Saarloos wolfhonden West-Vlaanderen?

Hallo iedereen, ik ben nieuw.

Ik wil me even introduceren en ook een kort verhaal schetsen van hoe mijn wereld eruitziet na 2015.
Ik ben Frederiek, ben 34 jaar oud, en heb autisme.
Inmiddels woon ik zelfstandig in het centrum van Brugge.
Waarom ben ik hier?
Ik had een Saarloos wolfhond, eentje die overleden is intussen, in 2015.
Op een gegeven moment vonden mijn ouders hem -al slapend zogezegd- voor de schuifdeur.
Nu, ik heb altijd een hond bij me gehad, van het moment waarop ik ben geboren.
Met andere woorden, ik ben heel vertrouwd met honden.
Nu ik alleen woon, en mijn ouders geen zin meer hebben om een hond te houden, wordt het eenzaam zonder.
Ik vraag me dus af of er nog mensen zijn die ook een Saarloos wolfhond houden of gehouden hebben en die ongeveer in mijn buurt wonen, West-Vlaanderen.
Wat ik zoek, weet ik niet precies, maar toen mijn ouders me lieten weten dat dat hun beslissing was, viel er plots een leegte.
Uiteindelijk wil ik wat mensen leren kennen die zich ook met honden bezighouden, bij wie dat ook een passie is.
Dank je voor het luisteren.

Welkom Frederiek,

Na zoveel jaren met een hond kan ik me goed voorstellen dat het nu eenzaam voelt zonder. Zeker als je weet dat je ouders geen nieuwe hond meer zullen nemen. 

Op dit forum heb ik veel mensen met honden leren kennen, maar ook door mee te gaan met georganiseerde honden wandelingen, en door met mensen te praten op het honden veld. 
Toen ik ooit op vakantie was zonder mijn hondje heb ik een willekeurig baasje gevraagd of ik haar hondje mocht aaien omdat ik de mijne mistte  

Erg bedankt voor je vlugge reactie, Hilde & Twinko. 

Dat is zeker zo. Baasjes die met hun hond gaan wandelen, gaan er uiteraard van uit dat je niet wil dat de hond je benadert. Ik vind het net fijn als een andere hond aandacht aan je schenkt. Dan vind ik het spijtig dat ik niemand ken in de buurt die een hond heeft en die weet heeft van je liefde ervoor. 

Thoran, mijn hond die overleden is, was een heel atypische wolfhond. Hij stal geen eten van tafel, was niet destructief naar het huis of tuin toe. Toen zijn kameraad, een briard, overleed, ging hij geheid op zoek naar manieren om uit zijn hok te breken. Hij is er iedere nacht in geslaagd om deze open te maken. Dit, tot we zeiden dat het niet meer zo verder kon, en een hond erbij stopten. Dat was werkelijk het enige moment waarop hij dit zou doen. Anders was hij heel braaf, braaf, maar ook erg bang voor alles wat vreemd was, zoals luchtballonnen, plotse heftige geluiden en mensen die niet tot de "roedel" behoorden uiteraard. Dan stopten die mensen hun hand toe en vroegen ze of ze hem mochten aaien, waarop hij een korte boo liet horen. Echt agressief heb ik hem nooit gezien. 

Wat zijn georganiseerde hondenwandelingen? Gaan die uit van een club of hondenschool? 

Ik ken een paar Saarlozewolfhonden, mijn baas heeft er ook 1. Ik vind ze geweldig

Helaas woon ik in NL, Zuid Holland, beetje ver.

Ik weet dat je hier als vrijwilliger in een asiel kan werken en zo helpen met de verzorging, maar ook mag je wandelen met de honden.

Ik wilde dat ook doen, wandelen, alleen dan mocht ik niet mijn neigen hond meenemen. Daarom heb ik het nog niet gedaan.

Honden in het asiel, kunnen altijd aandacht en liefde gebruiken. Weet niet of dat in België ook kan? Misschien is dat anders een idee.

Misschien informeren bij een fokker, als die een nestje hebben, hebben ze misschien Nook minder tijd om met de an deze honden te wandelen. Volgens mij kunnen die ook best hulp gebruiken.

Ik heb een man, kinderen en toch zou ook ik me eenzaam voelen zonder mijn dieren. Schotse herdershond Luca, 6 poezen, 2 schildpadjes en mini pony Femke.