Hond hoog in 'spanning?'

Hallo allemaal,

Ik heb een vraag en hoop dat ik het een beetje duidelijk kan uitleggen en jullie me misschien wel kunnen helpen/mee denken. 

Mijn shih tzu van 4 jaar, kan enorm te keer gaan als ze een hond ziet. Dit kan buiten zijn, maar ook in huis voor het raam. Nou probeer ik dit altijd op te lossen door maar om te lopen of binnen de gordijnen dicht te doen. Echter is dit niet altijd een optie. 

Afgelopen keer zag ze buiten een hond en wilde ik voor haar haar staan, ze ging op dit moment al volldig uit haar plaat. Mijn fout waarschijnlijk maar ik wilde haar strak bij mij houden en wilde de riem pakken. Op dat moment dat mijn hand in haar buurt komt snauwt ze hard en voor ik het weet zat mijn hand al in haar bek. Gewond, maar oké. Eenmalig dacht ik toen nog en misschien wel mijn eigen fout.

Vandaag bij de oppas, zat ze naar buiten te kijken. Na 2x heel hard te blaffen wil ze haar weg halen voor het raam, waarbij ze weer erg hard snauwt en dit keer haar hand in haar bek had. 

Dit gedrag kan natuurlijk echt niet. Het lijkt wel of ze op dat moment gek wordt, dit probleem doet zich ook echt alleen voor als er andere honden zijn of die ze kan zien.

Voorheen toen ze alleen met mij was, heeft ze nooit naar een hond geblaft, ze was een hele sociale hond. Sinds ik een 2e hond erbij kreeg toen zij al bijna 3 was, is dit volledig om geslagen. Onze 2e hond was een erg angstige hond die snel jankte om alles, ik denk dat ze dit als een soort bescherming is gaan doen om de hond op haar manier weg te jagen? Dit is nou al zo lang aan de gang, dat het er amper uit te krijgen is. Ik heb al mensen hiervoor in huis gehad, voor gedragstherapie maar nooit een stap verder gekomen. Deze mensen waren dan ook van de cursus dus ik verwacht niet dat dit perse een gediplomeerde gedragstherapeut is..

Sorry voor het lange verhaal.. hopelijk hebben jullie tips! 

Ik denk dat je het beste de onderste helft van het raam kunt afplakken met van die ondoorzichtige raamplakfolie. Zodat ze rust in haar koppie krijgt.

Over dat 'bijten' zou ik niet zo inzitten. Toen mijn hond 1 jaar was begon hij enorm uit te vallen aan de riem. En soms stond mijn knie dan ook in de weg. En dan was het ook even hap. Op zo'n moment zijn ze helemaal niet meer te bereiken. Je kunt haar dan beter niet aanraken of wegtrekken van het raam. Misschien een lange lijn in huis als je haar toch wil weghalen?

Na 2 jaar grote bogen en afleiden is mijn hond aan de riem helemaal oké met andere honden. We kunnen normaal passeren op korte afstand. Hij heeft zelfs hondenvriendjes gekregen. Er gaat wel veel tijd in zitten voor het zijn vruchten afwerpt. Misschien is het beter om je hondjes apart uit te laten?

Bedankt voor het mee denken en je tips. Raam af plakken is eigenlijk wel een goed idee inderdaad, voor thuis sowieso. Over het niet bereikbaar zijn op zn moment, klopt helemaal. Ik zou nog een biefstuk voor haar neus kunnen houden, maar zelfs dan krijg ik haar er nog niet uit. Ik kan haar nergens mee af leiden.. ook als ze op afstand een hond ziet, blaft ze. Soms ga ik zelfs een parkeer terrein op en wacht ik tot de hond weg is en dan blaffen ze vanaf daar al, terwijl ik juist goed afstand neem. Ik weet niet zo goed meer hoe Ik het nog anders/beter kan doen voor ze.

Bij het apart uit laten, gaat het ietsjes beter. Het gekke is dat ik mijn hond die zo angstig is, zo kan afleiden en zelfs niet meer blaft of piept. De andere hond, gaat helemaal uit haar plaat, ook alleen, terwijl ze dit nooit deed. Ik krijg haar met apart wandelen wel sneller stil dan als ik met beide honden ben en ze beide moet corrigeren.

Ik wandel van de 4 a 5 keer altijd minimaal 2 apart. Maar allemaal lukt niet altijd ivm werk, pauzes enz.. of ik moet sommige wandelingen echt inkorten, maar dat wil ik ze dan ook weer niet aan doen..

Als ze blaft/uitvalt ben je te laat. Dan is de afstand niet groot genoeg. Zoveel mogelijk zien te voorkomen dat ze teveel gespannen raakt. Als je ziet dat ze gaat staren of fixeren al afleiden met iets lekkers. Zodat de spanning niet verder oploopt.

Ik denk wel dat jouw hondje een grotere uitdaging is dan die van mij was. Mijn hondje blafte niet als hij honden vanachter het raam of vanaf het balkon zag. Dus voor hem was dat al een veilige afstand. Maar elke wandeling was echt keihard werken voor mij

Uitvallen kan een hardnekkig probleem zijn en jouw verklaring hiervoor vind ik niet eens zo gek. Ik zou inderdaad steeds afstand nemen en hierbij vooral naar je hond kijken of het voldoende is. Ook al voelt het voor jou als voldoende afstand, je hond geeft in het bovenstaande eigenlijk aan dat dat nog niet zo is. Ik snap dat het in de praktijk soms ook niet haalbaar is omdat de ruimte er dan simpelweg niet is, maar ik zou ernaar streven om indien mogelijk de afstand te vergroten. Daarnaast zou ik ervoor zorgen dat jullie in beweging blijven zodat ze niet kan fixeren op de andere hond. Ik zie vaak mensen een uitvallende hond naast zich houden maar dit vergroot naar mijn idee juist de spanning. Ik zou gewoon steeds een andere richting oplopen en op blijven lopen tot de andere hond uit het zicht is en dit kan je dan rustig aan steeds verkleinen. 

Je zou dit ook eventueel met een andere hond kunnen trainen door op een hele grote afstand elkaar te passeren en als dat goed gaat de afstand iets te verkleinen. 

Bij mijn hond met angst heb ik echt gemerkt dat ze ontzettend opknapte doordat ik haar in bescherming nam. De angst is nu eigenlijk vrijwel weg (na een aantal jaar en was heel extreem) maar ik bescherm haar nog steeds. Ik zorg dat ze niet benaderd wordt door andere honden/mensen als ze aan de lijn zit bijvoorbeeld, zo los ik het voor haar op en hoeft ze zelf ook niks op te lossen... 

Valt de hond buiten nu ook uit als de hond doe er later bij kwam er niet bij is?

Haha ja, zo zie ik het inmiddels ook. Wandel graag met ze, maar het moet wel leuk blijven, vooral voor hun.

Ik legde het denk ik ook verkeerd uit. Zodra ik een hond zie, wijk ik uit. Soms kan ik geen andere straat in en ga ik een parkeerterrein op. De hond heeft dan nog niks door en loopt vrolijk mee. Ik denk dat er zn 100 meter tussen zal zitten, zodra ze maar iets hoort of door krijgt dat er toch een hond loopt, dan is het alweer mis. 

Ik heb zojuist toch nog even gediplomeerde gedragstherapeuten opgezocht. Misschien nog 1 poging? 

Bedankt voor je reactie! Het blijven door lopen, bedoel je dan dat ik haar ook gewoon mee moet trekken? Want ze probeert echt richting de hond te gaan. 

Bij Sara de jongste, helpt het ook goed om haar inderdaad in bescherming te nemen, ze focust zich ook heel goed op mij. Lola daar in tegen, blaft na mijn idee niet uit angst, als ze eenmaal bij de hond is, is er vaak niks aan de hand. Soms kan ze ook echt voor de hond gaan staan blaffen, wat ik best als "dreigend" zie. Het vreemde is ook weer, dat inderdaad oefenen met een andere hond wel werkt, maar als ze elkaar eenmaal zien, gaat ze er blaffend op af, soms ook blaffend ervoor staan, daarna spelen ze. De dag erna, blaft ze weer en dit blijft zich herhalen. Veel mensen willen hier ook niet aan mee werken, wat ik opzich heel goed begrijp. Ze doen hier wel aan sociale wandelingen, misschien haar apart daarmee naar toe nemen?

Ja, juist zij. Sara, die angstig is en er later bij kwam piept wel maar focust zich goed op mij en is dan goed af te leiden. Lola gaat compleet uit haar plaat, ook alleen. Misschien inmiddels ook wel "aangeleerd gedrag"?

Maar Sara, gaat ook uit haar plaat zodra lola, de oudste, er wel bij is. Ze focust zich alleen goed op mij, in zn situatie als ik alleen met haar ben.

Misschien zou je kunnen gaan conditioneren op naar jou kijken.

Ken je iemand die een hond heeft, die niet zo op haar reageert? Zorgen voor een grasveld of een industrieterrein waar je alle ruimte hebt, zonder bang te zijn dat er zomaar honden op je af komen. Grote afstand nemen, dat je hond nog bereikbaar is. Het is belangrijk denk ik  om eerst uit te vinden op hóeveel afstand dat is, om te voorkomen dat ze al in die modus zit voordat je überhaupt begonnen bent.  Ook al is het 100 meter, geeft niks, je moet ergens beginnen. Laat diegene met hond daar gewoon rondlopen enz,  zodra je hond die hond ziet, houd je balletje/worst/piepspeeltje/whatever voor haar neus en laat je haar omhoog kijken. Koppel er een commando aan zoals "kijk". Belonen zodra ze kijkt of aandacht voor je heeft! Gelijk volstouwen met het allerlekkerste, vaak voor ons enorm stinkende stukje voer of een speeltje, net waar ze vatbaar voor is. 

3 miljoen keer herhalen en regelmatig oefenen... Zo heb ik het geoefend met mijn hond, die ging  namelijk (en gaat nog steeds wel eens) iedere keer liggen zodra er een hond aan kwam en die kreeg ik dan niet meer mee. Een "kijk eens" is nu vaak voldoende (tenzij ik te laat ben). Eiiiiigenlijk zou het helemáál perfect zijn als hij al ging kijken naar mij als er een hond in de verte aankomt. Maar dit is al heel wat.  Hoewel het dus lang niet altijd lukt. 

Afstand houden is dus belangrijk, want als de hond al te dichtbij is, is je hond al niet meer vatbaar voor je commando en training.  Een gedragstherapeut inschakelen lijkt me, gezien de redirectie, best de moeite waard want het kan niet de bedoeling zijn dat ze je vaker in je hand bijt. 

Ik ga toch nog eens een gedragstherapeut vragen. Ik denk dat de vorige dit niet was, ze heeft cursussen maar niet perse gediplomeerd gedragstherapeut. Hoe Weet ik zeker of ik goed zoek? 

Wat ik nu gevonden heb is: https://hondengedragtwente.nl

https://www.hondenschooltwente.nl

Dit is in de buurt en zover ik kan zien wel gediplomeerd. Kan ik er dan vanuit gaan dat het goed zal zijn?