Vraagje, vinden jullie honden het saai om vaak op dezelfde plek te lopen?
Ik loop de laatste tijd vaak op dezelfde plek, langs de weilanden, omdat het zo lekker rustig is. De bossen hier zitten vol met honden die mijn jonge hond omver walsen. Ze is nog erg onzeker. Daarom leek het me beter voor haar om daar even niet meer te komen.
Ik loop nu wel steeds een andere route, maar het ziet er allemaal precies hetzelfde uit: weiland, weiland, weiland, slootje, weiland
Vinden honden dit saai? Zelf denk ik van niet. Ik denk dat een hond de wandeling anders beleefd dan een mens, omdat er elke dag weer nieuwe spoortjes te volgen zijn.
Ik denk hoe dan ook dat onzekere honden zich op een vaste route vaak wat zekerder voelen. Dan weten ze een beetje wat ze kunnen verwachten.
Saai denk ik persoonlijk niet voor een hond is het nooit precies hetzelfde omdat er inderdaad altijd andere geursporen zijn zoals je zelf al zegt. Wij zijn als mensen vooral gefocust op ons zicht en als alles er elke dag ongeveer hetzelfde uitziet is dat saai ook herinneren wij ons dingen waarschijnlijk wat beter dan honden dus staan daar meer bij stil dat we alles al ervaren hebben. Honden zien de wereld in geuren. Alsof je elke dag de krant leest, maar toch weer met ander "nieuws"?
Ja, mijn honden vinden het ontzettend saai om veel in hetzelfde gebied te lopen. Die willen op verkenning gaan, hun horizonten verruimen.
Het zal van hond tot hond afhangen, geen individu (en rasaard) is hetzelfde. Maar mijn honden doe je geen plezier met lopen op dezelfde plek, en die onvrede laten ze dan al snel en duidelijk merken, haha!
Ik probeer dagelijks verschillende wandelingen te maken, maar Pepijn kent ze allemaal al. Hij loopt ook dagelijks minstens één wandeling los.
Als we ergens anders zijn, bijv. bos of strand, wordt hij helemaal blij en gaat hij rondjes lopen hollen. Ook als hij er nog nooit geweest is, zie ik hem duidelijk genieten.
Maar ja, het is niet alle dagen feest!
Oh dus jullie merken duidelijk wel verschil bij jullie honden.
Ik denk dat mijn hond ook wel van een beetje variatie houd, maar als we veel honden tegenkomen wordt ze echt een brok spanning. Ach ja, ik denk dat ze er wel overheen groeit. Ze is niet echt bang, ze wordt gewoon helemaal hyperrrrrr, terwijl ze in feite juist liever geen contact maakt. Maar door haar drukke lichaamstaal rennen honden juist achter haar aan. Niet ideaal.
Ik probeer wel af en toe wat verder te rijden om een rustig bos op te zoeken. Of lekker wandelen rond etenstijd bijvoorbeeld. En in de tussentijd suffe weiland wandelingen tot ze wat volwassener wordt in dat koppie.
Voor een onzekere hond juist fijn...lekker ,rustig en overzichtelijk.
Daar wordt je een stuk zekerder van als belaagd worden tijdens rondje door bos.
Het kan wel inderdaad dat een hond iets saai/minder leuk vindt.
Als mijn hond iets saai vindt (zoals aan de lijn in de bebouwde kom)gaat hij ongelofelijk slenteren
Misschien bos heel vroeg in de ochtend doen?
Voor een onzekere hond fijn inderdaad.
Maar mijn 2 honden vinden het echt ontzettend saai om veel in hetzelfde gebied te lopen.
Ik ga elke dag naar een ander bos (een stuk of 6 waar ik uit kan kiezen op korte afstand)
Maar s avonds loop ik graag een rondje door het park. Die wandeling vanaf mijn huis duurt een uur, maar als ik die wandeling 3 dagen achter elkaar maak, sjokken ze de 3e dat achter me aan 'omdat het moet'
Ik stem de wandelingen altijd af op maat vd hond. Mijn honden houden ook niet van een drukke omgeving waar veel andere honden lopen, dus heb ik heel veel gebieden gezocht waar het rustiger is, waar ze plezier hebben en zich lekker bij voelen, en daarin wisselen we af + verkennen we regelmatig nieuwe gebieden. Maar altijd is dat natuur, bos, heide,... nooit drukke plaatsen of populaire wandelroutes want daar houden we niet van.
Mijn pup wil hier nog amper lopen op het bekende veldje maar vanmiddag een stukje nieuwe wereld met haar verkent en ze liep als een kieviet,dat kleine ding hier heeft dus wel een beetje verandering nodig,in de binnenstad geweest en daar liep ze ook vlot mee...
Mijn jongste australian shepherd vindt het heel erg saai als ze altijd dezelfde route moet lopen meerdere keren op een dag.
Ze loopt dan een beetje sloom achter ons aan, terwijl ze als we een andere route lopen, of ergens anders gaan wandelen, juist voorop loopt.
Als de eerste associatie van de pup op dat veldje negatief was(bv ivm net uit het nest en nog niet gewend aan jullie)
Kan dat ook de oorzaak zijn.
In dat geval zou inderdaad bij locatie verandering het gedrag weg zijn.
hangt van de hond af, als ik Jenna laat kiezen, heeft ze een paar naar mijn mening zeer saaie routes, altijd dezelfde, een rondje door de stad, of een rondje langs mijn werk wat bij mij om de hoek ligt en dan weer snel naar huis. Die routes neemt ze omdat ze in de route door de stad ooit van een vrouw wat lekkers kreeg, en langs mijn werk omdat ze daar ook altijd wat lekkers krijgt en dan is ze al tevreden en wil dan eigenijk terug naar huis.
Als we eenmaal een bepaalde route opgaan die zijzelf niet uitkoos vindt ze het na een beetje overhalen van mij, toch wel fijn lijkt het om een andere langere wandeling te maken
Voor ons is het zelfde rondje, hetzelfde zien. Voor een hond is dit anders. Er zijn ieder keer weer andere luchtjes en een hond kijkt met zijn neus. Dus altijd iets anders te beleven. Wat niet betekent dat een ander paadje niet een keer leuk is voor een hond.
Ik heb nooit de indruk gehad dat mijn honden dezelfde route saai vinden.
Vrijwel elke dag lopen we de route wallen/haven, is ongeveer een uur - 5 kwartier rustig aan wandelen, snuffelen, spelen , zwemmen etc.
We komen langs allerlei verschillende plekken, sommige stukken kunnen ze los. Er is op 3 plekken gelegenheid voor Black om te zwemmen en ballen uit het water halen verveelt hem nooit (Maar we doen natuurlijk niet elke dag op die 3 plekken apporteren, soms op één van die plekken)
Bij de haven is altijd veel te zien en dat vinden beide honden leuk.
Ook bv nu het vol ligt met boten willen ze langs de kade lopen en alles goed bekijken.
Het zijn net 2 toeristen die elke dag alles weer gaan bekijken
Dit is zo'n beetje een vaste dagelijkse wandeling.
En meerdere keren per week gaan we buiten deze wandeling ook nog naar het bos of de hei of ergens waar gelegenheid voor Black is om te zwemmen.
Dat zijn veel verschillende gebieden waar wij wandelen maar Black is al 6 en die kent ondertussen alle bossen en hei in de omgeving op zijn duimpje
Ze kunnen daar ook overal los en Black kent vele hectares bos en de kleinste konijnenpaadjes.
En dit verveelt nooit.
Maar het aller aller mooiste vindt Black om te apporteren uit water en dat doen we natuurlijk ook regelmatig. Voor hem is dit serieus werk en werken doet hij graag!
Timmy is heel anders, die heeft aan de dagelijkse wandeling wallen/haven genoeg en vindt het prima om de rest van de dag lekker thuis en in het weiland zijn gang te gaan.
Vaste route geeft vaak een bepaalde stabiliteit. Voor de ene hond is dat belangrijker als de ander. Echter geurtjes op de route kunnen veranderen. Dus lekker laten snuffen.
En als ze echt graag eens een andere route lopen weten ze dat vaak wel duidelijk te maken.
Maar in deze tijd is lekker in rust en natuur prettiger en veiliger lopen. En dus relaxter. Je hond zal dat vast ook waarnemen.
Je kan altijd thuis nog wat extra uitdagen met snuffel spelletjes en hersenwerkjes.
Zijn wel topics over en staat t nodige ook van op youtube.
Hier zijn verschillende leuke wandelgebieden om uit te kiezen. Ik houd zelf van variatie en ga liefst elke dag naar een ander gebied. Maar sinds Bobby wat op leeftijd begint te komen, kiest ze er zelf vaak voor om gewoon een rondje door de buurt te maken. Voor mij wat saai, maar zij vindt het prachtig en komt niet uitgesnuffeld. Al is het drie keer hetzelfde veldje rond.
Het verschilt dus echt per hond. Kijk gewoon wat je hond aangeeft. Lekker meelopen, actief snuffelen, grote kans dat je hond het dan prima naar zijn zin heeft.
Rox was hier al een week toen ze daar voor het eerst kwam,toen wandelde ze wel mee over het veldje nu loopt ze er naar toe om te plassen en gaat dan op haar buik liggen of op haar rug gek (speels)doen.
Nieuw hondje,nieuwe gebruiksaanwijzing die ik moet leren.
Als ik tijd heb laat ik Twinko zelf kiezen. Soms wordt het dan een rondje door de wijk. Maar hij heeft me ook wel eens mee de bus in genomen naar het strand! Echter wilde hij daar enkel snuffelen op de boulevard (naar eten) en toen weer terug naar de bushalte
Over het algemeen is hij tevreden met z’n standaard rondje en zorgt een vreemde omgeving voor onrust.
Slimme hond.
Als ik mijn hond laat kiezen dan verkent hij altijd nieuwe plaatsen. Verder is hij wel altijd enthousiast om vanalles te ruiken, ook al gaan we veel naar die plek. Enkel plasrondjes vindt hij saai op de terugweg naar huis maar die dienen ook niet om leuk te zijn. Wij wisselen af tussen boswandelingen en veldwandelingen afhankelijk van hoe warm het is, hoeveel wind,... We hebben veel routes in de natuur op wandelafstand en op een paar minuten rijden ook heel veel keus om eens af te wisselen.
Oh, maar jullie trekken er toch vaak met de rugzak op uit? Vindt ie dat dan niet leuk? Te stressy?
De honden van mijn ouders worden al hun hele leven hetzelfde rondje van 5km uitgelaten elke dag, van pup van 4/5 maanden ofzo, tot nu bijna 7 jaar. Een heel enkele keer mogen ze in de auto mee naar het bos, maar 1 van de 2 gaat dan zo te keer qua piepen en huilen, waarop de ander mee gaat doen, dat mijn vader dan helemaal in de stress schiet en geïrriteerd raakt, waar mijn moeder dan weer niet tegen kan . Dus ze gingen al niet vaak, en nu gaan ze nog maar 2x in het halfjaar dat het strand open is voor honden.
Dat rondje van 5km gaat ook deels langs weilanden, en is sowieso afgelegen aangezien mijn ouders aan het rand van de stad wonen. Mijn moeder gaat dan onderin de dijk lopen langs die weilanden, en haalt de flexi van het slot, en ze zijn helemaal happy. Ze gaan allebei op zoek naar geurtjes, het liefst die van een haas, en als het spoor te vers is of als ze er eentje spotten, moet iig 1 van hen kort (diegene die ook zo jankt), en als de ander te hyper wordt moet hij ook kort. Anders houdt mijn moeder ze bijna niet meer, en eentje is al 2x ontsnapt achter een haas aan. Maar gelukkig zijn de sporen meestal oud genoeg dat ze wel helemaal happy zijn met het volgen er van, maar ook nog werkende oren hebben Wanneer mijn moeder eens anders loopt, ze bijvoorbeeld meeneemt naar haar moeder een enkele keer (haar moeder is geen hondenmens), dan vinden de honden dit ook best. De jongste wordt er ietwat nerveus van, de oudste boeit het niet zo. Die vindt het vooral jammer dat ze geen hazen kan ruiken denk ik XD
Ik laat mijn hond altijd de wandeling kiezen. Ze heeft wel een paar favoriete routes, maar er zijn natuurlijk ook maar zoveel kanten die je op kunt in en stad. Ik laat haar liever niet los, en aan de lijn is ze niet altijd lief, dus in het park kom ik ook bijna nooit, want veel mensen gooien hun hond daar los terwijl het aanlijngebied is. Het liefst blijft ze maar aan de wandel, en gaat ze alle dierenwinkels af, maar nu met corona moet ik haar dan elke keer teleurstellen dat we niet naar binnen stappen. Na een paar uur als ze niet al zelf weer richting huis loopt, stuur ik ons die kant weer op.
Zij vindt nieuwe plekken erg leuk, het is dat ik in provincie Groningen woon, waar alles niet echt op fietsafstand ligt of goed bereikbaar is via OV, dus ik kan haar helaas niet veel variatie bieden. Toen ik nog in het westen van het land woonde, ging ik wel vaker met DoggyDates mee, en kon ik ook makkelijker naar rustigere gebieden fietsen/reizen. Ook kreeg ik dan wel eens een lift van vrienden/familie; een auto die met lopende motor naast ons stopt? Remi helemaal happy, omdat ze denkt dat we een lift krijgen naar een nieuwe plek
We hebben wel eens wat stressvols meegemaakt, en ik dacht, ik maak de wandelingen voorspelbaarder, en ik koos de wandeling en deed dan elke keer dezelfde, en toen begon ze te klooien; takjes pakken en opeten, eikeltjes pakken enzo. Ik dacht eerst dat ze een tweede pubertijd doormaakte ofzo, ze luisterde ook erg beroerd. Tot ik de wandelingen weer iets meer begon af te wisselen, en het gedrag verdween. Blijkbaar verveelde ze zich stierlijk, en deed ze die dingen om zichzelf te vermaken of haar ongenoegen te tonen.
Ik denk dat het deels gewenning is, maar ook van de hond afhangt.
Als we ergens wandelen waar het rustig is dan ontspand hij gelukkig snel. Maar vreemde parkjes of losloopgebieden waar veel geurtjes van andere honden hangen daar doe ik hem geen plezier mee. Dan is hij constant op z’n hoede. Vandaar dat we graag echt de natuur in trekken. Hier in de nabije omgeving loopt hij dus liever z’n bekende rondjes.
Ziva vindt het wel fijn om regelmatig afwisseling te hebben.
voor onze ochtendwandeling heb ik twee hoofdroutes die ongeveer even lang duren. Een daarvan heeft nog variaties. Ziva mag uit die routes kiezen, hoewel ik soms zelf een kortere aangeef als ze erg veel snuffelt. Ze wisselt regelmatig tussen de routes
Als ze zelf mag kiezen zijn er twee die ze regelmatig kiest, en soms ook opeens iets totaal anders.
Als we vaak hetzelfde stuk lopen, wordt ze wel sloom en zie ik haar denken, ugh, niet weer. We lopen de laatste tijd regelmatig naar de winkel, ik heb daar drie routes voor maar het laatste stuk is bij allemaal hetzelfde. Op dat stuk is ze echt niet vooruit te branden! Kan ook zijn omdat het het laatste stuk is natuurlijk
Hier is afwisseling echt essentieel.
Aedon is geen enorme snuffelaar en vind vaak op dezelfde plek lopen erg saai. Juist de afwisseling houd het voor hem leuk en interessant, want er is steeds iets nieuw te zien, voelen of ruiken.
Hij heeft wel een periode gehad waarin zijn onzekerheid erg naar boven kwam. Toen was er meer behoefte aan een voorspelbare dag indeling en wandelingen.
Onze dag indeling is dan ook erg op rooster, zodat hij weet waar hij aan toe is. In de rest (zoals de wandelingen) kunnen we daardoor heerlijk variëren.
De vraag is of een hond de zelfde route lopen het saai vind. Wij interpreteren het als saai.
Denken wij dat hij het saai vind, omdat ze in onze ogen lopen te sjokken? Misschien is het voor een hond juist prettig en loopt hij daarom ontspannen.
Een hond heeft een veel beter navigatie systeem dan wij, ze maken een kaart in hun geheugen. daar zijn leuke onderzoeken naar gedaan. Je loopt via een omweg van punt A naar punt B. De hond kan daarna zonder problemen de snelste route nemen van A naar punt B. Wij kunnen dat niet. (en dan vinden ze ons mens het slimste en hoogste soort)
Hij kent het gebied dus, maar honden leven in een geur wereld. Wij verliezen 10.000 huidschilfers per minuut en een hond ruikt er al 1. Door invloed van de temperatuur, regen en wind ruikt het ergens nooit het zelfde.
Kwa afwisseling is er ook op de zelfde route genoeg te ruiken.
in een nieuw gebied, zullen ze wellicht actiever bezig zijn, het is onbekend, de route is nieuw, maar of dat voor een hond dan echt leuker is.
Is opwinding per definitie leuker of beter?
Ik ga er even over nadenken.......
Geweldig
Mensen doen wel eens erg denigrerend over de chi, maar ze zijn zo super slim. Er wordt ze vaak te kort gedaan, helaas.
Puur activiteit tijdens het lopen nemen als criterium vind ik een beetje te weinig.
Als mijn hond niet voldaan is na een uur wandelen langs een route die we heel regelmatig pakken en continu aan de voet loopt, ondanks dat hij vrij mag rondlopen zie ik t hij het saai vind.
Doet hij lekker zijn eigen ding, af en toe wat rond snuffelen en heb ik een vermoeide hond na de wandeling, dan maak ik daar juist uit op dat hij het naar zijn zin heeft gehad en nu voldaan een dutje kan gaan doen.
in een nieuw gebied, zullen ze wellicht actiever bezig zijn, het is onbekend, de route is nieuw, maar of dat voor een hond dan echt leuker is.
Is opwinding per definitie leuker of beter?Het gaat dan ook niet om opwinding, het gaat om genieten en tevreden zijn. Dat is iets volstrekt anders.
Andere omgeving gaat ook niet alleen om een ander geurtje op de grond. Het gaat om de hele beleving, al het onbekende wat ze kunnen ontdekken en zien. Een rivier om door te baderen, een rots of een boomstam om op te klimmen, een struikenveld om door te lopen, bessen zoeken en eten, op uitkijk te kunnen zitten, enz. enz.
Net omdat honden zo goed zijn in 'in kaart brengen' van een gebied, houden mijn honden zo ontzettend veel van nieuwe streken verkennen. Joepie, een onbekend territorium met al zijn verrassingen en ontdekkingen en volstrekt onbekende geuren om te scannen en in te schatten! Want de andere streken kennen ze al. Op verkenning gaan, dat is zoiets als cadeautjes krijgen. Het zorgt voor zin en invulling en goesting (zoals we dat in 't Vlaams zeggen)
En ze kunnen (en ik spreek over mijn honden, voor een andere hond zal dit misschien niet zo zijn) zo ontzettend zitten genieten van natuur, landschappen en omgeving, in al zijn facetten. Daar nemen ze graag hun tijd voor.
hahaha
Jenna wilde eens, eigenijk nadat we net terug waren van een wandeling, dat ik meekwam naar een plek waar ze heel doelbewust en gedreven heenliep, zonder ook maar 1x te snuffelen, ik denk ongeveer 500 meter van huis net achter het station, daar staan een paar appelbomen en er lagen toen ook appels op de grond. Ze heeft er daar een paar van opgegeten en liep toen weer terug naar huis. Mevrouw had zin in een appel, die thuis toevallig op waren, anders had ze waarschijnlijk gewoon richting fruitmand gelopen....
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?