Dyuna & Tiamo 'update'

" goede tips vind ik
 
en heel begrijpelijk hoor dat het soms  frustrerend is allemaal, maar what doesnt kill you makes you stronger zeggen ze, denk dat dit voor jou ook geldt. Nee je hebt niet de makkelijkste uitgekozen, maar denk dat je heel veel van haar en honden in het algemeen kan leren over puppen/hondengedrag en jullie  uiteindelijk gewoon een geweldig team gaan worden. "

Dobry

De moeilijkste honden gaan het diepst in je hart zitten,had ook zo een terror pup,zijn bijnaam was monstertje,engelse hooligan en ik zette die ook niet zomaar naar mijn hand,het is ook met vallen en opstaan gegaan maar de band die we hadden was geweldig en kon alleen verbroken worden door de dood.

Bedankt dat je je ervaring deelt. Ik ervaar dit voor een deel met Dyuna ook. Zodra ze losloopt in de tuin rent ze ook naar de schutting om zich even goed te laten horen. Ik dacht oprecht dat herders pas rond het jaar echt waaks zouden worden?

Dyuna is alleen gericht op voer als er rondom niets plaats vindt. Zodra zij iets anders ziet zou ze liever happen als het voer aannemen. Ik probeer haar dikwijls te kalmeren met stem of te wrijven over haar buikje. Dat laatste lijkt haar wel sneller te kalmeren. Dat houdt wel in dat zodra ik mijn hand daar naaar toe begeef ik eerst gehapt word en dan is het ok. Gaat zij verder in de opwinding of het aaien onder de buik werkt niet kan ik niks meer voor haar betekenen dan blijven staan en de lijn ferme inhouden. Enige vorm van aanraking lokt happen uit. Het is dan echt uitzingen.

" Heb je al eens geprobeerd om het 's morgens anders aan te pakken? Ik heb 2 verschillende scenario's bedacht:
 
1. Je geefthaar voer direct in de varikennel en dan zit ze er al in. Je laat haar eruit als ze gegeten heeft en niet kliert. 
2. Je gooit haar smorgens even de tuin in en gaat eerst zelf even koffie drinken en je ochtend starten. Als je klaar bent kan je met iets heeeel lekkers, bvb gekookte kip (je kan makkelijk een klein stukje in de microgolf doen om te garen) en lokt haar meteen mee binnen (zodat het geen strijd wordt om haar binnen te krijgen). Belangrijk hierbij is dat je haar NIET roept, ga naar haar toe met lekkers en begeleid haar binnen, waar ze netjes haar kip krijgt en daarna meteen ook haar eten. Mijn hond ging ook altijd klieren na het eten dus mss kan je het eten gewoon buiten geven en als ze uitgeklierd is zonder jou, haar naar binnen lokken met lekkers. Bij mijn hond was na eten hét moment om zijn benchkussen kapot te bijten. Oplossing? Bench dicht en dan pas eten geven. Soms is het heel voor de hand liggend en toch zie je het niet meteen. Zeker bij honden die slecht reageren op corrigeren is het veel belangrijker om wat out of the box te denken om het te voorkomen. Je kan tussendoor dan werken aan zelfbeheersing op momenten dat ze zich weet te gedragen
 
Twee voorbeelden:
Doe je soms apport ? Je kan dan pas gooien als ze flink zit en in een tweede fase ook je aankijkt ipv naar het speeltje staart. Je leert zo dat focus op jou = beloning (=speeltje) en zo kan je spelenderwijs elke keer opnieuw haar leren zichzelf te beheersen alvorens ze iets krijgt. Zelf heb ik dit aangeleerd zonder al te veel te zeggen, in het begin even belegeleiden, en daarna wat het vooral wachten. Er kan zich vanalles voordoen maar op een gegeven moment zitten ze en dan Goed zo! Speeltje gooien
 
Je kan wat oefenen met brokjes neerleggen die ze pas mag pakken als jij het zegt ('wacht' - 'ok'/'pak maar')
 
Over dat klieren... Ik weet dat het maar een soort moment is van de zoveel waarin ze gaat klieren, maar er is vast wel bijna altijd een manier om het voor te zijn maar het vraagt wat denkwerk en niet alles wat je bedenkt gaat werken, dus wat trial en error. Belangrijk hierbij is om jezelf niet te verliezen, want nóg meer met haar doen vind ik wel overdreven, het klinkt alsof je hele dagen achter haar aanholt en haar entertaint, ze mag het best soms eens even zelf uitzoeken en kalmeren.
 
Wat betreft runderkophuid kan je wat water koken en dan een stukje van de kophuid erin steken, klein puntje, dat wordt week en gaat veel geur afgeven. Mss wilt ze het dan weer die dingen zijn te duur om elke keer weg te gooien haha.
 
Al wat bekomen van je ochtend? :p
 
Even een toevoeging: mijn oppaspuppy, een leonberger, werd ook compleeeeeet onhandelbaar (baasjes noemen het 'psychedelisch uurtje'): uot her niks al rondrennend plassen, dingen kapot bijten, in je haar bijten, in je broek bijten, basically alles in bereik wordt gebeten. Afleiden met een kauwbot was enorm vermoeiend, weglopen zorgde ervoor dat hij de bezems nam, op stoelen beet, en noem maar op. De baasjes wisten er na een tijd ook geen raad meer mee. Oplossing: hond in de tuin om te laten uitrazen en we zien wel weer als het gek doen voorbij is. Neemt toch een heel deel frustratie weg voor de baasjes (en voor mij als oppas). Soms moet je even aan jezelf denken en als de hond er niet onder lijdt is dan prima denk ik dan je doet meer dan genoeg met dyuna dus het mag soms ook wat minder zijn.  "

L.

Bedankt voor je uitgebreide uitleg. Ik pik er even 1 zin uit. Het klopt idd dat de hele dag draait om Dyuna. Terwijl ik maar 1 ding graag zou willenen dat is haar gewoon met alles mee kunnen laten draaien hetgeen niet lukt waardoor het allemaal moeilijker word.

Ik heb deze middag zelfs de tuin voor haar veiligheid verbouwd. Ik had hekjes er omdat de tuin uit lagen en diepte verschil bestaat. Ze sprong al over het hekje heen. Ik heb dus heden middag de tuin voor haar verbouwd zodat het veiliger is.

Haar in de tuin laten kan maar ze wilt niet alleen in de tuin. Doe ik de deur dicht gaat ze enorm piepen en als een dolle tegen de deur aanspringen. 

Ze zoekt telkens mij op wat dat betreft. Herders he

Vb vanmiddag; ze liep rond in de tuin en ik was op aan het ruimen...met veger en blik even rotzooi opvegen. Dat werd een hele uitdaging. Zij moet en zal die veger hebben. Ondanks afleiding of bot geven lukt het niet haar te negeren. Zij blijft doordrammen. Toen ik dus toch liet merken hier echt niet aan mee te werken gaf ze commentaar in de vorm van piepen icm blafjes. Je hoort het meteen dat ze het er niet mee eens is. Wat volgt is dus het happen. Dat ze wilt spelen snap ik, echt waar! Maar heb vandaag af en aan al met haar gespeeld, erger nog, ben vol op mn plaat gegaan omdat ik haar poep wilde opruimen en snel wilde zijn. Dat was het moment dat ik echt ff dacht, Bohhhh!

Continu in de weer met haar en heb idd pas even rust als zij in de bench zit. 

Oei, misschien kan je het rustig opbouwen, dat alleen zijn in de tuin (en in huis?). Ik zeg steeds tegen mijn hond in de tuin 'ik ben zo terug he loki' en ik kom dan ook snel terug (we zijn ook aan het opbouwen). Hij is aangelijnd en hangt vast aan een stoel of iets dergelijks (gaat niet werken bij je herder gezien haar formaat :p) en ik ga even in huis snel iets halen ej kom meteen terug. In het begin bleef hij kijken en nu blijft hij gewoon liggen zelfs. Dit oefenen we sinds de quarantaine dus ik ben best tevreden. Nu is het probleem natuurlijk voor jou wel dat dyuna waarschijnlijk niet vaak rustig is in de tuin. Ik herinner me wel dat je eens zei dat dyuna soms rustig op een stokje kauwt terwijl jullie innde tuin zijn en dat is dan misschien een goed moment om snel even binnen te gaan, deur dicht, deur open, terug in zicht zijn. Het is maar een idee.

Het volgende kan best cru klinken maar mijn hond kon er ook niet tegen gescheiden te moeten zijn van ons, bvb dmv een deur, dat hij in een aparte ruimte moest. Dit deden we daarom ook nooit. Op een gegeven moment kon het niet anders, na een verhuis kwamen er steeds werkmannen of leveraars die in en uit gingen. Ik was bang dat loki zou ontsnappen en heb hem in een aparte kamer gezet met de deur dicht. Hij maakte zich heeeeel duidelijk dat dat NIET de normale gang van zaken is. Toch was er geen andere optie en gebeurde dit zonder boe of ba. Gewoon hup de kamer in en er weer uit als het kan. Na een aantal keren was het geen probleem meer. Als je weet dat het geen verlatingsangst is, kan het denk ik wel op die manier. Ik denk dat dat met de tuin niet anders is :)

En even een magere troost: ik kzk nog steeds niet swifferen of borstelen mijn de hond in mijn bijzijn hahaha. Hij valt de borstel steeds aan XD

oei hopelijk heb je je niet al te erg geblesseerd

ik denk dat ze dat gedoe met de veger gewoon onbegrijpelijk vindt en wie weet denkt dat er iets van haar verwacht wordt. Hoe maakte je haar duidelijk dat zij zich niet met die veger hoeft te bemoeien?

Haar alleen in de tuin laten nu is denk ik nog te vroeg, mijn herder wilde haar hele leven niet alleen in de tuin, en ook het alleen zijn opbouwen ging pas goed toen ze al een jaar was. Dan was gewoon even naar een andere kamer lopen, of even naar boven al genoeg en dat dan steeds een klein beetje uitbreiden. Toen ze eenmaal volwassen was, was er geen probleem met alleen blijven.

" oei hopelijk heb je je niet al te erg geblesseerd
 
ik denk dat ze dat gedoe met de veger gewoon onbegrijpelijk vindt en wie weet denkt dat er iets van haar verwacht wordt. Hoe maakte je haar duidelijk dat zij zich niet met die veger hoeft te bemoeien?
Haar alleen in de tuin laten nu is denk ik nog te vroeg, mijn herder wilde haar hele leven niet alleen in de tuin, en ook het alleen zijn opbouwen ging pas goed toen ze al een jaar was. Dan was gewoon even naar een andere kamer lopen, of even naar boven al genoeg en dat dan steeds een klein beetje uitbreiden. Toen ze eenmaal volwassen was, was er geen probleem met alleen blijven.
 
  "

Dobry

In eerste instantie draaide ik mij op mn hurken om maar dat was geen succes..totdat ik ging staan. Bij iedere hap, aanraking veger of eender waar ik niet wil dat ze in bijt loop ik weg.

Dit lijkt voor nu wel even effect te hebben.

Ze had net bijv de grote straatveger te pakken, ze stoot zich wederom weer met haar heup tegen de stoel en op drie poten gaat ze verder de straatveger aanvallen. Toch maar even laten bekomen in de bench want ze bleef doorgaan.

Ook heb ik net wat onkruid zitten halen op de grond. Dat vind ze wel leuk natuurlijk...telkens als ze mij kwam besokken stond ik op en zocht ze zich toch iets anders. Zodra ik ook opsta, zoals eerder beschreven stopt het happen. Ik weet, het is speelsheid, ze komt ook echt bij me met een steen zo van: kom dan kom dan...maar kan haar niet uitleggen dat ik de tuin vandaag vior haar veilig probeer te maken en ja, dat kost tijd...

Wat betreft mijn val; ik heb behoorlijk las gehad van mijn rug/bibs...viel vol op mijn knieen en de kracht ging door mn rug/bubs...tegelijk bleef ik met mijn teenslippers en tenen hangen in zo'n haakje, dus die werden ook nog eens lekker verdraaid..gelukkig gaat het nu wel weer.

hihi wat schattig, zie haar al helemaal voor me met die steen

Dat was een lelijke val, gelukkig dat het alweer gaat, rugpijn of andere narigheid kan je nu al helemaal niet gebruiken.

Oh jeetje ik hoop dat je rugpijn niet te erg wordt, zeker nu zorgverlening op een laag pitje staat. 

En vervelend dat je niks al bukkend/hurkend/zittend ka  doen zonder dar ze zo te keer gaat. Heb je al eens geprobeerd vaker op de grond te zitten, zodat het normaal lijkt voor haar? Bvb al zittend op de grond haar wat lekkers geven of iets om te kauwen...

" hihi wat schattig, zie haar al helemaal voor me met die steen
 
Dat was een lelijke val, gelukkig dat het alweer gaat, rugpijn of andere narigheid kan je nu al helemaal niet gebruiken.
  "

Dobry

Ik heb al weken last van waarschijnlijk een zenuwbeknelling in de rug omdat ik ineens extra intensief bezig was met dyuna, ook mede door de corona tijd. Heb aanvallen idd dat ik niet eens kan lopen en lokale uitval in mijn linkerbeen...de val van vanochtend triggerde dat weer even, maar hey, we gaan we gewoon door

Vooral de eerste weken was op de grond zitten geen probleem, totdat dyuna steeds drukker werd als il nu op de grond ga zitten springt ze vol boven op mij..soms parkeert ze zich op de schoot maar gaat dan meteen voor mijn hand.

Het is helaas maar 1 keer voorgekomen dat we een langere knuffelsessie hebben gehad zonder happen. Zodra ik op de grond zit en haar van mij af wil hebben door haar of eraf te zetten of op te staan, hapt ze wederom.

Jullie begrijpen dat ik het op een goed moment ook een beetje beu ben om.maar te blijven proberen als ze haar hoektandjes telkens ney dusdanig in je vel zet dat het langs je bot afkrast of net in een pees van je hand dat ik weer kan jodelen...

Toch vraag ik mij soms af; is het wel allemaal stress?

Ik bedoel, aaien is hap (niet altijd hoor)

Borstelen is hap

Tuigje aan happen en trekken aan mijn hand. Dit los ik op door haar lekkers voor te houden.

Buiten afleiden, hap

Op de stoel zitten is hap.

Nee zeggen is hap.

Maarrr en nu komt het;

Zodra zij en mijn zoontje samen zijn en zij doet onverhoopt druk of ze hapt hem spelenderwijs, hoef ik maar te zeggen Dyuna Nee en.ze luistert. Hoe verklaart men dit??

Ze hebben vanmiddag samen met wayer gespeeld en ze gooide zich op haar rug op zijn schootje...ze is echt gek op hem...alleen maar fijn..zo nu en dan gaat de combi wel goed...maar gaat zoontje rennen word Dyuna ook druk...duidelijk dat dyuna zich lijkt te spiegelen?

" https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/stress-signalen-bij-honden/
 
Nee zorgt zeker voor een extra prikkel, haar gedrag stopt er ook niet door. 
 
Ook happen als ze het er niet mee eens is, als je stil staat voor het trekken, als ze de bench in moet, frustratie dat is ook een stresssignaal.
 
Stres is niet negatief, stres verteld je iets over je hond. Als er steeds kleine stres momentjes zijn, stapelt stres zich op.
https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/wat-is-trigger-stacking-en-waarom-moet-je-het-zien-te-voorkomen/
 
Natuurlijk wil je 's ochtends even rustig wakker worden, echter je besteed nu zo veel tijd aan haar ongewenste gedrag, met dit gedrag blijft ze succes hebben en dus zal het niet over gaan.
 
Je kan wel van haar willen dat ze 's ochtend rustig op haar kleedje  gaat liggen met een botje, het werkt blijkbaar niet en dan zal je je idd aan je pup moeten aanpassen om dit te kunnen veranderen.
 
Je zal je idd soms moeten aanpassen aan je pup, dat is even niet anders.
 
Ik denk trouwens  dat je veel minder tijd kwijt bent door juist wel eerst met haar te gaan spelen, zodat ze daarna tevreden  op een botje gaat kauwen.
 
Betreft het blaffen, je moet haar zeker niet weghouden van andere honden, dat schreef ik ook niet. Daar leren ze niets van.
De angstfase, gaat vanzelf over, natuurlijk wordt het gedrag, minder. Blaffen betekend dat ze de situatie spannend vind.
 
Als je de stresladder bekijkt, zie je dat ze met blaffen al hoog in de opwinding zitten. Ook dat moment is je hond net wel/ net niet meer bereikbaar.
Als ze niet meer bereikbaar zijn, kunnen ze ook niets meer leren. Ze zitten in de overlevingsstand.
Dat ze soms niet meer meeloopt, dat is bevriezen. Dat ze geen voertjes aanneemt, dan zit ze hoog in de stressadder.
Dan kan je idd niets meer.
 
Wil je aan het gedrag gaan werken, zal je eerst moeten zorgen, dat ze stres afneemt en dat doe je door afstand te nemen.
Je kan haar idd op alle honden af laten gaan, leren dat ze met alle honden iets moet.
 Eenmaal volwassen, is dat gewoonte gedrag geworden en zal ze dat dus blijven doen.
 
Een herder is erg baasgericht, eenmaal volwassen, moeten ze heel weinig tot niets van vreemde honden.
Dan heb je kans dat ze gaat uitvallen, omdat ze dus geleerd heeft contact te maken met andere honden, maar haar herder zijn, wil dat niet. Conflict gedrag in zich zelf.
 
Daarom mijn advies, niet op elke hond afgaan, maar op een afstand dat ze nog bereikbaar zijn en de andere hond zien, gaan werken aan haar emotie, dat andere honden leuk zijn, maar wel bij jou als baas.
 
Bekende honden, daar laat je wel aan wennen en contact maken. Hoewel ik zelf daar aan de lijn iets terug houder in ben.
3 sec snuffelen en dan klaar.
 
Het zijn al die kleine stres momentjes bij elkaar. "

Suzanne en Luca

Hier ben ik het mee eens, echter plaats ik er wel de kanttekening bij dat op het moment ze hapt in mijn been je er niet aan onkomt om te reageren. Als ik dan teveel moet reageren omdat ze niet luistert stop ik haar dikwijls in de bench. Zo kan ze even afkoelen en hoef ik niet telkens te reageren. Alleen dat laatste is mijn naruurlijk mijn punt, ik wil haar niet steeds in de bench hoeven leggen. Boe meer bench, hoe meer het een ver van mijn bed show word, althans dat gevoel krijg ik ervan.

Het is niet zo dat Dyuna op een kleedje moet liggen, dan is dat verkeers begrepen. Het gaat er mij puur om dat als zij net gegeten heeft, zij gewoon als een dolle te keer gaat. Mij staat toch echt bij dat als een hond net gegeten heeft ze even rustig aan moeten doen ivm mogelijke maagtorsie. Ik ben juist zoekende naar een alternatief, ipv telkens de bench. Vandaar dat ik probeerde se structuur aan te houden; Na eten, even knabbelen dan spelen.

Het aanpassen vind ik het probleem niet, denk dat dit voor velen onderhand wel duidelijk is. Maar ik blijf wel zeggen, en dat klinkt even kort door de bocht, ik heb ook nog iets te bepalen hier...toen mijn zoontje begon met lopen was ik ook druk in de weer om hem telkens te wijzen op wat wel en niet mocht...ook mijn zoontje moest leren dat het niet 24/7 alleen maar kindtijd is. Waarom zou ik mij dan wel 24/7 in dienst stellen van een hond? Het kan natuurlijk te gek ook.

Ik heb al eerder gemeld dat dit fysiek voor mij niet haalbaar is..het is roeien met de riemen die ik heb welke mede veroorzaakt is door dat hele corona gebeuren waardoor ik een overbelaste rug heb gekregen. Ik ga er dan ook bij vermelden dat dit de laatste keer is dat ik dit vermeld. Hier is geen sprake van onwille maar even gebrek aan mogelijkheden.

Idd, zodra Dyuna gefocust is en blaft is een kwestie van uitzitten. Zelfs doorlopen behoort niet altijd tot de mogelijkheden. Het is zoals het is, en zoals ik eerder schreef gaat het zo nu en dan wel beter, daar trek ik mij aan op. Dan gaat er wellicht wél iets goed.

Eerder heb ik al vermeld, ik vermeen in reactie op Britt&Maui, dat Dyuna absoluut niet naar alle honden mag. Juist omdat ze niet naar alle honden mag, blaft ze...zodra zij haar bekende hondenvriendjes ziet dan blaft ze nl niet.

Wat betreft volwassen zijn en vreemde honden;

Je opmerking vind ik (niet l*llig bedoeld) echt eentje uit een boekje...ik ben er voorstander van Dyuna juist te leren dat er veel vriendelijke hondenvriendjes zijn. Genoeg herders die ik ken vanuit het verleden die echt wel zot waren op andere honden. Het is wellicht een algemeen bekend iets door de jaren heen vanuit de herder. Toch ben ik altijd van mening dat dit pas gezegd kan worden als het bewijs geleverd is. Genoeg honden die het tegendeel bewezen hebben. Om er nu al vanuit te gaan dat Dyuna later waarschijnlijk weinig moet hebben van andere vreemde honden vind ik persoonlijk te bevooroordelend. Of het zo is, weet ik nu niet. Wel probeer ik mijn best te doen Dyuna zo goed als mogelijk positief te laten socializen en misschien word het wel een allemansvriendje, wie zal het zeggen. Ik ken bijv genoeg staffords waarvan mede bekend staat dat andere honden meestal een No Go is. Moet je hier dan op voorhand al vanuit gaan terwijl de betreffende stafford juist een goedzak eerste klas blijkt te zijn voor alles en iedereen?! Mijn strekking is dan ook; Niets is onmogelijk totdat later blijkt dat Dyuna het tegendeel bewijst. Voor als nog krijgt Dyuna niet altijs haar zin om naar anderen honden te mogen. Dit heeft er puur en alleen mee te maken dat ik niet wil dat dyuna bij iedere hond die ze ziet gaat trekken en blaffen om er maar bij te kunnen, niet omdat ze ogenschijnlijk er later niets van moet hebben.

Zoals eerder gemeld komt ze niet bij elke hond. Evengoed op afstand is ze ook onbereikbaar. Ze gaat dan liggen, blaffen en trekken. Evengoes hier geldt; de tijd uitzitten en bij een Door krijgt ze pas een Goedzo. De rest word genegeerd door mij.

Feitelijk zeg je dus, bij vreemde honde niet naar toe gaan en bij bekende honden 3 sec snuffelen en klaar. Helaas kan ik mij daar niet in vinden. Juist doordat Dyuna laatst even fijn heeft kunnen spelen met eveneens een pup ontdooit ze nu veel sneller en gaat over tot spel en uitdaging. Ook bij volwassen honden ontdooit ze nu sneller.. juist doordat ze even haar ding kan doen is ze daarna sneller bereikbaar om mee te lopen en werkt een Hier sneller als dat ze niet even zou mogen spelen.

Ik weet niet waar je woont maar er is altijd nog de mogelijkheid om Dyuna met Maui te laten spelen. Maui spreekt (voor een pup van 5 maanden) de hondentaal best goed en is ook voorzichtig als ze ziet dat een hond het spannend vindt. 

En wederom ben ik blij nooit een pup in huis te hebben gehaald 

Maar even een zijstraat, is er niet een mogelijkheid dat je zwarte draak en middagje (of een uurtje om te beginnen) even ergens anders vertoeft....bij familie of mensen die je ondertussen ontmoet hebt met honden waar ze goed mee kan

Ik snap dat door de Coronaresticites alles anders loopt als gehoopt, maar als er iemand in de buurt woont die even de druk van de ketel kan halen zou dat voor nu misschien wel even lekker zijn.

Sleutel in de voordeur, draakje aangelijnd in de hal, mensen maken deur open en kunnen zonder verder contact haar meenemen en later weer op de zelfde manier thuis brengen

Dank je voor het aanbod, erg lief! Wij wonen helemaal zuid limburg.

Bedankt voor het meedenken. Normaal gesproken heb ik ook 10 uur Pgb per week vanwege mijn zoontje. Ook dit is idd weggevallen.

Helaas is er niemand in mijn omgeving die Dyuna zou kunnen handelen. Merendeels van de mensen die ik ken houden er een andere wijze op na als dat ik wenselijk vind voor Dyuna. Bijv, het ouderwetse tik op de neua geven als ze hapt..dus nee, liever af en toe gek worden van Dyuna als dat ze elders 1 uurtje doodsongelukkig is.

Een van haar Kliermomenten. Ik moest er eigenlijk stiekem inwendig mee lachen. Ze wilt willens en wetens op een stoel kruipen. Haar kont hangt af aan de achterkant van de stoel. Haar proberen te verleiden tot ander spel. Na 4x stoelklimmen uiteindelijk gelukt

Iemand gaf gister de tip over een flostouw, maar het is toch alom bekend dat deze dingen helemaal niet zo veilig zijn? De draadjes die zs eruit kunnen trekken kunnen in de keel blijven hangen. Heb bewust daarom geen flostouw in huis. Wel heeft ze een oude riem waar ze op mag sabbelen/knabbelen en mee rondslaan

Ik gebruik een flostouw van fleece materiaal, dan kunnen die draadjes niet loskomen. De draadjes van de gewone flostouwen kunnen inderdaad in de darmen terecht komen en dat is gevaarlijk. 

Zuid Limburg is voor ons als Bourgondische Brabanders wel een flink stuk rijden helaas.

https://thedogcompany.nl/shop/product/fleece-bungee-tug/?attribute_pa_kleur=jongenskleuren&gclid=CjwKCAjwnIr1BRAWEiwA6GpwNRJF4q2tpWQXKjfmVWapG1QlVwYpBNRXEoq5c9zJ6qD0I7yFP_04aBoCYgkQAvD_BwE

Hier ook.. waar ergens?

Hoe dol is dol precies? Ik denk dat veel jonge honden (en sommige volwassen honden) even de dolle 5 min (of langer) hebben na het eten. Ik denk iets met blij zijn omdat het buikje weer vol is. Hierover heb ik al eens een topic zien passeren maar ik weet niet hoe ik dat moet terugvinden. Bij mijn hond was dat vroeger ook. Vroeger kreeg hij kvv 2x per dag maar nu blijven zijn brokjes de hele dag staan en doet hij niet meer zo gek na het eten

Mag dat in een pb? 

Als het wil, gaat ze racen door de tuin en echt letterlijk op en neer springen. Begrijp natuurlijk dat ze dan enthousiast is maar ben ook zuinig op haar

Hahaha nee dat begrijp ik. Wat is ze toch een blij ei  maar dat gaat er idd een beetje over na het eten

Vandaar dat ik probeer haar vlak na het eten even op een botje te laten knabbelen zodat ik weet dat bepaalde gevaren van een maagtorsie wat minder zijn.

Gek doen na eten is normaal, het is zelfs al bewezen dat verplichte rust na eten de kans op maagtorsie vergroot ;)  (en bijkomstig gebeuren maagtorsies meer bij een lege maag dan bij volle maag) 

Maagtorsie heeft helaas geen verband met bewegen met een volle maag.

Als ze na het eten een dol momentje heeft, zou ik dat laten.

Natuurlijk met je iets doen, als ze in je hangt, maar beter is, proberen te voorkomen. 

Als ze 's ochtends er niet aan toe is, om op een kleedje te liggen, dan denk ik, laat haar banjeren en spelen.

Je kan ipv een flos touw, van een fleece kleed een touw vlechten. Dat kunnen ze niet snel stukjes vanaf eten. Een flos gebruik ik om te spelen en die ruim ik na het spelen opt, zodat ze er niet op kunnen kauwen.

Wat het gedrag betreft, rassen hebben bepaalde raseigenschappen, de stafford die hond intolerant kan worden.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen, de jachthonden, blijven  meestal heel vriendelijk, op volwassen leeftijd, heeft te maken met de eigenschap, dat ze tijdens de jacht geen agressie mogen vertonen, naar andere mede jacht honden, of het wild wat ze moeten opsporen.

Ik ben zelf van mening, dat het karakter wordt gevormd door aanleg, maar ook de invloed van omgeving opvoeding en ervaring. 

Wat ik vaak zie, met honden die op alles af mogen gaan, dat ze een keer een snauw en een knauw krijgen. Niet elke hond vind sociaal contact prettig.

Je hond leert zo, dat er leuke honden zijn, maar een hele hoop ook niet. Als ze jong zijn, staan ze open op de wereld te ontdekken. Als ze volwassen zijn, is dat niet meer nodig, dan is de eigen groep belangrijk en de rest niet.

Richting volwassen is het moment dat, wat ze noemen de knop omgaat bij de staffords. 

Niet alleen bij de staffords, je ziet dan bij een hele hoop honden, dat ze gaan uitvallen aan de lijn, dat ze zelf een keer een sn nauw en een knauw gaan uitdelen.

Je laat Dyuna niet met alle hondencontact maken, zo adviseer ik het ook. Je kan wel leren dat die honden op afstand leuk zijn. Door iets leuks met je hond te doen, opt afstand van die hond.

Aan de lijn de 3 sec, omdat aangelijnd honden beperkt zijn in hun communiceren. Als ze los zijn, kunnen ze zelf bepalen hoe ze reageren. Wij beperken ze met de lijn. 

Er zijn honden, die als ze los zijn, prima met andere honden kunne, om dat ze dus zelf bepalen of ze contact maken en hoe, maar aan de lijn, snauwen, blaffen of zelf gelijk op een ander duiken. Om te voorkomen dat je hond een nare ervaring gopdoet, is mijn slet regel, 3 sec snuffelen en dan is het genoeg.

Natuurlijk, als je de andere hond goed kent en je weet dat het goed gaat, is het geen probleem. Maar nog een nadeel van de lijn, de musketon, of de lijnen kunnen in de knoop raken, ze zitten dan vast in elkaar en dat kan een paniek reactie veroorzaken, met alle gevolgen van dien.

Spelen gewoon los, zonder lijn,  ja dat is heel erg belangrijk voor de opgroeiende hond.

Het zou mooi zijn en echt helpend voor Dyuna als je met mensen kan afspreken dat ze dagelijks met een andere hond kan spelen. 

Ik wil absoluut niet over komen als ik of alles beter weet, ik werk al 7 jaar fulltime met honden en zie bepaalde patronen bij  rassen terug komen. Bijna  alle herders, moeten niets meer hebben van honden buiten de roedel, richting volwassenheid. 

Als pup en jonge hond, super vriendelijk naar alle andere honden en meestal naar mensen, niet eens dat ze nare ervaring en hebben en toch eb euro het. Net zo als bij de stafords. 

Ik zie ooit iets als fout, verkeerd of niet goed.

Je wandelt een pad met je hond, als baas doe je je uiterste best. Soms loopt dat pad niet helemaal lekker, dan ga je opzoek naar een zijpad.

Ik probeer mee te denken, mee te zoeken mee te kijken, naar een pad wat wel lekker loop.

Waarom? Ik vind het leuk om me bezig te houden met honden, er over te denken, te praten, met ze bezig te zijn en te werken. Ik wordt heel blij, als iets lukt en als baas en hond genieten van elkaar en met elkaar.

Ter verduidelijking, ik zeg niet dat ik alles weet, dat ik alles beter weet.

Over stres, stres is niets meer dan een fysieke reactie op een prikkel.

Aan de stressignalen, de houding, het gedrag en de context kan je zien wat je hond bedoelt. het is het communiceren van je hond.

Happen met aaien, kan zijn, dat je hond aaien op dat moment niet prettig vind. Happen bij kammen, hij vind dat nog niet fijn.

Uiteraard!

Als we niet te ver uit elkaar wonen, wil ik nl best eens samen wandelen. Soof krijgt haar denk ik wel moe ;).

Hier blijft ook de bak met brokjes de hele dag staan.

Ze eten als ze honger hebben, hierdoor eten ze zich niet tsjokvol.

Ik ben er ook echt voorstander van om de hond naar behoefte zich zelf te laten voorzien. Echter in het geval van Dyuna is dit voor nu nog niet haalbaar.

Zij schrokt enorm en zij zou zich helemaal klem vreten. Zij krijgt momenteel Royal Canin Maxi en zit al ruim over de gestelde richtlijn. Zij krijgt nu 4x per dag 110gr plus nog eens de brokken die ik extra strooi in het gras. Tel daarbij op peertje/komkommertje/appel, 2 plakken kaas voor onderweg of 4 plakken ham/fleishwurst. En dan de runderkophuid welke ze soms binnen paar minuten weet te halveren. Soms krijgt ze wat kale pasta. Gisteren toevallig een zakje Croutons gehad om.te zoeken in het gras enz enz.

Dyuna is mijn inziens al van begin af aan tenger ondanks dat ze met ander voeding ook al ruim over het gemiddelde heen zat. Vandaar dat ik overgestapt ben en nu langzaam begin ik verschil te zien en te voelen. De hoeveelheid die zij krijgt is eigenlijk voor een pup van 5 maanden met een volwassen gewicht van 35kg terwijl Dyuna nimmer 35 kg zal gaan wegen. Klein formaatje herder.

Gestaag ben ik de hoeveelheden per week op aan het schroeven zonder nog te kijken naar het gemiddelde totdat ik aan Dyuna zie dat het Ok is. Het is logisch dat Dyuna meer nodig heeft gezien haar hoeveelheid beweging. Voor nu krijgt ze nog steeds 4x per dag en zelfs na het eten zie je gewoon dat ze gegeten heeft. Vind het zelf moeilijk inschatten wat de maag kan hebben aan hoeveelheid eten, ik zie in elk geval aan de buitenkant dat ze gegeten heeft.

Ik had dit met onze labrador niet aangedurfd hoor!

Ik vond het dood-eng in begin. En toen hebben ze zich inderdaad ook vol gevreten zeg maar. Maar die gezichtjes toen ik weer bijvulde.. echt zo van: huh, nóg meer.. poeh.

Die dag en nacht hebben ze veel gepoept ;).

Maar nu, ze eten om de beurt. Pupje doet ook al mee (krijgt ook nog pup-brok gemengd).

Ik geef alleen mijn ervaring door he, is absoluut geen must. Doen waar jij je lekker bij voelt!