Bange hond uit Roemenië

Hallo dierenvrienden,

Om eerlijk te zijn heb ik een account aangemaakt om advies te vragen.  Mijn vrouw onze dochter van 8 jaar en ik hebben sinds goed twee weken Tony in huis. Tony is afkomstig uit Roemenië en ca 11 maanden oud.  Hij is een kruising labrador en herder denk we.  

Tony is dus heel bang.  Hij is nu twee weken bij ons en we zien nauwelijks verbetering.  Hij wil alleen in zijn bench liggen.  Als we de deur open laten komt hij er alleen uit als wij bijvoorbeeld boven zijn,  alle achterdeuren staan open,  maar toch kiest hij ervoor om in de kamer zijn behoefte te doen. Dan weer snel terug in zijn bench.  Anders komt hij er niet uit!  We lopen nu twee weken met hem hetzelfde kleine rondje.  Wat hij dus niet wil.  We moeten hem echt uit de bench trekken en ik kan je zeggen dat dit echt klote voelt.  Kortom angst regeert zijn leven op het moment.  Daar komt nog bij dat hij al een paar keer naar onze dochter heeft gegromd, waar we bij waren.  Na zijn wandeling is hij er toch uit, maar na een aai van onze dochter moest hij toch grommen.   We zijn nu dus wel heel voorzichtig geworden.

ook hebben we een trainer aan huis. Hij denkt dat het misschien wel goed komt,  maar heeft hier ook niet veel ervaring mee.  Is toch altijd maar afwachten zegt hij. Bachbloesem en een rustgevend ding in het stopcontact geven weinig tot geen verlichting.  Wij twijfel sterk wat we moeten doen.  Volhouden, terug brengen en zorgen dat hij een meer ervarener baasje krijgt?

wat denken jullie?

Misschien niet een antwoord wat jullie willen horen maar ik zou hem weer op laten halen door de stichting.

Een hond die zo extreem angstig is heeft een wat gespecialiseerdere hulp nodig.

Hoe goed jullie het ook bedoelen maar dit is niet zomaar eventjes op te lossen in een gezin  die gewoon een hond voor de gezelligheid wil.

jullie dochter is nog jong en je wil ook voorkomen dat hij uit schrik en angst haar gaat bijten.

Sterkte er mee.

Dat is iets wat je helemaal zelf moet bepalen.

Heb je geen info ingewonnen wbt de problemen waar je tegen aan kunt Lopen? 

Heb je advies gevraagd aan de stichting?

Wat weet je van zijn voorgeschiedenis?

Is hij op straat geboren, heeft hij in een gastgezin gezeten?

Kent hij iets van een huiselijk leven?

Ik hoor wel vaker dat de honden uit Roemenië angstig kunnen zijn.

Dit kan komen doordat ze geen fijne start in het leven hebben gehad, misschien slecht behandeld door mensen.

Ook niet alle stichtingen zijn even betrouwbaar of duidelijk.

Van welke stichting komt hij vandaan?

Heeft hij  eerst nog in Nederland in een opvang gezin gezeten of hebben jullie hem van het vliegveld gehaald?

Maar tijd en geduld lijkt me met zulke honden het belangrijkst. 

Met kleine stapjes vooruit.

Waarom hadden jullie voor deze hond gekozen, wist je van tevoren dat hij zo angstig is?

Tja, dit vergt heel veel geduld en ervaring, en je hond is dus duidelijk geen blije hond.

Het advies van Petra kan ik zeker begrijpen.

Ik heb dit veel gezien bij dit soort hondjes uit andere landen. Leuke foto op internet, maar het is nu ernmaal geen hond die in huis en tussen mensen is opgegroeid.

Wellicht niet geschikt bevonden als fokhond op een fokboerderij en in de verkoop gedaan, wellicht opgegroeid op straat en moeten overleven, ver van mensen en huizen. Daar zal je nooit achter komen.

Ik zou steun vragen van de stichting waardoor hij naar NL is gehaald. En inderdaad je kan niet voorzichtig genoeg zijn vwb het grommen naar je dochter. Laat zij de hond met rust laten, sneu voor haar, maar een beet is nog verdrietiger.

Dit is niet de manier waarop je, als onervaren baas, met een hond wilt leven. Je wilt gezellig een hond waar je mee kan wandelen,  spelen, oefenen en van genieten, dat lukt dus niet. 

Er zullen hier veel mensen zijn die je goede raad kunnen geven.

Je zegt dat je een  trainer in huis hebt, die hier geen ervaring mee heeft. Ik heb jaren en jaren les gegeven, ook aan probleemhonden, maar  ben dus door dit soort gevallen daarmee gestopt, ik kon er ook niets mee.

Zoek een gedragstherapeut die in dit soort honden gespecialiseerd is als de stichting het af laat weten en je verder wilt gaan met deze hond.

Succes en sterkte, het is een hele lange weg die  je te gaan hebt.

Oei, je hebt een hond met een flinke rugzak in huis gehaald, zo blijkt....

Vergeet niet dat vooral honden uit  Oostblok landen vrijwel altijd zwervers zijn(geweest) of ze zijn in een achteraf schuur gefokt om als pup door te verkopen aan het Westen, zonder dat die diertjes ooit gesocialiseerd zijn.

Dus een pup van 11 maanden, die jullie nu hebben, die blijkt dus ws nog zelden met mensen of wat dan ook in contact geweest te zijn.....

Daar moet je dus tonnen en tonnen geduld voor hebben. Heb je dat niet en ga je te snel, dan kan deze hond( want het is een flinke jongen begrijp ik) inderdaad ontsporen en dat kan beroerd aflopen.

Je moet dus rekenen dat het maanden kan duren voor die arme lieverd wat aandurft in deze nieuwe vreemde wereld.

En die tijd heeft hij echt nodig...twee weken is dus niks, eerlijk gezegd. Dan mag je nog geen verandering veranderen.

Maar eerlijk gezegd zou ik bij zo een enorm angstige hond mee naar de da gaan om een milde ontspannende medicatie te halen. Dat haalt de scherpe trekjes eraf en maakt dat de hond zich wat makkelijker kan ontspannen.

Onder het stressnivo blijven: als hij je dochter eng vind (daarom gromt hij)moet je dochter helaas dus nog even afstand houden.

Verder duimen op dat jullie deze hond een tweede kans hebben gegeven!

En ik denk dat jullie het goed doen: laat m maar in die bench, weinig prikkels nog voor hem.

Daag hem nergens toe uit daar is ie nog lang niet aan toe. Kleine, rustige, dezelfde wandelingen en dat is het voor nu...

Geduld, geduld. Als je hem, met wat rustgevers, zijn eigen pad laat kiezen dan kan het goed komen.

Ik vind het sowieso een schande van een stichting of wie dan ook om zo een hond bij een gezin met kind te plaatsen. 

Waarom worden zulke honden naar hier gehaald,?

Dat zijn veel reacties.  Dat had ik niet verwacht.  Dank allen hiervoor.

De reacties zijn begrijpelijk en eigenlijk alles wat is geschreven hebben we geprobeerd, doen we of overwegen we.  Oftewel we zitten in tweestrijd.  Wij zijn door de stichting inderdaad niet heel goed voorbereid.  Wij zijn als gezin echte dierenvrienden en met die gedachte wilde we een hondje uit het buitenland.   Hij was heel bang toen we hem gingen halen.  De aardige dame gaf aan dat het wel goed zou komen ook bij ons onervaren mensen.

Wij willen gewoon het beste doen voor de hond.  En wij denken dat wij niet het beste voor hem zijn. Morgen gaan we bellen met de stichting.  Al hebben we natuurlijk al veel contact met ze gehad.

Nogmaals dank.

groetjes Eli

Dat kun je zo niet zeggen Monique. Het is mogelijk dat die stichting zelf ook niets weet van de achtergrond van de hond.

En of dat de hond zich nog niet duidelijk boos bij kinderen heeft gedragen eerder(ALS hij al ooit een kind gezien heeft)

Maar goed, blijft staan dat je de stichting wel om raad kunt vragen. Een goede geeft die ook.

" Ik vind het sowieso een schande van een stichting of wie dan ook om zo een hond bij een gezin met kind te plaatsen. 
Waarom worden zulke honden naar hier gehaald,? "

Monique

Euro,s. Mooi plaatje met verhaal op internet. Zo triest, voor de mensen , die willen en denken goed te doen, maar ook voor de hond. Honden leven in oostblokkanden op straat in groepen, zien er goed uit, zijn heel relaxt meestal.  Heb het met eigen ogen gezien, die honden zijn niet zielig. Castratie ja, maar laat ze in hun eigen omgeving.

Ik zal het hier niet mogen zeggen natuurlijk, krijg vast heel wat over mij heen, want met heel veel geduld zou het een huishond kunnen worden, maar met rugzakje. Zo intriest. Ik kan er om huilen.

Van mij krijg je niks over je heen Ientje. Ik vind dat je helemaal gelijk hebt.

Had de organisatie jullie gewaarschuwd dat de door jullie gekozen hond extreem angstig is?

Heb je hierover contact met de organisatie gehad?

Een verstandige organisatie had deze hond eerst op een opvangadres geplaatst of helemaal niet voor adoptie aangeboden en zelf er mee aan de slag gegaan om in ieder geval aan de mensenschuwheid te werken.

Ze leggen nu onterecht een groot probleem bij jullie.

Ik heb het idee dat je deze hond eerst zoveel mogelijk zijn eigen gang moet laten gaan voorzover dit geen risico vormt. Ga ook eens stil op de grond zitten om te kijken of hij dan wel bij jullie wil komen (maak jezelf klein). Maak het aantrekkelijk door wat voer/snacks te laten zien en te geven. De hond niet aankijken, maar over de hond heen; geen oogcontact. Een aai bovenop het hoofd kan heel bedreigend zijn. Laat je dochter hem nu in ieder geval nog niet aaien. Om deze hond een beetje te laten acclamatiseren zal een hoop geduld en tijd vergen.

Ik kan me voorstellen dat dit heel rot voelt. Een trainer die hier geen ervaring mee heeft, voegt niets toe. Alleen als jullie overtuigd zijn dat het goed kan komen, zou ik de hond houden, anders naar een opvangadres van de organisatie, die de hond door de angst heen kunnen helpen. Absoluut niet direct weer ter adoptie aanbieden. 

Dan zou zo,n stichting toch eerst de hond moeten opvangen en deskundig moeten oordelen of dit een geschikte huishond voor een goedwillend gezin met kind zou kunnen worden? En pas dan een huis moeten zoeken?

Heel verdrietig dit verhaal.....terug naar de stichting en hoop dat deze zorgen voor een gezin die ervaring heeft, terug sturen naar roemenie is geen optie...en laat de dieren daar....

" Ik vind het sowieso een schande van een stichting of wie dan ook om zo een hond bij een gezin met kind te plaatsen. 
Waarom worden zulke honden naar hier gehaald,? "

Monique

Als de hond zo blijft ben ik t met je eens. Maar de reis en alles er omheen levert vaak veel stress. Daar moeten ze gewoon van bij komen.

Ts met veel geduld, en de hond rustig de tijd geven, je kind niet op hem af laten komen, kom je een heel eind. 

Het kan wel maanden duren, afhankelijk van zijn voorgeschiedenis.

Ze hebben heus gezien dat de hond extreem bang is. Dat gedrag heeft zich niet ontwikkeld bij het gezin 

Extreem bange honden kunnen bij onervaren mensen gevaarlijje situaties opleveren . Als ze dat niet weten... 

Zi'n bange hond met een kind, dat vind ik niet veilig, ik weet niet of je hond al gehapt heeft bijvoorbeeld als je hem uit de benche moet sleuren? Wat overigens je beter niet kan doen.

Ik heb zelf een bange hond, wat nu echt heel goed gaat, maar ik heb geen kinderen, en wist waar ik aan begon.

In mijn familie zat ook een Roemeen, ook heel bang, die is naar mijn broer gegaan en uiteindelijk kan zij ook gewoon met kinderen.

Maar je moet een hele lange adem hebben, en met een klein kind kan de hond bijten, hoeft niet, maar kan wel.

Dus ook onmiddellijk stoppen met je kind de hond laten aaien.

Mijn advies is altijd, als je kinderen hebt, en je wilt een adoptiehond, dan kan je er beter 1 uitzoeken die al in een pleeggezin zitten.

Ik ben het er niet mee eens dat de honden daar gelukkig zijn, altijd zoeken naar eten, zeker daar waar het koud is, vreselijk, maar ik ga niet over je heen hoor Ientje, ik weet hoe jij er over denkt, ik denk er anders over, en dat mag.

Het kan echt goed komen, maar dan moet je wel weten wat je wel en niet kan doen, zoals dwingen, dat helpt al niet, dan blijft je hond angstig. Een bange hond heeft echt wel maanden nodig om te wennen.

Mijn advies is dan, of vraag heel goed advies in bij een goede gedragtherapeut, sommige stichtingen hebben er 1, deze niet blijkbaar, of geef de hond een kans bij een gezin die al wat meer weet hoe en wat te doen met deze hond.

Ik begrijp niet zo goed hoe deze hond bij jullie geplaatst is, aan de andere kant, in een asiel is een hond al gewend aan de mensen die voor hem zorgen, en dan kan het zijn dat hij daar geen angst vertoonde.

Wat ik in mijn omgeving heb gezien, is dat honden uit Roemenië vaak wat angstiger zijn, het is ook geen warm land waar de vrijwilligers komen om te helpen honden sociaal te maken.

Ikzelf zal altijd een buitenlander kiezen, maar ik heb geen kleine kinderen, en ik weet ook dat het heel vaak goed gaat, hier vind ik het een slechte zaak van de stichting.

Mijn vorige buitenlander was de meest betrouwbare hond die  je maar kon hebben, maar dat heeft ook wel een jaar geduurd, en die was zeker niet zo angstig als jullie hond.

Wil je de hond wel houden, doe dan even helemaal niks met de hond, en laat vooral je kind niet bij de hond, niet als hij eet, of een speeltje heeft, of ligt te slapen, of op zijn vaste plek ligt.

Kijk de hond niet aan, gooi af en toe brokjes naar de hond, laat de hond zelf uit zijn veilige plek komen, dwing niks nu.

Het feit dat hij als niet er uit durft om zijn behoefte te doen klinkt wel heel erg.

Je hebt wat om te beslissen, wil je hem houden dan kunnen wij zeker tips geven, maar omdat je een kleine hebt rondlopen kan de hond bijten, hoeft niet, maar de kans is wel sterker aanwezig, zou ik heel voorzichtig zijn.

En oh, neem het het beestje niet kwalijk, die is zo bang, en dan de overgang naar een nieuw huis met nieuwe mensen is zo angstig voor het dier, dat hij/zij echt helemaal de weg kwijt is.

Van mij mag je het zeggen Ientje, ik ben het met je eens. Natuurlijk zijn er buitenlandse honden die prima geschikt zijn voor adoptie maar er zijn ook die het beste af zijn in het land van herkomst.

" Ze hebben heus gezien dat de hond extreem bang is. Dat gedrag heeft zich niet ontwikkeld bij het gezin 
 
Extreem bange honden kunnen bij onervaren mensen gevaarlijje situaties opleveren . Als ze dat niet weten...  "

Monique

Ja ben ik wel met je eens, maar heb ook gedacht dat Sam een happydappy hond was, die was niet bang voor de mannen die voor hem zorgde, zag er zelfs filmpjes van, maar eenmaal hier, zo vreselijk bang.

En Sam was minder bang zonder een dak boven zijn hoofd, dus ik wil er niet te erg over oordelen.

Ik weet ook dat honden de eerste week vreselijk bang zijn, maar eenmaal door krijgen dat ze veilig zijn helemaal om kunnen draaien, maar ja, met een klein kind vind ik dat wel link, want bange honden kunnen bijten..

Ja dat is vaak het beste inderdaad.

" Ik vind het sowieso een schande van een stichting of wie dan ook om zo een hond bij een gezin met kind te plaatsen. 
Waarom worden zulke honden naar hier gehaald,? "

Monique

Honden uit Roemenië staan daar wel een beetje bekend om, al ken ik ook honden die gewoon hele leuke huishonden zijn.

Hond uit het buitenland halen? - Dog4U
https://dog4u.nl/hond-uit-het-buitenland-halen/

Visie van een gedragstherapeut

Citaat

Mijn ervaring is dat buitenlandse hondjes vaak zeer angstig zijn. Dit kan diverse oorzaken hebben. Het kan van moeder op de puppen overgebracht worden. Het kunnen trauma’s zijn. Het hondje kan een flinke rugzak hebben. Het is niet zo dat als het hondje in zijn nieuwe situatie geplaatst wordt, die angst onmiddellijk weg is. Het traject van “vertrouwen krijgen” kan soms jaren duren, als het al lukt om die angst weg te nemen. Een antwoord op de vraag “welke tip kun je het beste geven” is er niet. Het lijkt soms of men van mij verwacht dat ik weet waar ‘t vinkje zit dat je aan en uit kunt zetten.

Angst is een emotie dat zich uit in gedrag. De emotie is er niet uit te trainen door middel van een cursus. Angst kan zich uiten in agressie en of vluchtgedrag. Dat zijn gedragingen die voor de hond vertrouwd zijn en die hij kent. Dat betekent in de praktijk dat de hond soms niet los kan of dat hij de visite aanvalt. Dit zijn slechts summiere voorbeelden.

Einde citaat

Jeetje, wat heftig. Mijn tante heeft ook een hond uit Roemenië, deze was ook ontzettend angstig. Wat ik er van heb meekregen heb, heeft het echt wel 3 maanden geduurd voordat de hond haar een beetje opzocht en daarna maakte de hond goede stappen. Maar al met al waren hun ook wel een goed jaar verder. Je moet jezelf afvragen of je dit geduld hebt. Ik zou de hond niet uit zijn bench trekken, wacht tot hij eruit gaat voor zijn behoefte en lijn hem dan aan. Desnoods beperkt je de wandelingen even tot de tuin of de overkant. Misschien kun je een deken over de bench gooien, kijken of hij dan misschien iets van een botje ofzo wilt.. 

Wat betreft je dochter, zij is natuurlijk wel op een leeftijd dat je haar kunt uitleggen even niet bij de hond te komen. De hond komt nu uit zichzelf ook nog niet, dus ik denk dat dat eigenlijk wel goed komt met goede begeleiding. Als mijn hond angstig is en iemand komt erbij met de hand, snauwt ze ook wel. De hond zal eerst vertrouwen moeten krijgen, dat het veilig is bij jullie.. 

Ik zou er van maken, een bange hond uit het buitenland halen.. want het gaat ook zo vaak heel goed.

Bah, weer een stichting die zijn werk niet goed doet. Ik word daar altijd erg kwaad van. Dit soort dingen had voorkomen kunnen worden door een goede screening van de hond. Een hondje dat zo bang is, was in Roemenië ook al bang. Dat hadden ze kunnen weten en ze hadden zo'n hondje nooit in een gezin met onervaren mensen moeten plaatsen. 

Eli, er zijn genoeg leuke, ongecompliceerde honden in het buitenland, laat je niet gek maken dat elke buitenlandse hond bang is en een enorme rugzak heeft. Maar, ze zijn er natuurlijk wel. En juist een stichting moet eerlijk zijn naar de hond en naar de adoptanten. Als ik het zo lees, hoef je van de stichting ook weinig goeds te verwachten nu het niet lekker loopt. 

Bij een hond die zo bang is, is maar 1 ding belangrijk: rust... Ik zou die verplichte wandelingen voorlopig laten, je loopt groot risico dat de hond in al zijn angst ontsnapt. En bovendien is het veel te veel druk voor hem. Heb je een tuin? Neem hem dan aangelijnd mee naar de tuin en laat hem zijn behoefde doen op een specifiek plekje. Hij moet eerst maar eens wennen aan zijn compleet nieuwe omgeving, de nieuwe mensen etc. Rust is nu heel belangrijk. 

Natuurlijk is het wel belangrijk dat hij zindelijk word. Dit kun je doen door hem regelmatig mee te nemen in de tuin. Ga met hem in het zonnetje zitten etc., laat hem de tuin ontdekken. Je kunt bijvoorbeeld brokjes rondstrooien in het gras, zodat hij die kan snuffelen. Houd hem wel aangelijnd!!! Dit is belangrijk, want als hij ergens van schrikt, kan hij proberen te ontsnappen. En ze zijn dan ontzettend snel en vindingrijk, klimmen gewoon bij de tuinafscheiding omhoog.

Ik heb hier ook een Roemeense, wel minder bang dan die van jou. Ik heb de eerste weken heel veel buiten gezeten met haar. In het begin aan de lange lijn (8 meter) en als ze plaste of poepte, beloonde ik haar. Ze leren snel genoeg, maar het is belangrijk dat ze zich veilig voelen. Jij moet jezelf opstellen als een steunbaken waar de hond op kan vertrouwen. Het kan veel tijd vergen en het zal nooit een ongecompliceerd hondje worden. Maar met de juiste begeleiding kom je een heel eind hoor.

Maar ja, de topic starter en zijn gezin zitten er nu wel mee.

Als je had verwacht een hondje te krijgen wat na een poosje wennen als leuk gezinshondje mee kon draaien,  zijn ze wel bedrogen uitgekomen.

En als zo'n hondje een paar weken bij je in huis zit, voel je je er ook verantwoordelijk voor, lijkt me.

En zovaak verhuizen is voor zo'n dier ook steeds extra stress.

Doe je de hond toch terug naar de stichting,  dat blijft moeilijk. 

En de hond houden is misschien nog moeilijker. 

Wat gaf de stichting voor advies toen je met hun contact hebt gehad?

Wij zitten ermee inderdaad.  De stichting zegt tot nu toe dat het wel goed komt.   Misschien is dat wel zo,  Maar dat weet niemand.  Is dat volgende week of pas over 3 jaar.  Wat gebeurt er in die tussentijd?  Is m’n dochter dan een litteken rijker?  Of is het een leuke hond?

Enfin,  we gaan morgen bellen met de stichting om een goed door te spreken wat ze er zelf allemaal van vinden met als hoofdvraag wat zei zouden doen in onze situatie met een jonge dochter in huis.  Ons hart zegt er voor gaan en voor hem zorgen. Helaas zegt ons verstand iets anders.

Verstand is soms heel verstandig....... en ik zeg dit juist voor het kind, en misschien vriendjes en vriendinnetjes. Kijk aub uit. Een bange hond bijt van zich af uit puur angst.

Soms is de hond anders in Roemenië dan hier. Diertje is er pas 2 weken, dat is niks. 

Heeft u geen papierwinkel gehad vd stichting? Wat is er tijdens huisbezoek vertelt? Kunt u bij de nazorg terecht? Is dit allemaal niet a.d. orde, dan heeft u geen juist stichting gevonden. 

Voor nu is rust het belangrijkst. Laat hem eerst binnen vertrouwen krijgen, laat hem uit eigen beweging alle 1e stappen zetten. Als hij nu van alles moet, dan word het niet beter. Het kan zomaar zijn als hij niks meer moet, en alles op zijn tempo gebeurd, je een hele andere hond krijgt. Lees dit ook even. https://www.dogsadoptionsnederland.nl/adoptie/opvoeding 

En ps. Laat uw kind de hond negeren. U wilt geen bijtincident. 

Maar neem sowieso contact op met de stichting.

goed idee, deze stichting heeft waarschijnlijk veel ervaring met het inpraten van schuldgevoel aan goed bedoelende personen