Labrador: teefje of reutje?

Hallo,

Wij zijn op het moment in gesprek met een fokker die een nestje labradorpups verwacht eind mei. Nu zijn mijn man en ik er nog niet helemaal uit of we een voorkeur wat betreft geslacht willen opgeven voor de wachtlijst. Ik neig meer naar een teefje, maar waarom weet ik eigenlijk niet. Kan iemand mij vertellen of het gek veel verschil maakt, een labrador teefje of reutje, wat betreft gedrag en in de opvoeding? Dit wordt onze eerste labrador, niet onze eerste hond. Hoop hier wat ervaringen te lezen van baasjes van een teefje of reutje. Dank alvast!

Ik heb niets met reuen. Nooit een klik met een reu gehad ook, dus heb ik 2 teven in huis. 

Maar toen ik voor een 2e hond stond heb ik er wel lang over getwijfeld tóch voor een reu te gaan ivm dat dit een betere combinatie zou zijn met mijn teef. 

Na vele gesprekken, kennismakingen etc toch voor een teef gegaan. 

Reuen zijn in karakter over het algemeen een stuk stabieler. Je weet wat je aan ze hebt en wat je kunt verwachten. 

Teven kunnen nogal bitches zijn en last hebben van 'moodswings'. Waar ze gisteren nog heerlijk met die hond hebbeb gespeeld, willen ze er de volgende dag niets van weten en wordt er flink gesnauwd. 

Ik heb een tijd bij een hondenpension en trainingscentrum gewerkt en dit was eigenlijk bij bijna alle reuen en teven het geval. Uitzonderingen daar gelaten  :) 

Ik zou in dit geval, als het jullie niets uit maakt, kiezen voor het karakter van de pup. Waar je de beste klik mee hebt, welk karakter het beste bij jullie past. Of het dan een reu of teef is, maakt niet uit. 

Vroeger toen ik nog kind was een maltezer reu gehad. Nu een maltezer teef.

Het kan een echte bitch zijn en heeft een pittig karakter.

Hoewel ik het echt een leuk hondje vind, dol ben op haar humor, knuffelige gedrag en ook wel haar pittige karakter. Zou ik, mocht er na Puck weer een hond in mijn leven komen, voor een reu gaan.

Goh, zelf voor een reu gegaan ivm het stabielere karakter, minder problemen in verband met loopsheid, en de bouw vind ik over het algemeen mooier.

Mijn mannelijke dieren zijn ook allemaal in het algemeen veel aanhankelijke dan de vrouwelijke dieren die ik gehad heb :-). 

" Goh, zelf voor een reu gegaan ivm het stabielere karakter, minder problemen in verband met loopsheid, en de bouw vind ik over het algemeen mooier.
Mijn mannelijke dieren zijn ook allemaal in het algemeen veel aanhankelijke dan de vrouwelijke dieren die ik gehad heb .  "

sneeuwwitje en de dwerg

Dat hoor ik ook vaker. Alleen hier 2 samen die het liefst IN je kruipen haha. 

Hier een labrador teefje. Het is mijn eerste hond, dus geen vergelijkingsmateriaal helaas. Luna is super enthousiast naar élke andere hond. Er loopt hier wel ook een lab reutje rond en daar kan ze heerlijk mee spelen. Ik heb wel het idee dat die nét iets meegaander is. Zo ook Luna's broertje, wat rustiger ofzo. Ik weet niet precies wat het is. Luna is wel gesteriliseerd na haar 1e loopsheid dus moodswings heeft ze sowieso niet echt en bitchy.. Nou ik denk niet dat een labje dat überhaupt is eerlijk gezegd. Alles en iedereen is leuk. Maar dat ligt ook aan hun fokhistorie las ik ergens anders op dit forum. Handig als ze voor ieder 'baasje' het geschoten wild willen 'retrieven'.  (Luna apporteert overigens helemaal niks ) Verder schatten van honden die geen vlieg kwaad doen voor zover ik kan beoordelen  dus ik denk dat het in dit geval niet zoveel uitmaakt of je voor een reu of teef gaat.

Dat is echt heel persoonlijk en kom je denk ik vooral achter door ervaring.

Mijn voorkeur gaat uit naar teven. We hebben altijd reuen gehad thuis omdat mijn ouders dat makkelijker vonden ivm de loopsheid. Maar de laatste 3 honden zijn allemaal teven. Wel allemaal al gecastreerd bij ons gekomen. (Asielhonden en herplaatser)

Doordat ze gecastreerd zijn hebben ze geen last van "moodswings".

Hou zelf niet van het "patsgedrag" wat veel reuen kunnen hebben. 

In de hondenpensions waar ik heb gewerkt was het "gedoe" tussen honden ook 9 van de 10x met reuen. Ken er nu zelfs die geen volwassen reuen meer aannemen daardoor. Vind ik zelf wat overdreven trouwens, er zijn ook genoeg makkelijke reuen. 

Er wordt vaak gezegd dat reuen aanhankelijker zijn over het algemeen. Merk er bij mijn honden weinig verschil in. Ze zijn allemaal knuffelig. 

Maar het zal niet voor niks gezegd worden haha. 

Ik heb dus een duidelijke voorkeur, maar dat is voor iedereen anders. En het verschilt per individu. Als er in het asiel een leuke reu zit, sluit ik die zeker niet bij voorbaat uit. 

Ik vond het echt heel irritant dat mijn vorige reu tegen elk takje aan wilde plassen dus nu heb ik een teefje. Daarnaast vooral in het nest gekeken naar welk karakter het beste paste en dat was m’n huidige beertje 

Ohh wat leuk! Mijn 1e hond was ook een lapje  is net wat je voorkeur heeft, ik ben een teven mens, hoef al die kleine  plasjes noet overal, maar de ander wil die loopsheden weer niet. Qua karakter of aanhankelijkheid maar bij een lap uit eigen ervaring niet zoveel uit. Het zijn gewoon onwijze blije knuffelberen.

Succes met de keuze!

Ik had vroeger altijd een voorkeur voor teefjes. Waarschijnlijk uit 'gewoonte', omdat ik ze van huis uit gewend was. Daardoor voelde het vertrouwd.

Toen ik mijn eerste eigen hond kocht, had ik geen voorkeur voor geslacht. Misschien zelfs een lichte voorkeur voor een reu. Gewoon omdat het 'was anders' zou zijn. Bij de fokker bleken enkel nog teefjes beschikbaar te zijn, dus werd het een teefje. Mijn tweede eigen hond heb ik zelf gefokt en ik heb hem puur gekozen op karakter. Ik had met geen van de teefjes in het nest zo'n klik als met mijn Sam. Hij was zo mensgericht, knuffelig en stabiel: HIJ moest het worden 

Eerlijk: ik ben heel blij dat ik voor het karakter heb gekozen i.p.v. vasthouden aan het geslacht. Ik heb nu een superlieve, aanhankelijke knuffelbeer. Sam is easy-going, ik weet hoe hij reageert in verschillende situaties. Mijn teefje is wat dat betreft onvoorspelbaarder, afstandelijker en soms echt een tutje. Beiden zijn anders, beiden zijn leuk! 

Als jullie geen specifieke (fok)plannen hebben, zou ik jullie adviseren om je te laten leiden door het karakter. Een goede fokker kan jullie daar zeker bij helpen! 

Dank voor jullie reacties
Wij hadden vroeger thuis ook een reutje en dat was een schat van een hond! Daarna een teefje, dus misschien is dat ook gewoon meer blijven hangen ofzo. Maar, we zijn er, mede dankzij jullie reacties inmiddels wel uit dat het geslacht voor ons eigenlijk niet uitmaakt. Karakter is wat telt. Nu is het ook nog eens zo dat er in het huidige nest weer een reutje was vrijgekomen, waar ik eerst eigenlijk nog op de wachtlijst stond voor een volgend nestje. Dit reutje hebben wij gereserveerd. Eind mei mogen we hem ophalen. Eerst uiteraard nog keuzemoment want het staat nog niet vast wie welke pup krijgt natuurlijk. We weten in ieder geval dat er van de zwarte reutjes die er zijn, als alles goed blijft gaan, één van ons is. Ontzettend leuke verrassing dus en sneller dan verwacht. Een reutje it is!

Wat leuk te lezen ! Het is idd heel persoonlijk en uiteindelijk is het karakter het belangrijkst. Ik heb zelf meestal een voorkeur voor een reu. 

Hé wat leuk, zo'n onverwachte wending! Veel plezier met de voorpret