Bange hond uit Roemenië 
Dat klopt. Dat zou moeten gebeuren. En bij een goede stichting gebeurd dat ook.
Maar niet altijd, er zit veel kaf onder het koren bij die stichtingen......
Soms worden ze regelrecht uit Roemenië of welk land gehaald ; blijven in een open shelter tot iemand ze adopteert en er dus geld is om hem over te laten komen. Hem dan direct plaatsen is niet goed natuurlijk, maar het gebeurd wel.
En of misschien is deze hond een 'left over' pup van een voor de verkoop gefokt nest. En al die tijd niet gesocialiseerd en werd maar ouder en ouder en niemand die m daarom nog wil.
En nu zit hij ook nog in zn pupertijd met weer nieuwe ervaringen en emoties en weet niet wat ie ermee moet want niemand heeft m ooit iets geleerd.
Dus ja.....
Verstandig dat ts met de stichting gaat praten.
Om eerlijk te zijn heb ik een account aangemaakt om advies te vragen. Mijn vrouw onze dochter van 8 jaar en ik hebben sinds goed twee weken Tony in huis. Tony is afkomstig uit Roemenië en ca 11 maanden oud. Hij is een kruising labrador en herder denk we.
Tony is dus heel bang. Hij is nu twee weken bij ons en we zien nauwelijks verbetering. Hij wil alleen in zijn bench liggen. Als we de deur open laten komt hij er alleen uit als wij bijvoorbeeld boven zijn, alle achterdeuren staan open, maar toch kiest hij ervoor om in de kamer zijn behoefte te doen. Dan weer snel terug in zijn bench. Anders komt hij er niet uit! We lopen nu twee weken met hem hetzelfde kleine rondje. Wat hij dus niet wil. We moeten hem echt uit de bench trekken en ik kan je zeggen dat dit echt klote voelt. Kortom angst regeert zijn leven op het moment. Daar komt nog bij dat hij al een paar keer naar onze dochter heeft gegromd, waar we bij waren. Na zijn wandeling is hij er toch uit, maar na een aai van onze dochter moest hij toch grommen. We zijn nu dus wel heel voorzichtig geworden.
ook hebben we een trainer aan huis. Hij denkt dat het misschien wel goed komt, maar heeft hier ook niet veel ervaring mee. Is toch altijd maar afwachten zegt hij. Bachbloesem en een rustgevend ding in het stopcontact geven weinig tot geen verlichting. Wij twijfel sterk wat we moeten doen. Volhouden, terug brengen en zorgen dat hij een meer ervarener baasje krijgt?
wat denken jullie? "
wat ik denk...
De hond is uit de omgeving gehaald die vertrouwd voor hem was. Als een hond zich ergens veilig voelt kan hij zich heel anders gedragen dan ergens waar hij zich niet veilig voelt.
Dus het hoeft niet zo te zijn dat de stichting iets gezegd heeft wat niet klopt.
2 weken is nog echt maar heel erg kort om al echt iets over de hond in de toekomst te kunnen zeggen, hij kent en vertrouwd blijkbaar de situatie nog niet echt
Grommen zie ik als een uiting van: kom ajb niet te dicht bij me, ik vertrouw het niet. De hond aaien is nu niet verstandig, aaien is zowiezo voor veel honden iets wat ze wel ondergaan maar niet prettig vinden, zeker bij kinderen zou ik dan ook geen risico nehmen en je dochtertje uitleggen dat aaien nu nog niet kan. Over een tijdje misschien, en dan onder de kin, niet over de kop of rug.
Ik weet niet of jullie "herplaatsregeltjes" meekregen van de stichting?
Zoals niet rechtstreeks naar de hond toelopen maar de hond naar jou toe laten komen, in alle rust laten eten en slapen, nog geen drukke oefeningen gaan doen of trainen onder druk. Als de hond het leuk vindt en ervoor openstaat, kan je wel snoepjes verstoppen oid.
Stem en houding altijd kalm en rustig naar de hond toe. Inlezen over hondentaal zoals bijv. Turid Rugaas dat in haar boekje Kalmerende Signalen beschrijft, zodat je weet wat hij bedoeld.
Wel fijn dat je iemand mee laat kijken, al ben ik een beetje allergisch voor het woord trainer, want een trainer zoals in herderdriller is het laatste wat de hond nodig heeft.
Ik denk dus dat dit met de juiste aanpak en ook begeleiding van je dochtertje zeker goed kan komen, ze is ook niet Meer te jong om te snappen wat je wel of niet kan doen bij een bange hond. Maar dat is dus geen advies, omdat ik niet weet of de juiste aanpak gegeven kan worden.
Zelf zou ik denk ik de bench weghalen voor een tijdje en een rustig plekje zoeken, onder een tafel bijv. zodat je er beter bij kan. Misschien een tijdje de riem omlaten zodat je hem makkelijker mee kan nemen.
Nogmaals dit is geen advies maar een overdenking.
Ik wens je heel veel wijsheid in het nemen van een beslissing en een goed Idee om morgen even contact op te nemen met de stichting.
Goed gezegd,de veiligheid van een kind heeft de hoogste prioriteit.
De hond terug naar de stichting en naar mensen die ervaring hebben.
Met de rest ben ik het ook eens met je Ientje,waarom worden zulke honden naar Nederland gebracht?
Zo een hond hoort niet in een gezin thuis.
Maar niet altijd, er zit veel kaf onder het koren bij die stichtingen......
Soms worden ze regelrecht uit Roemenië of welk land gehaald ; blijven in een open shelter tot iemand ze adopteert en er dus geld is om hem over te laten komen. Hem dan direct plaatsen is niet goed natuurlijk, maar het gebeurd wel.
En of misschien is deze hond een 'left over' pup van een voor de verkoop gefokt nest. En al die tijd niet gesocialiseerd en werd maar ouder en ouder en niemand die m daarom nog wil.
En nu zit hij ook nog in zn pupertijd met weer nieuwe ervaringen en emoties en weet niet wat ie ermee moet want niemand heeft m ooit iets geleerd.
Dus ja.....
Verstandig dat ts met de stichting gaat praten.
"
Nou ja. Wat een onzin. Daar ben ik het dus absoluut niet mee eens. Opvanggezinnen vind je niet bij de vleet. En bij een juiste screening, bezoek aan de honden in zo'n "open shelter" en huisbezoek kan je een hond direct uit Roemenië echt wel plaatsen. We doen al 13 jaar niets anders.
Die arme hond.
Hij heeft geen idee waar hij is, wat er gebeurd. Alles wat vertrouwd is, is weg.
Het heeft tijd nodig voor hem om te beseffen dat dit zijn nieuwe huis is.
Wat je nooit moet doen, is hem benaderen en hem laten aaien door je kinderen.
Voor hem is dat nu heel bedreigend, vandaar grommen.
Daarmee vraagt hij hem niet te aaien.
Met zulke angst zou ik het handig vinden een goed opgeleide gt te laten komen.
Wellicht is angstremmers een optie om te zorgen dat hij zich prettiger voelt. Daar naast, tips om met hem te leren omgaan, hem te helpen.
Door angst is een hond niet meer in staat bewust te leren.
Daardoor gaat het leren dat jullie het goed bedoelen heel moeilijk.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn?
De vraag is of je het wilt verder te gaan met zo een angstige hond.
Er zijn honden uit het buitenland, die wel vrij en vrolijk zijn.
Wellicht is dat een betere optie.
Ik ga volledig mee met Doby en Suzanne.
Ten eerste is twee weken nog helemaal niets, zelfs niet met een hond die quasi niets meemaakte. Merkte dat ook met mijn herplaatsers, in het begin is alles vreemd en is niet niets wat er op een hond afkomt. Hem dan gewoon laten doen is het beste, geen druk opzetten.
Kan zeker goed komen, geduld en liefde zijn de codewoorden. Er zijn tal van tips die kunnen helpen om hem vertrouwen te geven, een goede GT met ervaring zal daar zeker bij helpen.
Waar ik echt boos om word is dat sommigen hier het lef hebben te gaan verkondigen dat de honden in het Oosblok gelukkig zijn op straat. Je moet maar durven, ik volg veel honden in die oh zo geweldige landen. Nog nooit van de hondenvangers gehoord mensen en wat deze de dieren aandoen ? Of de dodingsstations waar ze dan in verzeilen, of denken jullie echt dat het daar de hemel op aarde is. Misschien eens naar daar vertrekken, ben zeker dat de ogen dan wel opengaan.
Hoop echt dat jullie doorzetten, want niets zo mooi als zulk een hond te zien openbloeien.
de stichting waar ik Jenna en ook Lola vandaan heb werkt met bijna helemaal geen gastgezinnen, en je krijgt ook alleen een korte beschrijving van hoe de hond in het asiel ter plekke is.
Juist omdat een hond zichzelf niet is in een asiel kan je geen uitgebreide beschrijving geven vinden zij. Dus bijna elke hond wordt ook direct zonder tussenkomst van een gastgezin geplaatst.
Eigenlijk is dat voor de hond zelf wel beter vind ik om niet nog eens een herplaatsing mee te moeten maken.
Wel worden er geen of nauwelijks honden bij gezinnen met heel jonge kinderen geplaatst.En we kregen dus wel adviezen mee voor de eerste tijd om de overgang voor de hond zo makkelijk mogelijk te maken.
Juist omdat een hond zichzelf niet is in een asiel kan je geen uitgebreide beschrijving geven vinden zij. Dus bijna elke hond wordt ook direct zonder tussenkomst van een gastgezin geplaatst.
Eigenlijk is dat voor de hond zelf wel beter vind ik om niet nog eens een herplaatsing mee te moeten maken.
Wel worden er geen of nauwelijks honden bij gezinnen met heel jonge kinderen geplaatst.En we kregen dus wel adviezen mee voor de eerste tijd om de overgang voor de hond zo makkelijk mogelijk te maken.
"
Precies. Je moet de hond wel bezoeken en eerlijk zijn naar de adoptanten. Alles valt en staat met een goede screening. Opvanggezinnen zijn ook goud waard hoor en we plaatsen ook honden daar, maar die willen vaak allemaal kleine jonge hondjes. En opvanggezinnen zijn ook cruciaal voor herplaatsers. In een ideale wereld....
Ik hoop ook dat ze de hond nog de tijd geven, 2 weken is nog veel te kort om te kunnen ontdooien.
Dobry, je hebt toch herplaatsings regels?
Zou je die kunnen delen?
Dat is nl een mooi handvat.
Je zou voor binnen een stuk kunstgras in bvb een wasmachine lek bak kunnen doen, dan kan hij daar voor nu zijn behoeftes doen. Op de plek zetten waar hij het nu doet.
Het buiten de behoeftes doen, komt daarna wel.
Ten eerste is twee weken nog helemaal niets, zelfs niet met een hond die quasi niets meemaakte. Merkte dat ook met mijn herplaatsers, in het begin is alles vreemd en is niet niets wat er op een hond afkomt. Hem dan gewoon laten doen is het beste, geen druk opzetten.
Kan zeker goed komen, geduld en liefde zijn de codewoorden. Er zijn tal van tips die kunnen helpen om hem vertrouwen te geven, een goede GT met ervaring zal daar zeker bij helpen.
Waar ik echt boos om word is dat sommigen hier het lef hebben te gaan verkondigen dat de honden in het Oosblok gelukkig zijn op straat. Je moet maar durven, ik volg veel honden in die oh zo geweldige landen. Nog nooit van de hondenvangers gehoord mensen en wat deze de dieren aandoen ? Of de dodingsstations waar ze dan in verzeilen, of denken jullie echt dat het daar de hemel op aarde is. Misschien eens naar daar vertrekken, ben zeker dat de ogen dan wel opengaan.
Hoop echt dat jullie doorzetten, want niets zo mooi als zulk een hond te zien openbloeien. "
Oh ja? Wordt dat beweerd? "Gelukkig zijn" of niet geschikt zijn om binnen te leven of leven een dodingsstation zijn wel hele verschillende dingen ja. 
.
Laten we er maar vanuit gaan dat deze mensen daar nog nooit geweest zijn.
ja niet elke hond is ook geschikt om bij iedereen geplaatst te worden natuurlijk, een opvanggezin lijkt me vaak ook gewoon heel fijn om achter de hand te hebben als een hond snel weg moet oid.
Ik vond het wel fijn om met de vrijwilligster uit het asiel waar Lola vandaan kwam contact te hebben, zij beschreef Lola als een opdringerige hond die gewoon los mee kon lopen op de wandelingen. Hier heeft het maanden geduurd voordat ze los kon lopen.
Jenna was in het asiel getest op katten aangezien we hier een katje hadden. In het asiel schrok ze er een beetje van maar negeerde de katten verder. Eenmaal hier moest ze toch wel goed begeleid worden toen ze de tuin eenmaal als van haar beschouwde.
Wat dus niet betekende dat de stichting onwaarheden verteld had, andere situatie, ander gedrag.
Dobry, je hebt toch herplaatsings regels?
Zou je die kunnen delen?
Dat is nl een mooi handvat.
Je zou voor binnen een stuk kunstgras in bvb een wasmachine lek bak kunnen doen, dan kan hij daar voor nu zijn behoeftes doen. Op de plek zetten waar hij het nu doet.
Het buiten de behoeftes doen, komt daarna wel.
"
nouja wat ik al schreef, dingen als niet rechtstreeks naar de hond toelopen, niet over de hond heenhangen of druk gaan knuffelen of aaien. Geen druk bezoek gaan ontvangen of allerlei bezoekjes af gaan leggen. Langzaam laten wennen aan het nieuwe huis bewoners en omgeving. In het tempo van de hond gaan. Niet allerlei trucjes en commando's onder druk gaan aanleren.
Een hoop nieten dus.
En wel, de hond het tempo laten bepalen, houding en stem altijd rustig en kalm naar de hond toe. De hond met rust laten als hij slaapt of eet. Goed kijken wat de hond aangeeft aan te kunnen.
Om zulk soort dingen gingen de "herplaatsregeltjes".
De reacties zijn begrijpelijk en eigenlijk alles wat is geschreven hebben we geprobeerd, doen we of overwegen we. Oftewel we zitten in tweestrijd. Wij zijn door de stichting inderdaad niet heel goed voorbereid. Wij zijn als gezin echte dierenvrienden en met die gedachte wilde we een hondje uit het buitenland. Hij was heel bang toen we hem gingen halen. De aardige dame gaf aan dat het wel goed zou komen ook bij ons onervaren mensen.
Wij willen gewoon het beste doen voor de hond. En wij denken dat wij niet het beste voor hem zijn. Morgen gaan we bellen met de stichting. Al hebben we natuurlijk al veel contact met ze gehad.
Nogmaals dank.
groetjes Eli "
Heb je nog contact gehad met de stichting?
Hallo allen,
in overleg met de stichting besloten de hond terug te brengen. Het heeft ons alle drie veel tranen gekost, maar het is het beste voor de hond. Daarmee ook voor ons.
bedankt voor jullie wijze raad en goed bedoelde adviezen. Hebben we gewaardeerd.
in overleg met de stichting besloten de hond terug te brengen. Het heeft ons alle drie veel tranen gekost, maar het is het beste voor de hond. Daarmee ook voor ons.
bedankt voor jullie wijze raad en goed bedoelde adviezen. Hebben we gewaardeerd. "
Een heel wijs besluit,ik snap het verdriet die zo een beslissing meebrengt,zo iets gaat niet in je koude kleren zitten.
in overleg met de stichting besloten de hond terug te brengen. Het heeft ons alle drie veel tranen gekost, maar het is het beste voor de hond. Daarmee ook voor ons.
bedankt voor jullie wijze raad en goed bedoelde adviezen. Hebben we gewaardeerd. "
wat jammer dat de hond bij jullie niet op zijn plaats zat
ik zou je aanraden als je ooit nog een hond wil aanschaffen om je eerst heel goed te verdiepen in hondentaal, daar zal je echt erg veel aan hebben. De boekjes van Turid Rugaas zijn een goede basis.
En als je begeleiding nodig hebt niet naar een trainer gaan maar een gediplomeerde gt met een positieve instelling en ervaring met herplaatsers.
Ik denk dat het een verstandige beslissing is. Maar ik kan me de tranen zó goed voorstellen!
Wat zo mooi had zullen worden is een grote teleurstelling en verdriet geworden.
Sterkte!
(Ik heb ook een Roemeen)
Voor jullie de beste oplossing.
Jullie hadden je verheugd op de komst van de hond. De tegenslag maakt verdrietig.
Gaat de hond naar een opvanggezin? Wordt het adoptiebedrag vergoed? Ik neem aan dat jullie geen juiste karakter- en gedragomschrijving hebben ontvangen en tijdens het huisbezoek vooraf - als dat heeft plaatsgevonden - de organisatie de match verkeerd heeft ingeschat.
Mochten jullie in de toekomst overwegen om een hond te nemen, kijk dan eens op de herplaats website van honden in Nederland. Daar kan je meestal met de eigenaren of familie telefoneren en bezoeken voordat je een beslissing neemt. Hier worden ook honden aangeboden van zieke of overleden personen.
Jullie hadden je verheugd op de komst van de hond. De tegenslag maakt verdrietig.
Gaat de hond naar een opvanggezin? Wordt het adoptiebedrag vergoed? Ik neem aan dat jullie geen juiste karakter- en gedragomschrijving hebben ontvangen en tijdens het huisbezoek vooraf - als dat heeft plaatsgevonden - de organisatie de match verkeerd heeft ingeschat.
Mochten jullie in de toekomst overwegen om een hond te nemen, kijk dan eens op de herplaats website van honden in Nederland. Daar kan je meestal met de eigenaren of familie telefoneren en bezoeken voordat je een beslissing neemt. Hier worden ook honden aangeboden van zieke of overleden personen.
www.hhin.nl
"
neemt niet weg dat dit ook angstige honden kunnen zijn en zich anders kunnen gedragen in een nieuwe situatie. Gedrag is van vele factoren afhankelijk.
Mij lijkt het juist heel belangrijk om niet alleen afhankelijk te zijn van wat iemand anders van de hond of mijn situatie vindt, omdat je juist dan bepaalde verwachtingen van de hond hebt, en dus ook onvermijdeijk teleurstellingen. Wat een ander van een hond vindt zou ik alleen als indicatie zien, maar ervan uitgaan dat het bij mij thuis misschien heel anders is en de hond zich dan ook anders zal gedragen zeker de eerste tijd.
Liever goed voorbereiden, je inlezen over honden en hun gedrag, desnoods bij een asiel gaan helpen een tijdje al is elke hond anders natuurlijk.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?