Klaar voor een nieuwe pup?

"  



Dalmaten zijn heel graag in de buurt van hun eigenaar, ze zien zichzelf ook wel als gezinslid
doen graag dingen samen maar kunnen zich ook prima zelf vermaken..
hier zitten ze meestal bij de visite op schoot "

de stippelbende

Hoe zit het met het nerveuze gedrag en de agressie die in het ras zou zijn gekomen door onzorgvuldig fokken nadat ze door de film zo populair zijn geworden?

Aangezien wij zelf echt géén idee meer hebben en fokkers vaak zeggen "past prima!!" , maar wij er dan na een bezoekje achter komen dat dit toch niet het ras voor ons is hebben wij hulp ingeschakeld.

Wij willen graag een weloverwogen keuze maken, maar ook echt de klik voelen met een bepaald ras. 

Hierom heb ik contact opgezocht met onze dierenarts, met de vraag of hun soms nog ideeën hadden. En jawel! Een oud assistente heeft zich gericht op het uitzoeken welk ras, pup of herplaatser het beste past bij iemand. Nu hebben wij met haar contact opgenomen en staat er voor morgen een afspraak gepland, heel erg benieuwd wat hier uit komt! En hopelijk komen we zo wat verder

succes morgen

het blijft toch altijd een beslissing waarvan je vantevoren niet altijd alles kan overzien, daarom is openstaan voor de hond zelf ongeacht ras ook heel belangrijk

maar een goede overweging maken wat bij jullie past is zeker ook erg belangrijk, maar pin je er niet teveel op vast zou ik zeggen, de aanpassing komt van beide kanten zowel hond als mensen.

" succes morgen
 
het blijft toch altijd een beslissing waarvan je vantevoren niet altijd alles kan overzien, daarom is openstaan voor de hond zelf ongeacht ras ook heel belangrijk
 
maar een goede overweging maken wat bij jullie past is zeker ook erg belangrijk, maar pin je er niet teveel op vast zou ik zeggen, de aanpassing komt van beide kanten zowel hond als mensen. "

Dobry

Dat is zeker zo! Maar je wilt toch ook wel een ras waar je een goed gevoel bij hebt.  Anders werd het wel heel makkelijk, en je zult een manier/ritme moeten vinden wat voor beide werkt, maar toch wel rekening houdend met het karakter van het ras.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen en zal de ene minder extreem de karakter eigenschappen hebben zoals beschreven, maar als de ras eigenschappen niet passen, houdt het wat mij betreft toch echt op. 

Ik wil je wel even complimenteren met het feit dat jullie dit zo serieus nemen, als iedereen dit deed waren er een stuk minder herplaatsers. 

Goed bezig!! 

Dat zou zeker schelen! Helaas zien we om ons heen ook te vaak dat mensen zomaar een hond aanschaffen en dan ook niet de "gemakkelijkste" rassen, dat je je afvraagt hoe lang het goed gaat..

jazeker moet je er een goed gevoel bij hebben ik bedoelde het ook niet als kritiek hoor, alleen maar goed dat jullie je eerst goed verdiepen in honden in het algemeen en in de verschillende rassen.

Wat top dat jullie je hier zo in verdiepen. Heel veel succes!

Je raadt nooit welk ras er onder andere genoemd is!

"Past het best bij jullie omschrijving van wat je zoekt en is binnen die groep naar mijn mening het meest stabiel"

De leonberger! Toch nog maar n kans geven

We zijn zojuist bij haar langs geweest en er zijn diverse rassen ter sprake gekomen, ook duidelijk waarom wel/niet.

Wat is nou echt belangrijk? Zou je met jachtinstinct om kunnen gaan? Wat wil je gaan doen? Geeft toch weer wat meer duidelijkheid. 

Blijft wel dat bepaalde rassen heel goed matchen, maar de gezondheid gewoon echt te slecht is.  Oa de berner sennen, maar ook de bordeauxdog.

Zij zelf heeft een Hollandse herder, maar totaal niet het plaatje dat ik bij herders had. Het was dan ook geen werklijn, wel weer een ras om over na te denken.

Ook de Weimaraner, leonberger & dalmatiër zouden een optie kunnen zijn, maar de grote poedel zou wat karakter betreft ook een hele leuke hond moeten zijn, al blijft dat toch echt het vooroordeel van truttige hond hebben

Hahahaha hier kan ik dan toch wel om lachen! 

Ik weet niet in welke omgeving jullie wonen maar vinden jullie het een idee om een keer met ons mee te wandelen? Maui is een goed voorbeeld van een Leo die actief gehouden is en daardoor een slome en luie indruk maakt. 

Zie je toch de grote poedel 

Je bent welkom om een keer samen te wandelen hoor 

Grappig hè! Wij wonen in de buurt van Arnhem!

Ik ga maar eens googlen op poedels die niet zo overdreven getrimd zijn en hou je aanbod zeker in gedachten!

Je wil echt niet weten hoeveel Poedels er als een Labradoodle getrimd worden....

dan zijn ze gelijk hip en populair... dan roept iedereen hey een Labradoodle!!

Dat is natuurlijk ook een stukje persoonlijke smaak. Ik vind dat zelf namelijk een stuk mooier, dan de standaard poedel coupe

daarom schrijf ik dat ook...

Wanneer ben je nou klaar voor een "nieuwe" pup?

Wij zijn zoals te lezen, al een tijdje opzoek naar hét ras, met elk ras zijn er wel zo z'n nadelen, of is het wel leuk maar voor bij een ander en voel ik zelf niet echt een klik met het ras.

Nu vraag ik me dus af, of deze rassen gewoon echt niet juist zijn en ik daarom niet écht een klik voel of het wauw dit wil ik gevoel!

Of dat ik er toch nog niet klaar voor ben.

Daarbij komt dan natuurlijk dat de wachtlijsten overal tegenwoordig zo lang zijn, dat je toch ook weer rekening moet houden met zeker een jaar. Ooit zal de knoop dan toch doorgehakt moeten worden.

Waaraan merkte jullie dat je klaar was om een nieuwe pup in huis te halen, of in ieder geval echt serieus rond te kijken? Of hoe wist je dat dit nog niet het juiste moment was?

Je kan altijd nee zeggen als je aan de beurt bent op een wachtlijst. Ik plak er geen tijd aan 'persoonlijk'. Vind ze allemaal even lastig en even lief. Pups of volwassen. Verdriet van het verlies van de andere? Maakt het niet minder, ook niet naar jaren. Misschien krijg je er iets meer controle erover, dat dan weer wel. Ik vind echt dat je tekent voor een leven. Zij hebben niet gevraagd om in de onze te komen.  De gezondste, of meest karakteristieke, of mooiste zoeken? Das echt een utopia in mijn ogen.   Als je er geen tijd, liefde en energie er in kunt steken? Ben je gewoon niet geschikt voor een dier. Het is toch GVD geen handtas? Denk het enige wat telt is groot, middel of klein. Zal niet snel een bordeaux nemen, zie me al zitten op een 1200km rit in de auto in me dacia.....

Dat je er alsnog van af kunt zien ben ik me van bewust. Maar ik zou toch wel zeker van mn zaak willen zijn. Ik heb nu nog geen 1x echt het wauw gevoel gehad met de bezochte rassen. Maar waar dat dan aan ligt?

Oke 1 ridgeback zou ik zo voor getekend hebben als we een pup met dat karakter in huis konden halen, maar zij was gewoon niet rastypisch. 

Wat jij zegt van het verdriet om de andere hond kan ik mij wel in vinden. Ik mis haar nu nog net zo erg als één jaar geleden en zie het niet gebeuren dat dit volgend jaar minder is. Kan het nu wel beter handelen, de scherpste randjes zijn er vanaf.

Zou ik haar het liefst terug willen? Ook ja. 

Ik denk dat iedereen het liefst heeft dat zn hond net zo lang zou leven als wij, maar helaas.

Gezondheid, uiterlijk & karakter is voor mij zeker wel belangrijk! Of het belangrijkste zelfs, maar wel in balans. Ik hoef geen ras met een levensverwachting van 14 jaar, wat qua karakter niet matcht of me niet aanspreekt. Maar ook geen mega ongezonde hond, omdat het uiterlijk zo leuk is.

Ik denk dat iedere hond uniek is los van het ras. Dat maakt het ook zo moeilijk als je maatje er niet meer is omdat ook een hond van hetzelfde ras altijd anders zou zijn. Ik heb 3 honden van hetzelfde ras en hun enige  overeenkomst zit in het uiterlijk. Qua karakter zijn het 3 verschillende types. Natuurlijk delen ze wel raseigenschappen maar hun persoonlijkheid is totaal anders. En met alle drie heb ik een andere band ondanks dat ik van alle drie evenveel hou. Ik denk dat je je dat vooral moet realiseren. Dat een nieuwe pup een nieuw karakter meeneemt en ook weer in je hart gaat kruipen. Maar dat het nooit je vorige hond gaat zijn. 

Je wilt graag weer een hond in je leven. Dus heel eerlijk gezegd denk ik dat je er wel al klaar voor bent. Alleen twijfel je over het ras. Is er echt geen rottweiler fokker die het type fokt waar je wel warm voor loopt? Misschien kun je nog wat bloedlijnen van je teefje terug vinden?

Van mijzelf weet ik inmiddels dat ik wel met andere rassen wat kan. Maar van kind af aan zat ik met 1 ras altijd in mijn hoofd. Van dat ras was ook mijn eerste hond. (en de tweede en derde). Ze zijn/waren alle drie anders, sommige trekjes herken je, of ben je op voorbereid dat het tijdens opvoeden is waar je op moet letten. 

Maar het ras zelf voelt gewoon vertrouwd. Er zal heel waarschijnlijk dus altijd wel een herder achtige hier lopen.

Al ben ik me ook bewust van de minder makkelijke trekjes, maar die neem ik inmiddels voor lief aangezien we veel tijd hebben gestoken in gehoorzaamheid.

Alle drie de honden van hetzelfde ras hadden trouwens totaal andere karakters. Het eerste duo had ik wel een teefje met wat zelfde voorouders als mijn reu, onze huidige reu komt uit totaal andere lijnen. Soms vergelijk je wel eens bepaalde typische dingetjes, maar totaal andere individuen, maar zelf ben je ook weer anders geworden en zelf denk ik dan ook niet dat je bang hoeft te zijn dat je in een pup je eerste hond terug gaat zoeken.

En soms kan ik nog wel een brok in mijn keel krijgen als ik denk aan mijn vorige honden. Dat slijt een beetje, maar soms is dat verdriet en gemis er zomaar ineens weer. Dat is gewoonweg een emotie waar geen aan of uitknop op zit.

Ik weet dat ik nooit een kopietje ga vinden, dat hoeft ook heus niet. Vraag me wel af of de eerste band altijd het meest speciaal zou blijven. We hebben altijd honden gehad, dus ben hier ook gewoon van kleins af aan mee opgegroeid. Tot de rottweiler alleen nooit eerder echt zo'n band gehad. Het waren allemaal prima hondjes, maar geen van allen was "mijn vriendin" zoals zij.

Of dat dan was omdat zij het eerste grote ras was, ik er veel meer mee deed of gewoon omdat het mijn eerste eigen hond was? Ik hoop met een volgende hond uiteindelijk weer een net zo speciale, maar andere band te ontwikkelen natuurlijk. Maar er zijn wel twijfels of zoiets nog eens bestaat.

Als het een rottweiler wordt, wordt het sowieso een zoektocht naar het juiste type. Dezelfde lijn zou ik niet vinden, ze was zonder stamboom, iets waar ik nu ook nooit meer voor zou kiezen.

Wat je omschrijft over jouw honden geeft me dan toch weer wat vertrouwen dat het wel mogelijk is, verdriet om de overleden hond zou inderdaad altijd blijven, maar het geluk dat een nieuwe pup mee brengt is natuurlijk ook een mooie gedachte.

Ik had destijds 2 herders tegelijk. Finn moest ik laten inslapen met 11 jaar, toen had ik Bluf nog. Zij kreeg plots hartfalen in hetzelfde jaar. Vlak voor onze nieuwe pup zou komen. 

Sowieso was hij gekozen niet als vervanging voor Finn, en al helemaal niet voor Bluf, want hij zou juist zoveel van haar hebben kunnen leren en zij zou dat geweldig hebben gevonden.

Mocht niet zo zijn. Toch was het fijn dat hij er was, weloverwogen was hij al. Voor mij was het gemis van mijn eigen twee herders binnen een jaar heel rauw. Ik woonde toen ik ze had alleen, en zij waren echt mijn alles. Maar toch vond ik het heerlijk om Aki te leren kennen, en te begeleiden in het proces van volwassen worden. En het is een kanjer van een hond geworden eerlijk gezegd. Geen Finn of Bluf, of Jol, maar gewoon onze Aki.

Iedereen staat er anders in. Als het gaat om een nieuwe hond verwelkomen. Afgelopen juni is het hondje wat met mijn partner meekwam overleden. We stonden niet direct op om te zoeken naar een andere hond. We spraken er wel over, en ook over welk ras.

Uiteindelijk was hij er ook weer klaar voor, en vielen we voor een iets oudere hond. Wel met een vleug Duitse  herder erin. Wij hebben ook gewikt en gewogen, weer voor een rashond, zo ja welke dan (pup of wat ouder). Wat past er bij ons, en in ons geval wat zou er ook bij onze huidige herder passen. De Corona tijd werkte trouwens ook niet echt mee moet ik bekennen als je op zoek bent naar een pup uit een leuk nest. En er waren herplaatsers die goed hadden kunnen passen, maar toen was mijn vriend er nog niet aan toe.

Ik ken zelf geen Rottweiler fokkers (meer). Misschien zou je je aan kunnen sluiten bij een FB pagina die er ongetwijfeld is over dit ras. En ik snap trouwens dat je bij dit type hond ook liever zelf de opvoeding van jongs af aan wilt begeleiden.

Oh wat moet dat vreselijk zijn zo kort naar elkaar je beide honden verliezen, maar wat mooi dat je aki juist in die periode kreeg!

Ik ben inderdaad al lid van de facebook groep, hopen volgende maand bij een nestje pups te gaan kijken wat wel al besproken is, maar puur gevoelsmatig wat het ras, maar ook zeker pups nu met me doen. De corona periode maakt het zeker niet makkelijker, mooi dat jullie een herplaatser een kans hebben gegeven!

Hoewel ik het heel mooi vind dat anderen dit doen, is dit ongeacht het ras niet iets dat ik zelf zou willen. En inderdaad juist bij de rottweiler hebben de meeste herplaatsers toch wel een aardige rugzak/gebruiksaanwijzing.

De berner sennen is ook nog iets om verder te onderzoeken, komt qua karakter het meest in de buurt bij wat we zoeken, maar de gezondheid is toch wel een probleem. Al lijkt dat de laatste tijd bij veel rassen wel flink op te spelen

Als ik het zo lees zou ik in ieder geval niet voor een whippet kiezen . Ik dacht bij de beschrijving meteen aan een ridgeback, maar die is volgens mij al afgevallen?

Vind ik nog steeds erg leuk, 1 teef was echt precies wat we zochten, maar zij was niet rastypisch. Bij een andere fokker zag je het zelfstandige goed terug en dat vond ik toch een stuk minder. Ik hou er wel van als een hond overal lekker graag bij is zonder te plakkerig te zijn en je in de gaten houdt. Daar gingen ze naar mijn mening wat teveel hun eigen gang en wanneer ze geroepen werden ging het ook niet van harte

Nou deze kreeg je in ieder geval van de meeste mee. Geen hond is hetzelfde. Het deed me denken aan het verhaal van Barbra Streisand. Zij heeft haar overleden hond laten klonen.  Hij lijkt precies op haar overleden hond maar is dag en nacht verschil in karakter. Je bent er pas klaar voor als je dat accepteert. Pup opvoeden heb je al gedaan dus daar zal het zeker niet aanliggen.

Qua Ridgeback, houd er wel rekening mee dat die van nature het rug haar rechtop hebben staan waar andere honden misschien wat vreemd op kunnen reageren.

De Tornjak lijkt me ook wel geschikt als ik het zo lees. Ze zijn groot richting formaat Berner Sennenhond, maar de gemiddelde leeftijdsverwachting is 12-15 jaar. Het is een vrij onbekend ras met een niet te pittig karakter.