Dyuna & Tiamo 'update'

Je hebt nog een hond toch? Als je die mee neemt met uitlaten des noods met nog een persoon er bij zou ze dan ook niet mee lopen?

Ik loop 1 x per dag met alle 2 de honden tegelijk en merk dan dat Guusje optrek aan onze oude hond.

Een nadeel, het is eigenlijk vermijding leer, ze stoppen omdat dat geluid vervelend is, maar wat dan, wat wil je dat ze wel doen.

Wat is de oorzaak van het gedrag?

Waarom ik dat belangrijk vind, omdat je als je je inhoud, zonder dat je weet wat je wel moet doen, voor onzekerheid kan zorgen. Bovendien, als een hond gaat klieren, door dat hij moe, verveeld, of wat dan ook is, door de klap op de tafel is hij stil, maar er is niets met de rede gedaan.

Dus daar zou je eigenlijk wel wat mee moeten.

We hadden een keer iemand in een kamer gezet en die wilde we iets laten doen, door alleen te  klikkeren. 

Die geen had echt geen idee, we zeiden niets tegen haar.

De juiste richting en handeling was klik, anders niet. Ze moest in 1 bepaalde hoek en door haar knieën gaan.

Op een gegeven moment, raakte ze gefrustreerd, boos, begreep er niets meer van, ging van alles doen en proberen. Dus als je niet weet wat er van je verwacht wordt, kan dat voor een hoop frustratie zorgen.

Dit kan ook met een stroomband, elke keer dat je fout gaat een schok, daar worden mensen heel apatisch van, die durven geen stap meer te zetten.

Wat leuk dat jij mijn honden beter dan mij kent  :)

" Wat leuk dat jij mijn honden beter dan mij kent  "

Dagmar

Het gaat niet over jou hond en jou situatie, maar de gevolgen van vermijding leer

Ik denk dat als je hond iets doet wat jij niet wilt en je geeft een klap op de tafel en zegt niet doen dat een hond echt wel snapt dat dat wat hij deed niet de bedoeling is. Ik heb al ruim 20 jaar honden en dit werkt wel.

Je vergelijkt honden met mensen. Dus als je kind zijn bord eten op zijn kop op zijn hoofd zet bied je dan ook iets anders aan wat hij wel op zijn hoofd mag om kiepen. Tuurlijk snap ik dat als een hond op de tafel poot bij je een alternatief kan geven . Maar soms is het toch gewoon dat een hond iets niet mag en dan is het gewoon klaar en ga ik geen alternatief bieden of bedenken waarom doe je dit.

" Het gaat niet over jou hond en jou situatie, maar de gevolgen van vermijding leer
 
  "

Suzanne en Luca

Natuurlijk gaat het wel over mijn honden. Ik schrijf uit ervaring en wat bij mij helpt.

Niet wat de boekjes zeggen. Of google.

Persoonlijke ervaringen vind ik nog altijd veelzeggender als iemand om hulp vraagt.  Teksten overtypen en opzoeken kan iedereen.

Het probleem wat ik hier idd vaak zie, dat mensen vanuit hun eigen situatie praten.

Betreft mijn persoonlijke ervaring, ik heb het geluk dat ik behalve de theorie in mijn hoofd, in de praktijk dagelijks allerlei honden en bazen en steeds verschillende situaties meemaak. In de lessen, op eigen veld of opt locatie, met privélessen en gt thuis.

Ik ga dus niet van mijn eigen hond of eigen situatie uit, zij is makkelijk opvoedbaar, heeft nooit gesloopt, of ander ongewenst gedrag laten zien.

Het is juist de diverse honden, bazen en situaties, waar ik mee te maken krijg.

Mijn ervaring is dat het onnodig is, bovendien zal je hond niet begrijpen wat wel van hem verwacht wordt.

Dit is niet meer dan mijn mening gebaseerd op de leertheorie samen mijn ervaring met een veel honden en bazen.

Ik dring niemand iets op, verplicht niemand iets. Als je je prettig voelt bij de fysieke correcties, jou keus

geen zin in weer dat 'we lezen niet wat er staat en enkel wat ik zeg is waar' gedoe hoor Suzanne.

Erg onprettig communiceren met jou. 

Klopt.

En de Topicstarter kan er dan uithalen wat zij het best bij haar situatie/hond/zichzelf vindt passen.

Want ja, we schrijven vanuit eigen ervaringen. Iemand die zelf een koppig beest heeft opgevoed, zal dit in gelijkaardige verhalen herkennen. En iemand die veel te maken heeft met onzekere of gestresseerde honden, zal een tekst al sneller vanuit die optiek lezen, enz.

Vroeger had je hier op Hondenpage de 'clubs'. Daar zat bijvoorbeeld de poolhondenclub en de malamuteclub bij en daar heb ik best veel aan gehad. Omdat je dan adviezen krijgt van mensen die gelijkaardige ervaringen hebben gehad, en zo tips krijgt waar je daadwerkelijk wat aan hebt.

Wat me ertoe brengt:

TS, wat zegt de fokker eigenlijk hierover? Is jouw pup de enige in het nest met dit gedrag, of zijn er nog felle broertjes en zussen? Heeft de fokker advies voor je?

Ik weet nog dat ik naar de fokker belde toen ik met de handen in het haar zat en zij zei: "Moest ik zo'n pup hebben, ik deed hem al snel terug naar de fokker!" Whahaha! Zulke grapjes relativeerden de boel dan weer, en dan kon ik er weer effe tegen. 

Heb je een standvastige, bedaarde volwassen hond in je kennissenkring? Waar jouw draakje mee kan spelen? Dus geen hond die snel uit z'n lood geslagen wordt of zelf hyper is, maar een hond die stevig op z'n poten staat en die kleine wat omgangsnormen kan bijbrengen? Dan kan ze daarvan leren en misschien helpt dat om de relatie tussen haar en je andere hond 'normaler' te krijgen. 

Jammer dat je het persoonlijk maakt en het op de communicatie gooit.

Dit zie je vaak gebeuren, bij gebrek aan goede inhoudelijke argumenten, om dan maar op de man te spelen.

Prima dat je zelf vanuit je eigen ervaring, als ervaringsdeskundige spreekt.

Iedereen pakt dat gene wat je aanspreekt.

Nog even terug komen op jou situatie, de fysieke correctie (een klap op de tafel is nl een positieve correctie)

Stopte het gedrag of verminderde het voor nu, maar ook in de toekomst?

Zo nee is het eigenlijk geen correctie.

Wat was de rede van het, voor jou ongewenste gedrag?

Het stoppen van gedrag, (door een correctie gedrag proberen te stoppen, kans dat een hond zich inhoud om de correctie te vermijden) verandert nl niets aan de emotie.

Daar zal je toch mee aan de slag moeten.

Ik lees dat er irritatie onderling is, je wilt ze uit elkaar halen, dan gaat er ergens iets niet goed.

Door fysiek corrigeren van gedrag kan er een hoop stres ontstaan omdat de oorzaak nog aanwezig is en door stres kunnen irritaties, incidenten onderling ontstaan.

Honden zijn sociaal levend binnen en vaste groep, waarbij als ze eenmaal een hechte groep vormen eigenlijk geen sprake is van agressie, behalve bij eten of bvb een spelletje, daarbij komt sowieso sprake van opwinding, stres, vandaar.

" Klopt.
En de Topicstarter kan er dan uithalen wat zij het best bij haar situatie/hond/zichzelf vindt passen.
Want ja, we schrijven vanuit eigen ervaringen. Iemand die zelf een koppig beest heeft opgevoed, zal dit in gelijkaardige verhalen herkennen. En iemand die veel te maken heeft met onzekere of gestresseerde honden, zal een tekst al sneller vanuit die optiek lezen, enz.
 
Vroeger had je hier op Hondenpage de 'clubs'. Daar zat bijvoorbeeld de poolhondenclub en de malamuteclub bij en daar heb ik best veel aan gehad. Omdat je dan adviezen krijgt van mensen die gelijkaardige ervaringen hebben gehad, en zo tips krijgt waar je daadwerkelijk wat aan hebt.
Wat me ertoe brengt:
 
TS, wat zegt de fokker eigenlijk hierover? Is jouw pup de enige in het nest met dit gedrag, of zijn er nog felle broertjes en zussen? Heeft de fokker advies voor je?
Ik weet nog dat ik naar de fokker belde toen ik met de handen in het haar zat en zij zei: "Moest ik zo'n pup hebben, ik deed hem al snel terug naar de fokker!" Whahaha! Zulke grapjes relativeerden de boel dan weer, en dan kon ik er weer effe tegen. 
 
Heb je een standvastige, bedaarde volwassen hond in je kennissenkring? Waar jouw draakje mee kan spelen? Dus geen hond die snel uit z'n lood geslagen wordt of zelf hyper is, maar een hond die stevig op z'n poten staat en die kleine wat omgangsnormen kan bijbrengen? Dan kan ze daarvan leren en misschien helpt dat om de relatie tussen haar en je andere hond 'normaler' te krijgen.  "

Alaska's Finest!

Dat is ook de bedoeling van een forum, haal er uit wat bij je past. Kijk wat werkt, werkt het niet dan probeer je wat anders.

Geen één hond of situatie is  het zelfde, jou situatie kan gelijkend zijn en toch kan jou aanpak niet passend zijn.

Eigen ervaring werkt in eigensituatie.

Honden zijn niet koppig en ook geen beesten, ik vind het dan ook vreemd lezen: koppig beest.

Maar dat terzijde.

Honden leren context gebonden, stel dat deze pup buiten met een stabiele hond speelt, die hem omgangs vormen bij gaat brengen, heb je daar niets aan, in je eigen thuis situatie, met eigen hond helaas.

De pup leert, dat buiten met die hond, hij begrenst wordt.

Als dat te hard gaat, kans is er als er geen band is met de honden, dan is dat geen positieve ervaring.

Grenzen laten bijbrengen door vreemde honden, ben ik eigenlijk ook geen voorstander van.

Ter verduidelijking: mijn mening en ervaring, ik leg niemand iets op, ik dwing niet, geef alleen mijn visie weer

Hmm daar ben ik het niet helemaal mee eens. 

Bij ons op de hondenschool mogen pups de eerste 10 minuten even spelen met elkaar. Er loopt een volwassen teefje tussen die heel goed kan corrigeren als het onderling te hard gaat. (Teefje heeft altijd in een grote roedel geleefd). Ze komt op voor de onzekere pups door de dominante/enthousiaste pups af te blokken. Als de dominante/enthousiaste pups dan doorgaan en het volwassen teefje ziet dat een andere pup dat spannend vindt, dan komt daar soms een grom en correctie bij kijken. Je ziet dat de pups dit begrijpen en hun gedrag aanpassen. Wij kunnen dat als trainers natuurlijk ook opzich wel maar lang niet zo goed als dat teefje. 

ik vind het dan ook vreemd lezen: koppig beest.

Suzanne en Luca

Hahaha!  Excuseer, even mezelf verbeteren: een zéééér koppig beest! 

Eveneens is ze een dramaqueen, een grootmoedige vriendin, een snoodaard, een soulmate, een bazin, een betweter, een gouden hond, een eigenwijze trut, mijn liefste heerlijke meisje, een draak, une grande dame, een ware forever dog 

Dat is daar bij jou op het veld, die situatie.

Het context gebonden leren wat honden doen.

Natuurlijk doen ze leerervaringen op, echter jou eigen thuis situatie is een andere context.

Deze pup gaat grenzen over, bij de oude hond, in de thuis situatie, dat zal niet afnemen door spel tijdens wandelen  met vreemde honden.

Net zoals pups op het veld leren wat zit, af, hier komen leren, daar in die context.

" Net zoals pups op het veld leren wat zit, af, hier komen leren, daar in die context.
  "

Suzanne en Luca

Oké..  En jij zegt nu dat als zo'n pup dan van het veld afstapt, dat hij dan direct die commando's is vergeten en dat thuis ineens niet meer kan? 

Bijzondere hoogbegaafde pup heb ik dan 

" Hahaha!  Excuseer, even mezelf verbeteren: een zéééér koppig beest! 
Eveneens is ze een dramaqueen, een grootmoedige vriendin, een snoodaard, een soulmate, een bazin, een betweter, een gouden hond, een eigenwijze trut, mijn liefste heerlijke meisje, een draak, une grande dame, een ware forever dog  "

Alaska's Finest!

Heb jij nu gewoon dezelfde hond in huis als ik 

Soms heb je er draken tussen zitten.....en soms super draken 

De redenen dat ik nooit voor een pup zal kiezen lees ik met genot terug in alle posts van TS....een heerlijke schrijfstijl, ik beleef met een grijns elke post mee (en zegen mijzelf dat ik alleen maar hoef te lezen )

Ik vind dat je het super doet, en wil je als tip geven zo af en toe even het topic terug te lezen....en dan vooral je eigen schrijven.

Kijk waar je al gekomen bent met je aanpak, kijk welke stapjes al gemaakt zijn.....en wees trots op jezelf en je 'kleine, zeer vocale, super schattige, drakerige zwarte monster' 

Adem nog een keer in en uit....tel tot 10 of 100....en bedenk je vooral dat we allemaal mensen zijn en in ons proces om tot een team te worden met onze hond we vele malen dingen fout doen....soms totaal onbewust en soms omdat je gewoon even heel erg menselijk klaar bent met het 'doen zoals het hoort' 

Geniet van de momenten dat het 5 seconden gaat zoals je hoopt dat het ooit vanzelf gaat....die tijd komt echt....en tot die tijd hoop ik dat ik nog regelmatig mag meegenieten van je verhalen hier 

" Hahaha!  Excuseer, even mezelf verbeteren: een zéééér koppig beest! 
Eveneens is ze een dramaqueen, een grootmoedige vriendin, een snoodaard, een soulmate, een bazin, een betweter, een gouden hond, een eigenwijze trut, mijn liefste heerlijke meisje, een draak, une grande dame, een ware forever dog  "

Alaska's Finest!

Honden zijn geen beesten. Dat vind ik een negatief woord.

Een hond is een dier, maar eigenlijk noem ik sowieso geen een dier een beest.

Beest is misschien meer Belgisch?

Ik vermenselijk honden ook, sterker, er zijn een hoop eigenschappen, die wij alleen aan mens toebedelen, wat geheel onterecht blijkt te zijn, er zijn zeer grote overeenkomsten. Er zit alleen een verschil in eigenschappen die ze daadwerkelijk bezitten of die wij denken te zien.

Je noemt een aantal mooie voorbeelden. 

Geen bezwaar tegen hoor, zolang het maar geen negatieve gevolgen heeft

Toch is het zo.

Daarom zal je op verschillende plekken commando’s moeten aanleren.

Dan gaan ze generaliseren.

Dit is waar bazen tegen aan kunnen lopen: op de hondenschool luisteren ze goed, maar in het bos niet. Dat komt door het daar nog niet aangeleerd zijn.

Als je googled, zal je er vast wel info over vinden, het context gebonden leren bij honden

Bedankt allemaal voor jullie reacties.

Dank je wel Ina voor het complimenteren van mijn schrijfstijl. Ik kan er soms zelf ook smakelijk om lachen. Natuurlijk besef ik mij ter dege dat als ik alles terug lees er zeker al vooruitgang is. Ik heb alleen wel eens van die momenten dat ik denk; Ok, dit is poep, dit gaat poep, alles gaat poep! Je kent het wel, het word dan even teveel. Ik ben dan iemand van de dingen willen 'aanpakken' voordat het misschien erger word. Ben nooit iemand geweest van het afwachten of het vanzelf beter word, integendeel, dan zou ik achteraf mij zelf voor de kop kunnen slaan dat ik toch niet zo goed gehandeld heb. Vandaar mijn vraagstellingen hier.

Mijn zwarte t*utje heeft vandaag voor de verandering goed gelopen buiten en veel geknabbeld. Zelfs de boterhamworst vond ze tussen het gras. Op een goed moment besprong ze zelfs de witte bloempjes in het gras, heerlijk om te zien.

Feit blijft dat zij momenteel graag 'communiceert' met haar tanden en die witte puntjes in haar mond beginnen mijn handen en andere lichaamsdelen niet zo heel leuk te vinden. Opstaan, nee of eender wat maakt dat ze door gaat. Er rest mij niets anders dan steeds een time out te geven. Wel heb ik even doorgepakt vandaag, maw even door het klooimoment heen 'bijten'. Ze ging ong een uur later zelf liggen op de grond om een dutje te doen. 

Maar dit koste wel wat krassen op mijn arm en wat pijnlijke momentjes. Deze dame heeft het al meteen door als ik haar even een time out wil geven. Ze gaat ervan door en dan krijg je zo'n grommetje en dan druk stuiter gedrag....tussen de bedrijven door hapt ze er lustig op los. Ik negeer dit en pak haar vooralsnog op..maar alle tandjes zeg, wat kan dat allerschattigste mormeltje je toch bezeren met die venijnige dingen. 

Tijdens poetsen vanmiddag even in de grote bench gedaan, zonder doek erover, bot erbij, met als boodschap; lekker knabbelen lekker ding! Slaapje hoeft niet maar wel even plaats maken voor deze 'mama'. Het gevolg: piepen piepen piepen. Ik werd er horedol van...ze ging zelfs hijgen met zo'n drammerig piepend geluid...o boyyy, ik begon 'm te voelen hoor. Mijn frustie level begon op te lopen. 

Ik wilde haar niet perse in de varikennel doen waar het redelijk donker is maar haar even 'erbij' laten alleen ff beperkt. Dit werkte averechts...uiteindelijk na een plasje terug de varikennel in waar ze wél ging slapen maar idd afgedekt met een laken. Zij ziet en hoort alles! Haar 'open' laten slapen en of los laten liggen word ze alleen maar meer gestresst van of gaat hoog in haar opwinding zitten. 

Zoals ik al zei: als de kat maar langs loopt en ze ruikt het, dan trapt ze met haar voorpootjes tegen de binnenkant van de varikennel en blaft er lustig op los...

Maarrrr ik heb hoop mensen...vanmiddag was ze ff los en schoot meteen de bank op waar de kat lag. Ok, op de bank was niet ok, maar ze duwde haar neus op de rug van de kat...kijk, dan zie je dat ze absoluut geen kwaad in de zin heeft. Alleen dyuna wilt met alles en iedereen constant spelen...en juist dat laatste is helaas niet mogelijk.

Ik zie nog licht branden aan het einde van de tunnel. Bang dat het donker word, ben ik niet...alleen af en toe is het aantal Watt iets winder en dan meld ik mij hier weer ff.

Is het een idee om Dyuna in huis aan te lijnen? Wel goed opletten dat ze nergens achter blijft hangen maar als je haar dan een Time Out wilt geven, kan je gewoon de riem pakken en heb je dus minder kans op een tandje in je arm. 

Ik wil haar niet teveel beperken in haar vrijheid...buiten loopt ze al aan een riem, als ze met tiamo speelt zit ze al aan de riem. Ik moet dit probleempje zo kunnen aanpakken en dat gaat vast wel lukken...ik smeer mijzelf gewoon helemaal in met leverworst...wedden dat ze niet meer bijt.hihi

Ik vind het geen slecht idee!  

" Ik vind het geen slecht idee!   "

Alaska's Finest!

Nee dat dacht ik al...vrees alleen dat ik behoorlijk wat bolletjes nodig heb, haha!

Je kan de lijn dan gewoon op de grond laten slepen. 

@Britt, goed bedoeld, echt waar! Echter zoals bijv nu is ze de wobbly kong aan het tackelen...als ze dan onverhoopt op die lijn stapt gaat ze face first to the bottom...dat wens ik haar ook weer niet toe.

Of juist wel 

Wat ik hier met een opvanger wel een tijdje heb gedaan is een spijkerjasje opofferen.

Die stof kan redelijk tanden weerstaan en helemaal als je er iets met lange mouwen onder draagt.

En ander tipje, wat je waarschijnlijk wel weet aangezien je ook een poezenbeest in huis hebt, probeer niet terug te trekken op het moment dat er tanden in je hangen....dat maakt het pijnlijke effect alleen maar erger.

Ik heb bij de opvanger wel eens een minuut met mijn arm in haar snuiter gestaan, die kon ook plotseling heeeeeeel fanatiek in je arm/been/oor of wat er ook maar voor t(h)anden was gaan hangen

Zij liet niet los en ik wilde niet meer toegeven, dus arm (met spijkerjas en trui) in haar bek gehouden en zachtjes tegen haar gepraat

Ondertussen een bijtspeeltje uit mijn kontzak gevist en op het moment dat haar beet verslapte dat ding in haar waffel geduwd, goed zo gezegd, opgestaan en weggelopen

Toen ben ik wel even achter de haldeur gaan staan tellen, want mijn hemel.... zo af en toe kost zo'n 'strijd' echt mega veel energie en geduld

Maar ook met haar is het goedgekomen....en mijn armen hebben er geen blijvende schade aan over gehouden 

ik heb even gezocht, vind dit een leuk geschreven artikel.

Gaat over context gebonden leren
https://www.ninavantilbeurgh.nl/2019/06/09/leg-jij-de-lat-misschien-ook-weleens-te-hoog-in-de-begeleiding-en-training-van-je-hond

https://www.ninavantilbeurgh.nl/2017/11/22/thuis-doet-ie-het-ook-dus-hij-moet-het-gewoon-kunnen

Is er iemand van jullie bekend met gerookte Rundernekspier?

Ik heb Dyuna dit gekocht in de veronderstelling dat ze dit misschien aantrekkelijker vind. Runderkophuid had ze al, vind ze niet meer zo interessant.

Ik las echter alleen dat rundernekspier werd afgeraden aan pups zolang de tandjes nog niet gewisseld zijn.

Wat is wijsheid?

Ondertussen ruim ik even een kapotte plantjepotje op waarbij het plantje door de woonkamer ligt...lang leve puppy's

Een wobler kong zorgt meestal  voor een hoop frustratie en opwinding, lijkt me bij Dyuna niet handig.

Met hersenwerk is het juist de bedoeling dat ze tip een beheerste manier hun neus gebruiken om voertjes te gaan zoeken. Dat maakt moe en geeft rust op een ontspannen manier.

Met hersenwerk (wij geven workshops) is het belangrijk het stap voor stap op te bouwen.

Geef een peuter een puzzel van 4 grote stukken een hij gaat hem oplossen, zal het leuk gaan vinden en steeds meer willen puzzelen met steeds moeilijker puzzels. Maar geef je voor het eerst een puzzel van 1000 stukjes, gaat het niet lukken, peuter raakt gefrustreerd en de puzzels wordt door de kamer gesmeten, kind wil nooit meer puzzelen. Daarbij wij mensen zijn gewend om tools te gebruiken, een flesje houd je schuin, zodat je melk kan drinken, een hond heeft geen idee.

De wobler is lastig, ze ruiken de voertjes en hebben geen idee, dus wordt dat ding door de kamer gesmeten met de poten. heel veel stres, opwinding.

Handiger is om in de gewone komt een touwtje te doen, knoopje erin, zodat je hem laag in de bench kan hangen, dan blijven ze daar liggen. Insmeren met pindakaas, smeerworst en stukjes brok, gehakt of iets anders er in plakken. Dan zullen ze op een ontspannen manier bezig zijn en dat is voor jou hond erg belangrijk, gezien zijn gedrag. 

Plus, een gewoon bot bij de slager, daar zijn ze echt lang zoet mee.

Ik ben het verder eens met Brit, in huis de lijn eraan . Ze krijgt nu heel veel succes met haar ongewenste gedrag en daarom wordt dit gedrag in stand gehouden. Zolang gedrag succes heeft, zal de hond het blijven inzeten en het gedrag zal versterkt en zelfs bevestigd worden.

Met de lijn in huis, houd je de controle,  ongewenst gedrag is de bench in, zonder iets te zeggen, zo min mogelijk aandacht en max 30 sec. dan uit de bench en de time out blijven herhalen. Ze hebben dit echt snel door. 

Zo voorkom je onnodig aandacht, zou voorkom je de discussie met je hond. Dit is heel erg duidelijk voor haar en.dat helpt weer in de voorspelbaarheid, die weer voor rust zorgt.

Juist buiten in losloop gebieden loslaten. je hebt een herder, die zijn gefokt om in het zich van de baas te werken, die kunnen met uitstek loslopen. Zo kan ze buiten echt haar eiwit, niet beperkt door de lijn eraan. 

Als je buiten voertjes meeneemt en regelmatig laat zoeken, dan wordt het hier komen en bij jou zijn, ook leuk.

Zijn allemaal kleine puzzelstukjes die het net makkelijker kunnen maken