Dyuna & Tiamo 'update'

@Suzanne, bedankt voor je reactie.

Wat betreft de Wobbly Kong ben ik het niet helemaal met je eens. In het begin piepte ze idd omdat het er niet snel genoeg uit kwam. Nu is het inmiddels zo ver dat ze het erg leuk vind. En of zij door heeft hoe het werkt...

In een losloop gebied is leuk maar enerzijds lees ik her en der adviezen dat een pup niet te lang mag lopen en bepaalde bewegingen maken, anderzijds word geadviseerd om haar in een losloopgebied haar ei kwijt te kunnen. Vind het nogal tegenstrijdig, daar een pup gewoon doet en natuurlijk door het dolle gaat. 

Zelfs hier in de tuin heeft ze wel eens race momenten en maakt ze slidingstops op het gras waarvan ik mij echt afvraag of dit zo goed is?!

Dyuna is simpelweg een pup die zich zelf al een hoop opwinding bezorgd eender hoe...zoals ik al eerder zei; de kat hoeft er maar langs te lopen en ze gaat als een dolle te keer...loopt ze los laat ze de kat niet met rust. Krijgt ze een mep van de kat is ze niet onder de indruk en gaat gewoon door. 

Dit geldt idem bij Tiamo, aangelijnd mag zij spelen met hem, echter hij geeft vaak aan dat ze moet dimmen. Dit doet ze niet en blijft er boven op springen. Ook dit vind ik tegenstrijdig; enerzijds denk ik Laat ze lekker gaan en dat ze het zich een keer uitzoeken. Aan de andere kant moet ik ze beiden beschermen zodat ze niet compleet over de grens heen gaan en een van beiden zich kan bezeren door de chaos die ontstaat. Dit brengt uiteraard met zich mee dat het nóg langer duurt eer dat ze gewoon in 'vrede' samen los kunnen lopen binnen en dit voedt weer de opwinding bij Dyuna die graag bij Tiamo wilt zijn.

Je hebt dan in feite te maken met kiezen tussen twee kwaden. Dit probeer ik te ondervangen met zoveel mogelijk Q-time buiten. Des ondanks dat blijft Dyuna een pieperig mormel. Links om of rechts om, zodra zij 2uur lang geentertained is middels wandelen, spelen, zoekspelletjes noem het maar op, zij blijft piepen zodra ze in de varikennel moet gaan slapen.. Ook dit is weer opwinding welke ze zichzelf toebrengt..Ik zie dat ze toetie kapoetie is maar vooralsnog word ze voor elke poep en scheet wakker en zet het weer op dat drammerige fluiten van d'r.

Anyhow, Dyuna doet dit al vanaf dag 1 dat we haar hebben en denk eerder dat ik beter bepaalde dingen maar kan accepteren als alles proberen om te buigen . Hetgeen gewoonweg niet mogelijk is.

We hebben hier en daar al progressie geboekt denk dat dat al een hoop scheelt. Ik ben er ook eerlijk in dat het met momenten Teveel alleen om haar draait. Net zoals s'avonds als ze fijn losloopt in de woonkamer. Tiamo zit dan in de bench waardoor zij ongestoord haar gang kan gaan. Ik doe een soort apporteer spelletje met voertjes, daarna een zoekspelletje in een groot fleecedeken die ik bij elkaar veeg zodat je als het wate groeve krijgt waar tussen het voer ligt.. Tevens doe ik wat oefeningetjes zoals Zit, Lig, Volg, Hier enz enz...Dat laatste varieert iedere avond.

Vooralsnog lukt het mij al 5 weken niet om savonds rustig tv te kijken als zij losloopt. In het begin ging ze na bijv 1.5u zelf liggen op de mat en ging ze slapen. Nu duurt het ong 2 uur voordat ze gaat liggen op de mat. Hierbij heeft ze ook verschillende kauwbotten en speelgoed voor handen. Zodra ze ligt bedenkt ze zich weer wat en gaat weer huppelen door de kamer. Ze vind haar eigen rust niet..en hoe langer het duurt hoe meer ze gaat klooien, des te harder bijt ze. Dan weet ik dat het klaar moet zijn en haar verplicht rust geven. Het heeft voor haar geen enkel zin om dan telkens een time out te gaan geven als het toch niet meer binnen komt.

Eerlijk is eerlijk, Dyuna is een handvol hond maar het is absoluut niet zo dat er geen progressie in zit. Soms is het accepteren zoals het nu is om later eea op te kunnen pakken wanneer het wél werkt en binnen komt.

Zelfs al snappen ze hem, ze moeten er behoorlijk tegen aanduwen om de voertjes eruit te  krijgen en levert een hoop opwinding op.

Je zal er echt baat bij hebben om just stres verlagende activiteiten (vooral in huis) te gaan doen.

Als je naar een losloop gebied gaat, zou ik je oudste thuis houden. Die vind Dyuna veel te druk en zonder kan ze lekker rennen en zich uitleven.

Ik zou haar sowieso niet met Tiamo laten spelen, Tiamo vind dat niet fijn, dat zal Dyuna toch moet leren.

Een pup kan dat prima hebben, als ze daar kreupel door gaan lopen, dan zal er in de aanleg iets niet lekker zitten. Luca heeft zich als pup een keer verstapt. Weekje rustig aan en het was over.

Als ze elke dag buiten een keer vrij mag zijn en haar gang mag gaan, zal de opwinding naar vanzelf steeds minder worden.

Als ze zich goed heeft uitgeleefd, kan je nog brokjes laten zoeken. Thuis geen discussie, gelijk na wandelen  in de bench en dat koppie zit nog vol, maar door haar bezig te houden, los je dat niet op. Sterker dan hou je het eigenlijk in stand

Thuis echt juist de lijn er aan om daar controle te houden, de kat stalken in de bench, klieren in de bench en als ze blijft gaan, zoals s'avonds in de bench met een gevulde Kong of kluif en verplicht rust.

Regels hebben en heel duidelijk zijn, des te meer rust zal je bij haar gaan merken.

Ok helder, en eigelijk ook logisch! Ik heb alleen het gevoel dat ze erg veel in de varikennel zit? En ik haar veel ontzeg qua pup mogen zijn?

Vanmiddag haar even in de tuin los gelaten lekker in de zon, ong een half uur...bij binnenkomst natuurlijk vol ornaat naar Tiamo...Fysiek oogt ze niet druk, ze springt alleen wel herhaaldelijk op de bank en stopt er niet mee. Daarna in de varikennel, volgens mij was ze toetie en sliep binnen no time.

Ok, ik had haar wel veel voertjes laten zoeken in het gras in de tuin, dus wellicht dat dit mee speelt.

Buiten is pup mogen zijn, thuis is eigenlijk veel rust.  Kennelijk heeft ze het op dit moment nodig om door de kennel rust te nemen.

Als ze in een ritme komt en er thuis sowieso meer rust in haar komt, de kat met rust laat, kans dat ze dan vaker vrij kan.

Maar voor nu heeft ze duidelijk die grens even nodig.

Zoeken naar voertjes werkt gewoon erg goed en ze vinden werken voor voer erg leuk. Je grasmat is eigenlijk een grote snuffel mat.

Duidelijk, dan hoef ik me daar ook niet zo rot over te voelen wat betreft het beperken van haar binnenshuis.

Zojuist weer fijn gewandeld, ze was wonderbaarlijk vrij relaxt. Natuurlijk was ik versterkt door twee plakjes boterhamworst...dat hield haar aandacht wel, hihi!. 

Wederom haar maaltijd in een fleecedeken verdeeld waardoor ze weer een zoekspelletje heeft gehad, nu ligt ze op diezelfde deken haar bot te knabbelen zonder irritant en drammerig gedrag. En ik zit er nog geen eens bij, joehoeeee!  Ook al is het wellicht kort maar dit is wel erg fijn , zij gewoon even aan haar zijde en ik even rusten op de bank...want eerlijk is eerlijk; het is niet dat ik alleen maar een pup heb, er simpel mee wandel en haar voor de rest laat voor wat het is. Het is toch all the way gaan en bijna een 24/7 taak erbij....maar voor nu, even tjill hier en genieten van een paar minuten rust...

En terwijl ik dit net zat te typen moest ze toch maar even blaffen...ze zag de kat op de bank liggen. Arme poes, beestje ligt op tig meters afstand doodstil te wezen. Het enige wat aan de poes beweegt zijn haar ademhalingsspieren om dat beeld wat ze weergeeft geen inhoud te geven.

Dyuna per direct een time out gegeven...natuurlijk Piep zei de muis in de kennelhuis....pas toen ze stil was weer los gelaten...hier kom ik nooit aan 30 sec time out....kan haar nl niet loslaten als zij zit te piepen ed. Nu ligt ze weer op de grond haar bot te knabbelen. Hopelijk houdt ze zich even rustig....zij minder in de varikennel en ik ook even wat rust.

Toegevoegd na een paar minuten;

Ze ging helaas toch weer klooien en verder met het mollen van de onderkant van mijn eettafelstoel. Ondanks afleiden ging ze hier mee door. Ik stap in de 'ren' en ze bespringt mij weer...ik geef haar een bot maar ze begon weer te klieren en hop d'r tanden in mijn hand. Woww, dat voelde ik even. Heb haar in de varikennel gezet, anders kan ik nooit even rusten. Zonder piep of gedram is ze nu rustig. Blijkbaar toch weer erg moe en duidelijk dat ze haar rust toch zelf niet kan pakken als ze vrij ligt.

Met een time out hoef je niet perse te wachten tot ze stil is. Ze baalt dat ze een time out krijgt, dat mag.

Als het te lang duurt, dan snapt ze niet meer waarvoor de time out. De 30 sec maakt, dat ze dat aan haar klier gedrag zal koppelen. 

Als ze kliert, niet meer afleiden, direct time out. Met afleiden zal ze niet leren, dat dat geen wat ze doet, ongewenst is.

Je zal hier een week heel veel aandacht aan moeten besteden, klieren is gelijk time out, dan zal je gaan merken, dat ze het zal gaan snappen.

Het gaat je eerst echt heel veel tijd en energie kosten, maar je zal echt even er doorheen moeten.

Het wordt beter weer, lekker veel naar buten, buiten laten uitrazen.

We zijn sinds een paar weken bij ons op de hondenschool bezig met de nieuwe trainingsmethode van Absolute Dogs. Een onderdeel hiervan is onder andere de hond zelf de juiste keuzes leren maken en belonen voor niks. Met belonen voor niks bedoel ik dat je de hond aanleert om in feite niks te doen. Ik heb dit bij Maui aangeleerd door een matje te gebruiken die ik nu overal mee naartoe neem. Ik begon in huis. Ik begon de oefening door het matje interessant te maken door hier brokjes op te strooien. Dit deed ik een paar keer en daarn ging ik verder.

Als Maui dan uit haar zelf naar het matje bewoog (om te kijken of nog brokjes op lagen): klik met de klicker/klickerwoord en een beloning op het matje gooien (niet uit je hand, er moet een positieve associatie komen met het matje). Dan gooi je weer een beloning een paar meter van het matje af en wacht je tot ze zelf weer aanstalten maakt richting het matje. Dit ga je weer belonen. En dit ga je uitbreiden tot ze zelf op het matje gaat liggen.

Maui gaat nu steeds op haar matje liggen als ik deze neerleg. Dit kan ik gebruiken op het terras/bij de hondenschool/bij mijn ouders op bezoek etc. Jij zou dat matje (als je goed geoefent hebt) in dit geval bij de bank kunnen leggen en je pup gaat er dan op liggen. Als ze dan rustig blijft liggen moet je in het begin ontzettend veel belonen en dit kan je dan steeds met secondes afbouwen. Je bent dus aan het belonen voor het feit dat je hond niks aan het doen is. 

Kan het zijn dat Dyuna de peuterpuberteit al bereikt heeft?

Mijn lieve hemel wat kan dat mormel bijten, blèrre, piepen en zeuren. Niks lijkt goed en als ze ergens mee bezig is, is het van korte duur. Vol continu ben ik met haar bezig en eerlijk? My back is killing me!

Ze heeft nu ook de keuken erbij tot haar beschikking. De varikennel verplaatst naar de gang zodat ze weer in de bench kan liggen in de woonkamer. Deze is nl open (behalve als ik er een laken over doe) en kan ze toch als ze op een botje knabbeld rondkijken. Niet dat dat nu werkt hoor! Echter in de varikennel was voor tijdelijk vanwege het traliebijten en vastzitten, deze is alleen vrij donker en zondert haar veel af van de omgeving. Enerzijds goed voor de rust maar niet telkens opnieuw.

Wat betreft het bijten; nou ja, ze bijt nu continu Ik smeer haar runderkophuid in met pate, ok is ze ff zoet mee, daarna gaat ze weer klieren. Ik heb een hunter kauwspeelbot, ook daar brokjes in gedaan voor haar kauwbehoefte, Nope, mot ze niet...ik heb een rawhide bot, die vind ze al helemaal afgezaagd en laat ze merendeels links liggen...en de momenten dat ze niet ergens anders op bijt, bijt ze mij, de stoelen, de tafel of gaat racen door de kamer met alle gevolgen van dien. Ze is nu al zover dat ze zich al op de grond gooit wetende dat ze een tike out krijgt. Haar oppakken is dan echt een ramp omdat ze van zich af bijt..

Het lukt mij uiteindelijk wel, maar juist dit kost mij m'n rug..laatst in de tuin toen ze een plasje deed gooijde ze zich letterlijk vanuit stand op haar zij, het was met recht een schwalbe...puur en alleen omdat madam niet naar binnen wilt en weigert op te staan. Ook hier moet ik haar recht op haar poten zetten en middels een hand onder haar borstkast naar binnen begeleiden anders gooit ze zich weer op de grond. Jullie begrijpen inmiddels wel waar de rugpijn vandaan komt.

Afijn, als we naar buiten gaan heeft ze 12 meter lijn die eigenlijk zo goed als los ligt in mijn hand...ze kan alle kanten op rennen en stuiteren zodra ik merk dat ze dit even nodig heeft..ze heeft in feite qua diagonaal 24 meter de ruimte om mij heen om te keer te mogen gaan. Zoals het een herder betaamt vliegt ze telkens ook net langs mijn voorbenen af en spurt ervan door... Haar ei kwijt kunnen is dus het probleem niet. Binnen echter, arghhhhh, krijg ik haar maar niet down to earth..

Al is het simpelweg het harnas losmaken, bijten...zit ik even koffie te drinken, bijten in mijn knieën, bijten in mijn enkels, trekken aan mijn kleding...Een Nee Klaar Genoeg het werkt allemaal niet...dus volgt de time out...zodra ze uit de bench is na de time out begint ze weer...

Tuurlijk, dit is een kwestie van tijd maar uhmm is er wellicht een andere manier om dit te doen minderen? Mijn rug trekt het niet meer haar telkens de bench in te tillen omdat madam weigert. Ook al geprobeerd met een brokje te leiden naar de bench om het op de grond gooien te doorbreken, maar dit staat toch zooo haaks op het feit dat ze een time out krijgt voor het bijten om vervolgens met brokje haar de bench in te krijgen.

Kort gezegd, Dyuna is momenteel gewoon echt een tr*t! Kan er niet meer van maken.

Haar koppie maakt veel goed maar oehhh wat haalt ze het bloed letterlijk onder mijn nagels vandaan..

Hihihi, sorry dat ik eerst even luidop lach om je vermakelijke post van je aandoenlijke monstertje. 

Wat je zou kunnen proberen (nee, ik geef geen garantie ):

- Als je haar van de tuin terug naar binnen wil: niets vragen of afdwingen, maar zelf gewoon naar binnen lopen en de deur open laten. Ze wil toch graag altijd in je buurt zijn, toch? Dan kan ze zelf beslissen of en wanneer ze je naar binnen volgt. Geen druk, geen commando's, geen verplichtingen. Effe loslaten.

- Over het bijten in je lichaam als je zit: wat als je eens beschermende kleding aantrekt (ja, je zal er fraai uitzien) en weerom: niks zegt, niets vraagt, niets afdwingt, maar voor een keer eens helemaal niet reageert op al dat gebijt. Je zit op een stoel (bijvoorbeeld aan tafel te werken), dametje komt in je knieën bijten, aan je broekspijp trekken en je laat haar doen... Als berispen niet helpt, time out niet helpt, zelf wegstappen uit de situatie niet helpt, afleiden niet helpt... tja, dan zal je weer wat anders moeten zoeken voor die draak. 

Dank je Alaska,

Het is af en toe ook vermakelijk hoe zich op de grond drapeert als een diva...het probleem zit 'm ook in het Moeten reageren op haar vanwege de toch wel pijnlijke happen.. zodra zij reactie krijgt verergert het alleen maar. Dat is een ding waar ik wel al achter ben...Toch als ze in bench piept en blèrt helpt alleen wen ferme Klaar wil ze daarmee stoppen. Dit herhaalt zich dan 3 tot 4 x wil ze accepteren dat het écht klaar is.

Idd, er niet op reageren zou echt het beste zijn zodat ik niet meer interessant ben. Maar ik denk dat jij ook wel weet dat dat niet volledig haalbaar is. De tijd van de maliënkolder is voorbij en ook al hadden wij die ter beschikking had ik met geluk net kunnen ademhalen om mijn dan huidige positie van Dood stil moeten zitten geen volledige inhoud te hoeven geven. Simpelweg, als ze in mijn stoelen bijt, die al reeds van beneden gedemonteert zijn door Dyuna, dan zal je er iets van moeten zeggen! 

Juist om mijn reageren zo minimaal mogelijk te houden trek ik alles uit de kast om haar bezig te houden, zodat ze niet bijt noch een verbale correctie hoeft te krijgen. En juist dat laatste is killing me, met als gevolg dat ze meer in de bench zit als dat mij lief is...ik wil dat ze gewoon lekker rond kan lopen zonder mij als wandelend rund te zien.

Een vraagje: gedraagt ze zich hetzelfde t.o.v. je zoontje?

Ja, ze is ook zo druk en bijterig naar mijn zoontje. Vandaar dat ik dikwijls tegen hem zeg haar totaal te negeren. Ze oogt altijd enthousiast. Behalve als ze in de tuin loopt en zoontje loopt er ook laat ze hem met rust en is ze bezig stenen op te pakken, graven, gras happen enz enz

je schrijft zo leuk en beeldend

tips van Alaska's Finest! zou ik uitproberen

Even iets heel anders, maar wat krijgt ze te eten, ik zou ook even checken op toevoegingen ook bij haar snacks, dat dat in elk geval niet meespeelt bij het hyper gedrag

@Dobry, ze krijgt Prins Procare Puppy & Junior Brok...de geperste brok....daarbij zo nu en dan appeltjes, komkommer, pate in de kong, en wat lekkers zoals gerookte kip en eendreepjes.

Wellicht dat haar vader een rol speelt in karakter?

Orca von Haus Heldmann

mooie hond is de vader 

is de moeder Furby?

Karakter van de ouders zal best meespelen denk ik.

..

Nee, moeder is mona von spitzebube zwinger

ze lijkt veel op haar moeder

heb je al eens met de fokker gesproken of haar moeder ook zo'n monstertje was? 

Mag ik eerlijk zijn?

Nee, te meer omdat ik de fokker niet het gevoel wil geven dat ik het niet aan kan. Ze hadden oprecht de beste intenties met de puppies en wilde ook zeker weten dat deze goed terecht zouden komen.

Dyuna is zeker goed terecht gekomen en doe daar ook hard mijn best voor. Maar nogmaals, wil de beste mensen alleen niet het gevoel geven dat het niet goed gaat voor iets wat misschien maar fase gerelateerd is.

ze is zeker goed terechtgekomen ja

ik begrijp na je uitleg ook dat je de fokkers niet onnodig ongerust wil maken

als tip nog als ze bijv. aan je stoelen wil gaan knagen, zou je ook ipv nee of foei oid haar vrolijk bij je kunnen roepen en dan belonen daarvoor, zodat je het omdraait en positief blijft

misschien zou je haar daarvoor ook een bepaald signaaltje aan kunnen leren als "kijk eens" 

Turid Rugaas heeft in haar boekje "help mijn hond trekt" (of knaagt aan meubels) uitgebreid beschreven hoe je dit aanleert.

Waarom zou je hiermee de fokker het gevoel geven dat je het niet aankan? Denk je echt dat de fokker het zo zou opvatten, of is dit eerder iets waar je zelf mee worstelt?

Een fokker die begaan is met zijn pups en de kandidaat-kopers goed heeft gescreend (en ik heb de indruk dat dit zeker het geval is), die zal m.i. juist héél erg bereid zijn te helpen: met tips & tricks maar ook met geruststelling, steun en relativering.

Zoals ik reeds eerder schreef: onze fokker snapte helemaal hoe lastig zo'n pup kon zijn en maakte er zonder problemen grapjes over, ik heb aan die relativerende back-up veel gehad. Geen enkel moment heeft ze me het gevoel gegeven dat ze zich in ons vergist had, dat ze dacht dat wij niet geschikt zouden zijn, e.d. Nee, integendeel: het feit dat we haar lieten weten dat het geen rozengeur & manenschijn was met die kleine draak in huis, was voor haar net een teken dat we ons uiterste best wilden doen en niet te beroerd waren om dingen in vraag te stellen, nieuwe insteken te proberen, en ervoor te gaan.

Dus wie weet is je fokker erg blij met jouw feedback en heeft ie wat goeie tips voor je.  Ik kan me ook niet voorstellen dat jij voor hem de eerste puppymens zou zijn die zo'n kleine dramaqueen in huis heeft, haha. Ongetwijfeld heeft ie zelf ook al monstertjes gehad en opgevoed. 

Heb trouwens een prima beschermingspak voor jou gevonden: 

Niet aan jezelf twijfelen, hoor. Jullie komen er wel uit! 

Gezien het al haar 5de nest was, kunnen de fokkers anders best wel een beeld scheppen van haar pups... 

@ Alaska, ik lig in een deuk van je foto...geweldig!

Het is idd meer mijn ding dat ik er zo over denk. Wellicht idd ze eens benaderen en vragen hoe zij eea ervaren hebben. Wellicht dat ze mij zeggen; O jaaa, bekend!

@ Dobry, dat doe ik buiten idd al regelmatig. Dan roep ik Dyuna Kijk, dan heb ik haar aandacht, ik beloon haar en loop door waardoor ik haar idd vaak kan afleiden...

Ik heb hier een heerlijke gerookte rundernekspier voor Dyuna, echter las ik dat dit beter niet gegeven kon worden aan pups?

Goedemorgen allemaal!

Wat een verschil qua gedrag met Dyuna hedenochtend en gisteravond...gisteren wilde ik haar los laten lopen door de hele woonkamer ed. Daarbij Tiamo even in de bench gedaan. Maar het draaide uit op een ramp...Wat was ze een regelrechte poeppup zeg! Herhaaldelijk op de bank springen, meteen bijten...Eraf gezet, bijten...afgeleid met botje/speeltje, bijten....Ik begon echt geirriteerd te raken. Mijn handen zijn al schraal en hier en daar krassen en kloven dus dat doet gemeen pijn als Dyuna haar tanden erin zet. Ze wist van geen ophouden terwijl ze net ervoor goed geslapen had.

Ik vond het toch zoooo jammer maar er reste mij wederom niets anders dan haar wéér in de bench te doen. Ze was echt onhoudbaar. Naderhand haar laatste portie eten nog gegeven, naar buiten en toen slaapje in de gang. Helaas werd ze vannacht om 03.00u wakker...Denk eerder dat ze al uitgeslapen was..Maar helaas ik niet..Haar een plasje laten doen en toen weer terug...Vanochtend vroeg weer opgestaan en zoals gebruikelijk eerst naar buiten...dan snel even de bench in vanwege eten maken...daarna meteen los.

En juist vanaf dat moment speelt ze zowaar op zichzelf...afwisselend is ze met haar knuffeltje en kauwbot bezig...Tussendoor hapt ze eens in mij maar vermoed serieus dat zij denkt dat het spelen is. Ze kwispelt nl telkens als ze bijt.

Juist omdat ze zich zo goed hedenochtend weet te ammuseren vraag ik mij tóch echt af of de slaap die ze krijgt overdag afdoende is? Ze heeft nl gisterenavond door haar gedrag en vannacht best (te) veel geslapen maar ze is wel tjill..althans, zoals een pup hoort te zijn...

Dit zet mij dan toch weer aan het denken, terwijl ze toch ook echt een hond is welke haar energie goed kwijt moet zowel fysiek als mentaal.

Volg je gevoel. Als je denkt dat meer (of langer) slapen voor haar een oplossing is, dan ga je bedenken hoe je haar in praktijk meer slaap kan bieden. Misschien wat dingen aanpassen in je huis, in jullie dagelijks ritme,... 

Succes!

Weer lekker een paar keer gewandeld en getjilld vandaag. Zojuist weer een uur buiten geweest. 30 min gewandeld en gerend als een dolle, daarna in het gras lekker tjille, gras pollen mollen, voertjes zoeken tussen de witte bloemetjes, tussendoor mij een keer spiesen, zoonlief zijn bloemetjes voor mama wegjatten, weer fijn de boel uitkijken enz enz...heerlijk weer en had gehoopt een verzadigde puppyNOT! Blaffen, blèrren, schreeuwen omdat mademoiselle8 beter gezegd Madam Mossel, even in de bench moet bij komen met een runderkophuid staaf...Wat een straf zeg! Ze bekijkt het zich maar fftjes...menig pup zou zo met haar willen ruilen qua Qtime!

Misschien blèèèèèrt ze wel van puur plezier en dankbaarheid 

Effe een niet-opvoedkundige tip, maar heb je al es een keertje meegezongen met dat dametje?

Een keertje meegaan in haar kabaal, jouw onontdekte operatalent te berde brengen en voluit gaan voor je beste Montserrat Caballé (Kabaal-hé ) imitatie? 

Wie weet herkent ze haar meerdere in jou en stopt ze dan, hahaha 

En voor jezelf: doet ook wel es deugd, een keertje meegaan in de gekte en onnozelheid en effe alles eruit gooien... whoooooohooooohoooooo! 

@Alaska, hahahaha ook dat heb ik al eens gedaan, grommen, blaffen, joelen, jodelen, alles om er maar bovenuit te komen...hihi!

Kan ik niet te vaak doen, word ze alleen maar meer opgefokt van.

Wat ik wel inmiddels verandert hebt is dat Madam Mossel haar slaapjes voortaan tóch in de gang moet doen, helemaaaaaallll alleen...ben tot de conclusie gekomen dat ze in de woonkamer niet tot haar rust komt. Al laat de kat bijwijze van een scheet blaft ze er nog tegen...nu ze in de gang haar dutjes moet doen slaapt ze veel beter en langer door. Ok, het werkt nog niet tegen het bijten maar heb hoop dat ze over 5 á 6 jaar écht niet meer bijt, hihihi!

Ik neem voor de zekerheid maar een ruime marge, ipv me rijk te rekenen over een aantal maanden, kan het ook niet tegenvallen

Ze weet inmiddels dat klieren betekend dat ze aandacht krijgt. Haar negatieve gedrag krijgt steeds succes en gedrag wat succes heeft zal zich herhalen.

Klieren kan komen door te moe, te weinig slaap, maar ook te weinig dan vooral geestelijke uitdaging.

Is je tuin veilig? Waarom haar niet 's ochtends in de tuin laten struinen, terwijl je haar eten klaar maakt. Roep haar naar binnen voor haar eten, dat scheelt weer een keer de bench in. Of strooi haar brokjes buiten in de tuin.

Geen strijd aan gaan om haar naar binnen te willen, waarom zou je. Wie weet valt ze buiten in slaap. 

Sowieso voertjes laten zoeken, kan ik je echt aanraden. In de tuin, in huis, tijdens de wandelingen, dat is een bezigheid die ze geestelijk moe maakt.

Ik vrees echt dat duidelijk zijn, zorgen dat haar negatieve gedrag geen succes meer heeft, en dus vaker de bench gebruiken om deze cirkel te doorbreken.

Ik zie dat de gang voor haar een goede rust plek is, top!

Je zou de gang dus ook als time out plek kunnen gebruiken, de bench vind ze nog niet een echt fijn plek, dat is eigenlijk wel een voorwaarde voor de time out

Momenteel met haar nieuwe fliepskussentje in de tuinhet bijten gaat gestaag betervanochtend heeft ze mij amper gespiest...behalve toen ze de woonkamer als circuit van Zandvoort ging gebruiken moest ik haar even afremmen middels de bench...even een hazeslaapje gedaan en ze was weer gekalmeerd.