Zeker nooit in de situaties die ts opnoemt.
En hoeft zeker geen slapende honden aan te vallen.
Maar niemand van ons kent die hond, dus geen enkel antwoord zal juist zijn.
Je zou het interessant kunnen noemen als het nu net niet jou honden betrof en als het niet zo vermoeiend is om de hele tijd op je tellen te moeten passen om ongewenst gedrag niet uit te lokken of het te zien aankomen.
Is de ongein van Treskor echt allen naar Runar toe, of zou hij het ook flikken naar andere honden/reuen als je die in huis zou hebben.....en echt alleen 's avonds ?
Ik eet zelden iets voor de tv, ze krijgen ook maar zelden iets dan. Eten doen ze samen, ik blijf er wel bij. Grote BARF spullen waar wel even werk aan is, eten ze buiten en dan gaan ze apart van elkaar liggen. Idem met snacks. Runar is meestal het laatste klaar, over het algemeen neem ik het af als T klaar is en krijgt R dan de rest boven als ik ga gaan slapen.
Fixatie op voedsel heeft hij zeker, als ik het eten in de potten doe, komen de andere 2 zelfs niet in de ruimte, T loopt constant te grommen. Eten op aanrecht idem,daar gaat hij bij liggen. Pakjes die toekomen en ik zet de doos op de grond, gaat hij de doos ook claimen.
Dat is waar, we kennen de hond niet, Dagmar niet en de hele setting niet.
Ik denk dat Dagmar ook geen 'juiste antwoorden' verwacht, meer allerhande input waaruit ze dan zelf hopelijk wat kan uit halen.
meestal 1 op 1.
En hoe reageer je daarop? Krijgt ie dat eten dan ook?
idd. Op dingen komen waar ik zelf niet opkom.
Alles wat ik zeg in twijfel trekken en ontkrachtigen, heb ik geen boodschap aan. Idem met me in hokjes gaan zetten van 'die wereld'. Ik ben ik en doe niet aan 'wereldjes'. Ik kan rustig voor mezelf denken en uitmaken wat ik wel of niet wil doen, ook al gaat dat tegen mensen rondom mij in
hun eetpotten wel natuurlijk, daar zijn overigens ook nog nooit conflicten geweest, de andere 2 wachten gewoon braaf tot ik ze hun eetpot breng, die hebben niet de behoefte om te zien hoe ik het in de potten doe.
Iets van het aanrecht is enkel maar als hij het kan pakken (hij leert me wel alles goed wegzetten ;)), zomaar iets te eten krijgen, is er nooit. Als ik kook, mag hij van mij niet achter me komen te liggen.
Ik zorg er wel voor dat er bijna nooit iets ligt, het is ook enkel maar als het echt open en bloot staat. Nu staan er sinds gisteren vb al varkenswangetjes te garen in de slowcooker, daar kijkt hij niet naar om.
https://www.pawsintouch.be/dominantie/
Dominantie is eigenlijk een uitdrukking van de relatie tussen twee individuen op een bepaald moment én t.o.v. een bepaalde resource of bron.
Met Piiri zou hij ook durven vechten, al speelde dat vroeger meer, laatste tijden is het echt gericht op Runar. Piiri zou zich wel mengen in zo'n gevecht en dat valt zij T aan. Maar ook daar altijd meer lawaai dan daadwerkelijk bijten.
Met andere honden heb ik hem niet meer in contact laten komen, het is het risico niet waard om te nemen.
1. Die één op één aandacht zou zijn claimgedrag kunnen versterken. Als je hem qualitytime geeft (bijvoorbeeld training, sport,...) krijgt hij die aandacht 100%, helemaal voor zichzelf. Er ontstaat een 'bubbel' (nu een modewoord geworden, haha) tussen jullie. 's Avonds thuis is er dan die aanwezigheid van anderen, dat kan hem 'scherp' zetten.
Wat je zou kunnen proberen is buitenshuis die qualitytime met de 2 honden in te vullen: te bekijken hoe je die verhouding 1 hond-1 mens opentrekt naar 2 honden-1 mens en hij dus eigenlijk moet leren te delen (zonder dat de invulling minder leuk voor hem wordt)
2. Persoonlijk zou ik een claimende hond op dat ogenblik zijn voer niet geven. Sta je in de keuken de eetbakken te vullen en gaat hij grommen en opeisen, dan is het meteen gedaan met de pret en zou ik hem de keuken uitzetten. Meneer heeft niks op te eisen. Punt.
Het vervelende is wel dat ik daarvoor niet meer echt in een optimale buurt woon, om ze samen mee te nemen. Al helemaal niet los, wat met 2 dan toch wel een vereiste is (wil ik niet risico lopen dat ze dan met elkaar zouden beginnen vechten)
R krijgt uiteraard ook wel zijn aandacht, op rustige loopjes komt hij meestal mee en dan blijft T thuis. Overigens is R wel een brave sul en op wandeling doet die gewoon zijn ding en snuffelt rond, bekijkt een ander helemaal niet.
Ik zal het eens proberen, of desnoods de bakken al vroeger klaarzetten zodat het hele ritueel van voerbak klaarmaken, al achter de rug is?
1. Met de auto ergens naartoe rijden? Een bepaalde activiteit zoeken die je kan doen met beide honden tegelijk en waar toch veel hond-mens aandacht bij hoort (zoals bepaalde trainingen, sporten,...) Dat R zijn aparte aandacht krijgt, had ik wel begrepen, dat is ook niet het probleem denk ik. Meer dat T zijn aandachtmoment moet leren delen zonder dat hij er plezier bij te moet inboeten.
2. Je kan het de eerste keren echt ensceneren, als je ruim de tijd hebt (en bijvoorbeeld niet dringend naar je wrk moet vertrekken). Je haalt de eetbakken en van zo gauw T gaat claimen, stop je met je bezigheden en je stuurt hem weg (afhankelijk van hoe je woont, naar het andere eind vd keuken of een andere kamer). Pas als ie daar blijft wachten en zich gedraagt zoals jij wenst (geduldig en beheerst), maak je hun eetbakken verder klaar. Komt ie weer opeisen? Je stopt meteen en je stuurt hem weg. Zolang de boodschap maar duidelijk is: hij krijgt helemaal niets zolang ie zich niet kan beheersen en zijn beurt kan afwachten. Al moet je het 50 keer herhalen. Die bak eten komt er niét, zolang ie hem claimt.
Uiteraard wil dit niet zeggen dat hij voedsel moet gaan delen met anderen. Ieder zijn pot, ieder zijn ruimte, dat is goed. Het gaat vooral over hoe ie gaat claimen als jij het voedsel voor de honden klaarmaakt. Daar ben jij de bepalende factor. Hij moet wachten en toestaan dat jij verdeelt en jij geeft, aan alle honden.
Hij laat het ook wel toe hoor, het is niet dat hij ze uit mijn handen komt snokken. Hij blijft ook braaf zitten vooraleer de pot op de grond gaat. Het is meer de spanning rond het moment, en het feit dat de anderen dan niet in de buurt mogen komen. Daar maken ze dus ook niet, ze zijn al ouder en wijzer en weten heus wel dat ze hun eten gaan krijgen, dus ze laten hem doen.
Ik vrees dat als ik daar de aandacht op ga leggen, hij misschien wel zijn spanning zou afreageren op de anderen?
Ik kan het wel proberen met hem te doen afliggen in de deuropening. Zo zie ik hem nog én kan ik hem trainen op het rustig moeten blijven liggen
Ja, bekijk zelf hoe je het in praktijk kan zetten.
Het gaat er ook niet om of ie ligt of staat of zit. Het gaat over zijn stemming: hij wil opeisen. Zoals je zegt: zijn spanning. Dat is wat ie moet leren beheersen en waar je in stuurt. Niet of ie nu wel of niet op z'n kont zit.
jep, maar op de plaats blijven gaat liggend net even wat makkelijker dan staand :p
Ik ga daar alvast eens mee aan de slag ! Het is een slimme hond, dus hij zal het wel begrijpen. Hij moet het alleen willen begrijpen
Hij zal idd snel genoeg begrijpen wat jij wenst, maar dat wil niet zeggen dat ie zich daar snel naar zal willen schikken. Voet bij stuk houden, haha.
Als hij spanning ervaart bij het feit dat jij hem dan wegstuurt is het wellicht een idee om (als hij begint te eisen) gewoon alles snel op te ruimen en dan weg te lopen. Dan is het risico minder dat hij zich op de andere honden gaat afreageren.
ja, het valt te proberen, zeker in de voorspelbare scenario's (rond eten valt het idd allemaal te regelen, om hem daar een vaste plaats te geven).
Wie weet gaat het in de onvoorspelbare scenario's dan ook beter.
Inderdaad.
Als je bij elk reeds bekend claimgedrag inzet op het duidelijk maken van de omgangsregels en het leren beheersen, kan zich dat doortrekken naar een algemene norm. Het is eigenlijk een soort van aanleren: binnen dit gezin gaan we op deze manier met elkaar om en daar wordt niet aan getornd, door niemand.
Het is inderdaad wel zo dat dat soort situaties honden echt op scherp kunnen zetten, eigenlijk neemt daardoor de spanning enorm toe in zo'n kop. Misschien kun je iets merken aan zijn lichaamstaal? Als de ander dan nadert kan dat al genoeg zijn... (terwijl de ander niets doet en niets door heeft) vervelend maar sommige honden zijn wel zo. Mijn huidige hond niet, maar mijn vorige (toen ik er nog twee had) had ik er ook zo eentje bijzitten. Duidelijkheid scheppen helpt misschien... ? Dus consequent zijn en de "regels" wat aanscherpen.
Zou minder daglicht er wat mee te maken hebben? ik vind het zo gek dat het alleen maar in de avond is.
Ik zal er eens op letten, als het nog eens (onverwachts) moest gebeuren.
Gisteren en vanmorgen ging het bij eetpotten vullen best goed. Hij staat op een paar meter van me, staat daar wel te brommen, maar hij komt niet dichter (of laat zich wegsturen).
Even kijken of hij dit gedrag spontaan zal beginnen doen over x aantal tijd en hoe zich dat uit in zijn algemeen gedrag.
Enig idee waarom ie daar staat te brommen?
Is het nog steeds vanuit bezitterigheid tegenover de andere honden?
Of eerder mopperen uit ongeduld?
Of brommen van tevredenheid omdat er eten komt?
Een andere reden?
Want dat blijft natuurlijk wel belangrijk. Als dit nog steeds grommelen is om zich te doen gelden t.o.v. de andere honden, dan is daar nog werk aan de winkel en blijft de boodschap: er wordt niet gegeten zolang er claimgedrag is. Afstand houden is slechts een manier om hem dit duidelijk te maken, het is niet het eigenlijke doel. Dus blijft ie bezitterig? Wachten, wachten, wachten, tot ie het begrijpt én accepteert en dan pas krijgt ie z'n pot.
eens
Managen, voorkomen, duidelijk zijn, grenzen stellen.
Als je eten klaar gaat maken, dan zou je T op de gang kunnen zetten, of ergens buiten de ruimte, zo hoef je ook geen discussie met hem aan te gaan. Ik zou hem ook altijd apart laten eten, zodat eten in rust gebeurd en dat er ok geen discussie onderling komt.
Als hij getriggert is en je wil hem naar zijn plek sturen, kan het een extra trigger zijn. Herders snappen al snel, je wilt voorkomen dat hij in jou of in de andere hangt.
Als je bezoek hebt, de tafel betekend eten of aandacht, kan een trigger zijn, ik zou hem dan ook buiten de ruimte zetten.
Zo laat je zien wat je niet, maar vooral wat je wel van hem verwacht. bezoek is zijn taak niet.
Niet boos, maar hem voor je bezoek komt op zijn eigen plekje zetten, kluifje erbij, zodat hij iets te doen heeft.
Hij is jong, en jonge honden tasten hun grenzen af. Dat is niet om jou uit te testen, maar daadwerkelijk te ontdekken waar die grens is.
Alleen door op onderzoek te gaan, door af te tasten en uit te proberen, leren ze de wereld om zich heen en zich zelf kennen.
Als baas dus de taak om. die grenzen aan te geven.
Belangrijk vind ik, voorkomen dat ze ruzie om bezit gaan maken, het gaat om bronnen, die hij belangrijk vind. Dat lijkt me de trigger.
Bezitsdrang, maar ergens denk ik ook wel blij dat het eten er aan komt.
Hem alles gaan afnemen en er een strijd mee aangaan, gaat het denk ik niet worden. de andere honden maken er geen probleem van, er is daar nog nooit om gevochten of dergelijk, dus als hij al gewoon op een plaats kan blijven staan, zou dat (voor mij) denk ik al genoeg zijn om hem een beetje te kalmeren en duidelijheid te geven dat hij niets te zeggen heeft.
Er teveel focus op gaan leggen zal net resulteren in wel conflicten denk ik.
Ik heb er al een paar dagen over lopen denken. Kan t niet te maken hebben met de overgang? Overdag alleen bij jou, en thuis ineens in de groep. Die overgang is groot.
Dat laatste denk ik idd ook.
Blijkbaar vinden je andere honden het eten niet de moeite om er ruzie over te maken, je zei ook, dat die inmiddels wel weten, dat er eten aan komt, dat is heel fijn.
Eten is een primaire behoefte, eigenlijk is het best logisch dat hij er zeker van wilt zijn, dat hij het krijgt.
Pubers zijn ook nog aan het leren, alles aan het aftasten, die zijn nog niet zo zeker van alles.
Mijn voorkeur is wel honden apart te laten eten. Eten levert toch een bepaalde spanning op.
Het is een goede oplossing, hem even op zijn plek laten staan, dat is zijn grens, dan weet hij waar hij aan toe is.
Duidelijkheid, zorgt dat hij weet wat er gaat gebeuren en waar hij aan toe is, dat vinden ze prettig.
Wellicht spelen hormonen ook nog een rol, bij een jonge reu is het testosteron niveau 7 x zo hoog, als bij een volwassen reu, daarom kan hun gedrag denk ik ook soms heftig zijn.
Dat het gedrag 's avonds erger is, (bij pups zie je dan de gekke 5 min) omdat ze de hele dag prikkels binnen krijgen, is heel normaal, 's avonds zit dat koppie voller, waardoor dat emmertje sneller over kan lopen. Daar speelt leeftijd ook een rol, als ze volwassen zijn, kunnen ze prikkels beter filteren.
tja, blijven gissen waarom hij bepaalde dingen doet, kan je natuurlijk ook.
Zolang je niet weet "waarom" hij aanvalt doet, zal iets tijdelijk opgelost lijken maar zullen er weer andere dingen komen.
Ik ben het hiermee eens. Je wilt dat ze een roedel vormen. Ik weet dat mensen hier allergisch zijn voor CM maar ik denk dat hij hier wel goede punten voor heeft.
Gezamenlijk op een gestructureerde wandeltocht gaan. dus samen geconcentreerd lopen (dus niet lang leve de lol, snuffelen vrij lopen etc.). Voer geven aan de gene die zich het beste gedraagt eerst etc. even geen speeltjes en dergelijke in huis (als je die al had losliggen). ik denk inderdaad ook dat er wat jaloezie claimerig gedrag is en dat je dit inderdaad niet moet tolereren. en kijken of hij wellicht kleine signalen geeft met zijn oren, houding ogen die je meteen kunt corrigeren met een NEE! ofzo
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?