus het kan.

Mijn vorige hond, ook uit Spanje was 8 jaar, ook geleerd, met veel geduld lukt dat wel hoor, maar wel elke dag doen, een dagje overslaan als ze het nog niet snappen is terug naar 0.

Ik ga niet eten geven als ik eet, hij mag het gewoon niet.

Bij ons mogen ze niet rondom de salontafel komen. Telkens terugsturen en als het ware een denkbeeldige ‘lijn’ maken.

Maar bij ons krijgen ze een bot als wij lekkers op tafel hebben.

Wij eten ook altijd op de bank, met de normale maaltijd vind ik het wat anders en ook dat verschil snappen ze hoor. Hij heeft zijn eten dan al gehad. Ik wil ook geen hond die met zijn kop boven mijn bord hangt. Maar het weekend als wij er een "feestje" van maken met hapjes, visschotel of weet ik het wat, dan hoort hij er ook gewoon gezellig bij en krijgt zijn eigen hapjes en zit dus ook gezellig op de bank, dat is eigenlijk ook min of meer zijn plek . En ook op deze manier hebben ze uiteindelijk door dat bedelen niets uithaalt, want dan krijgt hij gewoonweg niets. Dat kwartje valt meestal ook snel. Maar goed, zo zie je maar dat iedereen hier anders over denkt en dat is prima .

En wat betreft een bot, die krijgt hij alle dagen al, die liggen hier ook gewoon, dus dat betekend voor hem niets extra's.  

Maar alles is inderdaad af te leren, hoe oud ze ook zijn. Hier mochten Peer en Wopper altijd op de bank, totdat het steeds knokken was vanaf Peer zijn kant, omdat hij alleen bij de baas mocht zitten (vond hij dan). Vanaf dat moment was de bank verleden tijd. Hij was 4 jaar en Wopper 6 jaar, ze hadden het heel snel afgeleerd hoor. En tuurlijk probeerde ze het nog wel stiekem als ik boven was, maar aan de reactie als ik beneden kwam, was het duidelijk dat het begrepen werd.

Dus hoe oud ze oud zijn, alles valt te leren.    

Wat anderen al zeggen: leer je hond een gebaar met commando dat hij weg moet gaan. Zoiets gaat soms ook al onbewust, dat je de hond wegstuurt als hij ergens ligt waar hij vandaan moet, of als hij je voor de voeten loopt etc. Dit kun je ook inzetten bij de salontafel. 

Hmmm........

Hier krijg je een oplawaai van een poot als het te lang duurt voor dat ze ook wat krijgt